Το έβλεπα και δεν πίστευα στα μάτια μου. Η σκηνή εκτυλίχθηκε στις αρχές Αυγούστου, στην παραλία Μπογκατέλ τη Βαρκελώνης – μία απ’ αυτές που δημιουργήθηκαν το 1992 για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και ακόμα είναι ολοκαίνουρια. Είχε αρχίσει να βραδιάζει. Το beach party που είχε ξεκινήσει από το απόγευμα συνεχιζόταν και ο νεαρόκοσμος διασκέδαζε υπό τους ήχους χορευτικής μουσικής.  Και ξαφνικά το σοκ. Ένας νεαρός καταλανός πλησιάζει τους 5 κάδους απορριμμάτων που υπήρχαν μπροστά από το μπαρ. Ναι τους 5 κάδους. Απορείτε; Ο καθένας είχε διαφορετικό χρώμα διότι δεχόταν και διαφορετικό είδος σκουπιδιών. Ένας για πλαστικά, άλλος για αλουμίνιο, άλλος για χαρτιά. Υπήρχε κάδος – με καφέ χρώμα – ακόμα και για τα οργανικά, για τα υπολείμματα τροφίμων δηλαδή.  Ο νεαρός λοιπόν κρατούσε ένα κουτάκι μπύρας και ήθελε να το πετάξει στα σκουπίδια. Ήταν σκοτάδι και δεν μπορούσε να διακρίνει το χρώμα και τα γράμματα πάνω σε κάθε καλάθι που πληροφορούσαν πού πετάς τι. Αλλά αυτός εκεί. Επέμενε. Σχεδόν κόλλησε τη μούρη του στους κάδους. Και τελικά βρήκε τον σωστό. Αποστολή εξετελέσθη. Και ξανά πίσω στον χορό. Τόσο φυσικά…Προσπαθούσα να συνέλθω από το σοκ και σκεφτόμουν ότι στην Ελλάδα, σε αρκετά προάστια της Αθήνας ακόμη και οι μπλε κάδοι είναι πολυτέλεια. Μέχρι πριν από ένα χρόνο αρκετοί πολίτες παρακαλούσαν τους δημάρχους τους να τοποθετήσουν μπλε κάδους για ανακύκλωση…Νωρίτερα είχα εκπλαγεί από ακόμη μία εικόνα στη Βαρκελώνη: ήταν γύρω στις 3 μετά το μεσημέρι και ο κόσμος είχε γεμίσει την παραλία Σαν Σεμπαστιά, την πλησιέστερη στο κέντρο της πόλης. Περπατούσα στον περιποιημένο περίπατο δίπλα στην παραλία.   Η απορία μου «πώς είναι δυνατόν η παραλία και ο περίπατος να είναι πεντακάθαρα με τόσες χιλιάδες καταλανούς και τουρίστες επισκέπτες» λύθηκε άμεσα. Μέσα στο καταμεσήμερο φτάνει ένα μίνι απορριμματοφόρο. Και… απλώς αδειάζει τους κάδους της παραλίας. Αυτούς με το διαφορετικό χρώμα που υπάρχουν σε όλη την πόλη. Σε όλες τις γειτονιές. Ο πολιτισμός και η οργάνωση μίας πόλης κρίνεται – εκτός των άλλων – από την καθαριότητά της και από τον τρόπο που διαχειρίζεται τα σκουπίδια της. Θυμάμαι την Αθήνα καθαρή και αστραφτερή μόνο τον Αύγουστο του 2004. Τότε οι υπάλληλοι του δήμου ήταν πρωί, μεσημέρι, βράδυ με μία σκούπα στο χέρι. Τότε όμως, στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Και στην Βαρκελώνη έγιναν Ολυμπιακοί. Το 1992. Μόνο που οι Καταλανική πόλη δεν έμεινε καθαρή για 15 ημέρες. Δεκαοχτώ χρόνια μετά είναι πεντακάθαρη. Βελτιώθηκε και συνεχίζει να βελτιώνεται στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος και της καθαριότητας, σε αντίθεση με την Αθήνα. Ταυτόχρονα βελτιώθηκε και η νοοτροπία των πολιτών της. Τι θα πει μεσογειακή πόλη και μεσογειακές συνήθειες; Η Βαρκελώνη θυμίζει πόλη κεντρικής Ευρώπης.

Όλοι έχουμε ευθύνη για την καθαριότητα και την εικόνα της πόλης όπου ζούμε. Όμως οι δημοτικές αρχές οφείλουν να δίνουν τo καλό παράδειγμα στους πολίτες και το έναυσμα για καλύτερες συμπεριφορές. Για το εάν η Αθήνα είναι καθαρή ή όχι δεν χρειάζονται περισσότερα στοιχεία. Μία βόλτα στην πόλη αρκεί…ΤΑΝΕΑ

Μόνο πού δεν είναι θέμα μόνο των δημοτικών αρχόντων,   πού αντί να τραβήξουν απο το αυτί όσους ασχολούνται στην υπηρεσία καθαριότητας των δήμων -για την οποία έχουν φιλήσει και κατουρημένες ποδιές για να προσληφθούν- να ξεχορταριάσουν τα ξερά μέρη -στους επαρχιακούς δρόμους- να μαζέψουν τα σκουπίδια όχι ώρες αιχμής, να σκουπίζουν δρόμους και πεζοδρόμια, γνωρίζουν μόνο να ξοδεύουν εκατομμύρια για χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια!  Μεγάλη δουλειά η αυτοδιοίκηση! Και μεγάλη κουβέντα!  Θυμάμαι παιδί, το σκουπιδιάρικο να περνάει τα χαράματα, και τους οδοκαθαριστές να σκουπίζουν τούς δρόμους όπως θα σκούπιζαν την αυλή του σπιτιού τους! Απο την άλλη μεριά είμαστε και ώς πολίτες πολύ πίσω! Βρωμιάρηδες! Αρκεί να μην είναι ο κάδος μπροστά στην πόρτα μας… Υβριδικό το αυτοκίνητο, αλλά το τσιγάρο το πετάμε …στο δρόμο! Δεν συζητώ για ανακύκλωση…Βρωμάει το θέμα!!!

«Πρόκειται για τη δυσκολότερη μεταπολιτευτικά σχολική χρονιά», ανέφερε χθες η υπουργός Παιδείας κ. Αννα Διαμαντοπούλου, δίνοντας το στίγμα του εγχειρήματος.

«Για την κάλυψη των κενών απαιτείται σωστή προεργασία για την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού και εύστοχη πρόβλεψη για τα κενά που θα προκύψουν το πρώτο διάστημα από την έναρξη του σχολικού έτους», δήλωσε από την πλευρά του ο πρόεδρος του Κέντρου Μελετών και Τεκμηρίωσης της ΟΛΜΕ κ. Παύλος Χαραμής. Εν ολίγοις, απαιτείται τιτάνια προσπάθεια, εάν αναλογισθούμε ότι έως τώρα ο κρατικός μηχανισμός δεν φημίζεται για συντονισμένες κινήσεις στην οργάνωση και πρόβλεψη καταστάσεων…

Ειδικότερα, όπως εξήγησε χθες η κ. Διαμαντοπούλου, οι δυσκολίες της φετινής χρονιάς έχουν αιτία τις παρενέργειες των μέτρων που ελήφθησαν μετά την προσφυγή της χώρας στον μηχανισμό στήριξης της τρόικας. Κατ’ αρχάς, λόγω των αλλαγών στο ασφαλιστικό σύστημα οι αιτήσεις εκπαιδευτικών για συνταξιοδότηση σχεδόν τριπλασιάστηκαν, φθάνοντας τις 11.466 φέτος από 4.355 πέρυσι. Κατά δεύτερον, μειώθηκαν σημαντικά οι διορισμοί των μόνιμων εκπαιδευτικών σε 2.825 φέτος από περίπου 6.000 τα προηγούμενα χρόνια. Πλέον, για την κάλυψη των λειτουργικών κενών, όπως εξήγησε η κ. Διαμαντοπούλου, το υπουργείο κινείται στους εξής άξονες:

– Αξιοποίηση των περίπου 5.000 εκπαιδευτικών που έως πέρυσι ήταν αποσπασμένοι σε διοικητικές θέσεις και σε σχολεία του εξωτερικού και από φέτος θα επιστρέψουν στις οργανικές τους θέσεις σε σχολεία της χώρας. Χαρακτηριστικό είναι ότι φέτος επέστρεψαν σε σχολεία περίπου 300 εκπαιδευτικοί που έως πέρυσι ήταν αποσπασμένοι στην κεντρική υπηρεσία του υπουργείου Παιδείας. Πρόκειται για μείωση κατά ένα τρίτο του προσωπικού της κεντρικής υπηρεσίας.

– Καλύτερη αξιοποίηση του υπάρχοντος προσωπικού. Για παράδειγμα, όπως τόνισε η κ. Διαμαντοπούλου, «έχει παρατηρηθεί σε ένα νομό να υπάρχουν σχολεία με υπεράριθμους εκπαιδευτικούς και άλλα με ελλείψεις. Επίσης, δεν γινόταν έλεγχος των αναρρωτικών αδειών, ενώ βρέθηκε να μη συμπίπτουν οι ώρες διδασκαλίας στα σχολεία με το άθροισμα των ωρών των σχολείων». «Οι νόμοι δεν εφαρμόζονταν. Αυτό θα αλλάξει», διαβεβαίωσε η κ. Διαμαντοπούλου.

– Εάν χρειαστεί, ένας εκπαιδευτικός για να συμπληρώσει το ωράριό του θα διδάξει σε περισσότερα του ενός σχολεία της ίδιας περιφέρειας (ακόμη και σε διαφορετική βαθμίδα), ενώ μπορεί να διδάξει και άλλα μαθήματα -πλην της βασικής του ειδικότητας- εάν έχει το αντίστοιχο πτυχίο. Για την καλύτερη αξιοποίηση των εκπαιδευτικών λειτουργεί ήδη στο υπ. Παιδείας επιτελικό όργανο με αρμοδιότητα στα θέματα της κάλυψης των κενών, της διανομής των βιβλίων, της μεταφοράς των μαθητών και της καθαριότητας των σχολείων. Η κεντρική υπηρεσία θα ενημερώνεται έως τις 13 Σεπτεμβρίου για τις ανάγκες κάθε σχολείου σε εκπαιδευτικούς (με βάση τον αριθμό των τάξεων και των τμημάτων) και σε βιβλία, μέσω της ηλεκτρονικής «κάρτας σχολείου» που θα ισχύσει από φέτος. Μάλιστα, η κ. Διαμαντοπούλου έκανε έκκληση σε όσους γονείς δεν έχουν ολοκληρώσει την εγγραφή του παιδιού να το κάνουν μέσα στις πρώτες ημέρες του Σεπτεμβρίου, ώστε να προχωρήσει ο προγραμματισμός των τάξεων και των τμημάτων.

– Πρόσληψη αναπληρωτών εκπαιδευτικών. Η κ. Διαμαντοπούλου δεν θέλησε να δεσμευθεί για τον τελικό αριθμό των αναπληρωτών -γίνεται λόγος για 11.000 έως 15.000- αλλά διαβεβαίωσε ότι θα προσληφθούν όσοι αναπληρωτές χρειαστούν.

– Αύξηση των μαθητών σε κάθε τμήμα. Θα δοθεί οδηγία για συγκρότηση τμημάτων με 25 μαθητές, ενώ η ηγεσία του υπουργείου αφήνει στους διευθυντές των σχολείων την απόφαση για συγκρότηση τμημάτων με 27 μαθητές (25 μαθητές+10%). Του Αποστολου Λακασα

Επειδή δεν θυμόμαστε και πολλά από την στατιστική στο πανεπιστήμιο, και επειδή αυτό αποκλείεται να γίνει ποτέ θέμα στις πανελλαδικές εξετάσεις,έχουμε και λέμε:

Άσκηση 1
Να βρεθεί:

Η πιθανότητα να συμβεί τρεις φορές σε 189 χρόνια ζωής του Ελληνικού κράτους στην ίδια χώρα, με πληθυσμό 8,000,000 (έστω) να γίνουν πρωθυπουργοί…Παππούς, Γιος και Εγγονός της ίδιας οικογένειας.

Ξαναλέμε ΤΡΕΙΣ ΦΟΡΕΣ ΟΧΙ ΜΙΑ !

Άσκηση 2
Να βρεθεί:

Η πιθανότητα να συμβεί επτά φορές σε 189 χρόνια ζωής του Ελληνικού κράτους στην ίδια χώρα, με πληθυσμό 8,000,000 (κατοίκων έστω) να γίνουν πρωθυπουργοί Πατέρας και Γιος.

Οι απαντήσεις:

A) Aπό παππού σε γιο και εγγονό:

O Δημήτριος Pάλλης (1844-1921) πέντε φορές πρωθυπουργός (1897, 1903, 1905, 1909 και 1920-21).
O γιος του Iωάννης (1878-1946) μια φορά (κατοχικός 1943-44). Γιος και εγγονός ήταν ο Γεώργιος (1918-2006) μια φορά πρωθυπουργός ( 1980-81).  Aξίζει να σημειωθεί ότι Γ. Pάλλης ήταν και εγγονός πρωθυπουργού από τη μητέρα του (κόρη του Γ. Θεοτόκη).

O Γεώργιος Παπανδρέου (1888-1968) τέσσερις φορές πρωθυπουργός (1944, 1944-1945, 1963 και 1964-65 ).  Ο Aνδρέας Παπανδρέου (1919-1996) τρεις (1981-85, 1985- 89 και 1993-96). Γιος και εγγονός είναι ο Γιώργος μόλις άρχισε την πρώτη θητεία.

O Διομήδης Kυριακός (1811-69) κατέκτησε το αξίωμα μια φορά (1863). Tο ίδιο και ογδόντα χρόνια αργότερα (1949) ο εγγονός του Aλέξανδρος Διομήδης – Kυριακός (1875-1951).

Στην ίδια κατηγορία θα μπορούσε να προστεθεί άλλη μια περίπτωση. Πρόκειται για τον Γεώργιο Kουντουριώτη (1782-1858) , που κάθισε στην καρέκλα μια φορά (1848) και ο εγγονός του Παύλος (1855-1935) έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας (1924-1929).

B) Aπό πατέρα σε γιο:

O Σπυρίδων Tρικούπης (1788-1873) υπήρξε ο πρόεδρος (πρωθυπουργός) του πρώτου νεοελληνικού υπουργικού συμβουλίου (1833). O γιος του Xαρίλαος (1832-1896) διατέλεσε εφτά φορές πρωθυπουργός ((1875,
1878, 1880, 1882-85, 1886-90, 1892-3 και 1893-1895).

O Θρασύβουλος Zαΐμης (1825-1889) δυο φορές πρωθυπουργός (1869-70 και 1871). O γιος του Aλέξανδρος οχτώ φορές πρωθυπουργός (1897, 1901, 1915, 1916, 1917, 1926, 1927 και 1928) και Πρόεδρος της Δημοκρατίας (1929-1935).
Aς προστεθεί ότι ο Aνδρέας πατέρας του πρώτου και παππούς του δεύτερου είχε διατελέσει πριν την έλευση του
Kαποδίστρια και μετά τη δολοφονία του πρόεδρος της «Διοικητικής Eπιτροπής Eλλάδος» (αξίωμα ανάλογο του πρωθυπουργού).

O Eλευθέριος Bενιζέλος (1864-1936) εννιά φορές πρωθυπουργός (1910-15, 1915, 1917-20, 1924, 1928-29, 1929-32, 1932, 1932-33, 1933). O γιος του Σοφοκλής ορκίστηκε πέντε φορές (1944 και κατά διαστήματα το
1950-51).

O Γεώργιος Θεοτόκης (1844-1916) τέσσερις φορές (1899-1901, 1903 και 1903-05). O γιος του Iωάννης (1880-1961) μια (1950).

Το ξαναγράφω – αυτό έγινε ΕΠΤΑ ΦΟΡΕΣ σε 189 χρόνια!

ΤΕΛΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ ”ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ” …

Άλλωστε είμαστε το μόνο έθνος στην ιστορία που απήτησε δυο φορές ξένο βασιλιά για να τον κυβερνήσει και τους
εξώρισε σχεδόν όλους, μεταξύ άλλων, με το πρόσχημα ότι, σαν υπερήφανοι Ελληνες, δεν δεχόμαστε την κληρονομικότητα… Είμαστε ή δεν είμαστε Εθνος ανισορρόπων ;

“…Σ’ αυτόν τον τόπο των παράλληλων μονόλογων,

όπου όλοι είμαστε τόσο τραγικά αυτοδίδακτοι……..”

Γιώργος Σεφέρης
 

Βαθιά άγνοια της ιστορίας των γειτονικών λαών έχουν οι Ελληνες φοιτητές. Μόλις το 2% δηλώνει ότι τη γνωρίζει πολύ καλά. Την ίδια στιγμή, οι εννέα στους δέκα «φωτογραφίζουν» ως κύριο υπεύθυνο της άγνοιάς τους τον τρόπο με τον οποίο διδάσκεται το μάθημα της Ιστορίας στο σχολείο. Δηλαδή, καταδικάζουν την παπαγαλία.

Ειδικότερα, ο ένας στους δύο Ελληνες φοιτητές (52,1%) απάντησε σε έρευνα -έγινε από τον αναπληρωτή καθηγητή του ΑΠΘ κ. Δημήτρη Μαυροσκούφη και τον διδάσκοντα του Παν. Mακεδονίας κ. Δημήτρη Κυρίτση- ότι ξέρει λίγο την ιστορία των γειτονικών λαών. Και θα πρέπει να προβληματίσει όχι μόνο το υψηλό ποσοστό όσων δήλωσαν «λίγη γνώση», αλλά και το γεγονός ότι στην έρευνα συμμετείχαν φοιτητές του τμήματος Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με κλίση στις θεωρητικές επιστήμες όπως η Ιστορία. Ακόμη μεγαλύτερη είναι η άγνοια των Ελλήνων φοιτητών για την ιστορία λαών από άλλες ηπείρους, για την οποία το 84,4% δήλωσε μεγάλη ή πλήρη άγνοια. Αντίθετα, περισσότερες συγκριτικά με τους Ελληνες είναι οι γνώσεις ξένων φοιτητών του Σχολείου Νέας Ελληνικής Γλώσσας του ΑΠΘ, οι οποίοι συμμετείχαν σε αντίστοιχη έρευνα των δύο πανεπιστημιακών. Συγκεκριμένα, το 32,2% των αλλοδαπών φοιτητών δήλωσε ότι γνωρίζει πολύ ή και πάρα πολύ την ιστορία των λαών που γειτνιάζουν με τις χώρες τους. Το 42,4% των αλλοδαπών φοιτητών δήλωσε ότι έχει μέτρια γνώση και το 25,4% ότι την γνωρίζει λίγο ή και καθόλου. Ως προς την ιστορία λαών από άλλες ηπείρους, το 33,9% δήλωσε μεγάλη ή πλήρη άγνοια. Το 29,1% των αλλοδαπών φοιτητών που συμμετείχαν στην έρευνα κατάγεται από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, το 18,2% από χώρες της Δυτικής Ευρώπης, το 9,1% από τα Βαλκάνια, το 21,8% από την Ασία, και περίπου το 11% από τη Λατινική Αμερική και το ίδιο από την Αφρική.

Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο εκπαιδευτικό περιοδικό «Σύγχρονη Εκπαίδευση», καταδεικνύει εύλογα ότι το έλλειμμα ιστορικών γνώσεων των Ελλήνων φοιτητών έχει ως κύρια αιτία το περιεχόμενο και τον τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος της Ιστορίας στο σχολείο. Με δεδομένο ότι στην Ελλάδα όλοι γνωρίζουμε πως η αποστήθιση είναι η βασική μέθοδος εκμάθησης της Ιστορίας, είναι δικαιολογημένες οι απαντήσεις των φοιτητών. Το ζήτημα είναι γιατί δεν έχουν δρομολογηθεί λύσεις, αφού όλοι εδώ και χρόνια… ξορκίζουν την αποστήθιση. Του Αποστολου Λακασα

… Αχ, βρε Καραγκιόζη, δεν προλάβαμε να σε νομιμοποιήσουμε σαν να ‘σουν ημιυπαίθριος, να κατοχυρώσουμε την ονομασία προέλευσής σου σαν να ‘σουν φέτα ή τουλουμοτύρι και τώρα διεκδικούμε λίγα κουρέλια από τα χιλιομπαλωμένα ιμάτιά σου. Εσύ έχεις φύγει, όμως πληθαίνουν οι Χατζηαβάτηδες που υποκλίνονται μπροστά στους σύγχρονους πολυεθνικούς πασάδες – και ίσως κι εμείς οι γραφιάδες θα πρέπει, μαζί με τους πολιτικούς, να πηγαίνουμε τοίχο τοίχο και γωνιά γωνιά μην τυχόν μας πετάξεις κανένα ποτιστήρι στο κεφάλι. …“K”

Ερευνητικό «Τσεσμέ». Το 87 μέτρων σκάφος πραγματοποίησε έρευνες στα διεθνή ύδατα μεταξύ θρακικών ακτών και Σαμοθράκης. Η Αγκυρα απαντώντας στο διάβημα της Αθήνας ισχυρίστηκε ότι οι εργασίες που έκανε δεν σχετίζονται με την υφαλοκρηπίδα
Χρεοκοπία, έξοδο από την ευρωζώνη, αποσταθεροποίηση, ακόμη και απώλεια του Αιγαίου μέσα στην επόμενη τριετία, είναι μερικά από τα δυσοίωνα σενάρια που περιέχει η έκθεση του Ινστιτούτου Στράτφορ για την Ελλάδα, η οποία προβλέπει μόνο δεινά, τα οποία η χώρα δεν θα μπορέσει να αποφύγει αν δεν βρει σύντομα έναν εξωτερικό προστάτη…
Η μαύρη αυτή έκθεση του γνωστού ινστιτούτου που συγκεντρώνει την αφρόκρεμα των αναλυτών της άλλης πλευράς του Ατλαντικού- κατά παράδοση οι περισσότεροι πριν ενταχθούν στο δυναμικό του Στράτφορ έχουν υπηρετήσει σε θέσεις- κλειδιά στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, τη CΙΑ και το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας- κάνει λόγο για υποβάθμιση του γεωπολιτικού ρόλου της Ελλάδας στην περιοχή και ούτε λίγο- ούτε πολύ υποστηρίζει ότι η χώρα έχει μείνει χωρίς συμμάχους και ότι είναι η πρώτη φορά από την ίδρυση του ελληνικού κράτους που «είναι πραγματικά μόνη».

Εσωτερική κατάρρευση
Και αυτή είναι μόνο η αρχή. Οι συντάκτες του Στράτφορ στην έκθεση που τιτλοφορείται «Η γεωπολιτική της Ελλάδας- μια θάλασσα στην καρδιά της» εκτιμούν ότι εντός της επόμενης τριετίας και λόγω της δημοσιονομικής κρίσης, θα σημειωθεί εσωτερική κατάρρευση, κοινωνική έξαρση με βίαιες πρακτικές, αποσύνδεση από τις μεγάλες δυνάμεις- χωρίς τις οποίες η καταστροφή της Ελλάδας είναι προδιαγεγραμμένη. «Τα επόμενα τρία χρόνια θα είναι καθοριστικά για την ελληνική Ιστορία. Το πακέτο των 110 δισ. από το ΔΝΤ και την Ε.Ε. συνοδεύεται από αυστηρά δημοσιονομικά μέτρα που είναι πιθανόν να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα σε σημαντικό βαθμό. Τα μέτρα που εφαρμόζονται στην Ελλάδα με την ιστορία της πολιτικής και κοινωνικής βίας, θα εξασθενήσουν κι άλλο την κεντρική κυβέρνηση και θα υποβαθμίσουν τον έλεγχό της. Η τελική χρεοκοπία είναι σχεδόν βέβαιη από το μέγεθος του χρέους, που σύντομα θα ξεπερνά το 150% του ΑΕΠ», σημειώνεται χαρακτηριστικά.

Εκτιμάται δε, ότι είναι ζήτημα χρόνου οι Ευρωπαίοι να γυρίσουν την πλάτη τους στην Ελλάδα: «Το μόνο ζήτημα είναι το πότε και όχι το αν οι Ευρωπαίοι θα τραβήξουν την πρίζα από την Ελλάδα- πολύ πιθανόν με την πρώτη ευκαιρία, όταν η Ελλάδα δεν θα αποτελεί κίνδυνο για την υπόλοιπη Ευρώπη. Σε αυτό το σημείο, χωρίς πρόσβαση στο διεθνές κεφάλαιο ή σε χρήματα στήριξης, η Ελλάδα θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την πλήρη κατάρρευση του πολιτικού ελέγχου και κοινωνική βία, που παρόμοιά της δεν έχει συμβεί από την εποχή της χούντας».

Για το Αιγαίο
Μάλιστα, υποστηρίζουν ότι η διατήρηση του ελέγχου στο Αιγαίο είναι αδύνατη χωρίς έναν εξωτερικό πάτρωνα. Οπως αναφέρεται, «το ερώτημα για την Ελλάδα είναι αν θα μπορέσει να αποδεχθεί τη μείωση του γεωπολιτικού της ρόλου. Αλλά κι αυτό δεν είναι στο χέρι της και εξαρτάται από τη στρατηγική που θα υιοθετήσει η Τουρκία. Η Τουρκία είναι ανερχόμενη γεωπολιτική δύναμη που σκοπεύει να εξαπλώσει τη δύναμή της στα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή και τον Καύκασο. Το ερώτημα είναι τώρα αν η Τουρκία θα επικεντρώσει τους σκοπούς της στο Αιγαίο ή αντ΄ αυτού θα είναι πρόθυμη να κάνει μια συμφωνία με την Ελλάδα, προκειμένου να επικεντρωθεί σε άλλα συμφέροντα». Μάλιστα, ιδιαίτερα γλαφυρά αναφέρεται σε άλλο σημείο πως «χωρίς έλεγχο του Αιγαίου απλώς δεν υπάρχει Ελλάδα». Εντέλει, καταλήγει η έκθεση, «η Ελλάδα πρέπει να ξαναβρεί έναν τρόπο να γίνει χρήσιμη σε μία ή περισσότερες μεγάλες δυνάμεις- απίθανο αν δεν υπάρξει καμία μεγάλη σύγκρουση στα Βαλκάνια-ή να επιδιώξει μια διαρκή ειρήνη με την Τουρκία και να μάθει να ζει εντός των γεωπολιτικών της δυνατοτήτων». ΤΑ ΝΕΑ

Εντονες συζητήσεις και ζυμώσεις σε twitter και facebook και καταιγιστικές αναρτήσεις στα μπλογκ από πολίτες που αντιστέκονται στην κρίση

«Οργανωθείτε γιατί χανόμαστε». Ταιριαστή για τη χώρα μας η παραπάνω παραλλαγή του τίτλου του βιβλίου του γκουρού του μάρκετινγκ Σεθ Γκόντιν, «Οργανώνοντας τους ανοργάνωτους», όπου με παραστατικό τρόπο περιγράφεται το πώς παράγεται αξία από τη δικτύωση. Υποστηρίζει με άλλα λόγια: «Αφήστε την γκρίνια και συνασπιστείτε σε ομάδες – έτσι μπορείτε να προωθήσετε και να ενδυναμώσετε ανθεκτικές ιδέες». Γιατί όχι: η έξοδος από την κρίση στην Ελλάδα μπορεί να κρύβεται στις οργιώδεις συζητήσεις στο twitter, στις καταιγιστικές αναρτήσεις στα γκρουπ του facebook, στα απανωτά ποστ των μπλογκ. Προς το παρόν, βέβαια, η δυναμική των εγχώριων social media μοιάζει με καράβι που παρασύρεται από τα κύματα, χωρίς αέρα στα πανιά του. Οχι όμως για πολύ, όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί. Αν μέχρι σήμερα η απειρία μας γύρω από τα νέα μέσα, αλλά και η παράλυση που προκαλεί ο θυμός από τις τελευταίες εξελίξεις, μας έχουν εγκλωβίσει στη ρητορική της γκρίνιας, και μάλιστα της μοναχικής γκρίνιας (χρήστες-μόνοι-στο κομπιούτερ-βρίζουν), δεν αργεί ο καιρός -λένε οι γνωρίζοντες- που θα αντιληφθούμε τη δύναμη που κρύβεται στα δίκτυά μας.

Τα πρώτα δείγματα είναι εδώ. Δεν είναι μόνο οι online εκστρατείες τύπου «να μειωθεί ο αριθμός των βουλευτών από 300 σε 200» ή «να ζήσουν οι Ελληνες βουλευτές με 100.000 ευρώ», αρκετά ευφάνταστες και εύηχες για να συγκεντρώσουν την υποστήριξη εκατοντάδων χρηστών του facebook (κυρίως). Ούτε βέβαια οι προτάσεις για «άμεση μείωση του κόστους των εξοπλισμών» και «κατάργηση του 13ου-16ου μισθού των υπαλλήλων της Βουλής» που όσο εύλογα αιτήματα κι αν εκφράζουν, κανείς δεν περιμένει ότι θα εισακουσθούν. Είναι κυρίως οι προσπάθειες που «κτίζουν» αντί να καταστρέφουν – ή σωστότερα που καταστρέφουν κτίζοντας παράλληλα και κάτι άλλο.

– Είναι για παράδειγμα οι άοκνες προσπάθειες Ελλήνων του εξωτερικού, όπως του Ηλία Νικολακόπουλου από το Σουλτανάτο του Ομάν, που προσπαθεί να δημιουργήσει κίνημα αλληλεγγύης προς τη χώρα μας ενισχύοντας το προφίλ της στο εξωτερικό.

– Είναι το It’s All Greek 2 Me, το σάιτ κοινωνικής δικτύωσης που έχει δημιουργήσει ο web developer Στάθης Καλογερόπουλος, που στοχεύει στο να είναι κάτι παραπάνω από «το φραπέ, σουβλάκι και ο μουσακάς του Ιντερνετ», αλλά «μια θετική ματιά στη σύγχρονη Ελλάδα αλλά και με κριτική για όλα αυτά που τα τελευταία 30 χρόνια μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση».

– Είναι τα ποστ για τις 13 τομές που θα πρέπει να γίνουν στην Ελλάδα τα επόμενα χρόνια που θα μας δώσουν προοπτική για έξοδο από την κρίση, στο μπλογκ του ειδικού σε θέματα επικοινωνίας, δημοσίων σχέσεων και νέων μέσων Στάθη Χαϊκάλη.

– Είναι το e-health.gr, δημιούργημα του Νίκου Παπαχρήστου, Τεχνολόγου Ιατρικών Εργαστηρίων AΤΕΙ Θεσσαλονίκης, αλλά και η δράση της Κάθυ Αποστολίδη ή epatient, πρώην καρκινοπαθούς που επιβίωσε και έβαλε στόχο ζωής τη βελτίωση του χώρου της υγείας μέσα από την ανταλλαγή εμπειριών και την κατάθεση προτάσεων από τους χρήστες του Ιντερνετ.

«Ο έλεγχος του εκτροχιασμού στο κόστος αναμένεται να φέρει δυσάρεστες συνέπειες. Η κινητοποίηση των πολιτών, όπως φαίνεται και στις προωθημένες ψηφιακά κοινωνίες, είναι προϋπόθεση για τη διαμόρφωση μιας νέας πραγματικότητας, όπου ο χρήστης υπηρεσιών υγείας και ο ασθενής είναι ενεργοί πολίτες, ελέγχουν τη βιομηχανία υγείας/ευεξίας καθώς και την πολιτική, μιντιακή εξουσία», όπως γράφει και ο Στάθης Χαϊκάλης.

– Είναι βέβαια και το open tourism (opentourism.gr), «μία πρωτοβουλία από ανθρώπους που αγαπούν και ασχολούνται με τον τουρισμό, ώστε να αποτελέσει σημείο αναφοράς και ανοιχτού διαλόγου για τον κλάδο του τουρισμού και όλα τα σχετικά θέματα που προκύπτουν».

– Είναι και το Smart Business, το γκρουπ για τη νεανική επιχειρηματικότητα και την καινοτομία στο δίκτυο επαγγελματιών LinkedIn, που έχει γίνει βήμα για δεκάδες νέους με ιδέες και προτάσεις ανάπτυξης.

– Μην ξεχνάμε την επιτυχία που είχε η εκστρατεία για να ανοίξει το ελληνικό δημόσιο τα δεδομένα του σε όλους τους Ελληνες πολίτες (www.publicdata.gr), αλλά και τη «δουλειά» που γίνεται από την Ενωση Πολιτών για την Παρέμβαση, μια μη κερδοσκοπική ομάδα που στόχο έχει την «προώθηση του ουσιαστικού εκσυγχρονισμού της χώρας στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, πράγμα που μπορεί να συμβεί μόνο μέσα από την αναζωογόνηση της ατροφικής στην Ελλάδα κοινωνίας πολιτών».

– Είναι και μικρές, ατομικές προσπάθειες, με μεγαλύτερο αντίκτυπο από αυτόν που θα περίμεναν εξαρχής. Οπως το γκρουπ στο facebook «κάτω από 15 ευρώ». Υπάρχει αλήθεια καλό φαγητό στην Αθήνα με κάτω από 15 ευρώ το άτομο; Η ανταπόκριση αποκαλύπτει τη διάθεση ανταλλαγής πληροφοριών στον τομέα αυτό, εποικοδομητικής συζήτησης. Ή του γκρουπ των «καλών ειδήσεων». «Ως εδώ με τις ειδήσεις που απαξιώνουν την ανθρώπινη φύση, κινδυνολογούν και καταστροφολογούν, που εστιάζουν σε αυτό που ματαιώνεται, που δεν λειτουργεί, που αποτυγχάνει», γράφει η δημιουργός του. «Ας μιλήσουμε για εκείνο που γίνεται καλά, το αισιόδοξο».

Οπως είναι φανερό, δεν χρειαζόταν η παραίνεση από την Πολιτεία για να ξεκινήσει η δημόσια διαβούλευση για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα. Οι ζυμώσεις βρίσκονται σε εξέλιξη, πυκνώνουν και φουντώνουν σε κάθε γωνιά του ελληνικού Ιντερνετ, σε πείσμα της ελληνικής γκρινιάρικης «φύσης». Κι αν ακόμα το φιτίλι δεν έχει ανάψει, είναι θέμα χρόνου να φυσήξει αέρας στα πανιά μας, να γράψουν ιστορία οι δικτυακές παρέες.“K”