Ένα άλλο τέλος στο αφήγημα “Ο μικρός πρίγκιπας και η αλεπού” από τον μαθητή του Β1 Δαμάσκο Σπύρο στο μάθημα της Λογοτεχνίας.

(Διδάσκουσα καθηγήτρια: Μπουρτζάκη Αγγέλα).

Ο μικρός πρίγκιπας σκέφτηκε μια μέρα ότι ήρθε καιρός να επικευάσει το διαστημόπλοιό του και να εξερευνήσει μ αυτό κι άλλους πλανήτες. Στη γη έμαθε το σοφό μυστικό της αλεπούς μα υπήρχαν κι άλλα μέρη και πλάσματα που θα μπορούσαν να του μάθουν σοφά πράγματα. Έτσι κι έκανε. Μα καθώς ταξίδευε στο διάστημα, του τελείωσαν τα καύσιμα όταν ήταν πάνω από τον πλανήτη του κι έτσι αναγκάστηκε να προσγειωθεί εκεί. Κατά τύχη μάλιστα έπεσε έξω από το σπίτι του. Η πρώτη του κίνηση ήταν να πάει στο λουλούδι του και να του πει τι έζησε όλο αυτό τον καιρό που δεν ήταν μαζί του. Μα μόλις άνοιξε την πόρτα το είδε μαραμένο. Στην έκφραση του προσώπου του μικρού πρίγκιπα ζωγραφίστηκε ένα μεγάλο “γιατί” κι άρχισε να κλαίει πάνω από το λουλούδι του. Αλλά τα δάκρυά του ήταν νερό κι έδωσαν ζωή στο τριαντάφυλλό του. Το αγόρι άρχισε να διηγείται τις περιπέτειές του στη γη μα μετά άρχισε να του μιλά και το λουλούδι του.
-Γιατί ήρθες να με δεις, αφού με παράτησες;
-Γιατί είσαι ο καλύτερός μου φίλος και ποτέ δε θα μπορούσα να σε παρατήσω για πάντα.
-Ναι αλλά με άφησες ένα μήνα χωρίς νερό.
-Το έκανα από τα νεύρα μου μα πήρα το μάθημά μου. Και σου ζητάω συγγνώμη.
-Καλά, σε συγχωρώ αν μου υποσχεθείς ότι θα είμαστε για πάντα μαζί.
-Στο υπόσχομαι.
Μετά από 10 χρόνια ο μικρός πρίγκιπας και το τριαντάφυλλό του είχαν πάει μαζί σε 10 πλανήτες. Και το πιο συναρπαστικό πράγμα στα ταξίδια τους είναι ότι πήραν και την αλεπού μαζί τους και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.