Ετικέτα: Πολιτιστικά Νέα

Ο Μέγας Αλέξανδρος κατακτά το μουσείο του Λούβρου

Η έκθεση θα διαρκέσει έως τον Ιανουάριο του 2012
Η έκθεση θα διαρκέσει έως τον Ιανουάριο του 2012   (Φωτογραφία:  ΑΠΕ )

Αθήνα
Μεγάλη έκθεση για τον Μέγα Αλέξανδρο πρόκειται να εγκαινιαστεί στις 13 Οκτωβρίου στο Λούβρο. Τη Δευτέρα ξεκίνησαν οι πρώτες αποστολές αντικειμένων, τα οποία θα φτάσουν αεροπορικά στο Παρίσι και στο Μουσείο, στην πρόσοψη του οποίου έχουν αναρτηθεί γιγαντιαίες αφίσες που προαναγγέλλουν το γεγονός. Η έκθεση έχει τίτλο «Αρχαία Μακεδονία: Στο βασίλειο του Μεγάλου Αλεξάνδρου» και θα διαρκέσει ώς τις 16 Ιανουαρίου του 2012.

Περισσότερα από 660 αρχαία έργα τέχνης από την Ελλάδα, κυρίως, αλλά και από τις συλλογές του Λούβρου θα παρουσιαστούν στην έκθεση για την οποία συνεργάζονται Έλληνες και Γάλλοι επιστήμονες, με στόχο να συστήσουν στο γαλλικό και το διεθνές κοινό τον αρχαιολογικό πλούτο του ελληνικού Βορρά.

Μία κληρονομιά της Ευρώπης εν πολλοίς άγνωστη ακόμη, αφού οι σημαντικότερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις στην Μακεδονία είναι προϊόν μόλις των τελευταίων 30 χρόνων.

Στην κεντρική αίθουσα περιοδικών εκθέσεων του Λούβρου, σε 1.100 τ.μ. δηλαδή, οι προετοιμασίες έχουν αρχίσει για την ανάπτυξη της έκθεσης, η οποία θα αφηγηθεί την πορεία της Μακεδονίας ανά τους αιώνες, σε εννέα θεματικές ενότητες.

Η αρχή γίνεται από τους Μυκηναϊκούς χρόνους και φθάνει ώς την Ύστερη αρχαιότητα. Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι για πρώτη φορά θα εκτεθούν αρχαιότητες, που υπάρχουν στις συλλογές του Λούβρου από τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο από τις εκστρατείες του Στρατού της Ανατολής (Armιe d’ Orient).

Ο κατάλογος της έκθεσης -πάνω από 800 σελίδες- έχει συνταχθεί με τη συμμετοχή 70 επιστημόνων, Ελλήνων και Γάλλων και βρίσκεται στο τελικό στάδιο εκτύπωσης. Στην Ελλάδα, δε, κατασκευάζονται τα ειδικά κιβώτια με τα οποία θα ταξιδέψουν με ασφάλεια οι πολύτιμοι θησαυροί για το Παρίσι.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της έκθεσης οργανώνεται σειρά παράλληλων εκδηλώσεων με εκπαιδευτικά προγράμματα, διαλέξεις για το κοινό, προβολή ταινιών με θέμα τη Μακεδονία και ένα μεγάλο διεθνές επιστημονικό συνέδριο (2-4 Δεκεμβρίου), που θα εστιάσουν το ενδιαφέρον του κοινού στη Βόρεια Ελλάδα.

Να σημειωθεί, μάλιστα, ότι ως αντίδωρο γι’ αυτή την έκθεση, το Λούβρο θα δανείσει το 2012 στη Θεσσαλονίκη, και συγκεκριμένα στα πέντε μουσεία της πόλης, κορυφαία αριστουργήματα των συλλογών του.

http://news.in.gr/culture/article/?aid=1231128135

Newsroom ΔΟΛ

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/1525

Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός μέσα από τον «Θησαυρό των Μασσαλιωτών»

Μεγάλη έκθεση στη Γαλλία αναδεικνύει τους δεσμούς μεταξύ Μασσαλίας – Δελφών – Ελλάδας

Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός μέσα από τον «Θησαυρό των Μασσαλιωτών»


Τα  γλυπτά του «Θησαυρού  των  Μασσαλιωτών», πολύτιμο  ανάθημα  στους  Δελφούς αυτής  της αρχαίας πόλης, που υπήρξε αποικία των Φωκαέων θα  έχει ως πυρήνα της η  μεγάλη  έκθεση, που  θα  γίνει τον Ιανουάριο  του 2013 στη Μασσαλία στο πλαίσιο  των εκδηλώσεων «Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης». Και με το σκεπτικό,  ότι  η έκθεση  αυτή θα  συμβάλλει στην προβολή του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού στο  εξωτερικό επικυρώνοντας  ταυτόχρονα τους μακραίωνες δεσμούς  μεταξύ Μασσαλίας – Δελφών -Ελλάδας το  Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο  ενέκρινε χθες το βράδυ τον  δανεισμό 16    γλυπτών   και αρχιτεκτονικών  μελών   από τον  Θησαυρό προκειμένου  να  παρουσιασθούν στην  κάποτε  ελληνική πόλη. Μάλιστα τα  πέντε  από  αυτά τα  αρχαία  έργα περιλαμβάνονται στον κατάλογο των  αμετακίνητων αρχαιοτήτων του Μουσείου Δελφών  αλλά  η  σημασία της  έκθεσης  είναι  τέτοια, που  ούτε η  Ι΄ Εφορεία Αρχαιοτήτων  ούτε το  ΚΑΣ  αρνήθηκαν τον  δανεισμό  τους. Οι  γάλλοι διοργανωτές   άλλωστε,  που αρχικώς ζήτησαν 23 αρχαία από το γλυπτό διάκοσμο του Θησαυρού αποδίδουν ιδιαίτερη  βαρύτητα  στην  παρουσίασή  του στη  «μητέρα – πατρίδα».

Ο  «Θησαυρός των  Μασσαλιωτών»,   έργο  υψηλής γλυπτικής τέχνης ιδρύθηκε  στο ιερό της Αθηνάς Προναίας στους Δελφούς (μεταξύ της Θόλου και του δωρικού  θησαυρού)  και  είναι κατασκευασμένος από τοπικό ασβεστόλιθο  και παριανό  μάρμαρο. Αποτελείται  από  ένα  μικρό  οικοδόμημα  σε  μορφή  ναΐσκου (διαστάσεων  6,14Χ8,40  μέτρα)  με  δύο  κίονες  που  φέρουν  αιολικά κιονόκρανα,  εν  παραστάσει.  Στη ζωφόρο  του  υπήρχε ανάγλυφη  παράσταση  με σκηνές  από τη  Γιγαντομαχία  και από την Αμαζονομαχία  ενώ το  αέτωμα  ήταν  επίσης  διακοσμημένο  με  γλυπτά, τα  οποία  όμως έχουν διασωθεί  εντελώς  αποσπασματικά (ίσως  να  απεικόνιζαν  μάχη  ζώων). Τα  ακρωτήρια  πάντως  είχαν τη  μορφή  γυναικείων αγαλμάτων  και πιθανώς να  απεικόνιζαν  Νίκες.

Η  έκθεση  που διοργανώνεται με πρωτοβουλία του Αρχαιολογικού Μουσείου Μεσογείου από 15  Ιανουαρίου ως 15 Απριλίου 2013 θα παρουσιαστεί στο παρεκκλήσιο της «Βιέγι Σαριτέ»,  το οποίο χρησιμοποιείται ως  εκθεσιακός χώρος. Το παρεκκλήσιο βρίσκεται στο μέσον της  αυλής μεγάλου συγκροτήματος  πτωχοκομείου του 17ου αιώνα όπου  σήμερα  στεγάζεται,  μεταξύ  άλλων, το Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσογείου.

Η σπουδαία αυτή παρουσίαση διαρθρώνεται σε  τρεις  ενότητες,  με την πρώτη  να  αναφέρεται στους Δελφούς  και τη  σημασία  τους για  τον αρχαίο κόσμο. Εδώ  θα  γίνει  παρουσίαση των διαφόρων  Θησαυρών των  Δελφών –επρόκειτο για μεγάλα  αναθήματα, πόλεων συνήθως, στο  ιερό του Απόλλωνα που  ήταν και  το σημαντικότερο μαντείο της αρχαιότητας ενώ θα  παρουσιαστεί και το  χρονικό των  ανασκαφών στους Δελφούς.

Στη  δεύτερη  ενότητα εκτίθεται ο «Θησαυρός των Μασσαλιωτών» με τμήματα  από τη  ζωφόρο, τον κορμό ενός γυναικείου αγάλματος  που  ήταν  ακρωτήριο στο κτίσμα  καθώς  και το  αιολικό κιονόκρανο  από την πρόσοψή  του.  Μία μακέτα του μνημείου θα  συμπληρώνει τις πληροφορίες  ενώ  στο μέσον  του παρεκκλησίου  θα  παρουσιάζεται με τη  μορφή ολογράμματος  σε φυσικό μέγεθος, το κτίριο του Θησαυρού. Στην  τελευταία  ενότητα  εξάλλου,  θα  αναδειχθεί το  έργο της Γαλλικής Αρχαιολογικής  Αθηνών, η  οποία  εφέτος  γιορτάζει τα 160 χρόνια της στην Ελλάδα.

Θυμίζουμε  ότι  η  Μασσαλία  ιδρύθηκε  τον 7ο π.Χ. αιώνα  κατά τον πρώτο αποικισμό των  Φωκαέων  και  υπήρξε  μάλιστα  η σπουδαιότερη αποικία τους  καθώς  έγινε  αμέσως – και παραμένει –  ένα από τα  σημαντικότερα  λιμάνια στη Μεσόγειο.

http://www.tovima.gr

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/1466

Ο «κώδικας Ντα Βίντσι» της Κνωσού

ΚΡΥΜΜΕΝΑ ΑΡΧΑΙΑ ΜΥΣΤΙΚΑ

Της Μαίρης Αδαμοπούλου

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 30 Αυγούστου 2011

Είναι διάσημη όσο σχεδόν και τα έργα του Λεονάρντο ντα Βίντσι. Πολυφωτογραφημένη, πολυσυζητημένη και ευανάγνωστη. Κάποτε κοσμούσε την αυλή του Λίθινου Στομίου στο παλάτι της Κνωσού. Σήμερα εκτίθεται προστατευμένη στην Αρχαιολογική Συλλογή Ηρακλείου, η οποία υποκαθιστά το Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης, το οποίο παραμένει κλειστό εδώ και πέντε χρόνια λόγω ανακαίνισης. Μόνο που η μινωική τοιχογραφία που μας απασχολεί δεν φιλοτεχνήθηκε το 1500 μ.Χ. – την εποχή που έζησε ο αναγεννησιακός καλλιτέχνης – αλλά το 1450 π.Χ. Και ο δημιουργός της παραμένει ταλαντούχος μεν, ανώνυμος δε.

Με την πρώτη ματιά λοιπόν ο προϊστορικός καλλιτέχνης φαίνεται να αποτύπωσε ένα εντυπωσιακό ακροβατικό. Μια νεαρή γυναίκα έχει πιάσει έναν ταύρο που τρέχει από τα κέρατα. Ενας έφηβος κάνει σχεδόν κατακόρυφο στην πλάτη του ζώου. Και μια δεύτερη κοπέλα στέκει πίσω από τη σκηνή με τα χέρια ψηλά. Το θέμα του; Ενα αγαπημένο παιχνίδι για δυνατούς και ευλύγιστους παίκτες, τα ταυροκαθάψια.

Τι μυστικό μπορεί να κρύβει τούτη η σαφέστατη σκηνή με φόντο τον βαθυγάλαζο ουρανό; Οι κανόνες είναι σαφείς. Οι αθλητές – ονομάζονται ταυροκαθάπτες – πιάνουν τον ταύρο που τρέχει από το κέρατα. Πηδούν πάνω στη ράχη του ανάποδα και στέκονται κατακόρυφα (κυβίστημα) – ίσως και με διπλό άλμα – και προσγειώνονται πιθανόν στην αγκαλιά του συναγωνιστή τους που περιμένει πίσω. Ενα άθλημα (εκτιμάται πως είχε τρεις παραλλαγές) που απευθυνόταν σε καλά γυμνασμένους νέους που προσέφεραν εντυπωσιακό θέαμα μέσα από τις παράτολμες φιγούρες τους στο πλαίσιο πιθανόν κάποιας θρησκευτικής τελετής που δεν αποκλείεται να συνδεόταν με την Πότνια Θηρών – τη Μητέρα Γη.

Αυτή είναι η εικόνα που διαβάζουν οι περισσότεροι με την πρώτη ματιά και είναι ευρέως αποδεκτή. Ομως μια πιο προσεκτική ματιά θέτει διλήμματα. Είναι δυνατόν μια κοπέλα να πιάσει τον άνδρα, ο οποίος μάλιστα έχει πάρει και φόρα για να πέσει στη γη μετά το εντυπωσιακό του άλμα;

Τώρα θα αναρωτηθείτε πώς ξέρουμε ότι τα δύο ακριανά πρόσωπα είναι γένους θηλυκού, καθώς όλοι φαίνεται πως φορούν τα ίδια ρούχα. Πέρα από κάποιες ανατομικές διαφορές, βασικός κανόνας στη μινωική τέχνη είναι οι γυναίκες να απεικονίζονται με λευκό χρώμα, ανάλογο της επιδερμίδας τους επειδή έμεναν στο σπίτι, ενώ οι άνδρες με κοκκινωπό, επειδή «μαύριζαν» από τον ήλιο.

Εδώ κρύβεται το μυστικό κι όλα δείχνουν πως δεν πρόκειται για ένα απλό στιγμιότυπο, αλλά για μια εικόνα με διαφορετικές ερμηνείες. Ορισμένοι ερευνητές υποστηρίζουν πως πρόκειται για μια σκηνή κινουμένων σχεδίων. Μέσα σε μια τοιχογραφία παρουσιάζεται καρέ καρέ το άλμα σε τρεις φάσεις και ο καλλιτέχνης χρησιμοποίησε ως μοντέλα και αγόρια και κορίτσια για να δείξει πως στο άθλημα συμμετείχαν και τα δύο φύλα.

Αλλοι, πάλι, πιστεύουν όμως πως δεν είναι δυνατόν να αδράξει κάποιος έναν ταύρο που τρέχει από τα κέρατα και εν συνεχεία να σταθεί κατακόρυφα στη ράχη του, οπότε θεωρούν πως πρώτα πηδούσαν πάνω στο ζώο οι αθλητές, αφού αυτό κουραζόταν το έπιαναν από τα κέρατα και ύστερα σε όρθια στάση με τα χέρια ψηλά – όπως η τελευταία κοπέλα – ευχαριστούσαν τους θεούς.

Οποια κι αν είναι η αλήθεια, η μινωική τοιχογραφία εξακολουθεί τόσους αιώνες μετά να γοητεύει ακόμη και τους πιο απαιτητικούς θεατές με τη ζωντάνια και την ένταση των χρωμάτων της. Κι αν ακόμη δεν θελήσετε να λύσετε το μυστικό των ταυροκαθαψίων – τα οποία πιστεύεται πως προέρχονται από ακροβατικά που είχαν καθιερωθεί στην αρχαία Αίγυπτο -, μπορείτε να θαυμάσετε το χέρι του καλλιτέχνη και να προσέξετε τις καλλιτεχνικές λεπτομέρειες: ο ζωγράφος για να δείξει πως ο ταύρος τρέχει τον αποτυπώνει να αιωρείται. Ο τρόπος των ζωγράφων για να αποδώσουν ζώα σε ορμητικές στάσεις δεν άλλαξε ώς και τον 19ο αιώνα! Επίσης ο ταύρος βρίσκεται σε στύση, ενώ μοιάζει πιο μεγάλος από το συνηθισμένο, αλλά οι ειδικοί εκτιμούν πως ζούσε ένα είδος υπερμεγέθους ζώου στη μινωική Κρήτη.

http://www.tanea.gr/politismos/

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/1453

Πολιτισμός 9.000 ετών ανακαλύφθηκε στη Σαουδική Αραβία

Η Σαουδική Αραβία ανακοίνωσε την ανακάλυψη ενός αρχαίου πολιτισμού 9.000 ετών, κατά τον οποίο είχαν εξημερωθεί άλογα και είχε ήδη ανακαλυφθεί η τέχνη της ταρίχευσης και μάλιστα μ’ έναν τελείως διαφορετικό τρόπο από τον γνωστό. Ο πολιτισμός ονομάστηκε Μάκαρ.

“Η ανακάλυψη αυτή δείχνει πως το άλογο εξημερώθηκε στην Αραβική Χερσόνησο πριν 9.000 χρόνια και όχι πριν 5.000, όπως προέκυπτε από ανάλογες μελέτες στην κεντρική Ασία”, τόνισε ο αντιπρόεδρος της Υπηρεσίας Μουσείων και Αρχαιοτήτων Άλι αλ-Γάμπαν.

Δείγματα του πολιτισμού αυτού ανακαλύφθηκαν κοντά στην Άμπχα, στην επαρχία Αασίρ, η οποία στην αρχαιότητα αποτελούσε τμήμα της “Ευτυχισμένης Αραβίας” (Υεμένη).

Ο πολιτισμός αυτός, στον οποίο δόθηκε το όνομα Μάκαρ, γνώριζε πώς “να ταριχεύει τους νεκρούς με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο από τον ήδη γνωστό”, διευκρίνισε ο αλ-Γάμπαν.

Ανάμεσα στα ευρήματα υπάρχουν και αγάλματα ζώων, σκύλων, κατσικών και γερακιών, ενώ βρέθηκε και τμήμα αγάλματος ενός αλόγου με μήκος ένα μέτρο. Πρόκειται για το μεγαλύτερο σε διαστάσεις άγαλμα ζώου αυτής της εποχής στον κόσμο, σύμφωνα με τον αλ-Γάμπαν.

Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν επίσης αιχμές από βέλη, εργαλεία ύφανσης και γουδιά, δείγμα ενός προηγμένου πολιτισμού.

http://www.enet.gr/

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/1441

Οι νύμφες του Μεγαλέξαντρου

Του Χρήστου Ν.Ε. Ιερείδη

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 23 Αυγούστου 2011, “TA NEA”

Σαν τη μύγα μες στο γάλα. Ετσι ξεχωρίζουν οι γυναίκες της φυλής των Καλάσα (όπως είναι η σωστή προφορά αυτών που συνήθως ονομάζουμε Καλάς). Γιατί είναι οι μόνες ελεύθερες και ανεξάρτητες γυναίκες, διατηρώντας τις ρίζες της φυλής τους ανάμεσα σε εκατομμύρια γυναίκες μουσουλμάνες που ζουν γύρω τους. Και γι’ αυτό τον λόγο έγιναν ντοκιμαντέρ.

Ζουν σε τρεις στενές κοιλάδες, στο Βορειοδυτικό Πακιστάν. Με όπλο τη γεωγραφική τους απομόνωση κατάφεραν να διατηρήσουν τη θρησκεία τους, τα έθιμα και τον πολιτισμό τους. Στα βουνά του Ινδοκαύκασου – ή Χίντου Κους (Hindu Kush) – μια νησίδα 4.000 ατόμων «διαφορετικών», μέσα σε μια χώρα με 165 εκατομμύρια μουσουλμάνους, βαδίζει, ιδίως χάρη στις γυναίκες της, σε έναν δικό της, αρχέγονο δρόμο.

Η φυλή των Καλάσα είναι πολυθεϊστική: πιστεύει σε θεούς – ανάμεσά τους ο Δίας και η Εστία -, νύμφες και ξωτικά. Μετρά τον χρόνο με δικό της τρόπο. Οι εποχές ορίζονται από τη φύση και τις φάσεις του φεγγαριού και οι εναλλαγές τους γιορτάζονται αναλόγως. Τα χαρακτηριστικά τους είναι εκείνα της ινδοευρωπαϊκής φυλής. Από εκεί προέρχεται και ο θρύλος ότι ενδεχομένως οι ανοιχτόχρωμοι Καλάσα να είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Περήφανη φυλή, ξεχωριστή, αυτόνομη. Σε μια χώρα όπου οι γυναίκες καλύπτουν τα πρόσωπά τους, απαγορεύεται να κυκλοφορούν ακάλυπτες και χωρίς συνοδεία του συζύγου ή άλλου συγγενικού προσώπου, οι γυναίκες των Καλάσα μοιάζουν ουρανοκατέβατες. Γιατί έχουν ακάλυπτο κεφάλι το οποίο κοσμούν με ένα πολύχρωμο καπέλο, φορούν πολύχρωμα φουστάνια και περιδέραια, κυκλοφορούν μόνες και με ακάλυπτο πρόσωπο. Είναι ανεξάρτητες και πολύ πιο ελεύθερες από ό,τι φανταζόμαστε εμείς στη Δύση.

Αυτός ο ιδιαίτερος τρόπος ζωής κέντρισε την περιέργεια της σκηνοθέτιδος Αννέτας Παπαθανασίου. Η γνωριμία της με τον Θανάση Λερούνη, τον πρόεδρο της ΜΚΟ «Ελληνες Εθελοντές» (Hellenic Aid) και τη συνεργάτιδά του, Πίτσας Δρογκάρη, ήταν καθοριστική.

Το σπουδαίο αναπτυξιακό – εκπαιδευτικό έργο του Λερούνη (έχει δημιουργήσει για τους Καλάσα σχολείο, μουσείο, ενώ έκανε την πρώτη γραπτή αποτύπωση της μέχρι τώρα προφορικής γλώσσας τους), ο οποίος είχε εγκατασταθεί στην περιοχή, ήταν το κίνητρο.

Και η γνωριμία της μαζί του το «εισιτήριό» της για τη χώρα των Καλάσα και αφορμή για τις «Νύμφες του Hindu Kush», το ντοκιμαντέρ (συμπαραγωγή ΕΡΤ – Modiano AE) με θέμα τις δυναμικές γυναίκες της φυλής και με κεντρική ηρωίδα τη Σασίμ, την πρώτη Καλάσα που σπούδασε στο πανεπιστήμιο (με τη συμβολή του προέδρου της ΜΚΟ).

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/1426

Iχνη κατοίκησης στην Κρήτη από το 130.000 π.Χ.

Μέχρι στιγμής ο παλαιότερος οικισμός που ειχε βρεθεί στη Κρήτη χρονολογούνταν από το 7.000 π.Χ.


Iχνη κατοίκησης στην Κρήτη από το 130.000 π.Χ.


ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ


Μια νέα αρχαιολογική ανακάλυψη έρχεται να βάλει τέλος στην επικρατούσα άποψη πως η Κρήτη κατοικήθηκε από το 30.000 π.Χ. Η αρχαιολογική ομάδα του πανεπιστημίου Νορθ Καρολάινα στις ΗΠΑ, αναλύοντας χώμα κι εργαλεία, κατέληξε στο συμπέρασμα πως Homo Erectus ταξίδεψαν ως την Κρήτη και κατοίκησαν εκεί σχεδόν 100.000 χρονια νωρίτερα από αυτό που πίστευαν αρχικά, δηλαδή από το 130.000 π.Χ.


Οι επιστήμονες θεωρούν πως φυλές Homo Erectus κατοίκησαν στο νησί μεταπηδώντας από περιοχές της Βόρειας κι Υποσαχάριας Αφρικής. Οι αρχαιολόγοι βρήκαν τσεκούρια κι όπλα που είχαν συναντήσει ξανά στην Αφρική κάπου 800.000 χρόνια πριν.

«Με τις νέες τεχνικές ραδιοχρονολόγησης, μπορούμε πλέον να πούμε με σιγουριά πως τα εργαλεία και τα όπλα που βρήκαμε ξεκινάνε σε ηλικία από τα 50 και φτάνουν μέχρι τα 130.000 χρονια», τονίζει ο γεωλόγος Καρλ Ουέγκμαν του πανεπιστημίου Νορθ Καρολάινα, προσθέτοντας πως «τα σύνεργα αυτά αποδεικνύουν πως οι κάτοικοι του νησιού, οι προγονοί των πρώτων Μινωιτών, ήταν εξαιρετικοί τεχνίτες και ικανοί για μεγάλες κατασκευές».


Μέχρι στιγμής ο παλαιότερος οικισμός που ειχε βρεθεί στη Κρήτη χρονολογούνταν στο 7.000 π.Χ.


http://www.tovima.gr/world/article/?aid=415716

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/1402

To Μουσείο της Βάσως Κατράκη στο Διαδίκτυο


Εγκαινιάστηκε ο επίσημος ιστότοπος του ιδρύματος με πλούσιο υλικό για την κορυφαία χαράκτρια


To Μουσείο της Βάσως Κατράκη στο Διαδίκτυο



«Γεννήθηκα στο Αιτωλικό Μεσολογγίου», σημειώνει στην αυτοβιογραφία της η μεγάλη ελληνίδα χαράκτρια Βάσω Κατράκη (1914-1988). Στη γενέτειρά της θεμελιώθηκε -με την επιμονή και τη φροντίδα του συζύγου της Γιώργου Κατράκη-τον Απρίλιο του 1995 το Κέντρο Χαρακτικών Τεχνών-Μουσείο Βάσως Κατράκη, το οποίο άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό τον Ιούνιο του 2006, με το σύνολο του έργου της Βάσως Κατράκη σε μόνιμη έκθεση. Τον περασμένο χειμώνα, μεγάλο μέρος από τον θησαυρό του Μουσείου παρουσιάστηκε στην έκθεση «Πνοή την πέτρα» στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης στην Αθήνα. Σήμερα κάθε χρήστης του διαδικτύου μπορεί να περιηγηθεί στο έργο της σπουδαίας καλλιτέχνιδος μόνο με ένα κλικ του ποντικιού, στον διαδικτυακό τόπο http://katrakivasso-museum.gr.

«Μετά την ίδρυση του μουσείου, η δημιουργία ενός ιστότοπου ήταν το επόμενο βήμα προκειμένου να γνωστοποιήσουμε στο κοινό το έργο του μουσείου», είπε στο «Βήμα» ο γιος της χαράκτριας Σπύρος Κατράκης, μέλος του Δ.Σ. του μουσείου.

Στον επίσημο διαδικτυακό τόπο του μουσείου, που εγκαινιάστηκε πρόσφατα, ο επισκέπτης θα βρει, στα ελληνικά και στα αγγλικά, αυτοβιογραφία της καλλιτέχνιδος, ψηφιακή απεικόνιση 88 έργων της (ζωγραφικά σχέδια, ξυλογραφίες, χαρακτική σε πέτρα, βότσαλα), αναλυτική παρουσίαση και σχολιασμό του έργου της από τον τεχνοκριτικό, συναγωνιστή και φίλο της Κώστα Σταυρόπουλο, κατάλογο των ατομικών της εκθέσεων αλλά και πληροφορίες για τη συμμετοχή της σε διεθνείς εκθέσεις, τα βραβεία και τις διακρίσεις που έλαβε.

Στην ενότητα «Μουσείο» ο επισκέπτης ενημερώνεται για την ίδρυση και τους σκοπούς του μουσείου, παρακολουθεί βίντεο περιήγησης στη ζωή και στο έργο της Βάσως Κατράκη και επεισόδιο της εκπομπής «Μονόγραμμα» της ΕΡΤ αφιερωμένο στη χαράκτρια, όπου χαράζει και μιλάει η ίδια.

Στο 20άλεπτο βίντεο παρακολουθούμε αφήγηση για τα παιδικά χρόνια στην παραθαλάσσια κωμόπολη, τη φοίτηση στη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα με δασκάλους τον Κώστα Παρθένη και τον Γιάννη Κεφαλληνό, τις πρώτες καλλιτεχνικές απόπειρες, τις ξυλογραφίες για την έκδοση Τα λόγιας της πλώρης του Ανδρέα Καρκαβίτσα, τις αφίσες της Κατοχής, την αποτύπωση της ατομικής και συλλογικής μοίρας των μαχόμενων Ελλήνων στο έργο της, τις ψηλόλιγνες αφαιρετικές φιγούρες της, τους περίφημους ψαράδες της, τις χαρακτηριστικές μανάδες, τα άλογα, τα τοπία με τις αλυκές, την εικαστική σύνθεση με χρώμα, την περίοδο της ρεαλιστικής χαρακτικής στην πέτρα. Παράλληλα με την καλλιτεχνική πορεία παρακολουθούμε την πορεία της ζωής: τη στράτευση στον χώρο της Αριστεράς, την αντιδικτατορική δράση, την Αντίσταση, την εξορία.

Ο ιστότοπος, που θα ενημερωθεί σταδιακά με ψηφιακές απεικονίσεις του συνόλου του έργου της χαράκτριας και φωτογραφικό υλικό, αποτελεί προσφορά του ΤΕΙ Μεσολογγίου στο Μουσείο Βάσως Κατράκη. Αναπτύχθηκε στο Τμήμα Εφαρμογών Πληροφορικής στη Διοίκηση και στην Οικονομία από τον Πάνο Βασιλείου και την Γκόλφω Βασιλείου υπό την επιστημονική εποπτεία του καθηγητή Αριστογιάννη Γαρμπή.

http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=414914

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/1385

To ταξίδι του κρασιού στην αρχαιότητα

ΤΟ ΒΗΜΑ – Το ελληνικό και το αλιάνικο – πολιτισμός.

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/1210

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση