Καλησπέρα σε όλους!!!

Σήμερα είναι μια ιδιαίτερη μέρα γιατί είναι διπλή γιορτή: Παγκόσμια Ημέρα αυτισμού και Παγκόσμια ημέρα Βιβλίου και ξέρετε ότι αν είχαμε σχολείο θα το γιορτάζαμε με το παραπάνω!!! Κάτι θα είχαμε ετοιμάσει με το ειδικό Δημοτικό ή στην βιβλιοθήκη του σχολείου. Για να μην αισθανθείτε λοιπόν μακριά από το σχολείο σας ετοίμασα μερικά βιντεάκια που θα σας έδειχνα στην τάξη.Ξεκινάμε λοιπόν:

1η αποστολή: Παρακολουθώ το παρακάτω βίντεο και γράφω στο τετράδιο μου σε 20-25 σειρές πώς ήταν η συνεργασία μας με το ειδικό δημοτικό (πώς περνούσαμε, τι μάθαμε,τι παιχνίδια παίζαμε , τι θα θυμόμαστε για πάντα,τι θα λέγαμε στους φίλους μας για αυτή την συνεργασία). Τα γράφω στο τετράδιο κι όποιος θέλει μου τα στέλνει να τα διαβάσω. Θα τα περιμένω με μεγάλη χαρά!

2η αποστολή: Νομίζετε ότι ξέχασα την έκπληξη που σας έλεγα;

Το παρακάτω βιβλίο το είχαμε φτιάξει με τις τάξεις μας  , η κυρία Δώρα, η κυρία Καλλίνα κι εγώ με τους μαθητές μας  της Α΄ τάξης του Σχολείου  και τους μαθητές του Ειδικού Δημοτικού ( ευχαριστούμε και την κ. Χριστίνα που συμμετείχε στην αφήγηση). Τα παιδιά  δημιούργησαν το παραμύθι “Το μυστικό που μας ενώνει” και το παρουσίασαν στη γιορτή του σχολείου για την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου (2 Απριλίου).Δείτε το εδώ:

Από εσάς θέλω να γράψετε το δικό σας παραμύθι για ένα βιβλίο ή έναν βιβλιοφάγο δεινόσαυρο ή έναν ποδοσφαιριστή που έκρυψε το αγαπημένο του βιβλίο σε μια μπάλα ή ο,τι άλλο μπορείτε να σκεφτείτε που να μιλάει για την αγάπη στο βιβλίο! Περιμένωωωωωω!!!!!

Κι άλλο αγαπημένο βίντεο :

Κι ένα τραγουδάκι:

3η αποστολή: Από το φυλλάδιο των Μαθηματικών κάνω τις ασκήσεις 13- 22.

Τα λέμε την επόμενη φορά …

«Στα ελληνικά σχολεία δεν νομίζω ότι τα παιδιά παίρνουν τις γνώσεις που χρειάζονται. Παίρνουν πολλές αλλ’ αντ’ άλλων. Κυρίως εκεί που υστερούν είναι στη λογοτεχνία. Τώρα μάλιστα ελαττώνονται και οι ώρες λογοτεχνίας και είναι ένα τυπικό μάθημα από αποσπάσματα που μπαίνουν από συγγραφείς. Αυτό που έχει σημασία και ανεβάζει το μάθημα και την τάξη είναι ο δάσκαλος. Όταν βρίσκει αφορμή από ένα απόσπασμα και αποφασίζει να μιλήσει στα παιδιά για το βιβλίο, τα κάνει να το αγαπήσουν. Όπου υπάρχει ένας τέτοιος δάσκαλος, όπου και να είναι είτε σε μικρή πόλη, είτε σε μεγάλη, ή σε συνοικία, τα παιδιά ξέρουν να εκφράζονται ξέρουν να γράφουνε, γιατί υπάρχει αυτός ο δάσκαλος».

Πηγή:http://www.bangladeshnews.gr/alki-zei-mono-o-daskalos-bori-na-kani-tin-diafora-sta-ellinika-scholia/

Πού πας χελωνάκι; από www.mikrosanagnostis.gr

Παρακάτω μπορείτε να βρείτε ορισμένες ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες για παιδιά:

Να σου πω μια ιστορία; από www.mikrosanagnostis.gr

Βιβλία που ξεφυλλίζονται από www.bookbook.gr

Παραμύθια www.bedtimestoriescollection.com

Το βιβλίο που έγραψαν τα πρωτάκια μας

Το ψηφιακό μας βιβλίο με ποιηματάκια για την αλφαβήτα θα το βρείτε εδώ.

Φτιάξε το δικό σου παραμύθι (Παρουσίαση)

Τα τρία Π – Πώς αρχίζουν τα παραμύθια;

Η αλεπού και το κοράκι

Ο Ντροπαλός κηπουρός ( Παρελθόν / παρόν / μέλλον) από www.jele.gr

Να’ χαμε και τι να ‘χαμε

Το κουκί και το ρεβίθι

“Μ’ ένα βιβλίο …”

Εδώ μπορείτε να μπείτε στην ιστοσελίδα της Εθνικής Βιβλιοθήκης Ελλάδος.

Εδώ Θα βρείτε όλες τις δημόσιες βιβλιοθήκες της Ελλάδας.

Μια κουραστική μέρα 

Το πιο ωραίο γλυκό – Επίθετα από www.jele.gr

Παραμυθάς : Το βιβλίο με τα παλιά παραμύθια

ΕΙΝΑΙ ΒΙΒΛΙΟ, του Lane Smith

The fantastic flying books

Παίζω με γράμματα και λέξεις

Τα άρθρα η, οι

Ο διψασμένος κότσυφας

Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε στο δάσος ένας κότσυφας. Μια μέρα ο κότσυφας ήταν πολύ διψασμένος, αλλά όσο κι αν έψαχνε για νερό δεν έβρισκε πουθενά. Στο τέλος πέταξε στην κορυφή ενός ψηλού δέντρου κι αγνάντεψε τριγύρω. Μακριά στο βάθος είδε έναν κήπο. “Εκεί θα βρω νερό”, σκέφτηκε και πέταξε βιαστικά προς τα κει.

Μόλις έφτασε στον κήπο, είδε ένα παλιό πιθάρι. “Εδώ θα πιω νερό”, σκέφτηκε και γαντζώθηκε στο στόμιο του πιθαριού. Πραγματικά στο πιθάρι είχε νερό. Το νερό όμως ήταν λίγο. ‘Έφτανε δεν έφτανε μέχρι τη μέση του πιθαριού. ‘Έτσι ο κότσυφας, όσο κι αν έσκυβε, κι αν προσπαθούσε, δεν μπορούσε να πιει.

Μια πάπια που τριγυρνούσε στον κήπο και τον είδε του είπε: “‘Άδικα προσπαθείς. Δεν θα τα καταφέρεις. Το νερό ίσα που καλύπτει τον πάτο”. Ο κότσυφας την άκουσε, αλλά δεν απάντησε. Λίγο αργότερα τον πλησίασε μια χήνα και του είπε: “Ε, κότσυφα, τόση ώρα προσπαθείς και σταγόνα νερό δεν ήπιες. Δεν κουράστηκες; Παράτα τα πια!”

Ο κότσυφας την άκουσε αλλά ούτε και σ’ αυτή απάντησε. Σταμάτησε για λίγο να προσπαθεί για να σκεφτεί τι θα κάνει. Τότε πέρασε απ’ το μυαλό του μια σπουδαία ιδέα. Άρχισε αμέσως να μαζεύει με το ράμφος του πετραδάκια και να τα ρίχνει μέσα στο πιθάρι. Το νερό άρχισε σιγά σιγά να ανεβαίνει. Όσο περισσότερα πετραδάκια έριχνε τόσο ψηλότερα ανέβαινε το νερό, μέχρι που έφτασε στο στόμιο του πιθαριού.

Τότε ο κότσυφας βούτηξε μέσα το ράμφος του και ήπιε, ήπιε μέχρι που ξεδίψασε. Και τότε γύρισε και είπε στην πάπια και τη χήνα που κοίταζαν απορημένες: “Τώρα καταλαβαίνετε γιατί δεν σας απαντούσα; Προσπαθούσα να μην σας ακούω!”

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Είναι ένα λαϊκό παραμύθι από το Μπαγκλαντές: διασκευή από το Ημερολόγιο 2000 του Δικτύου Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών “Στέκι Μεταναστών”

Μας υπενθυμίζει να έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και να μην ακούμε αυτούς που μας λένε ότι «δεν μπορούμε».

Πηγή

Αγαπάμε τα βιβλία και το δείχνουμε!

Για κάθε γράμμα που μαθαίναμε από την αρχή της χρονιάς, έγραφα ένα μικρό ποιηματάκι και φτιάχναμε το βιβλίο του γράμματος.

Έτσι, αφού τελειώσαμε τα βιβλία του κάθε γράμματος, αποφασίσαμε να κάνουμε ένα ψηφιακό βιβλίο.

Διαβάστε το εδώ.

To ηλεκτρονικό βιβλίο «Little Emily» («Το κοτσάνι του πετροκέρασου») του Ευγένιου Τριβιζά κέρδισε το βραβείο καλύτερου διαδραστικού βιβλίου της χρονιάς για παιδιά προσχολικής ηλικίας στα KidscreenAwards.

Πρόκειται για τον σημαντικότερo φορέα βράβευσης παιδικού τηλεοπτικού και διαδικτυακoύ περιεχομένου στις ΗΠΑ.

Το βραβείο διεκδίκησαν επίσης η Disney με το «Story Central» και η Play Date Digital με το «My Little Pony».

«Ακόμα και κολοσσοί με ασυναγώνιστα τεχνολογικά και πάσης φύσεως μέσα μπορεί να μην καταφέρουν να κατατρoπώσουν ένα κοτσάνι πετροκέρασου» δήλωσε για τη νίκη του ο Ευγένιος Τριβιζάς στα Νέα.

«Έχω πει συχνά ότι πηγή έμπνευσής μου είναι ακόμα και τα πιο ασήμαντα αντικείμενα, αντικείμενα που περνάνε πολλές φορές απαρατήρητα, όπως ένα καλαμάκι πορτοκαλάδας, ένα ξυλάκι παγωτού, ένα χρυσόχαρτο από σοκολατάκι, ένα καμένο σπίρτο ή ένα κοτσάνι πετροκέρασου. Από ένα κοτσάνι πετροκέρασου ξεκίνησε η ιστορία που βραβεύτηκε στo Μαϊάμι σε συνδυασμό με μια ανάμνηση του καλού μου φίλου ζωγράφου Αλέξη Κυριτσόπουλου. Η ιστορία δείχνει ότι ένα κοτσάνι πετροκέρασου είναι αρκετό για να δημιουργήσει πάλι κανείς έναν εξαφανισμένο πλανήτη» είπε ο συγγραφέας στην εφημερίδα.

«Μπαμπά, νικήσατε τον Ντίσνεϊ!» είπε στο άκουσμα της βράβευσης ο μικρός Γιάννης στον πατέρα του Π. Ράππα, ανιμέιτορ της ψηφιακής εικονογράφησης και δημιουργό της εφαρμογής για κινητά και ταμπλέτες. «Διαδραστικά βιβλία κυκλοφορούν εκατομμύρια κάθε χρόνο ανά τον κόσμο και η βράβευση αυτή δείχνει ότι εργαζόμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση» τόνισε ο ίδιος.

Πηγή