Άρθρα ανά μήνα: Ιούλιος 2017
Η συμμετοχή στο eTwinning προάγει την υψηλής ποιότητας συμπεριληπτική εκπαίδευση για όλους τους νέους
Στην Ανακοίνωση που εξέδωσε στις 30 Mαΐου 2017 σχετικά με την «Ανάπτυξη του σχολείου και άριστη διδασκαλία για ένα καλό ξεκίνημα στη ζωή» , η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτείνει συγκεκριμένες δράσεις για να βοηθήσει τα κράτη-μέλη να προσφέρουν υψηλής ποιότητας συμπεριληπτική εκπαίδευση σε όλους τους νέους ανθρώπους, να υποστηρίξει την κατάκτηση της γνώσης και των δεξιοτήτων που απαιτούνται για την πλήρη συμμετοχή στην κοινωνία, ενώ υπογραμμίζει την ουσιαστική συμβολή του eTwinning προς την κατεύθυνση αυτή.
Για την επίτευξη του στόχου, το eTwinning θα βασιστεί σε δράσεις που ήδη εφαρμόστηκαν το 2017 για να εστιάσει το θέμα της «Συμπερίληψης».
Επιπλέον, το eTwinning θα εξετάσει τη συμπερίληψη υπό μια ευρύτερη έννοια, πώς η εκπαίδευση μπορεί να κινητοποιηθεί αποτελεσματικά για να προάγει τις θεμελιώδεις αξίες της συμπερίληψης.
Προκειμένου να συμβάλει στη δημιουργία καλύτερων και πιο συμπεριληπτικών σχολείων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα ενισχύσει τη συνεργασία μεταξύ των σχολείων διευκολύνοντας τις μεταξύ τους συμπράξεις και την κινητικότητα των μαθητών και εμπλουτίζοντας την ψηφιακή και διαπολιτισμική μάθηση, μέσω της προώθησης της συμμετοχής στο eTwinning.
Πηγή: https://www.etwinning.net/el/pub/highlights/participation-in-etwinning-pro.htm
Καλλιέργεια αγάπης για το διάβασμα-Πώς να βοηθήσω το παιδί να διαβάζει
[slideboom id=1825109&w=425&h=370]
Όλοι γνωρίζουμε το όφελος του διαβάσματος. Πώς όμως μπορούμε να παρακινήσουμε τα παιδιά να διαβάζουν βιβλία χωρίς να είναι κάτι καταναγκαστικό γι’ αυτά;
- Αφήστε το παιδί να διαλέξει. Πολύ συχνά προτείνουμε ή ακόμη και επιβάλλουμε εμείς τι θα διαλέξει το παιδί επειδή θεωρούμε ότι εμείς κρίνουμε ποιο είναι το σωστό. Εάν όμως αφήσουμε το παιδί ελεύθερο να επιλέξει το βιβλίο που θα διαβάσει, τότε είναι σίγουρο ότι θα δει τη διαδικασία της ανάγνωσης πιο ενδιαφέρουσα. Μπορεί εμείς να δώσουμε στο παιδί ένα κλασικό λογοτεχνικό βιβλίο, όμως αυτό να θέλει ένα επιστημονικής φαντασίας. Ας του δώσουμε το περιθώριο της επιλογής!
- Εφοδιάστε τη βιβλιοθήκη. Μία βιβλιοθήκη στο σπίτι με πολλά και ενδιαφέροντα βιβλία μπορεί να προκαλέσει το ενδιαφέρον του παιδιού και να πάρει ένα βιβλίο από το ράφι. Βιβλία με εντυπωσιακά χρώματα, διαφορετικά μεγέθη, ασυνήθιστα σχήματα και περίεργες ποιότητες και υφές ελκύουν τα παιδιά.
- Παιδικά περιοδικά. Η ανάγνωση δεν είναι απαραίτητο να περιορίζεται στα βιβλία! Υπάρχουν αξιόλογα περιοδικά για παιδιά ποικίλης ύλης, από αυτά με κόμικς έως επιστημονικά περιοδικά, όπως το National Geographic.
- Διαφορετικά είδη κειμένου. Το «διάβασμα» δεν είναι πάντα αυτό που συνήθως έχουμε στο μυαλό μας εμείς οι μεγάλοι. Ένα παιδί μπορεί να διαβάσει μία ψηφιακή ιστορία στο διαδίκτυο ακούσει μία ιστορία στο διαδίκτυο διαβάσει έναν οδηγό με κατασκευές ή πειράματα.
- Διαβάζουμε στο παιδί. Από μικρή ηλικία, όταν το παιδί δεν ξέρει ακόμα να διαβάζει, του διαβάζουμε εμείς με κάθε ευκαιρία. Μάλιστα, μετά μπορούμε να σχολιάζουμε και να συζητάμε με το παιδί για αυτά που μόλις διαβάσαμε.
- Διάβασμα και παιχνίδι. Συνδυάστε το διάβασμα με παιχνίδι! Έχετε σκεφτεί να δραματοποιήσετε μαζί με το παιδί μια ιστορία που διάβασε; Να παίξει κουκλοθέατρο; Να εικονογραφήσει την ιστορία; Να ξεκινήσει ένα δικό του βιβλίο;
- Εμείς διαβάζουμε; Τέλος, πρέπει να αναρωτηθούμε εάν εμείς οι ίδιοι αποτελούμε το σωστό παράδειγμα για το παιδί μας. Εάν μας βλέπει να διαβάζουμε, αντί να είμαστε μπροστά στην τηλεόραση πολλές ώρες ή στον υπολογιστή, τότε και το παιδί ασυνείδητα θα ακολουθεί το παράδειγμά μας!
Το διάβασμα είναι ταξίδι! Είναι μία δραστηριότητα που προσφέρει χαρά. Μόνο με αυτόν τον τρόπο πρέπει να το προσεγγίζουμε. Αφήνοντας το παιδί ελεύθερο. Εμείς απλά προσφέρουμε ευκαιρίες ανάγνωσης. Τα υπόλοιπα είναι στο κάθε παιδί!
Σταυρούλα Λαδά-Εκπαιδευτικός, ΠΕ70, M.Ed.
Μνήμη της Αγίας Παρασκευής
- Η δράση της προκάλεσε τον ειδωλολάτρη αυτοκράτορα Αντωνίνο, ο οποίος την συνέλαβε και της υποσχέθηκε υλικά αγαθά στην περίπτωση που θα θυσίαζε στα είδωλα. Βλέποντας όμως πως η Αγία παρέμενε σταθερή στην πίστη της, την υπέβαλε στο βασανιστήριο της πυρακτωμένης περικεφαλαίας, το οποίο υπέμεινε με καρτερικότητα.
- Τότε ο Αντωνίνος διέταξε και την έβαλαν σε ένα λέβητα με καυτό λάδι και πίσσα. Επειδή όμως είδε την Αγία άθικτη, πλησίασε το πρόσωπο του στον λέβητα – καθώς δεν μπορούσε να εξηγήσει πώς η αγία είχε μείνει ανέπαφη – για να δοκιμάσει αν πράγματι είναι καυτό, και αμέσως τυφλώθηκε.
- Η Αγία με προσευχή έδωσε στον Αντωνίνο το φως του, με αποτέλεσμα να πιστέψει στο Χριστό ή κατ’ άλλους να σταματήσει τους διωγμούς εναντίον τους. Ελευθέρωσε πάντως την Αγία Παρασκευή, η οποία συνέχισε να κηρύττει το Ευαγγέλιο σε άλλα μέρη, μέχρι που έφτασε στην Ελλάδα.
Μνήμη της Αγίας Παρασκευής
Σήμερα 26 Ιουλία εορτάζεται η μνήμη της οσιομάρτυρος Παρασκευής.
Η Αγία Παρασκευή γεννήθηκε στη Ρώμη στα χρόνια του αυτοκράτορα Αντωνίνου (138 – 160 μ.Χ.). Ήταν κόρη των ευσεβών Χριστιανών, Αγάθωνα και Πολιτείας, οι οποίοι φρόντισαν για την χριστιανική αγωγή της, όπως είχαν υποσχεθεί στο Θεό στην περίπτωση που θα τους έδινε ένα παιδί. Επειδή το παιδί γεννήθηκε ημέρα Παρασκευή έλαβε αυτό το όνομα.
Μετά το θάνατο των γονέων της, η Παρασκευή μοίρασε όλη την περιουσία της στους φτωχούς και ανέπτυξε ιεραποστολική δραστηριότητα στη Ρώμη, κηρύσσοντας το λόγο του Χριστού. Η δράση της προκάλεσε τον ειδωλολάτρη αυτοκράτορα Αντωνίνο, ο οποίος την συνέλαβε και της υποσχέθηκε υλικά αγαθά στην περίπτωση που θα θυσίαζε στα είδωλα. Βλέποντας όμως πως η Αγία παρέμενε σταθερή στην πίστη της, την υπέβαλε στο βασανιστήριο της πυρακτωμένης περικεφαλαίας, το οποίο υπέμεινε με καρτερικότητα. Τότε ο Αντωνίνος διέταξε και την έβαλαν σε ένα λέβητα με καυτό λάδι και πίσσα. Επειδή όμως είδε την Αγία άθικτη, πλησίασε το πρόσωπο του στον λέβητα – καθώς δεν μπορούσε να εξηγήσει πώς η αγία είχε μείνει ανέπαφη – για να δοκιμάσει αν πράγματι είναι καυτό, και αμέσως τυφλώθηκε. Η Αγία με προσευχή έδωσε στον Αντωνίνο το φως του, με αποτέλεσμα να πιστέψει στο Χριστό ή κατ’ άλλους να σταματήσει τους διωγμούς εναντίον τους. Ελευθέρωσε πάντως την Αγία Παρασκευή, η οποία συνέχισε να κηρύττει το Ευαγγέλιο σε άλλα μέρη, μέχρι που έφτασε στην Ελλάδα.
Πηγή: Ορθόδοξος Συναξαριστής
Σχολικός εκφοβισμός
O εκφοβισμός είναι η χρήση βίας, απειλής ή εξαναγκασμού σε βάρος κάποιου άλλου. Η συμπεριφορά αυτή είναι συχνά επαναλαμβανόμενη και συνήθης. Μια απαραίτητη προϋπόθεση εκφοβισμού είναι η σωματική ή κοινωνική ανισορροπία ανάμεσα σε αυτό που ασκεί βία και στο θύμα.
Συμπεριφορές που χρησιμοποιούνται για να ασκήσει κάποιος τέτοια κυριαρχία μπορεί να περιλαμβάνουν λεκτική παρενόχληση ή απειλή, σωματική κακοποίηση ή εξαναγκασμό, και οι πράξεις αυτές μπορούν να στρέφονται κατ’ επανάληψη προς συγκεκριμένους στόχους. Αιτιολογήσεις και εκλογικεύσεις για μια τέτοια συμπεριφορά μερικές φορές περιλαμβάνουν διαφορές στην τάξη, τη φυλή, τη θρησκεία, το φύλο, τη σεξουαλικότητα, την εμφάνιση, τη συμπεριφορά, τη γλώσσα του σώματος, την προσωπικότητα, τη φήμη, την καταγωγή, τη δύναμη, το μέγεθος ή την ικανότητα.
Οι “στόχοι” του εκφοβισμού αναφέρονται επίσης μερικές φορές ως “θύματα” του εκφοβισμού. «Θύτες» είναι αυτοί που ασκούν τη βία στα παιδιά- θύματα, ενώ τους συναντάμε συχνά και ως «νταήδες».
Τρόποι αντιμετώπισης του φαινομένου
Ο καλύτερος και πιο προφανής τρόπος για να σταματήσει ο εκφοβισμός στα σχολεία είναι για τους γονείς να αλλάξουν τον τρόπο που οι γονείς αντιμετωπίζουν τα παιδιά τους στο σπίτι. Φυσικά, αυτό είναι πολύ πιο εύκολο στα λόγια παρά στην πράξη. Ο κάθε γονιός αντιμετωπίζει και διαπαιδαγωγεί το παιδί του με διαφορετικό τρόπο. Οι θύτες, ωστόσο, προέρχονται από σπίτια όπου η σωματική τιμωρία χρησιμοποιείται και τα παιδιά έχουν διδαχθεί ότι η σωματική βία είναι ο τρόπος για να χειριστεί τα προβλήματά του.
Οι θύτες έχουν βιώσει κάποια μορφή εκφοβισμού στη ζωή τους. Συμπεριφέρονται επιθετικά σε μια προσπάθεια να προβούν σε αντίποινα. Είναι τα παιδιά που αισθάνονται ανίσχυρα και υποφέρουν από χαμηλή αυτοεκτίμηση. Προσπαθούν να αυξήσουν την αυτοεκτίμησή τους γύρω τους με άλλα παιδιά τα οποία μπορούν να ελέγξουν. Οι θύτες στη συνέχεια βρίσκουν κάποιον να μειώσουν σε μια προσπάθεια να «ανεβάσουν» τον εαυτό τους.
Η πρώιμη παρέμβαση και αποτελεσματική πειθαρχία καθώς και τα όρια είναι πραγματικά ο καλύτερος τρόπος για να σταματήσει ο εκφοβισμός, αλλά οι γονείς των θυμάτων δεν μπορούν να αλλάξουν το περιβάλλον του σπιτιού του θύτη. Κάποια πράγματα μπορούν να γίνουν σε επίπεδο σχολικής μονάδας, όμως.
Τα περισσότερα σχολικά προγράμματα που απευθύνονται σε θέματα εκφοβισμού χρησιμοποιούν μια πολύπλευρη προσέγγιση στο πρόβλημα. Αυτό συνήθως περιλαμβάνει την παροχή συμβουλών κάποιου είδους, είτε από τους εκπαιδευτικούς, είτε από ειδικούς – τοπικούς επαγγελματίες ψυχικής υγείας, είτε από τους σχολικούς συμβούλους κ.ά.
- Ως μέρος του προγράμματος σπουδών, οι μαθητές θα πρέπει να μάθουν να αναγνωρίζουν τη γλώσσα και τις ενέργειες εκφοβισμού στον εαυτό τους και τους άλλους. Θα πρέπει επίσης να διδάσκονται θετικές δεξιότητες επικοινωνίας. Αυτή η γνώση θα βοηθήσει στη δημιουργία ενός πιο θετικό περιβάλλον όπου η παρενόχληση είναι λιγότερο πιθανό να συμβεί.
- Θα πρέπει να υπάρχει ένα καθιερωμένο σύστημα για ένα παιδί που είναι θύμα εκφοβισμού να μπορεί να ζητήσει βοήθεια. Να μιλήσει πρωτίστως με το δάσκαλό του ή, εφόσον υπάρχει στο σχολείο ειδικός ψυχικής υγείας, σε αυτόν. Ένας σύμβουλος και άλλοι σχετικοί επαγγελματίες θα πρέπει να συναντηθούν με τα παιδιά που συμμετέχουν στο πρόβλημα και με τις οικογένειές τους για να βρεθεί μια λύση.
- Θα πρέπει να υπάρχουν συζητήσεις στην τάξη σχετικά με τα κίνητρα και τις επιπτώσεις του εκφοβισμού και να γίνεται ευαισθητοποίηση των μαθητών και προώθηση της αυτογνωσίας. Τα παιδιά πρέπει να καταλάβουν ότι οι θύτες είναι παιδιά που έχουν βιώσει κάποια μορφή εκφοβισμού τους. Από την άλλη, θα πρέπει να τονιστεί ότι τα παιδιά που είναι θύματα εκφοβισμού υποφέρουν τρομερά.
- Οι επαγγελματίες θα πρέπει να διδάξουν τα παιδιά δεξιότητες για το χειρισμό αυτού που φοβερίζει με το παίξιμο ρόλων και άλλες τεχνικές. Για παράδειγμα, οι μαθητές μπορούν να γράφουν θεατρικά έργα και να παίξουν διάφορα σενάρια εκφοβισμού στην τάξη. Κάθε παιδί θα πρέπει να υποδυθεί και τον «νταή», και τον υποστηρικτή του (διότι συνήθως υπάρχουν αυτοί που υποστηρίζουν το θύτη – νταή), αλλά και το θύμα, για να αποκτήσουν μια πιο απτή κατανόηση.
Εκ των ων ουκ άνευ είναι η συνεργασία σχολείου – οικογένειας. Μάλιστα, εάν αυτή λειτουργεί σωστά, πολλές φορές περιστατικά σχολικής βίας αποφεύγονται πριν καν αρχίσουν ή εκδηλωθούν.
Ο εκφοβισμός είναι ένα μέρος της κοινωνίας από το ξεκίνημά της και δεν μπορεί εύκολα να εξαφανιστεί. Αλλά με την κοινή προσπάθεια του σχολείου, των γονέων, των παιδιών και των κοινωνικών παραγόντων, περιστατικά σχολικής βίας μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά.
Γράφει η Σταυρούλα Λαδά, εκπαιδευτικός, M.Ed.
Ασφάλεια στο internet με λόγια απλά!
Πώς να βελτιωθώ στην Ορθογραφία
Καταρχάς, ας ξεκινήσουμε με μία βασική διάκριση για την ορθογραφία. Πρόκειται για την ορθογραφία που βασίζεται σε
- γραμματικούς κανόνες και
- την ιστορική ορθογραφία που ορίζει πώς γράφεται μία λέξη διότι έτσι έχει προέλθει από το παρελθόν.
Τρόπος εργασίας για την Ορθογραφία στο σχολείο
Ορθογραφία
Δεν πρέπει να τη φοβόμαστε!
Το άγχος για πολλούς γονείς είναι η ορθογραφία του παιδιού τους. Και βέβαια, δεν είναι αβάσιμος ο προβληματισμός αυτός. Όντως, πολλοί μαθητές Δημοτικού, και Γυμνασίου και Λυκείου, ακόμη και ορισμένοι ενήλικες έχουν θέματα με την ορθή γραφή των λέξεων. Πόσο μάλλον όταν η γλώσσα μας, ως ζωντανή γλώσσα, μεταβάλλεται συνεχώς.
Παρόλες όμως τις δυσκολίες που ενδεχομένως έχουν οι μαθητές, η ορθογραφία είναι κάτι που διδάσκεται και η ορθή γραφή αποκτιέται με μελέτη και προσπάθεια.
Καταρχάς, ας ξεκινήσουμε με μία βασική διάκριση για την ορθογραφία. Πρόκειται για την ορθογραφία που βασίζεται σε
- γραμματικούς κανόνες και
- την ιστορική ορθογραφία που ορίζει πώς γράφεται μία λέξη διότι έτσι έχει προέλθει από το παρελθόν.
Παράδειγμα: Τα ρήματα σε –αίνω γράφονται πάντα με αι (πλην των εξαιρέσεων) διότι έτσι ορίζει η Γραμματική.
Αντίθετα, το ουσιαστικό «πλήθος» γράφεται με «η» διότι έτσι έχει προέλθει από το παρελθόν.
Τρόπος εργασίας για την Ορθογραφία στο σχολείο
Γράφει η Σταυρούλα Ι. Λαδά, Δασκάλα, M.Ed.
Μαθησιακές Δυσκολίες
Ο ορισμός των Μαθησιακών Δυσκολιών δεν είναι εύκολο να δοθεί. Επειδή η φύση τους δεν έχει πλήρως και σαφώς προσδιοριστεί από το σύνολο της επιστημονικής κοινότητας, για το λόγο αυτό δεν έχει ακόμη οριστεί ένας κοινά αποδεκτός ορισμός. Το θέµα των µαθησιακών δυσκολιών στην εκπαιδευτική πράξη είναι τεράστιο, μερικές φορές ασαφές και αρκετές φορές δυσεπίλυτο. Οι θεωρητικές θέσεις, αλλά και τα ερευνητικά δεδοµένα συχνά διίστανται. Παρόλα’ αυτά, στην ελληνική πραγματικότητα, υπάρχει μία βάση, πάνω στην οποία κινείται η επιστημονική κοινότητα ώστε να μπορεί να προσεγγίζει αυτές τις μαθησιακές δυσκολίες.
Υπάρχουν µαθητές µε δυσκολίες στη µάθηση, οι οποίες παρουσιάζονται είτε σ’ ένα µάθηµα, είτε σε περισσότερα, είτε και σε όλα τα µαθήµατα. Η δυσκολία αυτή του µαθητή στις σχολικές υποχρεώσεις αποτελεί διαταραχή ή δυσκολία στη µάθηση.
Οι μαθητές που έχουν μαθησιακές διαταραχές συνήθως δυσκολεύονται στο περιεχόμενο της ανάγνωσης, στη γραπτή και προφορική έκφραση, στην κατανόηση του προφορικού λόγου, στις µαθηµατικές πράξεις χωρίς να παρουσιάζουν καµιά οπτική ή ακουστική βλάβη ή νοητική καθυστέρηση ή συναισθηµατική διαταραχή.
Ειδικές Μαθησιακές Διαταραχές
Αποτελούν μια αναπτυξιακή διαταραχή ως
- δυσκολία στην ανάγνωση (δυσλεξία)
- στη γραφή (δυσγραφία)
- στην ορθογραφία (δυσορθογραφία)
- στα μαθηματικά (δυσαριθμία).
Η διάγνωσή των μαθησιακών διαταραχών πλέον αντιμετωπίζεται με εκπαιδευτική παρέμβαση.
Οι πρώτες ενδείξεις της διαταραχής εκδηλώνονται στην προσχολική ήδη ηλικία ως διαταραχές της οπτικής αντίληψης ή ως διαταραχές του λόγου. Εάν δεν υπάρχει έγκαιρη διάγνωση και παρέμβαση, συνεχίζουν στα επόμενα σχολικά χρόνια.
Παρεμβάσεις στο χώρο της εκπαίδευσης
Οι παρεμβάσεις στο χώρο της εκπαίδευσης έχουν ως στόχο να βοηθήσουν το παιδί να ξεπεράσει ή να μετριάσει τις δυσκολίες που υπάρχουν ως αποτέλεσμα της διαταραχής του, έτσι ώστε να έχει μια επιτυχημένη εκπαιδευτική πορεία. Παρέχεται το περιθώριο στο άτομο να αναπτύξει όλες τις δεξιότητες, ικανότητες και ταλέντα του, να εκφραστεί δηλαδή μέσα από τα «δυνατά» του σημεία, ενώ παράλληλα ενισχύεται και υποβοηθείται στην ενασχόλησή του με δραστηριότητες στις οποίες φαίνεται να παρουσιάζει αδυναμίες, ελλείψεις και δυσκολίες.
Ο μαθητής με μαθησιακές δυσκολίες χρειάζεται
- σεβασμό στις ιδιαιτερότητές του
- ήρεμο περιβάλλον
- περισσότερο χρόνο στις εργασίες του
- κατακερματισμό της ύλης ή της διαδικασίας σε πιο μικρά και απλά βήματα
- διαφοροποίηση των ερωτήσεων που του γίνονται ώστε να είναι πιο κατανοητές
- ενεργοποίηση όλων των αισθήσεων
- πρακτικές δραστηριότητες
- εκμετάλλευση των ενδιαφερόντων του
- σύνδεση του διδασκόμενου υλικού με εργασίες της καθημερινότητάς του
- αναγνώριση των προσπαθειών
Είναι σημαντικό ο εκπαιδευτικός να γνωρίζει τρόπους και τεχνικές, οι οποίες θα τον βοηθήσουν να διαμορφώσει τη σχολική τάξη και τη μέθοδο διδασκαλίας, έτσι ώστε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες και στις δυσκολίες του κάθε μαθητή.
Είναι πολύ σημαντική η θετική ψυχοσυναισθηματική κατάσταση του παιδιού. Όταν ένα μαθητής αισθάνεται ασφαλής μέσα στο σχολικό περιβάλλον και γνωρίζει ότι οι αδυναμίες αναγνωρίζονται και είναι σεβαστές, αποδίδει πολύ καλύτερα. Στην περίπτωση που ο μαθητής αντιλαμβάνεται ότι εκτιμώνται οι προσπάθειές του, θα συνεχίσει να αυτοβελτιώνεται. Ένα περιβάλλον που αγκαλιάζει, κατανοεί, αποδέχεται, ενθαρρύνει και δίνει προοπτικές ανάπτυξης, αποτελεί το εφαλτήριο για πρόοδο και σχολική επιτυχία.
Σταυρούλα Λαδά, Εκπαιδευτικός, M.Εd. Ειδική Αγωγή
Τεχνικές κατανόησης κειμένου
- Απάντηση σε ερωτήσεις
- να σκέφτεται ενεργητικά καθώς διαβάζει
- να έχει ένα σκοπό καθώς διαβάζει
- να επικεντρώνεται σε αυτό που έχει να μάθει
- συσχετίζει αυτό που διαβάζει με αυτά που ήδη γνωρίζει.
- ερωτήσεις όπου η απάντηση βρίσκεται σε μία λέξη ή φράση του κειμένου
- ερωτήσεις στις οποίες η απάντηση βρίσκεται σε ένα μεγάλο μέρος του κειμένου, για παράδειγμα, «Γιατί ο Μικρός Πρίγκιπας σκέφτηκε με αυτόν τον τρόπο εκείνη τη στιγμή;»
- ερωτήσεις που αφορούν στην πρότερη γνώση του μαθητή. Για παράδειγμα, «Πώς θα έλυνες εσύ το συγκεκριμένο πρόβλημα;»
- Γραφικοί οργανωτές

- Μεταγνωστικές δραστηριότητες

- εντοπίζουν το συγκεκριμένο σημείο που τους δυσκολεύει
- σηματοδοτούν το είδος της δυσκολίας. αναδιατυπώνουν μια πρόταση με δικά τους λόγια
- ανατρέχουν σε προηγούμενα σημεία του κειμένου εφόσον χρειαστεί
- διακρίνουν το είδος του κειμένου (λογοτεχνικό κείμενο, επιστολή κ.λ.π.)