Φέτος στην τάξη μας στα πλαίσια του σχεδιασμού δράσης για την Αξιολόγηση Εκπαιδευτικού Έργου αποφασίσαμε να υλοποιήσουμε το Συμβούλιο της Τάξης. Στόχος της δράσης η βελτίωση των σχέσεων ανάμεσα στους μαθητές.

Το συμβούλιό μας λάμβανε χώρα στην παρεούλα. Τα παιδιά καθόντουσαν σε κυκλική διάταξη και παίρνανε αποφάσεις αναφορικά με θέματα που είχανε καταγραφεί κατά τη διάρκεια της εβδομάδας. Ο πρόεδρος ο οποίος φορούσε και ειδικό καπέλο παρουσίαζε τα θέματα στα παιδιά και τα μέλη του συμβουλίου δηλαδή όλα τα παιδιά πρότειναν λύσεις. Ο πρόεδρος έδινε το λόγο στα παιδιά που σήκωναν το χεράκι για να πουν τη γνώμη τους ενώ περίμεναν τον συνομιλητή τους να τελειώσει. Ο γραμματέας κατόψιν ψηφοφορίας σημείωνε στον πίνακα του Συμβουλίου τις αποφάσεις στις οποίες κατέληγε η πλειοψηφία και οι οποίες είχαν την βαρύτητα κανόνων τις οποίες είχαμε όλοι την υποχρέωση να σεβαστούμε και να τηρήσουμε. Οι νηπιαγωγοί εκτελούσαν τα χρέη του γραμματέα αλλά σκεφτόμαστε όσο εξοικειώνονται με την διαδικασία τα παιδιά να μεταβιβάσουμε το ρόλο αυτό στα παιδιά. Όποιο μέλος του συμβουλίου ξεχνούσε κάποιο κανόνα του γινόταν υπενθύμιση. Στο τέλος της ημέρας όποιος παραβίαζε κάποιον από τους κανόνες συστηματικά παρά τις ευκαιρίες που του δινόντουσαν έπαιρνε κάποια συνέπεια. Αυτή που έχουμε εμείς στην τάξη είναι η μη επιβράβευση με κάποια σφραγίδα η οποία φαίνεται να κοστίζει στα παιδιά που τους αρέσουν οι επιβραβεύσεις τέτοιου είδους.Αλλά εκτός από αυτό παρατηρήσαμε ότι όλοι σκεφτόντουσαν δύο φορές πλέον την πράξη τους πριν την κάνουν γιατι δεν τους άρεσε το ενδεχόμενο του να γίνουν αντικείμενο συζήτησης στο συμβούλιο.

Τα παιδιά λόγω του παρατεταμένου εγκλεισμού λόγω των απανωτών κυμάτων πανδημίας δυσκολεύονται στις διαπροσωπικές σχέσεις με άλλα παιδιά, δεν  μπορούν να διαχειριστούν μία δυσάρεστη κατάσταση και να λύσουν προβλήματα που προκύπτουν χωρίς τη διαμεσολάβηση της δασκάλας. Αξιολογώντας την δράση με βάση τους στόχους μπορούμε να πούμε ότι ήταν μία πολύ αποτελεσματική δράση. Τα παιδιά έγιναν κοινωνοί δημοκρατικών διαδικασιών, έμαθαν  να λένε χωρίς φόβο τη γνώμη τους, να είναι ενεργοί ακροατές, να καταλήγουν σε μία απόφαση με βάση την πλειοψηφία, να σκέφτονται και να βρίσκουν λύσεις και κυρίως να είναι ανεξάρτητα και μην βασίζονται συνεχώς σε εμάς για να τους λύνουμε τα προβλήματα.