Στο παιχνίδι μας για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, τη βδομάδα τούτη, έγινε λόγος και δράση για/από τους μαθητές της Γ΄ και Δ΄ τάξης του σχολείου μας!
Οι μαθητές της Γ’ τάξης, (βλ. φωτογραφίες παιδιών σε δυσμενείς συνθήκες προηγούμενης ανακοίνωσης του Παιχνιδοπρογράμματος) μπαίνοντας στη θέση παιδιού πρόσφυγα, του δώρισαν ένα αυτοκινητάκι να παίζει και να του λέει «Μη στεναχωριέσαι, εγώ είμαι εδώ!» και δίνοντας φωνή στο παιχνίδι της ανήλικης εργαζόμενης, της είπαν «Είσαι μικρή για να δουλεύεις! Πήγαινε σχολείο!»
Το παιδί που κρατά όπλο σε συνθήκες πολέμου απηύθυνε, δια στόματος των μαθητών μας, επιθυμία στο παιδί που κρατά βιολί (και τόσο μοιάζει στα δικά μας), να του «δώσει το βιολί στη θέση του όπλου. Γιατί δεν του αρέσει η μουσική του πόλεμου».
«Λύπη, αγανάκτηση, παιχνίδι, δικαίωμα, διάλογος κι ενθουσιασμός» ήταν βασικές λέξεις κλειδιά που ξεκλείδωσαν και άνοιξαν τη ματιά και το νου μας στα Δικαιώματα τα δικά μας και των άλλων. Ήταν κι ο Διευθυντής μας εκεί, να επισημαίνει εύστοχα και διακριτικά ομοιότητες και διαφορές στις συνθήκες διαβίωσης των παιδιών ανά τον κόσμο και να συνδέει διαθεματικά το Παιχνίδι μας με το μάθημα των Θρησκευτικών. Μεγάλο ευχαριστώ στις συναδέλφους όλων των τάξεων που βοηθούν στην επιτυχή περάτωση της βιωματικής μας παρέμβασης.
Οι μαθητές της Δ΄ τάξης, προχώρησαν ένα βήμα παραπάνω φέρνοντας τα δικαιώματα στο χώρο του σχολείου τους. Μετά το πέρας της διαδραστικής παρέμβασης, έγραψαν σκέφτομαι και γράφω με θέμα «Tα δικαιώματα (τα δικά τους και των άλλων) στο σχολείο. Ποια είναι, πότε προστατεύονται και πώς οι ίδιοι μπορούν να προστατεύσουν τα δικαιώματα όλων των μαθητών ανεξαιρέτως;»
Ας αφήσουμε τα ίδια τα γραπτά των μαθητών μας να μιλήσουν:
«Προσφέρω στους συμμαθητές μου λίγο από το κολατσιό μου, όπως κι αυτοί μου προσφέρουν. Τους προσφέρω καπάκια όπως κι αυτοί, όταν παίζουμε ποδόσφαιρο. Επίσης, τους προσφέρω ενδιαφέρον, όταν έχουν τραυματιστεί.
Σέβομαι την αξιοπρέπεια των συμμαθητών μου. Όλα τα παιδιά πρέπει να πηγαίνουν σχολείο.
Έχω δικαίωμα στο σχολείο να μη φοβάμαι μη με χτυπήσουν, να υπάρχει διάλειμμα για να ξεκουράζομαι, να παίζουμε και να τρώμε.
Λέω τη γνώμη μου ελεύθερα χωρίς να φοβάμαι. Η δασκάλα μου προστατεύει το δικαίωμα της μόρφωσης.
Εκφράζω τη γνώμη μου ελεύθερα. Παίζω με ασφάλεια. Βοηθώ τους άλλους όταν με έχουν ανάγκη.
Έχω δικαίωμα στο να επιλέγω τους φίλους μου και να με σέβονται όταν θέλω να φάω και δε θέλω να παίξω. Έχω επίσης δικαίωμα να παίζω ό,τι θέλω.
Στο σχολείο έχω το δικαίωμα της μάθησης και της ψυχαγωγίας.
Έχω δικαίωμα να με σέβονται και να συμμετέχω σε όλες τις ομάδες εργασίας και παιχνιδιού. Δέχομαι όλα τα παιδιά όπως είναι. Διεκδικώ το σεβασμό των άλλων και την προστασία τους.»
Έπεται συνέχεια, στις μικρές μας τάξεις, που μικρούς ηλικιακά μαθητές έχουν, μα ώριμες σκέψεις φέρουν και πρεσβεύουν…
Η Δασκάλα του Τμήματος Ένταξης
Ψαλλιδάκου Αδαμαντία
- ΠαιχνιΔικαιωμάτων συνέχεια…
- ΠαιχνιΔικαιώματα στην Α΄ και στη Β΄ τάξη!
- Όλοι οι άνθρωποι μια αγκαλιά!
- Το δέντρο της γνώσης του εαυτού μας
- Ίδιοι όχι – Ίσοι ναι
- Πρόσκληση σε εκδήλωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα από τη Στ΄ 1 τάξη – Μάρτιος 2018
- Tα βιωματικά προγράμματα του Σχολείου μας στην ιστοσελίδα του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων
