2/4/2020

Καλησπέρα σε όλους!!!

Σήμερα είναι μια ιδιαίτερη μέρα γιατί είναι διπλή γιορτή: Παγκόσμια Ημέρα αυτισμού και Παγκόσμια ημέρα Βιβλίου και ξέρετε ότι αν είχαμε σχολείο θα το γιορτάζαμε με το παραπάνω!!! Κάτι θα είχαμε ετοιμάσει με το ειδικό Δημοτικό ή στην βιβλιοθήκη του σχολείου. Για να μην αισθανθείτε λοιπόν μακριά από το σχολείο σας ετοίμασα μερικά βιντεάκια που θα σας έδειχνα στην τάξη.Ξεκινάμε λοιπόν:

1η αποστολή: Παρακολουθώ το παρακάτω βίντεο και γράφω στο τετράδιο μου σε 20-25 σειρές πώς ήταν η συνεργασία μας με το ειδικό δημοτικό (πώς περνούσαμε, τι μάθαμε,τι παιχνίδια παίζαμε , τι θα θυμόμαστε για πάντα,τι θα λέγαμε στους φίλους μας για αυτή την συνεργασία). Τα γράφω στο τετράδιο κι όποιος θέλει μου τα στέλνει να τα διαβάσω. Θα τα περιμένω με μεγάλη χαρά!

 

2η αποστολή: Νομίζετε ότι ξέχασα την έκπληξη που σας έλεγα;

Το παρακάτω βιβλίο το είχαμε φτιάξει με τις τάξεις μας  , η κυρία Δώρα, η κυρία Καλλίνα κι εγώ με τους μαθητές μας  της Α΄ τάξης του Σχολείου  και τους μαθητές του Ειδικού Δημοτικού ( ευχαριστούμε και την κ. Χριστίνα που συμμετείχε στην αφήγηση). Τα παιδιά  δημιούργησαν το παραμύθι “Το μυστικό που μας ενώνει” και το παρουσίασαν στη γιορτή του σχολείου για την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου (2 Απριλίου).Δείτε το εδώ:

Από εσάς θέλω να γράψετε το δικό σας παραμύθι για ένα βιβλίο ή έναν βιβλιοφάγο δεινόσαυρο ή έναν ποδοσφαιριστή που έκρυψε το αγαπημένο του βιβλίο σε μια μπάλα ή ο,τι άλλο μπορείτε να σκεφτείτε που να μιλάει για την αγάπη στο βιβλίο! Περιμένωωωωωω!!!!!

Κι άλλο αγαπημένο βίντεο :

Κι ένα τραγουδάκι:

3η αποστολή: Από το φυλλάδιο των Μαθηματικών κάνω τις ασκήσεις 13- 22.

Τα λέμε την επόμενη φορά …

Bravo schools! Ψηφίστε τις συμμετοχές των μαθητών του σχολείου μας…

Το σχολείο μας συμμετέχει στο

Bravo Schools

τον Πανελλήνιο Σχολικό Διαγωνισμό

για τους 17 Παγκόσμιους Στόχους

(με την έγκριση του Υπουργείου Παιδείας (Φ.14/ΕΑ/163317/168423/Δ1))

 

 

Ψήφισε τώρα τις καλύτερες πρωτοβουλίες & δράσεις

με στόχο την επιβράβευση των εκπαιδευτικών προσεγγίσεων-

ΜΑΘΗΤΙΚΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ – ΚΑΛΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ – ΣΧΕΔΙΑ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ-

που αναπτύσσονται από σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας

Εκπαίδευσης όλης της Ελλάδας.

 

Ενημερωθείτε & αναδείξτε τις καλύτερες πρακτικές

για να αναγνωρισθεί το σχολείο μας ως

Πρεσβευτής των 17 Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης

 

Διάρκεια ψηφοφορίας από 28/5 έως 31/5

 

Ψηφίστε ΕΔΩ

http://bravo.sustainablegreece2020.com/gr/voting-by-school/3o-dhmotiko-sxoleio-karpenhsioy.78.html

Η γνώμη σας έχει αξία!

Η Πρωτοβουλία Bravo Schools εντάσσεται στην παγκόσμια καμπάνια του ΟΗΕ

για τη προώθηση των 17 Παγκόσμιων Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης

Πηγή:http://3dim-karpen.eyr.sch.gr/?q=content/bravo-schools-%CF%88%CE%B7%CF%86%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%BF%CF%87%CE%AD%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CF%84%CF%8E%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B1%CF%82

 

Υλικό για τους πρόσφυγες

Στην τάξη μας, με αφορμή το πρόγραμμα Erasmus+ στο οποίο συμμετέχουμε αλλά και των προγραμμάτων της action aid και unicef που τρέχουν αυτή την εποχή, ασχοληθήκαμε με το προσφυγικό και ευαισθητοποιηθήκαμε μπαίνοντας -κατά κάποιο τρόπο- στη θέση αυτών των παιδιών.

Διαβάσαμε μερικούς Μονόλογους από το Αιγαίο που βρήκαμε εδώ, είδαμε βιντεάκια και χρησιμοποιήσαμε πολύτιμο υλικό από εδώ και από εδώ.

Το σημαντικό είναι ότι τα παιδιά αφού ευαισθητοποιήθηκαν χωρίστηκαν σε ομάδες  και έφτιαξαν τις δικές τους εργασίες που πραγματικά εντυπωσιάζουν!

Το προσφυγόπουλο

Μονόλογος

20170317_103754

20170317_103825

20170317_103806

Τα βιντεάκια που είδαμε και μας συγκίνησαν:

Λοιπόν…επειδή σήμερα συγκινηθήκαμε πολύ στη γιορτή του ειδικού σχολείου Καρπενησίου σας παραθέτω μερικά από τα βιντεάκια που με συγκινούν κάθε φορά που τα βλέπω καθώς κι ένα κείμενο του Τζιάνι Ροντάρι.

http://www.newsitamea.gr/ena-agori-me-anapiria-erchete-sto-scholio-ke-tote-i-mikri-maria-i-kaliteri-tenia-mikrou-mikous-pou-echete-di-pote/

Ένα αγόρι με αναπηρία έρχεται στο σχολείο και τότε η μικρή Μαρία…Η καλύτερη ταινία μικρού μήκους που έχετε δεί ποτέ!

Ένα αγόρι με αναπηρία έρχεται στο σχολείο και τότε η μικρή Μαρία…Η καλύτερη ταινία μικρού μήκους που έχετε δεί ποτέ! Ένα αγόρι με αναπηρία …. “αλλιώτικο” από τα άλλα έρχεται στο σχολείο.

newsitamea.gr

 

https://www.youtube.com/watch?v=EJza7j6L9S0

Swing of Change

youtube.com

https://www.youtube.com/watch?v=IRSMcT10oac

Unforgettable – A Walk with Alzheimers

youtube.com

https://www.youtube.com/watch?v=3SzazN2OrsQ

 

Disability and Child Protection | UNICEF

youtube.com

https://www.youtube.com/watch?list=PLtcIXDnDXUYY-cqnOxQDa6fLlpYuwP5Rf&v=XOIWoz85cNQ

 

How a blind girl sees the world. (Animation)

How a blind girl sees the world. (Animation)

youtube.com

https://www.youtube.com/watch?v=TEMrc3jlBIg

 

#NoLostGeneration, Some stories were never meant for children

7 year-old Malak is one of 8 million children whose lives are in ruins because of the Syrian conflict. She tells the story of her terrifying journey across t…

youtube.com

 

https://vimeo.com/76206269

The Bug (2013) – Animated Short Film

A “normal” bug, in a black and white world , becomes purple because of a horrible accident, a turn of events that cost it all of its friends since they…

vimeo.com

 

https://vimeo.com/152985022

The Present

After a very successful festival circuit, running on over 180 film festivals and winning more than 50 awards, we’ve decided that it’s finally time to…

vimeo.co

https://www.youtube.com/watch?v=WjoDEQqyTig

For the Birds

This music was made for a school project. A Pixar video with audio created by David Redinha

youtube.com

 

 

http://www.tilestwra.com/ta-idietera-talenta-ton-pedion-aftismo-se-ena-omorfo-vinteo-kinoumenon-schedion/

Τα ιδιαίτερα ταλέντα των παιδιών με αυτισμό σε ένα όμορφο βίντεο κινούμενων σχεδίων.

Ο Αυτισμός είναι μια αναπτυξιακή διαταραχή, που χαρακτηρίζεται από μειωμένη κοινωνική αλληλεπίδραση και επικοινωνία, καθώς και από περιορισμένη, επαναλαμβανόμενη και στερεότυπη συμπεριφορά.

tilestwra.com

 

https://www.youtube.com/watch?v=CzZ6nTuI5Mw

Ο μικρός μου αδελφός από το φεγγάρι
Ταινία κινουμένων σχεδίων του Frédéric Philibert με τίτλο: “Mon petit frère de la lune” (Ο μικρός μου αδελφός από το φεγγάρι), όπου ένα μικρό κορίτσι μας περ…
youtube.com

Η νεαρή γαρίδα, Τζιάνι Ροντάρι

Στη ζωή τίποτε δεν είναι αυτονόητο και όλα θα πρέπει, με γνώση και σύνεση, να αμφισβητούνται…

 

Μία νεαρή γαρίδα έκανε μία σκέψη: «Γιατί στην οικογένειά μου όλοι περπατούν ανάποδα; Εγώ θέλω να μάθω να περπατάω ίσια και μπροστά, όπως όλα τα άλλα ζώα και βάζω στοίχημα την ουρά μου πως θα τα καταφέρω».

 

Άρχισε να εξασκείται στα κρυφά, ανάμεσα στις πέτρες του ρυακιού του χωριού της και τις πρώτες μέρες η προσπάθεια την κούραζε αφάνταστα. Χτυπούσε παντού, τσάκιζε το κέλυφός της και πατούσε το ένα της πόδι με το άλλο, αλλά σιγά-σιγά και με προσπάθεια τα πράγματα πήγαν καλύτερα, γιατί όλα μπορεί να τα μάθει κανείς αν θέλει.

 

Όταν ένιωσε ολότελα σίγουρη για τον εαυτό της, παρουσιάστηκε στην οικογένειά της και είπε: «Κοιτάξτε με προσεκτικά». Κι έτρεξε προς τα εμπρός με αξιοθαύμαστο τρόπο.

 

– Κόρη μου, έμπηξε τα κλάματα η μαμά της, σου έστριψε ολότελα; Σύνελθε μικρή μου, περπάτα όπως σου έμαθαν οι γονείς σου, περπάτα όπως τα αδέλφια σου που τόσο σε αγαπάνε.

 

Τα αδέλφια της όμως άλλο δεν έκαναν παρά να χαχανίζουν κοροϊδευτικά.

 

Ο πατέρας της στάθηκε και την κοίταξε αυστηρά για λίγο κι ύστερα είπε: «Αρκετά. Αν θέλεις να μείνεις μαζί μας, περπάτα όπως οι άλλες γαρίδες. Αν θες κάνε του κεφαλιού σου, το ρυάκι είναι μεγάλο φύγε και μην ξαναγυρίσεις ποτέ πια πίσω».

 

Η νεαρή γαρίδα αγαπούσε του γονείς της, αλλά ήταν σίγουρη ότι είχε δίκιο κι έτσι δε δίστασε στιγμή. Αγκάλιασε τη μητέρα της, χαιρέτησε τον πατέρα και τ’ αδέλφια της και έφυγε από το σπίτι.

 

Το πέρασμα της προκάλεσε αμέσως την έκπληξη μιας συντροφιάς βατράχων, που είχαν συγκεντρωθεί σας τις καλές κουμπάρες για να κουτσομπολέψουν λιγάκι γύρω από ένα φύλλο νούφαρου.

 

– Ανάποδα πάει ο κόσμος, είπε μία βατραχίνα, κοιτάξτε αυτή τη γαρίδα και πείτε μου αν έχω άδικο.

– Δεν υπάρχει πια σεβασμός είπε μία άλλη βατραχίνα.

 

Αλλά η νεαρή γαρίδα συνέχισε ίσια μπροστά, μην το ξεχνάμε αυτό, στο δρόμο της. Κάποια στιγμή άκουσε να τη φωνάζει μία γριά γαρίδα με μελαγχολικό ύφος, που καθόταν ολομόναχη δίπλα σε μία πέτρα.

 

– Καλημέρα, είπε η νεαρή γαρίδα.

 

Η γριά γαρίδα την περιεργάστηκε για πολύ κι ύστερα είπε:

– Τι νομίζεις πως κάνεις; Κι εγώ όταν ήμουν νέα, σκεφτόμουν να διδάξω στις γαρίδες να περπατούν ίσια και μπροστά και να τι κέρδισα: ζω ολομόναχη κι ο κόσμος θα προτιμούσε να καταπιεί τη γλώσσα του παρά να μου μιλήσει. Όσο προλαβαίνεις, δώσε βάση σ’ αυτά που σου λέω: παρ’ το απόφαση και κάνε όπως οι άλλοι. Μία μέρα θα με ευχαριστείς για τη συμβουλή που σου έδωσα.

 

Η νεαρή γαρίδα δεν ήξερε τι ν’ απαντήσει κι έμεινε σιωπηλή. Αλλά μέσα της σκέφτονταν: «Εγώ έχω δίκιο».

 

Κι αφού αποχαιρέτησε ευγενικά τη γριά γαρίδα, πήρε πάλι το δρόμο της.

 

Θα πάει μακριά; Θα κάνει την τύχη της; Θα ισιώσει όλα τα στραβά πράγματα αυτού του κόσμου; Εμείς δεν το ξέρουμε, γιατί ακόμη περπατάει με το θάρρος και την αποφασιστικότητα της πρώτης μέρας. Μπορούμε μονάχα να της ευχηθούμε από την καρδιά μας: «Καλό ταξίδι!».

 

Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας μας ίσως…

 

…είναι στο χέρι των νέων ανθρώπων να σπάσουν τα δεσμά της συνήθειας και της μιζέριας. Στη ζωή τίποτε δεν είναι αυτονόητο και όλα θα πρέπει, με γνώση και σύνεση, να αμφισβητούνται.

 

Αν ο κόσμος προχώρησε μπροστά, προχώρησε διότι υπήρξαν άνθρωποι που αμφισβήτησαν το «δεδομένο». Αν δεν υπήρχε ο Γαλιλαίος, ακόμη θα πιστεύαμε ότι η γη είναι σταθερή.

 

Οι νέοι δεν θα πρέπει να θεωρούν τίποτε δεδομένο, θα πρέπει να τολμήσουν να αμφισβητήσουν… αλλά θα πρέπει να τιθασεύσουν τη ρώμη της νιότης με τη σύνεση και τη γνώση, αλλιώς κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν γραφικοί και να παραμείνουν αμελητέοι.

Πηγή: http://www.thessalonikiartsandculture.gr/blog/epilegmena-arthra/i-neari-garida-tziani-rontari#.WEGBirKLTIV

 

Υπάρχει μια δασκάλα….

Μου άρεσε πολύ το παρακάτω άρθρο που διάβασα εδώ και θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.

5 Οκτωβρίου: παγκόσμια ημέρα εκπαιδευτικών!


Κι εγώ με την ευκαιρία (κι ας μη γιορτάζεται στην Ελλάδα η μέρα αυτή) θέλω να σας μιλήσω για μια δασκάλα!
Θα μπορούσε να είναι μια οποιαδήποτε δασκάλα σε ένα οποιοδήποτε σχολείο… τυγχάνει όμως να είναι η δική μας δασκάλα στο δικό μας σχολείο!

Υπάρχει λοιπόν μια δασκάλα εκεί στο δικό μας το σχολείο,

  •  που όταν μπαίνει στη τάξη πρώτα κοιτάζει το χαρακτήρα, τις δυσκολίες και τις ιδιαιτερότητες του κάθε παιδιού κι ύστερα το μαθησιακό κομμάτι!
  •  που δε ξεχωρίζει κανένα από τα παιδιά μέσα στη τάξη!
  •  που τη νοιάζει να μην αισθάνονται άσχημα τα παιδιά όταν δυσκολεύονται, δε τα καταφέρνουν ή ζορίζονται με τα μαθήματα!
  • που προστατεύει με το τρόπος της τους αδύναμους και τους διαφορετικούς!
  • που όταν έχει καλό καιρό παίρνει τη τάξη της και πάνε στο ποτάμι ή στη πλατεία να κάνουν “μελέτη περιβάλλοντος” γιατί όπως λέει “αν δε κάνουμε μελέτη περιβάλλοντος έξω στη φύση που θα τη κάνουμε;”
  • που προσπαθεί να δίνει ερεθίσματα στα παιδιά!
  • που χαραμίζει πολλά από τα μεσημέρια της για να μιλάει με γονείς (χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένη μέρα και ώρα που τους δέχεται)!
  • που χαίρεται με τα κατορθώματα των παιδιών!
  • που συγκινείται τα κατορθώματα τους!
  • που πάντα γελάει!
  • που αγαπάει στ’ αλήθεια τα παιδιά!

 

παγκόσμια ημέρα εκπαιδευτικών

Ένας λοιπόν αδύναμος μαθητής  ήταν πέρυσι και το δικό μου πρωτάκι. Ένα παιδί που από την αρχή έδειξε εκείνο που φοβόμασταν. Εκείνο το “δε μπορεί” που τον καθιστά αυτόματα αδύναμο στο κατά τ’ άλλα “σχολείο για όλους”. Μαζί όμως με το “δεν μπορεί” το πρωτάκι μου είχε κι ευτυχώς εξακολουθεί κι έχει, ένα τεράστιο “θέλω” μέσα του!

Η δασκάλα μας λοιπόν, φρόντισε από την αρχή της χρονιάς να τον έχει δίπλα της (όχι μόνο το Κωνσταντίνο αλλά κι εμένα).
Να μαντεύει τις ονομασίες των γραμμάτων με το τρόπο που τα απομνημόνευε το πρωτάκι μου (π = τραπεζάκι, λ = αλογάκι κτλ) μέχρι να τα μάθουμε σωστά.
Να τον βάζει να κάθεται στην έδρα μαζί της την ώρα της ορθογραφίας. Για να γίνει πιο υποφερτό το πράσινο τετράδιο που έγινε ο εφιάλτης μας.
Να μην αφήνει τα άλλα παιδιά να τον κοροϊδέψουν που δεν ήξερε να διαβάζει ούτε καν να ονοματίσει σωστά τα γράμματα.
Που έψαχνε σημαδάκια στο βιβλίο του (αστεράκια βελάκια κτλ) για να ξέρει πότε είχε προετοιμαστεί να διαβάσει για να τον βάλει να διαβάσει το σημειωμένο κομμάτι.
Να τον προστατεύσει.
Να έχει την υπομονή για συζητήσεις μαζί μου πολλά από τα μεσημέρια της.
Να τον επιβραβεύει στο μόνο μάθημα που ήταν καλός, σε εκείνο της μελέτης.

Τη δασκάλα μας λοιπόν τη λένε Γαρυφαλιά Γεωργακοπούλου και πριν να μπει στη τάξη της σαν δασκάλα, έχει αποφασίσει και ξεκαθαρίσει πως πάνω από όλα θέλει να είναι ένας άνθρωπος!

παγκόσμια ημέρα εκπαιδευτικών

Κι εγώ την ευχαριστώ από καρδιάς που το δικό μου το παιδί, το πήρε μαζί της κι εκείνο αισθάνθηκε κοντά της ασφάλεια!! Που ακόμα και φέτος στη δευτέρα τάξη, αισθάνεται κοντά της ασφάλεια και που είναι ένας από τους λόγους που δε τα παράτησε και συνεχίζει να προσπαθεί!!

Την ευχαριστώ για όλα τα “μπράβο” που του έβαλε και αφορούσαν τη προσπάθεια του και μόνο αυτή!
…ούτε τη σωστή ορθογραφία ούτε τα όμορφα γράμματα του ούτε τίποτα…

Και ναι το παραδέχομαι πως τα μεσημέρια ανοίγω με ανυπομονησία τη τσάντα του Κωνσταντίνου μου και ψάχνω τα τετράδια για να δω τι του έγραψε! (ξέρετε είναι πραγματικά άθλος όσα έχει καταφέρει ο δικός μου μαθητής)

Αν αυτό που πρόσφερε σε εμένα αυτή η δασκάλα δεν είναι κατόρθωμα, τότε τι είναι;;;

Τις καλησπέρες μου κόσμε! 

Πηγή:http://karudotsouflo.blogspot.gr/2016/10/blog-post_5.html?spref=fb

 

Το πλοίο που ονειρεύομαι…

Παρακάτω παρατίθεται το ποίημα που έγραψα στα πλαίσια του μαθήματος της Μελέτης Περιβάλλοντος  για τις ανάγκες των ανθρώπων. Ελπίζω να σας αρέσει!

 

 

Το πλοίο που ονειρεύομαι…

 

Ένα πλοίο φαντάζομαι

για σένα και για μένα.

Να έχει ότι χρειάζομαι

του κόσμου τα λατρεμένα.

 

Γέλια μέσα ν’ ακούγονται

ο πόνος να προσπερνάει.

Δάκρυα να μη χύνονται

αδικία να μη χωράει.

 

Το πλοίο που ονειρεύομαι

χωράει τον καθένα.

Ίδιο χρώμα ας μην έχουμε

μπορούμε να γίνουμε ένα.

 

Σ’ ένα ταξίδι μακρινό

όλους να μας πηγαίνει

με αεράκι αλαργινό

κι αλμύρα διψασμένη.

 

Αυτό το πλοίο άραγε

γιατί δεν ξεμακραίνει;

Οι πόλεμοι, η πείνα

την άγκυρα κρατούν δεμένη.

 

Ακούστε αφεντάδες μας

πολιτικοί, κρατούντες.

Αφήστε μας στο πλοίο μας

να πάρουμε το τιμόνι.

 

Μαζί μας στο ταξίδι μας

όλους θα σας δεχτούμε.

Στο τέλος του ορίζοντα

τα όνειρα αναμετρούνται.

 

Περισσότερα για τη δράση μας μπορείτε να δείτε εδώ.

Ειρήνη…

«Ειρήνη» – Η ιστορία ενός παιδιού πρόσφυγα (για παιδιά 5-8 ετών)

https://www.unhcr.gr/ekpaideysi/ekpaideytiko-yliko/eirini.html

https://www.youtube.com/watch?v=WQJhuAfVTqo

 

Ο Ναβίντ δεν ήρθε για διακοπές

http://www.mikrosanagnostis.gr/library/pageflip28/Default.html

http://navid.gr/index.php/2013-09-21-18-46-05

 

“Embarked”( Το δέντρο που ήθελε να το αγαπούν)

 

Το ταξίδι της φυγής (για μεγάλα παιδιά πάντα με την επίβλεψη του γονέα)

http://www.taxidifygis.org.cy/

 

Εκπαιδευτικό υλικό της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες

https://www.unhcr.gr/ekpaideysi/ekpaideytiko-yliko.html

 

Locomondo – Χέρια σαν κι αυτά

https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=Btn_gTLD_Fk#%2

Αερικά,  Διαφορετικοί

https://www.youtube.com/watch?v=arH2NI1lbGM

 

Nizar Ali Badr: Τα βότσαλα της προσφυγιάς

https://www.youtube.com/watch?v=ob2rt5up

 

Παιχνίδια για τα δικαιώματα των παιδιών

Με τους μαθητές μου συμμετέχουμε σε μια εκστρατεία της actionaid αλλά και της unicef (παντού μέσα είμαστε , δεν κάνουμε διακρίσεις) για τα δικαιώματα των παιδιών. Αφού πρώτα προβληματιστήκαμε και ενημερωθήκαμε αποφασίσαμε να παίξουμε και να ενημερωθούμε από τη σελίδα της ΕΕ για τα δικαιώματα των παιδιών εδώ