Γεια σου χαρά σου Βενετιά

Δημοσιεύθηκε από τον/την

302

Γεια σου χαρά σου Βενετιά
πήρα τους δρόμους του νοτιά
κι απ’ το κατάρτι το ψηλό
τον άνεμο παρακαλώ.

Φύσα αεράκι φύσα με
μη χαμηλώνεις ίσαμε
να δω γαλάζια εκκλησιά
Τσιρίγο και Μονεμβασιά. Συνέχεια →

Χρυσαλιφούρφουρο

Δημοσιεύθηκε από τον/την

300

Στα λαγκάδια της Λιλιπούπολης
βγαίνει ένα λουλουδάκι
που το λεν Χρυσαλιφούρφουρο
και μοιάζει με χρυσό τριανταφυλλάκι.
Φύσα, φύσα το Χρυσαλιφούρφουρο,
φύσα το την Άνοιξη να φέρεις.
Κι αν πετάξει σαν φτερό και πούπουλο,
κάποιος σ’ αγαπάει και δεν το ξέρεις.
Χρυσαφένια φλουράκια κρέμονται
κάτω από τα πέταλά του
και στου Ζέφυρου το παιχνίδισμα
σαν να κουδουνίζει κάπου κάπου.

Συνέχεια →

Η Πρωτομαγιά

Δημοσιεύθηκε από τον/την
299

Κανέλλης Ορέστης-Το Παιδί με το Ηλιοτρόπιο, περ. 1948

Πιάνω την άνοιξη με προσοχή και την ανοίγω:
Με χτυπάει μια ζέστη αραχνοΰφαντη
ένα μπλε που μυρίζει ανάσα πεταλούδας
οι αστερισμοί της μαργαρίτας όλοι αλλά
και μαζί πολλά σερνόμενα ή πετούμενα
ζουζούνια, φίδια, σαύρες, κάμπιες και άλλα
τέρατα παρδαλά με κεραίες συρμάτινες
λέπια χρυσά λαμέ και πούλιες κόκκινες

Θα ‘λεγες, έτοιμα όλα τους να παν’
στο χορό των μεταμφιεσμένων του Άδη.

Από τη συλλογή «Ημερολόγιο ενός αθέατου Απρίλη» (Εκδόσεις Ίκαρος)

Το μαγισσάκι

Δημοσιεύθηκε από τον/την

297

Το Μαγισσάκι

Από τους χρόνους τους παλιούς, το ‘χω βαθύ μεράκι
να βγω στις πέρα θάλασσες, να βρω το Μαγισσάκι.
Τ’ άπιαστο σαν αερικό, στην εμορφιά του Μάη
που αν κάνεις να τον μυριστείς, αλλοίμονο σου -εκάης

Έβγα έβγα Μαγισσάκι, χτύπα χτύπα το ραβδάκι

Ντο και ρε και μι και φα, μες στα ροζ τα σύννεφα

Τι ζουμπούλια και τι κρίνα, τι κι ετούτα τι κι εκείνα.
Ντο και ρε και φα και μι, φούχτα μου και δύναμη. Συνέχεια →