Πολύτιμες συμβουλές δασκάλων προς τους γονείς

Τα παιδιά περνούν τη μισή τους μέρα στο σχολείο –και, αρκετά απ’ αυτά, την άλλη μισή σε αίθουσες φροντιστηρίων ή κάνοντας ιδιαίτερα στο σπίτι γιατί είναι «αδύναμα» σε κάποιο μάθημα. Οι παιδαγωγοί, λοιπόν, είναι τρόπον τινά οι… πρωινοί «γονείς» των παιδιών. Και, οι περισσότεροι απ’ αυτούς, θα ήθελαν να ξέρετε ορισμένα από τα συμπεράσματα που τα χρόνια στις διδακτικές αίθουσες τους έμαθαν. Όπως…

 

Μην κάνετε εσείς τις εργασίες τους -είναι δική τους δουλειά!

Οι ασκήσεις, οι εργασίες, τα ομαδικά projects αναθέτονται στα παιδιά για κάποιους λόγους: για να εμπεδώσουν την ύλη, να αναπτύξουν κριτική σκέψη, να βελτιώσουν τον λόγο ή τη σκέψη τους, να μάθουν να φέρνουν σε πέρας μια δουλειά με προσωπικό κόπο και υπευθυνότητα. Μπορεί η άσκηση να είναι δύσκολη ή το βιβλίο της Ιστορίας κακογραμμένο και δυσνόητο -δεν πειράζει. Το παιδί σας, πρέπει -όπως όλα τα παιδιά- να έρθει αντιμέτωπο με αυτά στα οποία δεν τα καταφέρνει. Όχι λάθη = πάντα λάθη!

 

Και μην γίνεστε πιεστικοί

Στο άλλο άκρο, δεν είναι καθόλου λίγοι οι γονείς που πιέζουν και φορτώνουν άγχη τα παιδιά -άγχη και φιλοδοξίες προσωπικές. Είναι σωστό και απαραίτητο να εμπλέκεστε στα του σχολείου, να ρωτάτε και να ενημερώνεστε, αλλά η πίεση δεν βοήθησε ποτέ κανέναν μαθητή! Είναι δουλειά τόσο του εκπαιδευτικού, όσο και του γονιού να βρει τον δρόμο εκείνο που θα κάνει το παιδί να νοιαστεί και να προσπαθήσει περισσότερο. Ο (καλός) δάσκαλος θα βρει τους τρόπους να προ(σ)καλέσει το παιδί να εμπλακεί πιο δραστήρια στην εκπαιδευτική διαδικασία. Μην πιέζετε για καλύτερους βαθμούς, υψηλότερο μέσο όρο και πρωτιές. Τα παιδιά δεν οφείλουν να πραγματώσουν τα παιδικά σας όνειρα.

 

Πείτε και κανένα «μπράβο»!

Είναι φοβερό το πόση όρεξη και αυτοπεποίθηση δίνουν στα παιδιά μερικά «μπράβο»! Μην τα σπαταλάτε άλλογα, αλλά σε καμία περίπτωση μην τα τσιγκουνεύεστε. Ακόμη και οι λιγότερο πρόθυμοι και συνεπείς μαθητές, όταν ακούσουν έναν έπαινο για την προσπάθειά και για τη σκέψη τους, χαμογελούν περήφανα και βάζουν τα δυνατά τους να κερδίσουν τον επόμενο. Επιβραβεύστε τα παιδιά τακτικά -δεν θα καλομάθουν, θα κυνηγήσουν το καλύτερο.

 

Ενδιαφερθείτε για όλα

Δεν χρειάζεται να πηγαίνετε οικογενειακώς να παραλάβετε τους βαθμούς, ούτε -όπως αναφέρθηκε προηγουμένως- να πιέζετε το παιδί διαρκώς. Αυτό που θέλουν οι δάσκαλοι από τους γονείς είναι να εμφανίζονται πού και πού στο σχολείο, να ρωτούν, να μαθαίνουν, να συζητούν τα προβλήματα και μαζί να βρίσκουν λύσεις. Επισκεφτείτε τους καθηγητές του παιδιού τακτικά, ρωτήστε το ίδιο πώς περνάει, ποιο μάθημα αγαπά και ποιο βαριέται θανάσιμα, ρίξτε μια ματιά στα τετράδιά του που με επιμέλεια υπογραμμίζει και ζωγραφίζει με τέσσερα διαφορετικά χρώματα στιλό ή ζητήστε του να διαβάσετε τις εκθέσεις του. Ακόμη και οι πιο υπεύθυνοι κι αυτόνομοι μαθητές, θέλουν να κάνουν μια μικρή επίδειξη στη μαμά και στο μπαμπά τους!

 

Απομακρύνετε ή κλείστε για λίγο υπολογιστές και κινητά

Σίγουρα το ξέρετε κι εσείς: τα σύγχρονα παιδιά αποσπώνται φοβερά από το διάβασμά τους εξαιτίας του υπολογιστή ή του κινητού τους. Είναι αδύνατο να πείσετε ένα δεκατετράχρονο παιδί να κλείσει τον υπολογιστή του για ολόκληρο το απόγευμα. Γι’ αυτό, προσπαθήστε να βρείτε μία μέση λύση, συμφωνώντας να κάνει μια ωριαία αποχή ημερησίως, ούτως ώστε να διαβάσει -έστω και λίγο- απερίσπαστο.

 

Μην τους ζητάτε να «παπαγαλίσουν»

Ό,τι κι αν σας είπε η ξαδέρφη σας η Κούλα για το πώς μπήκε ο Δημητράκης της στο Πανεπιστήμιο, εσείς αντισταθείτε στην παγίδα της στεγνής αποστήθισης. Κανείς δάσκαλος ή καθηγητής δεν ζητά απ’ τα παιδιά να μάθουν απ’ έξω «μέχρι και το κόμμα» -κι αν το ζητάει, δεν είναι καλός παιδαγωγός. Με προσοχή και σοβαρότητα στην τάξη, καλές σημειώσεις, στοιχειώδες διάβασμα και στόχο την κατανόηση του περιεχομένου και των βασικών σημείων αυτού που διαβάζει, το μέσο παιδί είναι επαρκώς προετοιμασμένο για οποιαδήποτε εξέταση.

Πήγη

Πρώτη φορά στο σχολείο!

kidinschool

 

Όταν στη ζωή μας έχουμε να αντιμετωπίσουμε μία καινούρια κατάσταση, συνήθως αγωνιούμε για το πώς θα είναι αυτή και για το αν θα μας δυσκολέψει. Έτσι και τα παιδιά, όταν φτάνει η στιγμή να πάνε πρώτη φορά στο σχολείο, έχουν μεγάλη αγωνία για το τι θα συναντήσουν σε αυτό. Θα είναι η πρώτη φορά που θα αποχωριστούν τους γονείς τους για μεγάλο διάστημα, που θα γνωρίσουν καινούρια άτομα, προσπαθώντας να δημιουργήσουν φιλίες και που θα πρέπει να καθίσουν για πολλές ώρες σε ένα θρανίο, υπακούοντας στους κανόνες της δασκάλας. Αυτοί οι φόβοι του παιδιού πολλές φορές δημιουργούν εντάσεις και κλάματα στο σπίτι και φέρνουν τους γονείς σε απόγνωση, αφού οι τελευταίοι δεν ξέρουν πώς μπορούν να καθησυχάσουν το παιδί τους και να του κάνουν τη μετάβαση στο καινούριο περιβάλλον ομαλότερη.

Πώς μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να προσαρμοστεί;

– Αρχικά, είναι καλό να συζητήσετε μαζί του, ώστε να μάθετε ποιοι ακριβώς είναι οι φόβοι και η αγωνία του. Ακούστε το προσεχτικά και προσπαθήστε να το καθησυχάσετε, χωρίς όμως να υποβιβάσετε τη σημασία όσων σας εκφράζει, καθώς έτσι θα το κάνετε να νιώσει ότι δεν το καταλαβαίνετε και θα κλειστεί στον εαυτό του. Σκεφτείτε ότι κάτι που εσάς μπορεί να σας φαίνεται αστείο, μπορεί να είναι αυτό που τρομάζει περισσότερο το παιδί.

– Μοιραστείτε μαζί του τη δική σας εμπειρία για την πρώτη σας μέρα στο σχολείο, για το πώς νιώθατε αρχικά και πώς ξεπεράσατε τους φόβους σας, έτσι ώστε να συνειδητοποιήσει ότι τα περισσότερα παιδιά αισθάνονται με τον ίδιο τρόπο, αλλά τελικά τα καταφέρνουν. Αν μάλιστα του διηγηθείτε την ιστορία και κάποιου άλλου παιδιού που ξέρει και συμπαθεί και ξεκίνησε πρόσφατα το σχολείο, το αποτέλεσμα θα είναι ακόμα καλύτερο.

– Κάτι επίσης πολύ βοηθητικό, είναι να επισκεφθείτε μαζί το σχολείο λίγες μέρες πριν ανοίξει και αν είναι δυνατόν, το παιδί να γνωρίσει και τη δασκάλα που θα έχει. Με αυτό τον τρόπο θα εξοικειωθεί τουλάχιστον με το περιβάλλον και θα δει ότι δεν υπάρχει κάτι που πρέπει να φοβάται.

– Εξηγήστε του επίσης τα πάντα γύρω από αυτά που θα συναντήσει στο σχολείο. Τα μαθήματα που θα έχει, το πώς θα κάθονται στην τάξη, πώς θα πρέπει να φέρεται στη δασκάλα και τους συμμαθητές του, πόσα καινούρια πράγματα θα μάθει και άλλα πολλά. Το μυστικό είναι να δείξετε ενθουσιασμό καθώς του τα εξηγείτε, προκειμένου να του τον μεταδώσετε.

– Κάτι που επίσης μπορεί να το γεμίσει με ενθουσιασμό και ανυπομονησία είναι να αγοράσετε μαζί τα σχολικά του. Μπορεί να μην ξέρετε ακόμα πόσα τετράδια θα χρειαστεί, αλλά σίγουρα μπορείτε να αγοράσετε τσάντα ή μολύβια και γόμες με τον αγαπημένο του ήρωα.

– Μια άλλη καλή ιδέα είναι να επινοήσετε ιστορίες ή να του διαβάσετε παραμύθια που αναφέρονται στην πρώτη μέρα διάφορων παιδιών στο σχολείο και τους φόβους που είχαν γύρω από αυτή, αλλά τελικά διαψεύστηκαν. Με αυτό τον τρόπο, το παιδί μπορεί να ταυτιστεί με τον ήρωα του παραμυθιού και να πάρει κουράγιο.

– Όταν φτάσει η πρώτη μέρα για το σχολείο, φροντίστε να το ξυπνήσετε από νωρίς για να μπορέσει να φάει το πρωινό του και να ετοιμαστεί χωρίς άγχος. Στη συνέχεια, συνοδεύστε το στο σχολείο και μπορείτε να περιμένετε λίγο στο προαύλιο μέχρι να χτυπήσει το κουδούνι, αν αυτό θα το κάνει να αισθανθεί μεγαλύτερη ασφάλεια. Είναι καλό να έχετε συμφωνήσει από πριν το πόσο θα σταθείτε εκεί και να μείνετε σταθεροί σε αυτό. Μη φύγετε ξαφνικά και νωρίτερα, αλλά ούτε και να παραμείνετε παραπάνω από όσο επιτρέπεται, γιατί έτσι η δυσκολία αποχωρισμού θα είναι ακόμα δυσκολότερη τις επόμενες μέρες.

Τέλος, θυμηθείτε ότι τα παιδιά εύκολα αντιλαμβάνονται τα δικά σας συναισθήματα. Γι’ αυτό, αν κι εσείς έχετε αγωνία, προσπαθήστε να την κρύψετε και τελικά να την καταπολεμήσετε, αλλιώς θα μεγαλώσει περισσότερο και η δική του. Οπλιστείτε με αισιοδοξία και υπομονή και σίγουρα θα μπορέσετε να το βοηθήσετε να προσαρμοστεί όσο το δυνατόν καλύτερα.

 

Πηγή:

Σύνδρομο Ελλειμματικής προσοχής – Υπερκινητικότητας (Συμβουλές για δασκάλους)

Μια αξιόλογη ιστοσελίδα με πλούσιο υλικό για μικρούς και μεγάλους.

Ακολουθούν πενήντα (50) χρήσιμες συμβουλές για την αντιμετώπιση του Συνδρόμου Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας (ΣΕΠ/Υ) στη σχολική τάξη πατώντας εδώ