ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΕΝΤΡΟ – ΖΩΝΤΑΝΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΕ ΚΑΔΡΟ

Τα παιδιά οργανώνουν και δραματοποιούν τη γνωριμία, τη σχέση,

το γάμο και την οικογένεια σε μια ζωντανή φωτογραφία.

Αρχές Φλεβάρη με το κρύο τσουχτερό και τις Απόκριες να μας προκαλούν να μασκαρευτούμε, αφηγηθήκαμε, παρακολουθήσαμε από το youtube και αποφασίσαμε να δραματοποιήσαμε το αγαπημένο παραδοσιακό παραμύθι “Το γάντι” (βρείτε το στη σελίδα μας “Για τα παιδιά – Παραμύθια που αγαπώ” στην οριζόντια μπάρα της ιστοσελίδας μας).

Χωρίσαμε τους ρόλους, φτιάξαμε τις μάσκες, στρώσαμε άσπρα υφάσματα για να αναπαραστήσουμε τα χιόνια και ξεκινήσαμε.

Μια μέρα, ένας ηλικιωμένος κύριος περπατούσε στο χιονισμένο δάσος με τους σκύλους του. Δίχως να το καταλάβει του έπεσε από την τσέπη το ένα του γάντι. Ήταν ένα  γάντι από εκείνα που το χέρι μπαίνει ολόκληρο μέσα κι όχι δάχτυλο δάχτυλο. Μα δεν το είδε ούτε αυτός ούτε τα σκυλιά του. Αυτοί συνέχισαν ανέμελοι τον περίπατό τους στο δάσος και το γάντι έμεινε πίσω, πεσμένο κατάχαμα στο αφράτο χιόνι.

Ένα ποντικάκι, τόσο δα ήταν, πέρασε από εκεί κι είδε το γάντι μπροστά του. Το τριγύρισε από εδώ, το κοίταξε από εκεί. “Άδειο πρέπει να είναι”, σκέφτηκε και τσουπ….τρύπωσε στο όμορφο και ζεστό γάντι που πράγματι ήταν αδειανό. Το κρύο ήταν τσουχτερό έξω, δε γινόταν να αντέξεις δίχως μια φωλίτσα να κρυφτείς.

Λίγο αργότερα χοροπηδώντας κατέφτασε εκεί γύρω ένας βάτραχος, πράσινος πράσινος που αν δεν έβρισκε γρήγορα κάπου να ζεσταθεί θα γινότανε μπλε μπλε! Κοντοστάθηκε έξω από το γάντι.

-Ποιος είναι μέσα στο γάντι; , ρώτησε.

-Η Ποντικίνα η Δαγκωνίτσα. Εσύ ποιος είσαι;

-Είμαι Βάτραχος ο Χίπιχοπης ο Χοροπηδηχτός. Μπορώ να μπω κι εγώ μέσα; Κάνει πολύ κρύο έξω.

-Έντάξει, έλα!, του είπε δίχως να το σκεφτεί το ποντίκι και μέσα στο γάντι έγιναν δύο τα ζώα

Λίγο μετά, χραπ χρουπ πάνω στο χιόνι, να σου και δυο λαγοί με γρήγορες κινήσεις και αυτιά μεγαλύτερα από το σώμα τους!

-Ποιος είναι μέσα στο γάντι;  ρώτησαν.

-Η Ποντικίνα η Δαγκωνίτσα κι ο Βάτραχος ο Χιπιχόπης Χοροπηδηχτός. Εσείς ποιοί είστε;

-Είμαστε οι λαγοί οι Βιαστικοί  Τρεχαλητοί, οι δύο αδερφοί. Μπορούμε να μπούμε κι εμείς μέσα; Κάνει πολύ κρύο έξω.

-Έντάξει, ελάτε!, τους είπαν με μια φωνή η ποντικίνα κι ο βάτραχος.

“Τι γλυκιά ζεστασιά έχει εδώ μέσα”, σκέφτηκαν οι λαγοί. “Εδώ θα ζήσουμε! Θα μείνουμε όλο το χειμώνα, ώσπου να περάσει το κρύο. Ύστερα…βλέπουμε”, είπαν. Βολεύτηκαν στο γάντι κι οι τέσσεριςμαζί κι άρχισαν να χορεύουν πάνω στο χιόνι τόσο που το γάντι έμοιαζε με αεροπλανάκι.

Λίγο μετά εμφανίστηκε μια αλεπού. Περπάτησε προσεκτικά προς το γάντι.

-Ποιος είναι μέσα στο γάντι; , ρώτησε.
-Η Ποντικίνα η Δαγκωνίτσα, ο Βάτραχος ο Χιπιχόπης Χοροπηδηχτός και οι Λαγοί οι Βιαστικοί Τρεχαλητοί. Εσύ ποιος είσαι;

-Είμαι η Αλεπού η Φουντωτή Αγαπητή. Μπορώ να μπω κι εγώ μέσα; Κάνει πολύ κρύο έξω.

-Έντάξει, έλα!, της είπαν όλοι μαζί.
Τώρα τα ζώα μέσα στο γάντι ήταν πέντε και έπρεπε να στριμωχτούν λίγο παραπάνω για να χωρέσουν. “Τι γλυκιά ζεστασιά έχει εδώ μέσα”, σκέφτηκε η αλεπού. “Εδώ θα ζήσω! Θα μείνω όλο το χειμώνα, ώσπου να περάσει το κρύο. Ύστερα…βλέπουμε”. Βολεύτηκαν στο γάντι κι οι πέντε μαζί κι άρχισαν να χοροπηδούν χαρούμενοι πάνω στο χιόνι τόσο που το γάντι έμοιαζε με ελικοπτεράκι.

Λίγο μετά εμφανίστηκε ένας γκρίζος λύκος που ούρλιαζε κι αντηχούσε σ’ όλο το βουνό το ουρλιαχτό του. Περπάτησε προς το γάντι κουνιστός και λυγιστός και ρώτησε.

-Ποιος είναι μέσα στο γάντι;
-Η Ποντικίνα η Δαγκωνίτσα, ο Βάτραχος ο Χιπιχόπης Χοροπηδηχτός, οι Λαγοί οι Βιαστικοί Τρεχαλητοί και η Αλεπού η Φουντωτή Αγαπητή. Εσύ ποιος είσαι;

-Είμαι ο Λύκος ο Γκρίζος Ουρλιαχτός. Μπορώ να μπω κι εγώ μέσα; Κάνει πολύ κρύο έξω.

-Έντάξει, έλα!, του είπαν σχεδόν όλοι μαζί και κοιτάχτηκαν για μια στιγμή.
Τώρα τα ζώα μέσα στο γάντι ήταν έξι και έπρεπε να στριμωχτούν ακόμη περισσότερο για να χωρέσουν. “Τι γλυκιά ζεστασιά έχει εδώ μέσα”, σκέφτηκε ο λύκος. “Εδώ θα ζήσω κι ας είναι λίγο στριμωγμένα! Θα μείνω όλο το χειμώνα, ώσπου να περάσει το κρύο. Ύστερα…βλέπουμε”. Βολεύτηκαν στο γάντι κι οι έξι μαζί κι άρχισαν να χοροπηδούν χαρούμενοι πάνω στο χιόνι τόσο που το γάντι έμοιαζε με διαστημοπλοιάκι.

Λίγο μετά εμφανίστηκαν δύο αγριογούρουνα που γουρούνιζαν παράξενα και βραχνά. Έφτασαν μπροστά στο γάντι και ρώτησαν:
-Ποιος είναι μέσα στο γάντι;
-Η Ποντικίνα η Δαγκωνίτσα, ο Βάτραχος ο Χιπιχόπης Χοροπηδηχτός, οι Λαγοί οι Βιαστικοί Τρεχαλητοί, η Αλεπού η Φουντωτή Αγαπητή και ο Λύκος ο Γκρίζος Ουρλιαχτός. Εσείς ποιοι είστε;

-Είμαστε τα Αγριογούρουνα τα χαυλιοδόντικα. Μπορούμε να μπούμε κι εμείς μέσα; Κάνει πολύ κρύο εδώ έξω.

-Εεεε, δεν υπάρχει πια χώρος εδώ μέσα. Είμαστε έξι και σχεδόν δεν αναπνέουμε, τους είπαν.

-Σας παρακαλούμε. Δε θα πιάσουμε πολύ χώρο. Θα κρατήσουμε την αναπνοή μας και θα στριμωχτούμε όσο περισσότερο μπορούμε. Αφήστε μας να μπούμε, τους παρακάλεσαν τα αγριογούρουνα που τουρτούριζαν από το κρύο.

-Καλά, εντάξει. Ελάτε!, τους είπαν.

Στο τέλος εμφανίστηκε μια μεγάλη αρκούδα που πλησίασε κι αυτή το γάντι. Άκουσε φασαρία μέσα και ρώτησε:

-Ποιος είναι μέσα στο γάντι;

-Η Ποντικίνα η Δαγκωνίτσα, ο Βάτραχος ο Χιπιχόπης Χοροπηδηχτός, οι Λαγοί οι Βιαστικοί Τρεχαλητοί, η Αλεπού η Φουντωτή Αγαπητή, ο Λύκος ο Γκρίζος Ουρλιαχτός και τα Αγριογούρουνα τα χαυλιοδόντικα. Εσύ ποιος είσαι;

-Είμαι η Αρκούδα η Καφετιά η πιο γλυκιά. Μπορώ να μπω κι εγώ μέσα; Κάνει πολύ κρύο εδώ έξω.

-Εεεε, δεν υπάρχει πια χώρος εδώ μέσα. Είμαστε οκτώ πια και μάλλον θα σκάσουμε από στιγμή σε στιγμή, της είπαν

-Μα σας παρακαλώ. Θα στριμωχτώ στην πιο μικρή γωνίτσα. Θα χωθώ κι ούτε θα κουνιέμαι. Αφήστε με να μπω, τους παρακάλεσε η αρκούδα που έτρεμε από τον χιονιά.

Ε, καλά. Έλα!, της είπαν.

Η Αρκούδα όρμηξε μέσα. Τώρα τα ζώα μέσα στο γάντι ήταν εννιά και έπρεπε να στριμωχτούν πάρα πολύ για να χωρέσουν. “Τι γλυκιά ζεστασιά έχει εδώ μέσα”, σκέφτηκε η Αρκούδα. “Εδώ θα ζήσω, αν δε σκάσω από το στρίμωγμα, θα μείνω όλο το χειμώνα, ώσπου να περάσει το κρύο. Ύστερα…βλέπουμε”. Το γάντι χοροπηδούσε στο χιόνι σαν κουρδιστό παιχνίδι που κόντευε να σκιστεί.

Λίγο μετά ακούστηκαν βήματα. Ο ηλικιωμένος κύριος κι ο σκύλος του επέστρεφαν από τη βόλτα τους. Ξαφνικά είδαν μπροστά τους το γάντι να χοροπηδά σαν τρελό. Ο ηλικιωμένος άνθρωπος έβγαλε μια κραυγή που τρόμαξε ακόμα και το σκύλο του που έκλεισε τα αυτιά του. Από την ασταμάτητη αυτή κραυγή βγήκαν έξω ένα ένα όλα τα ζώα που είχαν τρυπώσει στο γάντι πριν καν τους πάρει χαμπάρι ο ηλικιωμένος κύριος. Η Ποντικίνα η Δαγκωνίτσα, ο Βάτραχος ο Χιπιχόπης Χοροπηδηχτός, οι Λαγοί οι Βιαστικοί Τρεχαλητοί, η Αλεπού η Φουντωτή Αγαπητή, ο Λύκος ο Γκρίζος Ουρλιαχτός και τα Αγριογούρουνα τα χαυλιοδόντικα και τελευταία η Αρκούδα η Καφετιά η πιο γλυκιά.

Πώς χώρεσαν όλοι αυτοί μέσα στο γάντι; Και τι συνέβη εκεί μέσα! Ο ηλικιωμένος κύριος κι οι σκύλοι του είδαν μόνο ένα ξεχειλωμένο γάντι και μάλλον δεν έμαθαν ποτέ τι έγινε. Αλλά εσείς ξέρετε. Έτσι δεν είναι;

Η ομορφιά της φύσης και η αρμονία της, σε όλο της το μεγαλείο. Όλοι οι “καλοί χωράνε” στο γάντι. Όλα τα πλάσματα μονιασμένα για να προστατευθούν από το κρύο. Μοναδική παραφωνία ο άνθρωπος που με την εμφάνισή του και το εγωιστικό περιχαράκωμα στον εαυτό του, τα τρέπει σε φυγή. Και τι του απομένει από τη μαγεία; Ένα ξεχειλωμένο  γάντι!