goneis_en_drasiΕυχαριστούμε όλους αυτούς που καθ΄ οιονδήποτε τρόπο συμβάλλουν στην ασφαλή και αποτελεσματική λειτουργία του σχολείου μας. Ειδικότερα:

  • Ευχαριστούμε τον κο  Ζούμπερη Δημήτριο, γονέα μαθήτριας του σχολείου μας, για τη βοήθειά του στην αποκατάσταση των φθορών που είχαν επιφέρει άγνωστοι στα παγκάκια της αυλής.

tn_SAM_0939 tn_SAM_0940

  • Τις κυρίες  Χουχούμη Αικατερίνη και Καρυστινού Νίκη, μητέρες μαθητών του σχολείου μας, για την εξασφάλιση λευκού πίνακα μαρκαδόρου και των απαραίτητων μέσων γραφής επί αυτού, που τοποθετήθηκε σε αίθουσα διδασκαλίας.

 

tn_SAM_0941

  • Ευχαριστούμε επίσης εκπαιδευτικό του σχολείου μας  για την προσφορά στο σχολείο δύο λειτουργικών κεντρικών μονάδων Η/Υ και μιας οθόνης που αξιοποιήθηκαν ήδη στο εργαστήριο πληροφορικής και στην αίθουσα προβολών, σε αντικατάσταση των ήδη υπαρχόντων που ήταν εκτός λειτουργίας. Επισημαίνουμε πως υπολογιστικός εξοπλισμός του σχολείου χρονολογείται από το 2002 και οι προδιαγραφές του, όσο και η φυσική κατάσταση των εξαρτημάτων του λόγω φθοράς, εξασφαλίζουν οριακά τη λειτουργία του.

Αναγνωρίζουμε πως ενέργειες όπως αυτές διατηρούν σε ικανοποιητικά επίπεδα τη λειτουργία του σχολείου, χωρίς όμως να παραβλέπουμε την ανάγκη ουσιαστικής στήριξής του από τους αρμόδιους θεσμικούς φορείς.

Τούτο το σπίτι στοίχειωσε, με διώχνει –
 θέλω να πω έχει παλιώσει πολύ, τα καρφιά ξεκολλάνε,
τα κάδρα ρίχνονται σα να βουτάνε στο κενό,
οι σουβάδες πέφτουν αθόρυβα […]

Τούτο το σπίτι δε με σηκώνει πια.
Δεν αντέχω να το σηκώνω στη ράχη μου.
Πρέπει πάντα να προσέχεις, να προσέχεις,
να στεριώνεις τον τοίχο με το μεγάλο μπουφέ
να στεριώνεις τον μπουφέ με το πανάρχαιο σκαλιστό τραπέζι
να στεριώνεις το τραπέζι με τις καρέκλες
να στεριώνεις τις καρέκλες με τα χέρια σου
να βάζεις τον ώμο σου κάτω απ’ το δοκάρι που κρέμασε. […]
Όλο να προσέχεις, να προσέχεις, μην πέσουν, μην πέσεις. 

(Γ.Ρ.)