Σας ενημερώνουμε πως σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. 51888/ΓΔ4/06-05-2020 ΚΥΑ (Β’ 1739/06-05-2020) και την 63417/ΓΔ4/26-05-2020 εγκύκλιο του ΥΠΑΙΘ για την επαναλειτουργία των σχολικών μονάδων, τα δια ζώσης μαθήματα θα ξεκινήσουν την Δευτέρα 1/6/2020. Για τον λόγο αυτό θα παρακαλούσαμε να διαβάσετε πολύ προσεχτικά τις παρακάτω οδηγίες.

• Η προσέλευση των μαθητών στο χώρο του σχολείου γίνεται από την είσοδο της πλατείας Ελευθερίας από τις 8:00 π.μ. έως τις 8:15 π.μ.
• Κάθε μαθητής κατευθύνεται στην τάξη του και δεν πραγματοποιείται πρωινή συγκέντρωση και προσευχή στο χώρο της αυλής.
• Οι τάξεις Α΄ και Β΄ θα αποχωρούν από την έξοδο προς τον πεζόδρομο της Αγίου Γεωργίου.
• Οι τάξεις Α΄ – Γ΄ και Ε΄ θα σχολούν πάντα στις 13:00.
• Οι τάξεις Β΄- Δ΄ και Στ΄ θα σχολούν πάντα στις 13:15.
• Το ολοήμερο δεν θα λειτουργήσει.
• Οι μαθητές πρέπει να έχουν μαζί τους νερό, κολατσιό, χαρτομάντιλα και αντισηπτικό, καθώς δε θα λειτουργεί το κυλικείο, ενώ οι βρύσες της αυλής θα είναι κλειστές για προληπτικούς λόγους.
• Οι μαθητές επίσης να έχουν όλα τα προσωπικά τους είδη στις κασετίνες τους (μολύβια, γόμα, ξύστρα, μαρκαδόρο πίνακα κτλ.), καθώς δεν επιτρέπεται να τα ανταλλάσσουν με τους συμμαθητές τους.
• Θα παρακαλούσαμε οι γονείς να μην συνωστίζονται μπροστά από τις εισόδους του σχολείου κατά την προσέλευση ή την αποχώρηση των μαθητών. Επίσης δεν θα επιτρέπεται σε κανέναν η είσοδος στους χώρους του σχολείου κατά τις ώρες λειτουργίας του. Αν για κάποιο λόγο κάποιος επιθυμεί να εισέλθει στο χώρο του σχολείου, θα πρέπει προηγουμένως να ενημερώσει το Δ/ντή στο τηλ. 210-4952052 και να λάβει σχετική άδεια.

Ο Σύλλογος Διδασκόντων

Ενημερώνουμε τους γονείς/κηδεμόνες των μαθητών/μαθητριών του σχολείου μας ότι, με βάση την υπ’αριθμ. Φ.20/57807/Δ1/18-5-20 εγκύκλιο του ΥΠΑΙΘ, θα πρέπει να διατηρηθούν όλα τα διδακτικά βιβλία των μαθητών για πιθανή χρήση τους και την επόμενη σχολική χρονιά 2020-21.

Ο Σύλλογος Διδασκόντων

Στο παρακάτω έγγραφο θα βρείτε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για την εγγραφή μαθητών στην Α΄τάξη του Σχολείου μας για το σχολικό έτος 2020 – 2021.

Οι εγγραφές, για όσους έχουν συγκεντρώσει όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά, θα γίνουν αυστηρά από την Παρασκευή  15 Μαΐου 2020 ως και την Παρασκευή 29 Μαΐου 2020, από τις 08:15 ως και τις 13:15, στο ισόγειο του κτηρίου.

Θα σας παρακαλούσαμε για λόγους υγείας:

Α) Να εισέρχεστε ένα άτομο κάθε φορά στον προβλεπόμενο χώρο στο ισόγειο του κτηρίου, φορώντας απαραιτήτως μάσκα.

Β) Να χρησιμοποιείτε το αντισηπτικό διάλυμα που θα υπάρχει στην είσοδο του κτηρίου.

Για οποιαδήποτε πληροφορία μπορείτε να απευθυνθείτε στον διευθυντή κο. Βάσιο Παύλο (τηλ. 210 4952 052) τις παραπάνω ημερομηνίες από 08:15 ως 13:15.

Λήψη αρχείου

ΤΟ «ΠΑΙΧΝΙΔΙ» ΩΣ ΠΡΟΤΑΡΧΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

Το παιχνίδι, ως μία από τις σημαντικότερες ασχολίες του παιδιού, αποτελεί πρωταρχικό παράγοντα ανάπτυξης και ασκεί καθοριστική επιρροή στη διαδικασία της μάθησης. Το καλό παιχνίδι θέτει τις βάσεις για την άρτια ανάπτυξη του παιδιού και καλύπτει ένα μεγάλο εύρος δεξιοτήτων, όπως αισθητικές, κινητικές, νοητικές και κοινωνικές. Προσφέροντας οι γονείς στο παιδί τις ιδανικές συνθήκες ψυχαγωγίας, επενδύουν στο μέλλον του και συμβάλλουν με τον καλύτερο τρόπο στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του.

Το παιχνίδι είναι ανάγκη να αποτελεί συστατικό στοιχείο του προγράμματος εκπαίδευσης όλων των παιδιών και οι εκπαιδευτικοί πρέπει να ενθαρρύνουν την ανάπτυξή του στο σχολείο. Ο κυριότερος σκοπός του παιχνιδιού είναι η ευχαρίστηση που προκαλεί στο παιδί. Έτσι ενσωματώνοντάς το στο σχολικό πρόγραμμα, καθίσταται η μαθησιακή διαδικασία μία ευχάριστη δράση για κάθε παιδί.

Το παιχνίδι, λοιπόν, θεωρείται ότι αποτελεί κύρια δραστηριότητα των παιδιών και παράλληλα κεντρικό ζήτημα στη διεπιστημονική έρευνα της παιδικής ηλικίας, στον αιώνα μας. «Το παιχνίδι είναι αρχαιότερο από τον πολιτισμό» (Χουϊζίνγκα, 1989: 11), μια και η ύπαρξη πολιτισμού προϋποθέτει πάντα την ύπαρξη ανθρώπινης κοινωνίας, ενώ η ύπαρξη παιχνιδιού δεν απαιτεί παρόμοια προϋπόθεση. Παράδειγμα οι απλούστερες μορφές παιχνιδιού στα ζώα (Αντωνιάδης, 1994).

Ορισμένοι μελετητές υποστηρίζουν ότι δεν είναι απαραίτητο να δοθεί ένας ορισμός για το παιχνίδι. Άλλοι πάλι προσπαθούν να αποδώσουν τον ορισμό του παιχνιδιού με σαφήνεια. Η διατύπωση ενός κοινού ορισμού είναι δύσκολη, καθώς το παιχνίδι αποτελεί ένα μείγμα από φυσικές, συναισθηματικές, κοινωνικές και γνωστικές ικανότητες (Αυγητίδου, 2001).

Το παιχνίδι θεωρείται το κέντρο της παιδικής ηλικίας. Δε νοείται παιδί χωρίς παιχνίδι. Για το παιδί κάθε δραστηριότητα είναι παιχνίδι, όπως δηλώνεται και από την ετυμολογική συγγένεια των δύο λέξεων. Η λέξη παιχνίδι έχει τις ρίζες της στην αρχαία ελληνική γλώσσα, η οποία είχε τρεις τουλάχιστον διαφορετικές λέξεις για το παιχνίδι. Η συνηθέστερη από τις τρεις ήταν η λέξη «παιδιά» που σημαίνει «ό,τι ανήκει ή ό,τι αναφέρεται στο παιδί» (Χουϊζίνγκα, 1989).

Το ελεύθερο παιχνίδι έχει το πλεονέκτημα να βάζει τα παιδιά σε μια μη απαιτητική θέση, όπου η συνεργασία και η ανταπόκριση-απάντηση δεν είναι απαραίτητη. Το παιχνίδι, σαν διαγνωστικό μέσο, είναι μια πολύ καλή μέθοδος προκειμένου να προσεγγιστεί η ψυχή των μικρότερων παιδιών, για τα οποία η γλώσσα αποτελεί ακόμα ατελές μέσο επικοινωνίας (Wulf, 1985). Το παιχνίδι μπορεί, επίσης, να ενισχύσει, τις σχέσεις παιδιού-ενήλικα, αν ο δεύτερος εμπλακεί σε μια δραστηριότητα παιχνιδιού μαζί με το παιδί.

Οι ερευνητές τονίζουν τη σημασία της συμμετοχής του ενήλικα στο παιχνίδι των παιδιών, ιδιαιτέρως στο κοινωνικό-δραματικό παιχνίδι, προκειμένου να εξασφαλιστεί μεγαλύτερη πολυπλοκότητα στο περιεχόμενο και στη διαδικασία του παιχνιδιού και γενικότερα, για να βελτιωθεί η ποιότητα της συμμετοχής των παιδιών στο παιχνίδι (Dempsey/ Foreman, 2001).

Εξάλλου, σύμφωνα με την έρευνα της ομάδας του Nadel (2008), η σχέση προσκόλλησης του παιδιού με το άτομο που το φροντίζει σε μικρή ηλικία, είναι πολύ καλός παράγοντας πρόγνωσης για τη συμπεριφορά του παιδιού στο παιχνίδι, καθώς επιδρά στην ποιότητα του παιχνιδιού και αποτελεί κίνητρο για παιχνίδι.

Συνοψίζοντας, αντιλαμβανόμαστε ότι το παιχνίδι αποτελεί μια σημαντική δραστηριότητα στη ζωή του παιδιού, γιατί συμβάλλει ουσιαστικά στη συγκρότηση της προσωπικότητάς του. Συμβάλλει στην απελευθέρωσή του από τους περιορισμούς, στη χειραφέτησή του από το περιβάλλον, στην απόκτηση αφηρημένης σκέψης, στην απόκτηση αυτοελέγχου και ικανότητας επίλυσης προβλημάτων καθώς και στη γλωσσική και εννοιολογική του αυτονόμηση (Coe/ Matson/ Fee, 1990). Συμβάλλει, επίσης, στην απόκτηση γνώσεων, κινήτρων, δεξιοτήτων και στάσεων, που είναι αναγκαία για την κατανόηση του ιστορικο-κοινωνικού πλαισίου μέσα στο οποίο ζει, αλλά και για την κοινωνική του προσαρμογή και συμμετοχή (Brown/ Murray, 2001)

Ειρήνη Νίτη (Δασκάλα στην Ειδική Αγωγή & Εκπ/ση, Συστημική Θεραπεύτρια, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, Λογοθεραπεύτρια)