Ενότητα 6: Είμαστε έτοιμοι;
Παίζω με αλφαβητικές σειρές και διαλυτικά
Παίζω με γράμματα και λέξεις – Απόστροφος
Παίζω με γράμματα και λέξεις– Διαλυτικά
Πηγή:www.blogs.sch.gr/persidou
Μάντεψε ποιος είναι? – Το ενωτικό. Διάκριση ενωτικού από παύλα
Μάντεψε τι ζωγραφίζουν οι φίλοι μας – Χρήση των διαλυτικών
Η ποδοσφαιρική ομάδα – Απόστροφος
Πηγή: http://www.jele.gr/
Ο μαύρος Κότσυφα κι ο άσπρος Γλάρος
Πηγή: http://www.mikrosanagnostis.gr
Ο γάιδαρος , η αλεπού και το λιοντάρι
Ενότητα 5: Πάμε για ψώνια;
Παίζω με την πυραμίδα της διατροφής
Πηγή: www.agogiygeias.gr
Τι πρέπει να ξέρουν οι καταναλωτές.
Πηγή: www.inka.gr
Τόσο λάθος διατροφή! Παιδική χορωδία Τυπάλδου
ΜΑΓΕΙΡΑΣ – ΜΑΡΙΟΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ , ΗΛΙΑΣ ΜΑΜΑΛΑΚΗΣ
ΕΔΩ ΛΙΛΙΠΟΥΠΟΛΗ – ΔΩΔΕΚΑ ΜΗΝΕΣ ΑΘΛΗΤΕΣ
Ελληνικές παροιμίες για τους μήνες
Πηγή: https://el.wikiquote.org
Η κυρά Καλή και οι δώδεκα μήνες!
(μια εκδοχή)
Αρχή του παραμυθιού, καλησπέρα της αφεντιάς σας!
Σε ένα μικρό χωριό, πριν πολλά-πολλά χρόνια, ζούσε μια γυναίκα η κυρά –Καλή. Ήταν χειμώνας κι έκανε κρύο. Έτσι, η κυρά-Καλή, σηκώθηκε το πρωί και πήγε στο δάσος να μαζέψει ξύλα για το τζάκι της. Εκεί που περπατούσε, ο ουρανός άστραψε και μια ξαφνική μπόρα ξέσπασε, βρίσκοντάς την αφύλαχτη. Για καλή της τύχη όμως, εκεί παραδίπλα, υπήρχε μια καλύβα που ποτέ άλλοτε δεν την είχε προσέξει. Λες κι εμφανίστηκε μαγικά εκείνη τη στιγμή. Χωρίς να το σκεφτεί και πολύ, πλησίασε και χτύπησε την πόρτα. Της άνοιξαν αμέσως και μπήκε μέσα. Στο καθιστικό, ένα μεγάλο τζάκι έκαιγε για τα καλά και μπροστά του καθότανε ένας συμπαθητικός γέρος με μια άσπρη μακριά γενειάδα. Γύρω του υπήρχαν δώδεκα όμορφα παλικάρια. Τα τρία φορούσαν γούνες, τρία είχαν στα μαλλιά τους στεφάνια από λουλούδια, τρία είχαν στεφάνια από στάχυα και τα τρία τελευταία φορούσαν στεφάνια από σταφύλια. Η κυρά-Καλή τα έχασε μα δεν φοβήθηκε.
Καλώς την κυρούλα…κάτσε να ξαποστάσεις.
…της είπαν τα παλικάρια με μια φωνή!
Α! Σας ευχαριστώ καλά μου παιδιά!
…απάντησε η κυρά-Καλή κι έκατσε δίπλα στο τζάκι.
Πιάσαν την κουβέντα και κάποια στιγμή ο γέροντας τη ρώτησε:
Ποιο μήνα αγαπάς περισσότερο; Ποιος είναι ο καλύτερος απ’ όλους;
Η κυρά-Καλή, αφού το σκέφτηκε για λίγο, απάντησε με ευγενική και καλοσυνάτη φωνή :
Όλοι οι μήνες του χρόνου είναι καλοί και ευλογημένοι. Όλοι έχουν τις χάρες τους και τις ομορφιές τους. Για παράδειγμα, ο Γενάρης φέρνει τα χιόνια και τα παιδιά βγαίνουν έξω να παίξουν μαζί του και να φτιάξουν χιονάνθρωπους. Ο Φλεβάρης φέρνει την αποκριά κι όλοι μασκαρεύονται ζητώντας από τους άλλους να τους αναγνωρίσουν. Ο Μάρτης φέρνει τα χελιδόνια, προάγγελοι της Άνοιξης και του καλοκαιριού. Ο Απρίλης την Πασχαλιά, την μεγάλη γιορτή της χριστιανοσύνης και ο Μάης τα λουλούδια που κάνει όλη την πλάση να μοιάζει με πολύχρωμο πίνακα ζωγραφικής. Ο Ιούνης τα χρυσά τα στάχυα και ο Ιούλης τα θαλασσινά τα μπάνια. Αχ… κι ο Αύγουστος μας δίνει φρούτα καλοκαιρινά, δροσιστικά και απολαυστικά. Κι έπειτα ο Σεπτέμβρης φέρνει τρύγο και χαρά. Ο Οκτώβρης τις βροχές που ζητάει η γης να ξεδιψάσει κι ο Νοέμβρης τις ελιές, το πιο παρθένο αγαθό. Ε κι ο Δεκέμβρης τέλος, τι χαρά, τις μεγάλες τις γιορτές, κάλαντα και παιδικές φωνές! Γι’ αυτό σας λέω… όλοι οι μήνες είναι καλοί κι ευλογημένοι!
Ο γέροντας έκανε ένα νεύμα στα παλικάρια κι εκείνα βγήκαν από το δωμάτιο κι υστερα από λίγο γύρισαν κρατώντας ένα δεμάτι ξύλα και ένα βελούδινο πουγγί.
Κυρούλα αυτά είναι για σένα…ξύλα για το τζάκι σου και αυτό το πουγγί που θα το ανοίξεις μόνο όταν φτάσεις στο σπίτι σου και κλείσεις καλά πρώτα την πόρτα. Καλό δρόμο να ‘χεις!
Η κυρά-Καλή τους ευχαρίστησε και τους αποχαιρέτησε παίρνοντας τον δρόμο της επιστροφής. Όταν έφτασε στο φτωχικό της, έκλεισε την πόρτα, άνοιξε το πουγγί και τι να δει!!! Ήταν γεμάτο με χρυσά φλουριά! Σε λίγο καιρό το φτωχικό της κυρά-Καλής έγινε ένα καινούριο όμορφο σπίτι. Φυτεμένο γύρω-γύρω με δέντρα, θάμνους και λουλούδια. Ζούσε ευτυχισμένη με τα παιδιά της και περνούσαν όλοι πολύ καλά. Κι επειδή ήταν καλόψυχη γυναίκα, φρόντιζε να μοιράζει τη χαρά της και τα υπόλοιπα λεφτά της σε όσους συγχωριανούς της, είχαν ανάγκη. Μια γειτόνισσά της βλέποντας αυτές τις αλλαγές τη ρώτησε με κακία:
Τι συμβαίνει με σένα; Πού βρήκες εσύ φτωχιά γυναίκα τόσα λεφτά; Μπας και τα έκλεψες;
Η κυρά-Καλή έκατσε και της τα εξιστόρησε όλα, με το νι και με το σίγμα. Η γειτόνισσα ήταν πλούσια και δεν είχε ανάγκη, όμως ζήλεψε και χωρίς να χάσει καιρό ξεκίνησε την επόμενη μέρα το πρωί για το δάσος. Αφού έφτασε στην καλύβα, χτύπησε την πόρτα και της άνοιξαν τα παλικάρια.
Καλημέρα θείτσα…πέρασε να ξαποστάσεις και να σε φιλέψουμε.
Κακή, ψυχρή κι ανάποδη…
…τους απάντησε θυμωμένη και συνέχισε στο ίδιο ύφος…
Ξυλιάσανε τα χέρια μου και πάγωσαν τα πόδια μου μ΄ αυτόν το βρωμόκαιρο.
Παρόλα αυτά, έκατσε δίπλα στο τζάκι και πιάσαν την κουβέντα. Κάποια στιγμή ο γέροντας τη ρώτησε:
Για πες μου να χαρείς, ποιο μήνα αγαπάς περισσότερο; Ποιος είναι πιο καλός;
Όλοι τους είναι χάλια…πάρτον τον έναν και χτύπα τον στον άλλο! Κανέναν δεν αγαπώ. Ο Γενάρης με παγώνει με τα χιόνια και ο Φλεβάρης με ζαλίζει με τα καρναβάλια του που έρχονται όλοι στο σπίτοι και ζητάνε να βρω ποιοί είναι μασκαρεμένοι. Ο Μάρτης φέρνει χελιδόνια και κουτσουλάνε τις αυλές και ο Απρίλης μου φέρνει αλλεργία, φτερνίζομαι και γεμίζω σπυριά. Ο Μάης φέρνει τα λουλούδια, τρέχουν τα παιδιά, φωνές παντού…μου παίρνουνε τ’ αυτιά. Ο Ιούνης φέρνει δουλειές, μπελάδες, ….τρέχα να θερίσεις και τον Ιούλη ν’ αλωνίσεις…ούφ… Ιούλης κι Αύγουστος τι ζέστη! ιδρώτας, μπάνια … άμμο παντού, καύσωνας, μύγες και κουνούπια. Σωστή φρίκη! Ο Σεπτέμβρης πάλι; Τρύγος, κούραση… α πα πα πα… Και τον Οκτώβρη πιο πολλές δουλειές, έρχονται οι βροχές, με τρελαίνουν οι βροντές κι οι αστραπές! Ο Νοέμβρης στρώσε- ξέστρωσε, ψάξε μάλλινα, στρώσε χαλιά και κάνε υπομονή για να αντέξεις του Δεκέμβρη το μπελά: καλικάντζαροι, γλυκά, δώρα, κάλαντα και πάει ο παράς!
Ο γέροντας έκανε ένα νεύμα στα παλικάρια και εκείνα αφού βγήκαν από το δωμάτιο, επέστρεψαν μετά από λίγο φέρνοντας στην κυρά το δεμάτι με τα ξύλα και το πουγγί.
Ορίστε! Αυτά είναι για σένα. Ξύλα για το τζάκι και αυτό το πουγγί που θα το ανοίξεις μόνο όταν φτάσεις στο σπίτι σου, μα μην ξεχάσεις πρώτα να κλείσεις καλά καλά την πόρτα!
…της είπαν τα παλικάρια κι η κυρά έφυγε γρήγορα-γρήγορα και χωρίς να χαιρετήσει κανέναν. Μόλις έφτασε στο σπίτι, πέταξε το δεμάτι με τα ξύλα έξω από την καλύβα και κρατώντας σφιχτά το πουγγί έτρεξε στο σπίτι της. Πρώτα έκλεισε και μαντάλωσε τα παραθύρια και την πόρτα και μετά αναποδογύρισε το πουγγί περιμένοντας να ξεχυθούν τα χρυσά φλουριά. Μα αυτό ήταν γεμάτο φαρμακερά φίδια που απλώθηκαν στο σπιτικό της. Έτσι πήρε ένα μάθημα για τον κακό της τρόπο και τα απαίσια λόγια της ενώ η κυρά-Καλή έζησε ευτυχισμένη κι αγαπημένοι με όλους.
Ψέμματα ή αλήθεια, έτσι λεν’ τα παραμύθια!!!
A . R . S . L . O . N . G .A . All Right Students, Let Ourselves be Neighbors and Great Artists
Νέο Μουσείο Ακρόπολης
Οι εξερευνήσεις για σας και τα παιδιά σας είναι πολύ απολαυστικές και άκρως ενδιαφέρουσες!
Πατήστε εδώ.
ΑΛΚΗ ΖΕΗ: ΜΟΝΟ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
«Στα ελληνικά σχολεία δεν νομίζω ότι τα παιδιά παίρνουν τις γνώσεις που χρειάζονται. Παίρνουν πολλές αλλ’ αντ’ άλλων. Κυρίως εκεί που υστερούν είναι στη λογοτεχνία. Τώρα μάλιστα ελαττώνονται και οι ώρες λογοτεχνίας και είναι ένα τυπικό μάθημα από αποσπάσματα που μπαίνουν από συγγραφείς. Αυτό που έχει σημασία και ανεβάζει το μάθημα και την τάξη είναι ο δάσκαλος. Όταν βρίσκει αφορμή από ένα απόσπασμα και αποφασίζει να μιλήσει στα παιδιά για το βιβλίο, τα κάνει να το αγαπήσουν. Όπου υπάρχει ένας τέτοιος δάσκαλος, όπου και να είναι είτε σε μικρή πόλη, είτε σε μεγάλη, ή σε συνοικία, τα παιδιά ξέρουν να εκφράζονται ξέρουν να γράφουνε, γιατί υπάρχει αυτός ο δάσκαλος».
Πηγή:http://www.bangladeshnews.gr/alki-zei-mono-o-daskalos-bori-na-kani-tin-diafora-sta-ellinika-scholia/
Ενότητα 2
Φτιάξε δεκάδες και μονάδες
http://www.learningbox.com/Base10/BaseTen.html
Ποιος αριθμός είναι;
http://www.ictgames.com/sharknumbers.html
Βρίσκω το διπλάσιο με τον Ρομπέν των δασών
http://www.ictgames.com/rhoodbeyond10.html
Φτιάχνω διψήφιους αριθμούς με προϋποθέσεις
http://www.slideboom.com/presentations/1162180
Πόσο κάνει;;;
http://www.ictgames.com/aztecTakeAway/index.html
Γνωρίζω καλύτερα τα κέρματα του ευρώ (€)
http://www.slideboom.com/presentations/1162194
Υπολογίζω τα ρέστα
http://www.slideboom.com/presentations/1163231
Παίξε με τα ευρώ
Ενότητα 4: Ετοιμασίες για το ταξίδι
Το τσιμπιδάκι της τολμηρής (Τσ, τσ)-διαδραστικό παιχνίδι
Η ξαπλώστρα (Ξ,ξ)-διαδραστικό παιχνίδι από www.jele.gr
Παίζω με αλφαβητικές σειρές και διαλυτικά
http://www.slideboom.com/presentations/627806
Παίζω με σύμφωνα και δίψηφα σύμφωνα
Ενότητα 3: Στον κόσμο των κόμιξ
Υπάρχει μια δασκάλα….
Μου άρεσε πολύ το παρακάτω άρθρο που διάβασα εδώ και θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.
5 Οκτωβρίου: παγκόσμια ημέρα εκπαιδευτικών!
…
Κι εγώ με την ευκαιρία (κι ας μη γιορτάζεται στην Ελλάδα η μέρα αυτή) θέλω να σας μιλήσω για μια δασκάλα!
Θα μπορούσε να είναι μια οποιαδήποτε δασκάλα σε ένα οποιοδήποτε σχολείο… τυγχάνει όμως να είναι η δική μας δασκάλα στο δικό μας σχολείο!
Υπάρχει λοιπόν μια δασκάλα εκεί στο δικό μας το σχολείο,
- που όταν μπαίνει στη τάξη πρώτα κοιτάζει το χαρακτήρα, τις δυσκολίες και τις ιδιαιτερότητες του κάθε παιδιού κι ύστερα το μαθησιακό κομμάτι!
- που δε ξεχωρίζει κανένα από τα παιδιά μέσα στη τάξη!
- που τη νοιάζει να μην αισθάνονται άσχημα τα παιδιά όταν δυσκολεύονται, δε τα καταφέρνουν ή ζορίζονται με τα μαθήματα!
- που προστατεύει με το τρόπος της τους αδύναμους και τους διαφορετικούς!
- που όταν έχει καλό καιρό παίρνει τη τάξη της και πάνε στο ποτάμι ή στη πλατεία να κάνουν “μελέτη περιβάλλοντος” γιατί όπως λέει “αν δε κάνουμε μελέτη περιβάλλοντος έξω στη φύση που θα τη κάνουμε;”
- που προσπαθεί να δίνει ερεθίσματα στα παιδιά!
- που χαραμίζει πολλά από τα μεσημέρια της για να μιλάει με γονείς (χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένη μέρα και ώρα που τους δέχεται)!
- που χαίρεται με τα κατορθώματα των παιδιών!
- που συγκινείται τα κατορθώματα τους!
- που πάντα γελάει!
- που αγαπάει στ’ αλήθεια τα παιδιά!
Ένας λοιπόν αδύναμος μαθητής ήταν πέρυσι και το δικό μου πρωτάκι. Ένα παιδί που από την αρχή έδειξε εκείνο που φοβόμασταν. Εκείνο το “δε μπορεί” που τον καθιστά αυτόματα αδύναμο στο κατά τ’ άλλα “σχολείο για όλους”. Μαζί όμως με το “δεν μπορεί” το πρωτάκι μου είχε κι ευτυχώς εξακολουθεί κι έχει, ένα τεράστιο “θέλω” μέσα του!
Η δασκάλα μας λοιπόν, φρόντισε από την αρχή της χρονιάς να τον έχει δίπλα της (όχι μόνο το Κωνσταντίνο αλλά κι εμένα).
Να μαντεύει τις ονομασίες των γραμμάτων με το τρόπο που τα απομνημόνευε το πρωτάκι μου (π = τραπεζάκι, λ = αλογάκι κτλ) μέχρι να τα μάθουμε σωστά.
Να τον βάζει να κάθεται στην έδρα μαζί της την ώρα της ορθογραφίας. Για να γίνει πιο υποφερτό το πράσινο τετράδιο που έγινε ο εφιάλτης μας.
Να μην αφήνει τα άλλα παιδιά να τον κοροϊδέψουν που δεν ήξερε να διαβάζει ούτε καν να ονοματίσει σωστά τα γράμματα.
Που έψαχνε σημαδάκια στο βιβλίο του (αστεράκια βελάκια κτλ) για να ξέρει πότε είχε προετοιμαστεί να διαβάσει για να τον βάλει να διαβάσει το σημειωμένο κομμάτι.
Να τον προστατεύσει.
Να έχει την υπομονή για συζητήσεις μαζί μου πολλά από τα μεσημέρια της.
Να τον επιβραβεύει στο μόνο μάθημα που ήταν καλός, σε εκείνο της μελέτης.
Τη δασκάλα μας λοιπόν τη λένε Γαρυφαλιά Γεωργακοπούλου και πριν να μπει στη τάξη της σαν δασκάλα, έχει αποφασίσει και ξεκαθαρίσει πως πάνω από όλα θέλει να είναι ένας άνθρωπος!
Κι εγώ την ευχαριστώ από καρδιάς που το δικό μου το παιδί, το πήρε μαζί της κι εκείνο αισθάνθηκε κοντά της ασφάλεια!! Που ακόμα και φέτος στη δευτέρα τάξη, αισθάνεται κοντά της ασφάλεια και που είναι ένας από τους λόγους που δε τα παράτησε και συνεχίζει να προσπαθεί!!
Την ευχαριστώ για όλα τα “μπράβο” που του έβαλε και αφορούσαν τη προσπάθεια του και μόνο αυτή!
…ούτε τη σωστή ορθογραφία ούτε τα όμορφα γράμματα του ούτε τίποτα…
Και ναι το παραδέχομαι πως τα μεσημέρια ανοίγω με ανυπομονησία τη τσάντα του Κωνσταντίνου μου και ψάχνω τα τετράδια για να δω τι του έγραψε! (ξέρετε είναι πραγματικά άθλος όσα έχει καταφέρει ο δικός μου μαθητής)
Αν αυτό που πρόσφερε σε εμένα αυτή η δασκάλα δεν είναι κατόρθωμα, τότε τι είναι;;;
Τις καλησπέρες μου κόσμε!
Πηγή:http://karudotsouflo.blogspot.gr/2016/10/blog-post_5.html?spref=fb