ΘΡΥΛΟΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΑΣΧΑ

«Η παπαρούνα και ο κοκκινολαίμης»

Την ημέρα που σταυρώθηκε ο Χριστός στον ουρανό πετούσε ένα μικρό πουλάκι. Είχε άσπρο λαιμό, έξυπνα μάτια και καφετί χρώμα στα φτερά του. Όταν το πουλάκι είδε το Χριστό πήγε και έκατσε πάνω στο ξύλο του Σταυρού. Αισθάνθηκε λύπη για τον πόνο που είδε. Είδε το άγιο κεφάλι του Κυρίου που αιμορραγούσε και λυπήθηκε πολύ.  

                       

«Γιατί να υπάρχει πόνος στη ζωή? Δεν θα ήταν όλα καλύτερα αν οι άνθρωποι μπορούσαν να αντέξουν την αγάπη και την καλοσύνη;» είπε το πουλάκι βγάζοντας ένα μικρό αναστεναγμό.

«Έι …σε ακούω» φώναξε μια φωνή.Το πουλάκι κοίταξε στη βάση του Σταυρού και είδε ένα μικρό άσπρο λουλούδι. Αν και ήταν μικρό ήταν πολύ όμορφο και μόλις είχε ανθίσει.

«Σε καταλαβαίνω πουλάκι, και εγώ λυπάμαι πολύ» είπε το λουλούδι.                              

Το πουλάκι ένιωσε καλύτερα που το λουλούδι είχε συμπονέσει και αυτό τον Κύριο και είπε:

-Θα τραβήξω ένα αγκάθι από το Χριστό και θα τον κάνω να νιώσει καλύτερα.

-Ναι, ναι, θα τον ανακουφίσεις λίγο, είπε το λουλούδι.

Αμέσως το πουλάκι πέταξε κοντά στον Κύριο, τράβηξε με το μικρό του ράμφος ένα αγκάθι. Στάλες από το αίμα του κύλησαν στο λαιμό του πουλιού και άλλες στα πέταλα του λουλουδιού. Και τότε συνέβη κάτι μοναδικό: το πουλάκι απέκτησε κόκκινο λαιμό και το λουλούδι κόκκινα πέταλα. Από τότε το αίμα του Κυρίου μας χάρισε στο μικρό πουλί έναν πανέμορφο κόκκινο λαιμό και ονομάστηκε Κοκκινολαίμης.  Και το μικρό άσπρο λουλούδι μεταμορφώθηκε σε μια κατακόκκινη παπαρούνα.

«Τα κόκκινα αβγά»

Το βάψιμο των αβγών τη Μεγάλη Πέμπτη είναι ένα από τα πιο διαδεδομένα έθιμα του Πάσχα. Η παράδοση μάλιστα επιτάσσει να τα βάφουμε κόκκινα, ενώ τα τελευταία χρόνια η τάση είναι τα αβγά να βάφονται σε διάφορα χρώματα και να στολίζονται με ποικίλα σχέδια και τεχνοτροπίες. Γιατί όμως βάφουμε κόκκινα τα αβγά τη Μεγάλη Πέμπτη; Η απάντηση «κρύβεται» σε διάφορες εκδοχές, οι ερμηνείες που δίνονται είναι πολλές και διαφορετικές, όπως και οι συμβολισμοί.Τα αβγά βάφονται την Μεγάλη Πέμπτη η οποία είναι η ημέρα του Μυστικού Δείπνου, όπου ο Χριστός πρόσφερε άρτο και κρασί ως συμβολισμό για το σώμα Του και το αίμα Του, έτοιμος να θυσιαστεί για να ελευθερώσει τον κόσμο από τα δεσμά της αμαρτίας. Η χριστιανική παράδοση θέλει τα αβγά, σύμβολο της γονιμότητας και της έναρξης ενός νέου κύκλου ζωής, να βάφονται κόκκινα, γιατί συμβολίζουν το Αίμα του Χριστού.Σύμφωνα με μία εκδοχή η Παναγία πήρε ένα καλάθι αβγά και τα πρόσφερε στους φρουρούς Του Υιού της, ικετεύοντάς τους να μην τον βασανίσουν. Όταν τα δάκρυά της έπεσαν πάνω στα αβγά, τότε αυτά βάφηκαν κόκκινα.

Λένε ακόμα πως το αβγό συμβολίζει τον τάφο του Χριστού που ήταν ερμητικά κλειστός, όπως το περίβλημα του αβγού, αλλά έκρυβε μέσα του τη «Ζωή», αφού από αυτόν βγήκε ο Χριστός και αναστήθηκε.

Μία άλλη προσέγγιση συνδέει το κόκκινο χρώμα με τη Μαρία Μαγδαληνή. Όταν ο Ρωμαίος αυτοκράτορας ενημερώθηκε για την Ανάσταση του Χριστού, θεώρησε τόσο απίθανο το γεγονός, “όσο και το να βαφτούν τα αβγά κόκκινα”. Η Μαρία Μαγδαληνή τότε, χρωμάτισε μερικά αβγά κόκκινα και του τα πήγε για να του επιβεβαιώσει το γεγονός.

Σύμφωνα με αυτή την εκδοχή, η Μαρία η Μαγδαληνή πήγε στον Τιβέριο Καίσαρα και του ανακοίνωσε ότι αναστήθηκε ο Χριστός. Εκείνη την ώρα κάποιος κρατούσε δίπλα από τον Αυτοκράτορα ένα καλάθι αβγά. Ο Τιβέριος Καίσαρας, είπε στην Μαρία Μαγδαληνή ότι, εάν αυτό που λέει, είναι αλήθεια, τότε τα αβγά, από άσπρα που είναι, να γίνουν κόκκινα. Και έγιναν κόκκινα….

Ο Μεγάλος Κωνσταντίνος και η μητέρα του Αγία Ελένη, στην επίσημη τελετή που γινόταν το πρωί της Κυριακής του Πάσχα, προσέφεραν κόκκινα αβγά. Οι εκλεκτοί καλεσμένοι τσούγκριζαν τα αβγά με τον αυτοκράτορα και τη βασιλομήτορα και στη συνέχεια γευμάτιζαν.

 

“Η παράδοση της Πασχαλιάς – Γιατί θεωρείτε ευλογημένη από την Παναγία;”

Μετά τη Σταύρωση του Χριστού η Παναγία μοιρολογούσε θρηνώντας Τον Μονάκριβό Της. Κάποια στιγμή κουράστηκε και κάθισε κάτω από ένα δέντρο. Ήταν πολύ κουρασμένη κι αποκοιμήθηκε. Το δέντρο συμμερίστηκε το δράμα Της και σιγά- σιγά έριξε όλα τα φύλλα πάνω Της για να Τη σκεπάσει τόσο απαλά για να μην την ξυπνήσει. Μέχρι τότε δεν έβγαζε ποτέ άνθη. Όταν η Παναγία ξύπνησε είδε το δέντρο τελείως γυμνό, μέχρι που συνειδητοποίησε ότι το δεντράκι έριξε τα φύλλα του για να τη σκεπάσει και να τη ζεστάνει. Τότε Εκείνη το ευλόγησε κι από τότε το δέντρο βγάζει αυτά τα πανέμορφα μυρωδάτα άνθη.

Οι πασχαλιές στολίζουν τα σπίτια και τους κήπους εν όψει του Πάσχα. Φορτωμένες λουλούδια που δίπλα τους χορεύουν όμορφες πεταλούδες, κάτω από το λαμπερό ήλιο, με φόντο το αναζωογονητικό μπλε τ’ ουρανού, που σε προτρέπει να ταξιδέψεις νοερά, ενώ τ’ ανοιξιάτικο αεράκι να σκορπίζει το άρωμά τους παντού προμηνύοντας το χαρμόσυνο γεγονός.

Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, υπήρχε ένα δέντρο που ξυπνούσε πάντα πρώτο από τον βαρύ χειμώνα. Στολίζονταν με άσπρα, ευωδιαστά άνθη και περίμενε να ξυπνήσουν και τα υπόλοιπα λουλούδια και δέντρα της φύσης για να το θαυμάσουν. Έτσι γινόταν πάντα ώσπου ήρθε μια χρονιά που όλα άλλαξαν. Εκείνο το πρωινό ο ήλιος κρύφτηκε πίσω από μαύρα σύννεφα. Όλα τα φυτά είχαν σκυμμένα τα κεφαλάκια και τα κλαδιά τους. Όσο και να περίμενε το δέντρο μας τον θαυμασμό τους, κανείς δεν του έδινε σημασία. Γεμάτο απορία ρώτησε τους φίλους του που ήταν κοντά του τι συμβαίνει. Εκείνοι τότε του είπαν ότι ο Χριστός ήταν επάνω στον Σταυρό και πέθαινε. Το δέντρο συγκλονίστηκε. Και ένιωσε μεγάλη ντροπή που ενώ ο Δημιουργός του υπέφερε, αυτό σκεφτόταν μόνο τα κάλλη και την ομορφιά του. Και τόσο πόνεσε η ξύλινη καρδούλα του που έβγαλε ένα χρώμα και άλλαξαν όλα τα λουλούδια του και από λευκά έγιναν μωβ Από τότε ανθίζει κάθε Πάσχα γι αυτό και το λένε Πασχαλιά.

Αγαπητοί γονείς, όταν ολοκληρώσετε την ανάγνωση μαζί με τα παιδιά, μπορούν, αν επιθυμούν, να ζωγραφίσουν τον θρύλο που θα επιλέξουν. Περιμένω τις ωραίες τους ζωγραφιές.