Το CSI Institute σε συνεργασία με τη Eurolife FFH και την Επιστημονική ομάδα SeRi (STEM-Engineering-Robotics-Informatics) του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, δημιούργησαν την Ψηφιακή Ακαδημία για Μαθητές, με στόχο να ενθαρρύνουν τη δημιουργική και εκπαιδευτική ενασχόληση των παιδιών με τον κόσμο του διαδικτύου. Συνέχεια
Ψηφιακή Ακαδημία για Γονείς από το CSI Institute (Διεθνές Ινστιτούτο Κυβερνοασφάλειας). Στόχος του εκπαιδευτικού προγράμματος είναι η επιμόρφωσή των γονέων σε ζητήματα διαδικτύου και ασφαλούς πλοήγησης σε αυτό, με απώτερο στόχο την αποτελεσματική προστασία των παιδιών τους κατά τη χρήση του. Συνέχεια
Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα άρθρου από το ηλεκτρονικό περιοδικό bookbook:
“Για τα παιδιά είναι σημαντικός ο τρόπος που ακούνε τις λέξεις, ο τρόπος που ερμηνεύονται μέσα τους, γίνονται εικόνες και βάζουν σε κίνηση τους συνειρμούς εκείνους που τα κατευθύνουν να κάνουν τους δικούς τους εντελώς προσωπικούς συνδέσμους. Συνέχεια
Είναι γενικά αποδεκτό ότι η χρήση των νέων τεχνολογιών έχει απλουστεύσει και έχει διαφοροποιήσει την καθημερινότητά μας σε πολλαπλά επίπεδα. Η τεχνολογία όμως δεν έχει μπει μόνο στη ζωή των ενηλίκων αλλά διαπερνά το ημερήσιο πρόγραμμα και των παιδιών. Τα κινητά τηλέφωνα, οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και γενικότερα το Διαδίκτυο αποτελεί πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους. Πέρα όμως από όλα τα θετικά που βιώνουμε μέσα από τη χρήση των νέων τεχνολογιών, υπάρχουν και αρκετές αρνητικές συνέπειες. Αυτή που κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια είναι ο εθισμός στο Διαδίκτυο. Συνέχεια
Η «Οικογενειακή Συμφωνία» είναι ένας έξυπνος τρόπος να ξεκινήσεις μία συζήτηση με την οικογένειά σου για το τρόπο με τον οποίο θα χρησιμοποιείτε το διαδίκτυο, καθώς και το πως θα έχετε μία θετική διαδικτυακή συμπεριφορά όταν θα είστε στο σπίτι, το σχολείο ή σε ένα φιλικό σπίτι.
Κάνε κλικ εδώ, για να κατεβάσεις το έντυπο της Οικογενειακής Συμφωνίας.
[…]Ο πόλεμος είναι οι τρομαγμένοι που κρύβονται σε υπόγεια και καταφύγια, οι γονείς που δεν ξέρουν πώς να προστατέψουν τα παιδιά τους. Ο πόλεμος είναι οι τύψεις του στρατιώτη που διατάσσεται να ρίξει στο ψαχνό, αλλά και ο κυνισμός εκείνου που σκοτώνει με άγρια χαρά. Ο πόλεμος είναι η πείνα και η δίψα των ανθρώπων που ξεσπιτώνονται, τα μικρά βαλιτσάκια στα οποία προσπαθούν να χωρέσουν τα ελάχιστα της επιβίωσης. Συνέχεια
Ελένη Νιάρχου & Νίκος Στεφανόπουλος, Βιωματικές δραστηριότητες με διδακτικές τεχνικές και βιωματικές προσεγγίσεις που χρησιμοποιούνται στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, Αθήνα 2015
Ελένη Νιάρχου & Νίκος Στεφανόπουλος, Μεθοδολογικές προσεγγίσεις και διδακτικές τεχνικές στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, Αθήνα 2015
Η παιδική κακοποίηση εμφανίζεται σε διάφορες μορφές, όπως σωματική, συναισθηματική, σεξουαλική κακοποίηση και παραμέληση. Υπάρχει όμως μία ιδιαίτερη μορφή, για την οποία δεν υπάρχει επαρκής ενημέρωση, με αποτέλεσμα ο εντοπισμός της να γίνεται ακόμη δυσκολότερος, ακόμη και από ειδικούς. Συνέχεια
Μια σειρά 8 επεισοδίων για την ελληνική επανάσταση από το περιοδικό ΣΠΟΥΤΝΙΚ.
“Όσα έγιναν στην Ελλάδα πριν από 200 χρόνια. Όσα ξέρουμε, όσα νομίζουμε ότι ξέρουμε κι όσα ίσως δεν μάθαμε ποτέ. Το παγκόσμιο ιστορικό περιβάλλον μέσα στο οποίο γεννήθηκε η επανάσταση του 1821, τα μεγάλα γεγονότα που την ενέπνευσαν και της άνοιξαν τον δρόμο.” Συνέχεια
Ενώ εσύ μου φώναζες, τραυμάτιζες την αυτοπεποίθηση μου…
Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες ότι δεν είχα αξιοπρέπεια επειδή ήμουν μικρός…
Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες να μην τολμάω, να μη δοκιμάζω, να μην προσπαθώ να ανακαλύπτω, να μην παίρνω πρωτοβουλίες, για να μη θυμώνεις… Συνέχεια
Γονέας: Σταμάτα να το κάνεις αυτό!
Παιδί: Γιατί να μην το κάνω;
Γονέας: Γιατί δεν πρέπει!
Παιδί: Και γιατί δεν πρέπει;
Γονέας: Γιατί δεν είναι σωστό!
Παιδί: Γιατί δεν είναι σωστό;
Γονέας: Λοιπόν αρκετά! Θα το κάνεις επειδή στο λέω εγώ! Συνέχεια
Διασχίζοντας το δρόμο
Πρέπει να ισχύει ο κανόνας: Ρωτάμε πάντα ένα άτομο με προβλήματα όρασης, πριν προσφέρουμε την βοήθειά μας: Πρέπει πάντα να σεβόμαστε την ελευθερία του.
Εκτός αυτού, πρέπει να ρωτάμε και για τον εξής πρακτικό λόγο. Για να το δούμε πιο ευχάριστα σας αναφέρω το ακόλουθο παράδειγμα. Ενώ περιμένω στο πεζοδρόμιο, τυχαίνει να με πιάσουν από το μπράτσο και να με μεταφέρουν στο απέναντι πεζοδρόμιο, χωρίς ούτε καν να ακούσω την φωνή του άγνωστου φιλάνθρωπου μου. Εάν προσπαθήσω να εξηγήσω ότι δεν θέλω να περάσω απέναντι και περιμένω μόνο το λεωφορείο, μπορεί να συμβεί ο άγνωστος βοηθός μου να με αφήσει στο μέσο του δρόμου ψάχνοντας κάποιες δικαιολογίες. Δεν μου απομένει λοιπόν τίποτε άλλο, από το να προσπαθήσω να ξαναεπιστρέψω πίσω στο πεζοδρόμιο. Συνέχεια
Ένα κανάλι αφιερωμένο στην μαγεία της Ελληνικής γλώσσας, στον πλούτο των λέξεων και των ήχων, των συναισθημάτων και των εικόνων της Ελληνικής Ποίησης, της Ελληνικής Πεζογραφίας και του Ελληνικού Θεάτρου.
Για να μεταβείς, κάνε κλικ εδώ.
Ο θυμός θεωρείται σε σχέση με άλλα συναισθήματα -όπως η χαρά και λιγότερο η θλίψη που γίνονται εύκολα ανεκτά από τους γονείς και από την κουλτούρα μας – το πιο δύσκολο συναίσθημα που χρειάζεται να εκφράσει ένα παιδί. Αυτό συμβαίνει, διότι συχνά η εκδήλωση του παρερμηνεύεται ή παρεμποδίζεται από τους γονείς, από τους δασκάλους στο σχολείο, ιδιαίτερα μάλιστα, εάν φτάσει σε ακραίο βαθμό. Συνέχεια
Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) ιδρύθηκε το 1950, μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, για να βοηθήσει τα εκατομμύρια των Ευρωπαίων που είχαν εκτοπιστεί ή χάσει τα σπίτια τους. Η Ύπατη Αρμοστεία είχε τρία χρόνια για να ολοκληρώσει τη θητεία της. Συνέχεια
Θεατροπαιδαγωγικές δραστηριότητες για την ευαισθητοποίηση στα ανθρώπινα δικαιώματα και σε θέματα προσφύγων. Κλικ εδώ.
Τα παρακάτω σκίτσα παρουσιάζουν 10 αλήθειες που είναι καλό να διαδάξουμε στα παιδιά μας:
Ο σεβασμός προς τον “διπλανό” μας, είναι ένα από τα πρώτα διδάγματα που πρέπει να ‘παίρνουν’ τα παιδιά. Όλοι είμαστε ίσοι, είτε είμαστε διαφορετικού φύλου, είτε χρώματος, είτε καταγωγής.
Τι είναι αυτό;” ή αλλιώς “What is that?”, είναι μια παραγωγή του 2007 από τον Κωνσταντίνο Πιλάβιο. Μία αξιόλογη ταινία μικρού μήκους που σίγουρα θα κάνει πολλούς από εμάς να ξανασκεφτούμε πριν νευριάσουμε ή χάσουμε την υπομονή μας με κάποιον δικό μας άνθρωπο. Μια συγκινητική ταινία μικρού μήκους αφιερωμένη σε αυτούς που έχουν Αλτσχάιμερ αλλά και στα παιδιά που ξεχνάνε τους γονείς τους.
Παίζουν οι ηθοιποιοί: Παναγιώτης Μπουγιούρης και Νίκος Ζωιόπουλος
Κάνε κλικ εδώ.
Η Μαρία Καλλιμάνη, ο Δημήτρης Καταλειφός, η Θέμιδα Μπαζάκα και ο Γιάννης Τσορτέκης ζωντανεύουν πρόσωπα και γεγονότα της ιστορικής ναυμαχίας της Σαλαμίνας, σε ένα ντοκιμαντέρ που συνδυάζει τη θεατρική αφήγηση με to κινηματογραφικό οδοιπορικό στα θαλάσσια στενά της Σαλαμίνας. Συνέχεια
Λέει ο Χόρχε Μπουκάι (2012, p.36-37): «Μπαμπά … μπαμπά… Ήμουν πριν με τον Ουγίτο, που μάλωσε με τον μπαμπά του…»
«Και γιατί μάλωσε με τον μπαμπά του;»
«Γιατί ο μπαμπάς του λέει ότι ξέρει περισσότερα από τον Ουγίτο…»
«Έτσι είναι, παιδί μου. Ο μπαμπάς ξέρει περισσότερα από τον Ουγίτο…»
«Κι εσύ πού το ξέρεις, αφού δεν ξέρεις τον μπαμπά του;»
«Ε, καλά… Είναι πατέρας, παιδί μου κι ο πατέρας ξέρει περισσότερα από το παιδί.»
«Και γιατί ξέρει περισσότερα από το παιδί;»
«Μα… γιατί είναι ο μπαμπάς!»
«Και τι θα πει αυτό;» Συνέχεια
Κάθε μέρα στο σχολείο, στο σπίτι, στο δρόμο, μπορεί να συναντήσεις επείγουσες καταστάσεις, επικίνδυνες για τη ζωή ενός ανθρώπου. Συνέχεια
Ο όρος υπεργονεϊκότητα (over-parenting, helicopter parenting) υποδηλώνει την υπερβολική εμπλοκή των γονιών στην ανατροφή των παιδιών τους, καθώς και την εφαρμογή ακατάλληλων τακτικών ως προς το αναπτυξιακό στάδιο των παιδιών (Segrin και συν., 2014). Συνέχεια
Fake news, hoaxes, παραπληροφόρηση και συνομωσιολογία κάνουν το αθώο έθιμο της Πρωταπριλιάς να μοιάζει καθημερινή κατάσταση. Κλικ εδώ για να μεταβείς στη σελίδα της εκπαιδευτικού Χριστίνας Κουτελίδα που παρουσιάζει το θέμα.
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος παρουσιάζει τις «Εορτές Ραδιοφώνου», μια νέα δράση επικοινωνίας με το κοινό, στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Συνέχεια
Πολλές φορές η ήττα του παιδιού για παράδειγμα σε ένα παιχνίδι έχει προκαλέσει φωνές και εντάσεις στην οικογένεια που ανησυχούν και ίσως φοβίζουν τους περισσότερους γονείς. Φωνές και εντάσεις, γιατί οι επιθυμίες του ματαιώνονται.
Έτσι, πολλές φορές οι γονείς προτιμούν να αφήσουν να «περάσει το δικό του» (π.χ. να μην πάει στο κρεβάτι για ύπνο στην ώρα του, να νικήσει στο παιχνίδι ή να περάσει περισσότερη ώρα μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή). Όλες αυτές οι υποχωρήσεις γίνονται προκειμένου να μην το πληγώσουν και να αποφύγουν τις μετέπειτα συγκρούσεις. Συνέχεια
