Άρθρα με ετικέτα ο εαυτός μου
Εγώ, εσύ, εμείς…
το σώμα μου… πρωινές δραστηριότητες
Προσέχω τον εαυτό μου!
Τα παιδιά ανά πάσα στιγμή μπορούν να βρεθούν σε μια κατάσταση κινδύνου και θα πρέπει να είναι ευαισθητοποιημένα και να γνωρίζουν το σωστό τρόπο αντίδρασης ανάλογα με την περίπτωση.
Τα παιδικά ατυχήματα, ο κίνδυνος από μια έκτακτη ανάγκη όπως ένας σεισμός, οι επικίνδυνοι ενήλικες (και όχι πάντα οι ξένοι) αποτελούν τις ενότητες στις οποίες εστιάσαμε κατά την επεξεργασία αυτού του θέματος.
Α. Τα παιδικά ατυχήματα
Τα παιδικά ατυχήματα μπορούν να συμβούν σε όλα τα παιδιά, οποιαδήποτε στιγμή και οπουδήποτε, συμβαίνουν ξαφνικά και μας βρίσκουν πάντα απροετοίμαστους.
Στόχος μας να μάθουν τα παιδιά τι είναι τα ατυχήματα, να κατανοήσουν τους κινδύνους που διατρέχουν στους χώρους που ζουν (νηπιαγωγείο, παιδική χαρά, σπίτι, δρόμο, θάλασσα κ.λ.π.), να εντοπίσουν τις αιτίες και τους παράγοντες που ευθύνονται γι’ αυτά και να υιοθετήσουν κανόνες συμπεριφοράς που θα μειώσουν τα ατυχήματα είτε από επικίνδυνα παιχνίδια, είτε από τη χρήση υλικών, από εσφαλμένες συμπεριφορές κ.λ.π.
1. Διαβάζουμε το βιβλίο “Κίνδυνος” από τη σειρά “Οι συμβουλές του μικρού λύκου”. Το συζητάμε, το αναλύουμε, δίνουμε δικά μας παραδείγματα.
2. Με μεγάλη προσοχή παρακολουθούμε με τη χρήση προτζέκτορα ένα βίντεο από το youtube με διάφορες περιπτώσεις ατυχημάτων και τον τρόπο αντιμετώπισής τους.
Μπορείτε να το δείτε κι εσείς στη διεύθυνση: https://youtu.be/q4Ct4ziHuf4
3. Εντοπίζουμε σε ζευγάρια επικινδυνότητες στην κουζίνα, το σαλόνι, το μπάνιο και το υπνοδωμάτιο σε διάφορες εικόνες και ύστερα τα δείχνουμε στα υπόλοιπα παιδιά και όλοι μαζί συζητάμε τις απόψεις μας.
4. Σε επόμενη ημέρα συμπληρώνουμε το πιο κάτω ατομικό φύλλο εργασίας – αξιολόγησης
Β. Σεισμός – Σεισμός: Μη σε πιάνει πανικός!!!!
Ο σεισμός είναι φαινόμενο το οποίο εκδηλώνεται συνήθως χωρίς σαφή προειδοποίηση, δεν μπορεί να αποτραπεί και παρά τη μικρή χρονική διάρκεια του, μπορεί να προκαλέσει μεγάλες υλικές ζημιές στις ανθρώπινες υποδομές, σοβαρούς τραυματισμούς και απώλειες ανθρώπινων ζωών.
Η Ελλάδα κατέχει την πρώτη θέση στην Ευρώπη από πλευράς σεισµικότητας και την έκτη παγκοσµίως. Η ψυχραιμία, η σωστή αντίδρασή μας την ώρα του συμβάντος και η σωστή προετοιμασία μας, είναι τα όπλα μας για την προστασία μας. Μπείτε στην ιστοσελίδα του ΟΑΣΠ και ενημερωθείτε είναι σημαντικό για όλους. http://www.oasp.gr/
1. Ας ξεκινήσουμε με χορό…. το τραγούδι “Σεισμός” από τα Ημισκούμπρια είναι μια καλή επιλογή για την περίσταση!
2. Τι κάνουμε ΠΡΙΝ, ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ και ΜΕΤΑ από ένα σεισμό; Οι αφίσες και τα φυλλάδια του ΟΑΣΠ είναι πολύ κατατοπιστικά. Τα παρατηρούμε προσεκτικά, διαβάζουμε τις λεζάντες, σχολιάζουμε
Ψάχνουμε στο σχολείο να εντοπίσουμε πιθανές επικινδυνότητες σε περίπτωση σεισμού, συζητάμε για το βαλιτσάκι έκτακτης ανάγκης και κάνουμε ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΜΑΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΕΙΣΜΟ (θα ακολουθήσουν και πολλές άλλες μέσα στη χρονιά)
3. Διαβάζουμε το βιβλίο “Ο Πάκι δε φοβάται τους σεισμούς” της Ρένας Ρώσση- Ζαϊρη
4. Βλέπουμε το κατατοπιστικότατο βίντεο “Tales of Disasters 2. Earhquake”από το you tube το οποίο είναι στα αγγλικά αλλά το μεταφράζουμε εμείς τα παιδιά
5. Χωριζόμαστε σε ζευγάρια και ομάδες και δουλεύουμε το θέμα ταυτόχρονα.
Η μία ομάδα φτιάχνει το βαλιτσάκι του σεισμού με όλα τα απαραίτητα.
Η άλλη ταξινομεί όσα είναι σωστό να κάνουμε σε ένα σεισμό και όσα είναι λάθος
Κάποιοι χτίζουν σπίτια αντισεισμικά και κάποιοι λιγότερο αντισεισμικά! Τα υλικά έχουν σημασία γιατί όταν ο σεισμός αρχίσει να κουνάει τη γη (τους δίσκους πάνω στους οποίους “χτίζουν” τα σπίτια τους εν προκειμένω) κάποια σπίτια λιγότερο “γερά” θα καταρρεύσουν!
Κάποιοι δουλεύουν στους υπολογιστές. Το ένα ζευγάρι κάνει την άσκηση στο Φωτόδεντρο για το σεισμό και το άλλο παίζει στον άλλο υπολογιστή με το πριν, κατά τη διάρκεια και το μετά του σεισμού στο πρόγραμμα της kidepedia.
Στο τέλος όλοι παρουσιάζουν τις δουλειές τους στους υπόλοιπους και κάνουμε την αξιολόγησή μας.
Γ. Οι επικίνδυνοι “άλλοι”.
Οι άνθρωποι που μας περιτριγυρίζουν δεν είναι όλοι αθώοι, καλόβουλοι και καλοπροαίρετοι. Όσο εύκολο είναι ένα παιδί να κινδυνεύσει σε μια παιδική χαρά, σε ένα τροχαίο ή σε ένα σεισμό, το ίδιο εύκολο ή και ευκολότερο είναι να κινδυνεύσει από κάποιον άγνωστο (το “stranger danger”που λένε στο εξωτερικό) ή πολύ χειρότερα από κάποιον που εμπιστεύεται και εμπιστευόμαστε.
Οι γονείς θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί και υποψιασμένοι τόσο σε κοινωνικό επιπεδο όσο και σε “κοινωνικό-ιντερνετικό” επίπεδο.
1. Βλέπουμε το βίντεο “Το μυστικό της Νίκης”
“Το μυστικό της Νίκης” είναι μια ιστορία κινούμενων σχεδίων, που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της καμπάνιας “ΕΝΑ στα ΠΕΝΤΕ” του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη της παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης. Πρόκειται για μια παραγωγή που έχει στόχο να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει την ελληνική κοινωνία και να φτάσει σε γονείς και παιδιά σε ολόκληρη τη χώρα.
Ηρωίδα της ταινίας είναι η Νίκη, μία μαθήτρια δημοτικού την οποία επισκέπτεται στο σπίτι της ένας ‘φίλος’, όπως αποκαλείται στην ιστορία, τονίζοντας έτσι το γεγονός ότι τα περισσότερα περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης έχουν δράστες πρόσωπα από το φιλικό περιβάλλον των γονιών.
Ο “φίλος” κάποια στιγμή φανερώνει τις διαθέσεις του και προτείνει στο κοριτσάκι να το αγγίξει στο εσώρουχο, αυτό αρνείται γνωρίζοντας τον “κανόνα του εσωρούχου”. Το παιχνίδι των αγγιγμάτων είναι το παιχνίδι που ζήτησε ο “φίλος” και που ζητά να το κρατήσει μυστικό το κοριτσάκι.
Ο “φίλος” φεύγει και το κοριτσάκι δέχεται την επίσκεψη μιας νεράιδας, στην οποία αφηγείται ό,τι έχει συμβεί, ενθαρρύνοντας με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά να μιλάνε για τέτοια περιστατικά.
ΕΓΩ – ΕΣΥ – ΕΜΕΙΣ
Το να εστιάσει ένα παιδί της ηλικίας του Νηπιαγωγείου πέρα από το Εγώ του, στο Εσύ ή το Εμείς είναι εξαιρετικά δύσκολο. Η σκέψη και η επικοινωνία του είναι καθαρά εγωκεντρική, καθώς αντιλαμβάνεται το περιβάλλον και τους άλλους μόνο μέσα από την δική του προοπτική.
Σύμφωνα με τον Jean Piaget, τον πρώτο ενήλικο που πήρε στα σοβαρά τα παιδιά, το παιδί από το 3ο έως το 6ο έτος της ηλικίας του διανύει το δεύτερο κατά σειρά στάδιο ανάπτυξης,αυτό που ονομάζει Προσυλλογιστικό Στάδιο, με κύρια χαρακτηριστικά α) την κατάκτηση του συμβολισμού με την αξιοποίηση των δυνατοτήτων της γλώσσας, β) την ύπαρξη πλέον της ανακλητικής μνήμης όπου αναπαρίσταται ο εξωτερικός κόσμος με εσωτερικές εικόνες και γ) την κυριαρχία του εγωκεντρισμού στη σκέψη και επομένως την αντιμετώπιση του περιβάλλοντος μέσα από την προσωπική οπτική και τη σκέψη να κινείται από το μερικό στο μερικό.
Στις δραστηριότητές μας κάτω από το θέμα “Ο εαυτός μου” προσπαθούμε μέσα από παιχνίδια, τραγούδια κλπ να ξεφύγουμε λίγο από το ΕΓΩ, να αντιληφθούμε ότι υπάρχει και το ΕΣΥ και γιατί όχι και το ΕΜΕΙΣ.
1. ΠΑΙΧΝΙΔΙ “ΕΓΩ ΚΑΙ ΕΣΥ”
Τα παιδιά παίζουν με δύο γραμματοσειρές που σχηματίζουν τις λέξεις ΕΓΩ και ΕΣΥ σε στοίχιση σταυρολέξου. (Δες την εικόνα παραπάνω)
Δύο παιδιά τοποθετούνται από την μια και την άλλη άκρη του σταυρολέξου και αυτοπροσδιορίζονται λέγοντας: «Εγώ είμαι ο… και εσύ ο φίλος μου ο…». Κάθε φορά που ακούγεται ο χτύπος από το ταμπουρίνο αλλάζουν θέσεις επαναλαμβάνοντας το ίδιο. Το παιδί αλλάζει χώρο και συγχρόνως αλλάζει και η θέση του ως αναφορά προσώπου.
2. ΤΡΑΓΟΥΔΙ “ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΚΙ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ”
Εγώ είμαι εγώ….
Κι εσύ είσαι εσύ…
Κανείς δεν είναι σαν κι εμάς
Εγώ είμαι εγώ….
κι εσύ είσαι εσύ…
ΚΑΙ ΞΕΡΩ ΠΟΣΟ Μ΄ΑΓΑΠΑΣ!
3. ΕΝΑ-ΔΥΟ-ΤΡΙΑ ΒΡΑΧΙΟΛΙ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ
Κάθε παιδί διαλέγει ένα πλαστικό καλαμάκι στο χρώμα που του αρέσει το κόβει μικρό – μικρό και βάζει τα κομμάτια σε ένα μπολ. Όταν τελειώσουν όλοι, σηκώνονται ένας ένας, δίνουν από ένα κομματάκι σε τρεις φίλους και παίρνουν ένα από αυτούς. Αφού το κάνουν αυτό όλοι με η σειρά τους, περνάνε τα κομματάκια τους σε ένα ασημί σύρμα πίπας και φτιάχνουν το βραχιόλι τη φιλίας. Το πάρε – δώσε απαραίτητο σε κάθε υγιή σχέση, οδηγεί στη δημιουργία ενός χαρούμενου, πολύχρωμο βραχιολιού. Η δραστηριότητα κλείνει με ένωση των χεριών, όπως κάνουν οι ομάδες και το σύνθημα “ΕΝΑ – ΔΥΟ – ΤΡΙΑ ΒΡΑΧΙΟΛΙ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ”!