Για μένα

ομπρελα

Καλώς ήρθατε στο blog μου!!!Πάντα ήθελα να μοιράζομαι ό,τι μου άρεσε ή έβρισκα ενδιαφέρον και τώρα μου δόθηκε η ευκαιρία να το κάνω. Καλή περιήγηση…

 Ο μέτριος δάσκαλος μιλάει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο εξαιρετικός δάσκαλος δείχνει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει.

William Arthur Ward, 1921-1994, Αμερικανός συγγραφέας αυτοβοήθειας

 

 

Μαθαίνεις…

“Μετά από λίγο μαθαίνεις

την ανεπαίσθητη διαφορά

ανάμεσα στο να κρατάς το χέρι

και να αλυσοδένεις μια ψυχή.

Και μαθαίνεις πως Αγάπη δε σημαίνει στηρίζομαι

Και συντροφικότητα δε σημαίνει ασφάλεια

Και αρχίζεις να μαθαίνεις

πως τα φιλιά δεν είναι συμβόλαια

Και τα δώρα δεν είναι υποσχέσεις

Και αρχίζεις να δέχεσαι τις ήττες σου

με το κεφάλι ψηλά και τα μάτια ορθάνοιχτα

Με τη χάρη μιας γυναίκας

και όχι με τη θλίψη ενός παιδιού

Και μαθαίνεις να φτιάχνεις

όλους τους δρόμους σου στο Σήμερα,

γιατί το έδαφος του Αύριο

είναι πολύ ανασφαλές για σχέδια

…και τα όνειρα πάντα βρίσκουν τον τρόπο

να γκρεμίζονται στη μέση της διαδρομής.

Μετά από λίγο καιρό μαθαίνεις…

Πως ακόμα κι η ζέστη του ήλιου

μπορεί να σου κάνει κακό.

 Έτσι φτιάχνεις τον κήπο σου εσύ

Αντί να περιμένεις κάποιον

να σου φέρει λουλούδια

Και μαθαίνεις ότι, αλήθεια, μπορείς να αντέξεις

Και ότι, αλήθεια, έχεις δύναμη

Και ότι, αλήθεια, αξίζεις

Και μαθαίνεις… μαθαίνεις

…με κάθε αντίο μαθαίνεις

 

Χόρχε Λούις Μπόρχες

5

 

Εγώ τα ξέρω όλα για τη δασκάλα μου

Οι μεγάλοι λένε ότι η δασκάλα κάθε απόγευμα γυρίζει σπίτι της. Εγώ δεν το πιστεύω αυτό. Το βράδυ η δασκάλα κοιμάται μέσα στο σχολείο, για να είναι πριν από μας στην τάξη το πρωί.

Οι μεγάλοι λένε ότι έχουν δει τη δασκάλα μου στο σούπερ μάρκετ να ψωνίζει. Εγώ νομίζω ότι κάνουν λάθος. Η δασκάλα μου δεν κάνει ποτέ ψώνια, γιατί τρώει στην καντίνα του σχολείου πρωί, μεσημέρι και βράδυ.

Οι μεγάλοι λένε ότι η δασκάλα ξέρει απέξω όλες τις ασκήσεις και τους κανόνες στα μαθηματικά και τη γραμματική. Εγώ όμως ξέρω τι πραγματικά συμβαίνει. Όταν η δασκάλα ξεχνάει κάτι, αποφασίζει να μας βγάλει διάλειμμα.

Οι μεγάλοι λένε ότι η δασκάλα ξέρει απέξω όλα τα μαθήματα. Εγώ νομίζω ότι αυτό δεν είναι δυνατόν. Αν η δασκάλα ήταν τόσο καλή στα μαθήματα, δε θα έμενε πάντα στην ίδια τάξη.

Οι μεγάλοι λένε ότι η δασκάλα δε χρειάζεται να συμμαζεύει τα πράγματα της τάξης όπως εμείς. Εγώ σκέφτομαι ότι καλά κάνει. Η δασκάλα ξέρει ότι κανείς δε θα τη μαλώσει.

Οι μεγάλοι λένε ότι η δασκάλα το καλοκαίρι πηγαίνει διακοπές στη θάλασσα. Εγώ νομίζω ότι είναι χαζοί. Το καλοκαίρι η δασκάλα κάνει ηλιοθεραπεία στην αυλή του σχολείου, για να έχει ωραίο χρώμα όταν ανοίξουν και πάλι τα σχολεία.

Οι μεγάλοι λένε ότι η δασκάλα δεν ξαπλώνει ποτέ το μεσημέρι. Εγώ νομίζω ότι δεν έχουν καταλάβει τίποτα. Η δασκάλα μου δεν έχει ανάγκη να ξαπλώσει, γιατί δεν κουράζεται ποτέ.

Οι μεγάλοι λένε ότι η δασκάλα κάνει ζαβολιές για να  μη μας κερδίζει στα παιχνίδια. Εγώ νομίζω ότι κάνουν λάθος. Η δασκάλα δεν ξέρει τόσο καλά τα παιχνίδια, γι’ αυτό χάνει.

Οι μεγάλοι λένε ότι η δασκάλα είναι φοβερή στον πολλαπλασιασμό. Εγώ δεν το πιστεύω αυτό. Όταν βγαίνουμε όλοι μαζί από την τάξη, η δασκάλα δε σταματάει να μας μετράει και να μας ξαναμετράει.

Οι μεγάλοι λένε ότι η δασκάλα είναι ερωτευμένη με κάποιον. Εγώ νομίζω ότι δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Η δασκάλα δεν αγαπά παρά μόνο εμάς και το ξέρει όλος ο κόσμος.

Nathalie Delebarre

 

 

Παρακάτω παρατίθεται το ποίημα που έγραψα στα πλαίσια του μαθήματος της Μελέτης Περιβάλλοντος  για τις ανάγκες των ανθρώπων. Ελπίζω να σας αρέσει!

 

 

Το πλοίο που ονειρεύομαι…

 

Ένα πλοίο φαντάζομαι

για σένα και για μένα.

Να έχει ότι χρειάζομαι

του κόσμου τα λατρεμένα.

 

Γέλια μέσα ν’ ακούγονται

ο πόνος να προσπερνάει.

Δάκρυα να μη χύνονται

αδικία να μη χωράει.

 

Το πλοίο που ονειρεύομαι

χωράει τον καθένα.

Ίδιο χρώμα ας μην έχουμε

μπορούμε να γίνουμε ένα.

 

Σ’ ένα ταξίδι μακρινό

όλους να μας πηγαίνει

με αεράκι αλαργινό

κι αλμύρα διψασμένη.

 

Αυτό το πλοίο άραγε

γιατί δεν ξεμακραίνει;

Οι πόλεμοι, η πείνα

την άγκυρα κρατούν δεμένη.

 

Ακούστε αφεντάδες μας

πολιτικοί, κρατούντες.

Αφήστε μας στο πλοίο μας

να πάρουμε το τιμόνι.

 

Μαζί μας στο ταξίδι μας

όλους θα σας δεχτούμε.

Στο τέλος του ορίζοντα

τα όνειρα αναμετρούνται.

5 σχόλιαστο “Για μένα

  1. Στέλλα το blog σου είναι πολύ ενδιαφέρον!!Συνέχισε την καλή δουλειά και είμαι σίγουρη πως θα γίνεις-αν δεν είσαι ήδη- η δασκάλα που εμπνέει…φιλια

  2. Συγχαρητήρια!!! Τα παιδάκια μας δεν έχουν μόνο τις σωστές βάσεις για τη Δευτέρα Δημοτικού,αλλά και για όλα τα υπόλοιπα μαθητικά τους χρόνια…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *