Οικοσκόπιο kids

Καλωσήλθατε στο Oικοσκόπιο kids, το “παιδί” του Οικοσκοπίου.

Το Οικοσκόπιο είναι μια πρωτότυπη εφαρμογή, ένας πλήρης διαδικτυακός χάρτης περιβαλλοντικής πληροφορίας για την Ελλάδα, που διαρκώς βελτιώνεται λειτουργικά και εμπλουτίζεται με νέα στοιχεία και εργαλεία, ώστε να υποδεχτεί περισσότερους επισκέπτες για καθημερινές, αλλά και πιο σύνθετες γεωγραφικές αναζητήσεις. Είναι ένα δυναμικό εργαλείο στα χέρια του κάθε πολίτη που ενδιαφέρεται για το φυσικό περιβάλλον, καθώς αποτυπώνει όλα τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν τη μοναδικότητα της ελληνικής φύσης αλλά και τα στοιχεία εκείνα που διασφαλίζουν την προστασία της.

Η γνώση είναι δύναμη. Στο Οικοσκόπιο Kids τα παιδιά θα εξοικειωθούν με την έννοια του χώρου, θα διατρέξουν τον ελληνικό χάρτη αναγνωρίζοντας λίμνες και δάση, θα οξύνουν την παρατηρητικότητα και τις αισθήσεις τους γνωρίζοντας απειλούμενα αλλά και χαρακτηριστικά είδη και παίζοντας, θα αποκτήσουν εξειδικευμένες γνώσεις για το περιβάλλον. Έτσι οι πολίτες του αύριο αποκτούν γνώσεις που χρειάζονται ώστε να συνειδητοποιήσουν τη σημασία της προστασίας του περιβάλλοντος και την ανάγκη αλλαγής της στάσης τους και της καθημερινής συμπεριφοράς τους.

Τα έξυπνα παιχνίδια δεν είναι .ομως μόνο για παιδιά. Καλή διασκέδαση σε όλους λοιπόν!

Πατήστε στην εικόνα για να παίξετε και να ενημερωθείτε!

οικοσκόπιο_kids

Το κόκκινο λουλούδι

kok

Της Αγγελικής Μπολουδάκη

Κάποτε ένα μικρό αγόρι πήγε σε ένα μεγάλο σχολείο και παρότι δυσκολεύτηκε στην αρχή, μόλις ανακάλυψε πως μπορούσε εύκολα να βρει την αίθουσά του, αισθάνθηκε χαρά. Και το σχολείο δεν έμοιαζε τόσο μεγάλο πια, αλλά άρχισε να τον χωράει και να τον περιβάλλει. Ένα πρωινό, όταν το μικρό αγόρι ήταν στο σχολείο, η δασκάλα είπε:

«Σήμερα θα κάνουμε μια ζωγραφιά».

«Ωραία!» Σκέφτηκε το μικρό αγόρι. Του άρεσε τόσο να κάνει ζωγραφιές.

Μπορούσε να κάνει πολλές, λιοντάρια και τίγρεις, κοτόπουλα και αγελάδες, τραίνα και βάρκες. Έβγαλε λοιπόν τα χρώματα του έξω από το κουτί τους και ξεκίνησε να ζωγραφίζει. Αλλά η δασκάλα είπε: «Περιμένετε! Δεν είναι ακόμα ώρα να ξεκινήσετε!» Και περίμενε μέχρι που κάθε παιδί φαινόταν έτοιμο να υπακούσει στις οδηγίες της.

«Τώρα», είπε η δασκάλα, «θα φτιάξουμε λουλούδια».

«Ωραία!» Σκέφτηκε το μικρό αγόρι που του άρεσε τόσο να κάνει λουλούδια.

Και ξεκίνησε να φτιάχνει όμορφα λουλούδια με τα ροζ , τα πορτοκαλιά και τα μπλε χρώματα του. Τα φανταζόταν πολύχρωμα όπως ήταν και η καρδιά του. Αλλά η δασκάλα είπε: «Περιμένετε! Θα σας δείξω εγώ πως». Και σχεδίασε ένα λουλούδι στον πίνακα. Ήταν ένα κόκκινο λουλούδι με πράσινο κοτσάνι. Τώρα, είπε η δασκάλα, μπορείτε να ξεκινήσετε.

Το μικρό αγόρι κοίταξε προσεκτικά το λουλούδι της δασκάλας, μετά κοίταξε με αγάπη το δικό του λουλούδι, το οποίο του άρεσε πολύ περισσότερο από της δασκάλας του. Αλλά δεν το φανέρωσε αυτό… Απλά γύρισε τη σελίδα του και έφτιαξε ένα λουλούδι όπως της κυρίας του. Ήταν ένα κόκκινο λουλούδι με πράσινο κοτσάνι.

Μιαν άλλη μέρα, όταν το μικρό αγόρι μπόρεσε να ανοίξει την εξωτερική πόρτα ολομόναχός του, κάτι που τον έκανε να χαρεί πολύ, κατευθύνθηκε στην αίθουσα του, όπου άκουσε τη δασκάλα να λέει: «Σήμερα θα κάνουμε κάτι με πηλό». «Ωραία!» σκέφτηκε το αγόρι. Του άρεσε ο πηλός! Μπορούσε να φτιάξει όλων των ειδών τα πράγματα με πηλό: Φίδια και χιονάνθρωπους, ελέφαντες και ποντίκια, ντόνατς και ένα σωρό άλλα συναρπαστικά πράγματα.  Και άρχισε να τραβάει και να πλάθει τη μπάλα του πηλού. Αλλά η δασκάλα είπε: «Περιμένετε! Θα σας δείξω εγώ πως». Και έδειξε σε όλους πώς να φτιάχνουν ένα βαθύ πιάτο. Τώρα, είπε: «μπορείτε να ξεκινήσετε».

Το μικρό αγόρι κοίταξε το πιάτο της δασκάλας του και στη συνέχεια κοίταξε το δικό του. Το δικό του πιάτο του άρεσε περισσότερο από της δασκάλας του, αλλά δεν είπε κάτι για αυτό. Απλά το πολτοποίησε ξανά σε μια μεγάλη μπάλα και έφτιαξε ένα πιάτο όπως της δασκάλας του. Ήταν ένα βαθύ πιάτο…! Και σύντομα το μικρό αγόρι έμαθε να περιμένει, να παρατηρεί και να φτιάχνει πράγματα ακριβώς όπως η δασκάλα. Ώσπου δεν έκανε πλέον πράγματα από μόνος του, αλλά ακολουθούσε πιστά τις οδηγίες της. Μετά έτυχε η οικογένεια του αγοριού να μετακομίσει σε άλλη πόλη και πήγε σε ένα άλλο σχολείο.

Αυτό το σχολείο ήταν ακόμα μεγαλύτερο από το προηγούμενο και όσο ανέβαινε τα σκαλοπάτια, οι σκέψεις τρεχοβολούσαν κάνοντας την καρδιά του να χτυπά. Πήγε στην αίθουσα του έχοντας τις μνήμες χαραγμένες, όπου εκείνες τον οδηγούσαν πλέον. Την πρώτη μέρα, λοιπόν, στο καινούργιο σχολείο η δασκάλα είπε:

«Σήμερα θα φτιάξουμε μια ζωγραφιά!»

«Ωραία!» σκέφθηκε το μικρό αγόρι, και περίμενε από τη δασκάλα να του πει τι να κάνει.

Αλλά η δασκάλα δεν είπε τίποτε, απλά περπάτησε μέσα στην αίθουσα, παρατηρώντας σιωπηλά τα παιδιά, επειδή δεν ήθελε να τα αποσπάσει από τη δημιουργικότητά τους. Πλησίασε, λοιπόν, διακριτικά το μικρό αγόρι και το ρώτησε αν ήθελε να φτιάξει μια ζωγραφιά.

«Ναι», είπε το μικρό αγόρι, «τι θα φτιάξουμε όμως;»

«Δεν γνωρίζω, μέχρι να το φτιάξεις και να το δούμε», είπε απαλά η δασκάλα.

«Πως θα το φτιάξω;» ρώτησε το μικρό αγόρι.

«Με όποιο τρόπο θέλεις», είπε η δασκάλα.

«Και με όποιο χρώμα θέλω;» ρώτησε το μικρό αγόρι.

«Φυσικά», του απάντησε η δασκάλα, «εάν καθένας έκανε την ίδια ζωγραφιά και χρησιμοποιούσε τα ίδια χρώματα, το κάθε δημιούργημά σας δεν θα ήταν μοναδικό και ξεχωριστό συνάμα στα δικά σας, αλλά και στα δικά μου μάτια. Και εγώ, αν ήταν όλα ίδια, πώς θα καταλάβαινα το δημιουργό και τι ανήκει στον καθένα, για να επιβραβεύσω την προσπάθεια του κάθε παιδιού, που έδωσε ζωή με το δικό του ιδιαίτερο τρόπο στο πολύτιμο έργο του;»

«Δεν ξέρω», είπε το μικρό αγόρι και ξεκίνησε να σχεδιάζει ένα λουλούδι. Ήταν κόκκινο με πράσινο κοτσάνι.

*Αυτή η ιστορία αποτελεί ελεύθερη διασκευή της ιστορίας ‘ The little boy ’ της Helen E. Buckley.

Η δημιουργική διάθεση ενός παιδιού χρειάζεται να ενθαρρύνεται και να θαυμάζεται το αποτέλεσμά της, όποιο κι αν είναι αυτό, με τρόπο που το παιδί να αισθάνεται και το ίδιο αποδεκτό αλλά και το έργο του.

Η δημιουργικότητα ενός παιδιού ανθίζει, όταν νιώθει πως επιβεβαιώνεται για τα δικά του γεννήματα, που δεν αποτελούν προσδοκίες των γονιών, αλλά αποτελούν μια δική του εύπλαστη ύλη, όπου οι γονείς του και οι σημαντικοί άνθρωποι για εκείνον χαίρονται κάθε φορά που η ενασχόληση μαζί της τού δίνει χαρά. Η δημιουργική διάθεση ενός παιδιού δεν κατευθύνεται και αν προσπαθήσουμε να το κάνουμε, προσπαθώντας να ελέγξουμε τους φόβους μας, μπορεί να αναστείλουμε τη ωρίμανσή του και να το αποστερήσουμε από την ικανότητά του για πρωτοβουλία.

Read more: http://enallaktikidrasi.com/2015/08/to-kokkino-loyloydi/#ixzz3iOYQqmiV

Τα ταλέντα των παιδιών…

Ένα γειτονόπουλο μια μέρα μου έφερε ένα κόμικ, που είχε φτιάξει το ίδιο, για να το δω. Δεν σας κρύβω πως εντυπωσιάστηκα με τη δουλειά του. Πόσο μεράκι και πόση αγάπη έκρυβαν οι (25 παρακαλώ) σελίδες που είχε σχεδιάσει. Αυτό με έκανε να αναλογιστώ για άλλη μια φορά πόσα ταλέντα έχουν τα παιδιά. Ταλέντα που τα προσπερνάμε καθώς το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι οι επιδόσεις τους στο σχολείο. Ας αφήσουμε τα παιδιά να ξεδιπλώσουν τα ταλέντα τους και να ανοίξουν τα φτερά τους.

Να ένα μικρό δείγμα από τη δουλειά του:

IMG_1189

IMG_1190

IMG_1191

IMG_1192

Μπράβο και πάλι μπράβο!!!

 

 

Το μαγισσάκι, Οδυσσέας Ελύτης

Το μαγισσάκι    

Στίχοι:   Οδυσσέας Ελύτης

Μουσική:   Νένα Βενετσιάνου

 

Από τους χρόνους τους παλιούς το `χω βαθύ μεράκι

να βγω στις πέρα θάλασσες να βρω το μαγισσάκι

Τ’ άπιαστο σαν αερικό στην εμορφιά του Μάης

που αν κάνεις να τον μυριστείς αλίμονό σου εκάεις

Έβγα έβγα μαγισσάκι χτύπα χτύπα το ραβδάκι

ντο και ρε και μι και φα μες στα ροζ τα σύννεφα

Τι ζουμπούλια και τι κρίνα τι και τούτα τι κι εκείνα

ντο και ρε και φα και μι φούχτα μου και δύναμη

Ποιος θα μου δώκει δύναμη κι ένα μακρύ καμάκι

να βγω στις πέρα θάλασσες να βρω το μαγισσάκι

Που `ναι σπηλιά του ο ουρανός άγγελος η μαμά του

κι αφρός το φουστανάκι του στην άκρια του κυμάτου

Χτύπα χτύπα το ραβδάκι γίνε το νερό στ’ αυλάκι

φα και ρε και μι και ντο μες στο μπλε το ξάγναντο

Τα παπιά και τα βαπόρια παν μαζί και πάνε χώρια

έξι τέσσερα κι οχτώ γούρι μου και φυλαχτό

Ανοίξτε πύλες κι εκκλησιές ν’ ανάψω ένα κεράκι

να κάνει θαύμα στα κρυφά για με το μαγισσάκι

Που να κοιμάμαι ξυπνητός να τρέχω ξαπλωμένος

και να με λεν χωρίς καρδιά μα να `μαι ερωτευμένος

Έβγα έβγα μαγισσάκι χτύπα χτύπα το ραβδάκι

ντο και ρε και μι και φα μες στα ροζ τα σύννεφα

Τα παπιά και τα βαπόρια παν μαζί και πάνε χώρια

έξι τέσσερα κι οχτώ γούρι μου και φυλαχτό.

Ασφάλεια για τους νέους στο διαδίκτυο

Αφορμή για να ανεβάσω αυτό το άρθρο στάθηκε η συζήτηση που είχα το πρωί με μια συνάδελφο καθηγήτρια πληροφορικής για την ασφάλεια στο διαδίκτυο και πώς μπορούμε να τη διδάξουμε στα παιδιά μιας και η τεχνολογία έχει μπει για καλά στη ζωή τους. Στόχος δεν θα πρέπει να είναι η δαιμονοποίηση του διαδικτύου αλλά η σωστή χρήση του.Παν μέτρον άριστον, όπως έλεγαν και οι αρχαίοι Έλληνες, αρκεί να μάθουμε στους νέους ποιο είναι το μέτρο.

 Η εκστρατεία Get Safe Online, η πρώτη Εκστρατεία Ευαισθητοποίησης του Κοινού σχετικά με την Ασφάλεια στο Διαδίκτυο παρέχει σαφείς, αξιόπιστες και πρακτικές συμβουλές για την ασφάλεια στο Διαδίκτυο, δίνοντας τη δυνατότητα ακόμα και στους πιο ευάλωτους χρήστες να προστατεύονται όταν είναι συνδεδεμένοι στο Διαδίκτυο.

Αυτές οι σελίδες παρέχουν υλικό υποστήριξης ειδικά σχεδιασμένο για παιδιά και νέους ανθρώπους, για τους δασκάλους τους, καθώς και για τους γονείς και τους κηδεμόνες τους. Ελπίζουμε ότι τα διαδραστικά σενάρια, τα κουίζ, τα σχέδια μαθημάτων “Έτοιμοι να ξεκινήσουμε” θα βοηθήσουν προς τη σωστή κατεύθυνση.

Πλούσιο υλικό για γονείς και εκπαιδευτικούς εδώ ( πηγαίνετε στο τέλος της σελίδας για να δείτε το υλικό).

 

Ενδιαφέρουσες ιστοσελίδες για μαθητές και εκπαιδευτικούς

Με καλοκαιρινή διάθεση επιστρέψαμε και σας προτείνουμε τρεις ενδιαφέρουσες ιστοσελίδες για να εμπλουτίσετε τις γνώσεις σας σε σχέση με τον θαλάσσιο κόσμο!

Μια ιστοσελίδα για το ενυδρείο Κρήτης εδώ για όσους είστε ήδη εκεί… αξίζει να το επισκεφτείτε!

Πληροφορίες για τη φώκια Μονάχους Μονάχους και μερικά παιχνιδάκια (δεν παίζουν όλα) εδώ.

Εκπαιδευτικό υλικό που σκοπεύω να χρησιμοποιήσω στην αρχή της σχολικής χρονιάς για τα θαλάσσια θηλαστικά της Ελλάδας εδώ. 

Καλή πλοήγηση!!!