Κριστιάν Νίρκα
Μαθητής 2ου ΓΕΛ Κορίνθου
Αυτές τις γιορτινές ημέρες παρατηρώ όλο και περισσότερους πολιτικούς, να απευθύνουν ευχές έχοντας φορέσει τα γνωστά χαμόγελα υποκρισίας . Το χειμαρρώδες τους ύφος και η κίβδηλη αισιοδοξία, ομολογώ ότι με ενοχλούν ιδιαίτερα, με εξοργίζουν. Αντιλαμβάνομαι απολύτως ότι ζω σε μια εποχή όπου κατακρημνίζονται κοινωνικά κεκτημένα, και το πολίτευμα από συνήθεια ονομάζεται δημοκρατικό. Μπορώ να διακρίνω ότι οι εργασιακές σχέσεις παραπέμπουν στην δεκαετία του 50, και ο όρος πολιτισμική αποτελμάτωση αντικαθίσταται από πολιτισμική παρακμή. Η πορεία που ακολουθούμε είναι στυγνά οπισθοδρομική και όσο προχωράμε γίνεται ακόμα πιο ζοφερή. Οι ευχές για ένα πιο “ομαλό” 2011 έρχονται σε πολεμική με τα στοιχεία που προκύπτουν από μια πρόχειρη έρευνα πάνω στις αναμενόμενες φορολογικές διατάξεις του μνημονίου για το νέο έτος. Θα παραθέσω συνοπτικά μερικές πληροφορίες:
- η ενσωμάτωση του μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ, που πρόσφατα αυξήθηκε από το 11% στο 13%, στην κανονική κλίμακα ΦΠΑ.
- αναστολή στις ονομαστικές αυξήσεις συντάξεων
- εξασφάλιση περισσότερων εσόδων από την αδειοδότηση τυχερών παιχνιδιών
- καθιέρωση ειδικού φόρου κατανάλωσης για μη αλκοολούχα ποτά
- “τόνωση πράσινου φόρου” στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα
Αυτό όμως που με προβληματίζει περισσότερο απ’ όλα, είναι η ανεργία. Φέτος, η αύξηση του ορίου απολύσεων, ο Καλλικράτης, και η κατάργηση της υποχρεωτικής διαιτησίας στις απολύσεις, μοιάζουν με ένα δροσερό καλοκαιρινό αεράκι μπροστά στην λαίλαπα που προβλέπεται για το 2011. Και πιο συγκεκριμένα:
- η απασχόληση στο δημόσιο θα μειωθεί περεταίρω
- η αναδιοργάνωση της τοπικής αυτοδιοίκησης θα συνεχιστεί
- οι επιδοτήσεις των δημόσιων επιχειρήσεων θα μειωθούν
- ενώ οι λεγόμενες “εισφορές κρίσης” των ιδιωτικών επιχειρήσεων θα αυξηθούν
Και για το κύμα ανέργων που θα προκύψει απ’ όλα αυτά, το κράτος θα μειώσει τα επιδόματα ανεργίας με κριτήριο τα ελάχιστα απαιτούμενα μέσα διαβίωσης. (διστάζω να φανταστώ ποιά είναι αυτά)
” Μα είναι μέτρα ζωτικής σημασίας για την εξυγίανση της οικονομικής ευρωστίας του κράτους” θα σχολίαζε ο αντίδικος. Η απάντησή δεν θα μπορούσε να διατυπωθεί καλύτερα από την παρακάτω φράση της Σοφίας Σακοράφα: “Εδώ και χρόνια έχουμε καταλήξει στην ανηθικότητα του δόγματος ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Όταν μάλιστα τα μέσα είναι η εξαθλίωση του λαού, η σωτηρία δεν είναι της πατρίδας αλλά όσων την απομυζούν”.
Η αλήθεια ωστόσο είναι ότι με την υπογραφή του μνημονίου, η κυβέρνηση αυτοκαταδικάστηκε σε μια γενικευμένη πολιτική βυθιότητα. Κατάντησε άθυρμα ενός ασύδοτου κερδοσκοπικού συστήματος. Η άρδην διευθέτηση αυτού του προβλήματος, θα επιτευχθεί μόνο εάν ενισχυθεί η διεθνής ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Είναι ο μόνος τρόπος για να αποφευχθούν οι πιθανότητες ελεγχόμενης χρεοκοπίας. Προκειμένου να υλοποιηθεί όμως κάτι τέτοιο, χρειάζονται πολιτικές πρωτοβουλίες ευρωπαϊκού επιπέδου.
Ας μην ξεχάσουμε όμως ότι “Το κράτος είμαστε όλοι μας και όλοι μαζί πρέπει να δώσουμε αυτόν τον αγώνα” όπως δήλωσε πρόσφατα η βουλευτής Κατερίνα Φαρμάκη. Τοποθέτηση που με βρίσκει απολύτως σύμφωνο (αν βέβαια την εκλάβω από μια διαφορετική οπτική γωνία). Είναι αδιανόητη και τολμώ να πω απαράδεκτη η αδιαφορία ενός ολόκληρου λαού για θέματα εθνικής σημασίας. Έφτασε λοιπόν ο καιρός να αναλογιστούμε όλοι μας, το επίπεδο της αποστασιοποίησης και της ανεκτικότητας που τόσο πιστά υποδεικνύουμε.
«Τα όρια των τυράννων καθορίζονται από την ανοχή αυτών που καταπιέζουν» υποστήριζε ο Frederick Douglass.
Αυτή η ανοχή πρέπει να μειωθεί. Είναι ιστορική επιταγή! Αξίες που αποκομίσθηκαν με αίμα και αγώνες απρόσκοπτα υπονομεύονται. Το μέλλον θρασύτατα υποσκάπτεται και αμαυρώνεται. Εμείς θα πρέπει να χαράξουμε με κάθε τρόπο τα όρια της πολιτικής αυθάδειας. Και ποιος ξέρει; Ίσως τότε να εμφανιστούν εναλλακτικοί τρόποι για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης που δεν θα εστιάζουν στη περιφρόνηση της αξιοπρέπειας του εργαζομένου.
Πρόσφατα σχόλια