Στη νουβέλα αυτή ο Χιώτης Λουκής Λάρας από τη Σμύρνη, όπου εργάζεται, επιστρέφει στη Χίο. Η Μεγάλη Σφαγή της Χίου το Πάσχα του 1822 βρίσκει τους Χιώτες απροετοίμαστους και μόνους (31 Μαρτίου – 15 Απριλίου 1822). Τα  Μαστιχοχώρια όπου πολλοί κρύφτηκαν έγιναν σημείο για λεηλασία. Μόλις 1.000 έως 2.000 Χιώτες κατάφεραν να διαφύγουν με τα ελληνικά καράβια προς τα Ψαρά και τις Κυκλάδες. Ο Λουκής διαφεύγει οικογενειακώς στις Σπέτσες κι έπειτα καταφεύγει στην Τήνο. Τελικώς, μετά τη δημιουργία του ανεξάρτητου κράτους (1821-1831) φεύγει για το Λονδίνο όπου μας αφηγείται ανάμεσα στα εγγόνια του, γέρος πια, τις αναμνήσεις μιας σκληρής ιστορικά νεότητας.

Για να διαβάσεις το βιβλίο κλικ στο Λουκής Λάρας – Δημήτριος Βικέλας.