Κατηγορία: Παιδαγωγικά Θέματα

Δείτε πως είναι να διαβάζεις με δυσλεξία (κινούμενη εικόνα)

alfavita.gr – Εκπαιδευτικό Ενημερωτικό Δίκτυο

Πηγή: Δείτε πως είναι να διαβάζεις με δυσλεξία (κινούμενη εικόνα) | AlfaVita – Εκπαιδευτικό Ενημερωτικό Δίκτυο

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/4201

Η θεωρία της πολλαπλής νοηµοσύνης του H.Gardner

Ένα από τα κληροδοτήµατα του Gardner είναι το πολύ γνωστό απόφθεγµα: «Μη ρωτάς πόσο έξυπνο είναι ένα παιδί, αλλά µε ποιο τρόπο είναι έξυπνο».

howard-gardner

Κατά τη διάρκεια των δυο τελευταίων δεκαετιών, η θεωρία της πολλαπλής νοηµοσύνης έχει χρησιµοποιηθεί για να προωθήσει πολλές αλλαγές σε πρόγραµµα και διδασκαλία στα σχολικά συστήµατα της Βορείου Αµερικής. Στα γραπτά του ο Gardner υποστήριξε ότι οι παραδοσιακές µετρήσεις για την αναγνώριση χαρισµατικών µαθητών στηρίζονται πολύ έντονα σε IQ τεστ προσανατολισµένα στις γλωσσικές και λογικο-µαθηµατικές ικανότητες. Με τη διατύπωση της θεωρίας της πολλαπλής νοηµοσύνης, στην Αµερική κυρίως, τα σχολεία καταφεύγουν όλο και περισσότερο στη θεωρία αυτή, ως µία εναλλακτική µέθοδο για την αναγνώριση των χαρισµατικών παιδιών. Παρόλα αυτά, εξακολουθεί να παραµένει πρόβληµα αυτής της προσέγγισης η ανάπτυξη µεθόδων που να µπορούν να µετρήσουν αξιόπιστα και έγκυρα καθένα από τα είδη νοηµοσύνης που αυτή πρεσβεύει .

multint2 Βέβαια, καµία συζήτηση για τις θεωρίες πολλαπλής νοηµοσύνης δεν είναι ολοκληρωµένη χωρίς την αναφορά στη γενική ιδέα του Daniel Goleman για τη συναισθηµατική νοηµοσύνη. Στο βιβλίο του συνοψίζει την εντυπωσιακή ανακάλυψη στην κατανόηση της ισχυρής επιρροής που έχουν τα συναισθήµατα στην ανάπτυξη και τη µάθηση. Τα συναισθήµατα αλληλεπιδρούν µε σκοπό να καθορίσουν το πώς βλέπουµε τον κόσµο, καθώς µεγαλώνουµε και να προωθήσουν ή να καθυστερήσουν τη µάθηση. Σύµφωνα µε το Goleman, ένας άνθρωπος που µπορεί να χρησιµοποιεί τα συναισθήµατά του µε αποτελεσµατικό τρόπο έχει περισσότερες πιθανότητες να γίνει ένας πετυχηµένος και παραγωγικός πολίτης.

Το 1983, στο βιβλίο “Τα πλαίσια του νου“, o Gardner διατύπωσε τη θεωρία της πολλαπλής νοηµοσύνης. Θέτει υπό αµφισβήτηση την έννοια της νοηµοσύνης ως µιας σταθερής παραµέτρου που µπορεί να µετρηθεί µε κάποιο τεστ και εντάσσει τη θεωρία του στις πολυπαραγοντικές θεωρίες. Σύµφωνα µε αυτήν, η νοηµοσύνη είναι ένα κράµα από νοητικές ικανότητες που είναι διακριτές και ανεξάρτητες, αλλά δρουν αλληλοσυµπληρωµατικά και έτσι µόνο καθιστούν το άτοµο ικανό να επιλύει προβλήµατα και να κατασκευάζει προϊόντα. Οι ικανότητες λοιπόν που συµπράττουν στη λειτουργία της νοηµοσύνης είναι πολλές και διακριτές. Όσες µάλιστα πληρούν συγκεκριµένα κριτήρια αποτελούν, κατά τον Gardner, ειδικό τύπο νοηµοσύνης.

Τα κριτήρια αυτά είναι: α) Ύπαρξη αντίστοιχου εγκεφαλικού κέντρου, β) Ύπαρξη ατόµων µε επί µέρους ικανότητες εξαιρετικά ανεπτυγµένες, γ) Ύπαρξη σαφούς πορείας ανάπτυξης της νοητικής ικανότητας και δηµιουργία συγκεκριµένων, προσδιορίσιµων προϊόντων δηµιουργηµάτων, δ) Ύπαρξη εξελικτικής ιστορίας στο ανθρώπινο είδος, ε) Ερευνητική στήριξη από ψυχοµετρικές έρευνες, στ) Ερευνητική στήριξη από την Πειραµατική Ψυχολογία, ζ) Ύπαρξη συνόλου επί µέρους γνωστικών λειτουργιών, η) ∆υνατότητα αποκωδικοποίησης σε ένα συµβολικό σύστηµα.

Με βάση τα παραπάνω κριτήρια ο Gardner έχει µέχρι τώρα αναγνωρίσει οκτώ τύπους νοηµοσύνης:

Α) Γλωσσική νοηµοσύνη

Αφορά στην ικανότητα του ατόµου να χειρίζεται αποτελεσµατικά την επικοινωνία του µε τους άλλους, καθώς και τον προφορικό και το γραπτό λόγο, ώστε να πετύχει ορισµένους σκοπούς, όπως να πληροφορήσει, να καθοδηγήσει, να εξηγήσει, να πείσει και να συγκινήσει. Τα άτοµα µε αυτό το είδος νοηµοσύνης αρέσκονται στο να διαβάζουν, να γράφουν και να διηγούνται ιστορίες. Αντίστοιχα οι µαθητές αυτοί ξεχωρίζουν στο µάθηµα της λογοτεχνίας και της γραπτής έκφρασης εν γένει. Αρέσκονται στις αφηγήσεις, στην αποµνηµόνευση διαφόρων δοµών και µορφών λόγου, στους γλωσσοδέτες και στα λογοπαίγνια. Είναι πολύ πιθανό να χρησιµοποιούν πλούσιο λεξιλόγιο, να έχουν ευκολία στη δηµιουργία ρίµας, να έχουν ικανότητα δηµιουργίας συναρπαστικών ιστοριών και συναρπαστικού τρόπου διήγησης, να χαρακτηρίζονται από κλίση στα γλωσσικά παιχνίδια και στη γλωσσοµάθεια. Σε αυτά τα άτοµα ταιριάζουν διδακτικές δραστηριότητες που εµπεριέχουν λέξεις, όπως είναι οι αφηγήσεις, οι συζητήσεις, οι διαλεκτικές αντιπαραθέσεις. Αντιστοιχούν µαθησιακές δραστηριότητες που περιλαµβάνουν µελέτη κειµένων, σύνθεση γραπτών εργασιών, αφηγήσεις, µονολογικές παρουσιάσεις, συνόψεις, εκθέσεις, απαγγελίες, έµµετρες αποδόσεις κ.λπ. Είναι ο τύπος νοηµοσύνης που χαρακτηρίζει λογοτέχνες, δηµοσιογράφους, πολιτικούς, κ.ά.

Β) Λογικοµαθηµατική νοηµοσύνη

Αφορά στην ικανότητα του ατόµου για λογική και συστηµατική σκέψη. Είναι η ικανότητα κατανόησης και χρήσης αφηρηµένων σχέσεων για την περιγραφή, εξήγηση και αποτίµηση γεγονότων και προβληµάτων. Έκφραση της λογικοµαθηµατικής νοηµοσύνης αποτελούν οι θεωρητικές και οι θετικές επιστήµες και στο καθηµερινό επίπεδο η άνεση του ατόµου να επιλύει αποτελεσµατικά διάφορα προβλήµατα. Τα άτοµα µε αυτό το είδος νοηµοσύνης αρέσκονται στο να πειραµατίζονται, να διατυπώνουν υποθέσεις και να προσπαθούν να τις επαληθεύσουν, να δουλεύουν µε αριθµούς και να κάνουν ερωτήσεις. Οι µαθητές αυτοί ξεχωρίζουν στα µαθήµατα των φυσικοµαθηµατικών, διακρίνονται για την αναλυτική σκέψη τους και τον τεκµηριωµένο λόγο, την κατανόηση συµβολικών µεγεθών και του συµβολικού τρόπου απόδοσής τους. Αρέσκονται στη λογική τεκµηρίωση των πραγµάτων. Προτιµούν παιχνίδια όπως το σκάκι, έχουν την τάση να διατυπώνουν µε εξισώσεις και µαθηµατικούς τύπους φαινόµενα που βλέπουν γύρω τους, ζητούν πάντα από τους συνοµιλητές τους να αποδείξουν αυτό που υποστηρίζουν, αναζητούν πάντα ορθολογικές ιδέες και διαδικασίες.

Σε αυτά τα άτοµα ταιριάζουν διδακτικές δραστηριότητες που εµπεριέχουν διαδικασίες επαγωγικών, απαγωγικών και αναλυτικών συλλογισµών. Αντιστοιχούν µαθησιακές δραστηριότητες που περιλαµβάνουν ποσοτικοποιήσεις, µαθηµατικούς υπολογισµούς αξίας, µεγέθους, βάρους, απόστασης, χρόνου, κατηγοριοποιήσεις, γενικεύσεις, υποθέσεις, αιτιολογήσεις, συµπερασµούς.

Είναι ο τύπος νοηµοσύνης που χαρακτηρίζει επιστήµονες, προγραµµατιστές ηλεκτρονικών υπολογιστών, µαθηµατικούς, ντετέκτιβ κ.ά.

Γ) Χωρική νοηµοσύνη

Αφορά στην ικανότητα του ατόµου να προσλαµβάνει χωρικές, σχηµατικές και χρωµατικές πληροφορίες µε ακρίβεια και να δηµιουργεί µε αυτές νοητικές εικόνες τις οποίες µετέπειτα µπορεί να τις εκφράζει µε αρχιτεκτονικές κατασκευές και εικαστικές συνθέσεις. Είναι πιο ανεπτυγµένη σε όσους έχουν καλή οπτική µνήµη και ικανότητα να θυµούνται τις διαστάσεις και τα σχήµατα των αντικειµένων. Η σπουδαιότητα της χωρικής νοηµοσύνης είναι µεγαλύτερη από ό,τι της αναγνωρίζεται συνήθως, καθώς αποτελεί µαζί µε τη γλωσσική τις δύο κύριες πηγές πληροφόρησης.

Τα άτοµα µε αυτό το είδος νοηµοσύνης αρέσκονται στο να ζωγραφίζουν, να κατασκευάζουν, να σχεδιάζουν, να δηµιουργούν νέα πράγµατα, να ονειροπολούν, να κοιτάζουν φωτογραφίες, να παρακολουθούν ταινίες. Είναι επίσης επιδέξια στο να λύνουν λαβυρίνθους και puzzles, να διαβάζουν χάρτες και γραφικές παραστάσεις. Οι µαθητές µε αυτή τη νοηµοσύνη είναι οπτικοί τύποι και ξεχωρίζουν στις εικαστικές τέχνες. Μαθαίνουν καλύτερα όταν εµπλέκεται η φαντασία τους και όταν δουλεύουν µε χρώµατα και εικόνες. Σε αυτά τα άτοµα ταιριάζουν διδακτικές δραστηριότητες που χρησιµοποιούν έντονα εποπτικές προσεγγίσεις, εννοιολογικούς χάρτες και κάθε άλλη µορφή γραφικών αναπαραστάσεων, τρισδιάστατα µοντέλα, µεταφορικές εικόνες, κ.ά. Αντιστοιχούν µαθησιακές δραστηριότητες που περιλαµβάνόυν µοντελοποιήσεις, εικαστικές αποδόσεις κ.ά. Είναι ο τύπος νοηµοσύνης που χαρακτηρίζει αρχιτέκτονες, διακοσµητές, καλλιτέχνες, µηχανικούς, εφευρέτες, κυνηγούς, οδηγούς, πιλότους, χειρουργούς, κ.λ.π.

∆) Κιναισθητική νοηµοσύνη

Αφορά στην ικανότητα του ατόµου να χρησιµοποιεί το σώµα ή µέλη του προκειµένου να εκφράσει ιδέες, πληροφορίες και συναισθήµατα ή να κατασκευάσει χρηστικά αντικείµενα, ή να λύσει προβλήµατα. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι η κιναισθητική νοηµοσύνη δε συµβάλλει µόνο στην αξιοποίηση της κατεχόµενης γνώσης, αλλά αποτελεί και άριστο µέσο νοητικής ανάπτυξης και µάθησης. Οργανισµοί που δεν κινούνται δεν αναπτύσσουν εγκέφαλο. Η εξάσκηση είναι πρωταρχικό στοιχείο της κιναισθητικής νοηµοσύνης και γίνεται όχι µόνο όταν επαναλαµβάνουµε µια κίνηση, αλλά και όταν παρακολουθούµε κάποιον άλλο να την κάνει. Τα άτοµα µε αυτό το είδος νοηµοσύνης αρέσκονται στο να κινούνται, να αγγίζουν, γενικά να χρησιµοποιούν τη γλώσσα του σώµατος. Οι µαθητές ξεχωρίζουν στις κατασκευές, εµπλέκονται σε αθλητικές δραστηριότητες και χορευτικοθεατρικές παραστάσεις, συνοδεύουν το λόγο τους µε παραστατικές κινήσεις και αρέσκονται σε επικίνδυνα παιχνίδια κίνησης. Σε αυτά τα άτοµα ταιριάζουν διδακτικές δραστηριότητες που περιλαµβάνουν δραµατοποιήσεις, κατασκευές, συναρµολογήσεις, πρακτική αξιοποίηση υλικών, γενικότερα αισθησιοκινητικές δραστηριότητες. Αντιστοιχούν ιδίου τύπου µαθησιακές δραστηριότητες.

Είναι ο τύπος νοηµοσύνης που χαρακτηρίζει χορευτές, αθλητές, µίµους, τεχνίτες, ηθοποιούς, χειρουργούς κ.ά.

Ε) Μουσική νοηµοσύνη

Αφορά στην ικανότητα του ατόµου να συλλαµβάνει, διακρίνει και µετασχηµατίζει µουσικά σχήµατα και εκφράζεται µε συνθέσεις ή αποδόσεις µουσικών έργων. Είναι ο τύπος νοηµοσύνης που αναπτύσσεται από πολύ νωρίς. Τα άτοµα µε αυτό το είδος νοηµοσύνης αρέσκονται στο να τραγουδούν, να ακούνε µουσική, να παίζουν κάποιο όργανο. Οι µαθητές συµµετέχουν σε χορωδιακές εκδηλώσεις, σιγοτραγουδούν, σφυρίζουν, κτυπούν ρυθµικά χέρια ή πόδια στο θρανίο, θυµούνται µελωδίες, αναγνωρίζουν από τις πρώτες νότες συνθέτη και ερµηνευτή, µελετούν µε συνοδεία µουσικής, µεταφράζουν τους ήχους που ακούνε σε µουσική αίσθηση, θυµούνται περασµένες καταστάσεις και τις συνδέουν µε ήχους, παρατηρούν τον τόνο κα το ρυθµό της φωνής στην οµιλία των άλλων, χρησιµοποιούν συχνά µεταφορικές εκφράσεις από τον κόσµο της µουσικής.

Σε αυτά τα άτοµα ταιριάζουν διδακτικές δραστηριότητες που επιχειρούν τη διάχυση της µουσικής, και µάλιστα σε όλα τα µαθήµατα. Αντίστοιχες µαθησιακές δραστηριότητες είναι οι ηχητικές επενδύσεις, οι µουσικές αποδόσεις εννοιών ή και καταστάσεων, καθώς και οι ρυθµικές εκφράσεις. Είναι ο τύπος νοηµοσύνης που χαρακτηρίζει συνθέτες, µουσικούς, αλλά και τους λάτρεις της µουσικής και όσους απολαµβάνουν το ρυθµό και τη µουσικότητα της γλώσσας.

ΣΤ) Ενδοπροσωπική νοηµοσύνη

Αφορά στην ικανότητα του ατόµου να συνειδητοποιεί, διακρίνει, ονοµατίζει, ελέγχει τα συναισθήµατά του, να οικοδοµεί ακριβή εικόνα για τον εαυτό του και να ασκεί µεταγνωστικό έλεγχο στις νοητικές λειτουργίες του. Είναι η ικανότητα του «γνώθι σ’αυτόν».

Τα άτοµα µε αυτό το είδος νοηµοσύνης καταλαβαίνουν καλύτερα τον εαυτό τους, τις επιθυµίες, τους φόβους, τις διαθέσεις τους και χρησιµοποιούν αυτές τις πληροφορίες για να ρυθµίζουν τη ζωή τους. Η ικανότητα να αποφασίζει κάποιος ποιος θέλει να είναι, ποιο επάγγελµα να διαλέξει, ποιον να παντρευτεί, είναι σηµαντικότατη για τη ζωή. Τα άτοµα αυτά µαθαίνουν καλύτερα µε το να δουλεύουν µόνα τους, στο δικό τους χώρο, έχουν αυτοπειθαρχία και µπορούν να εργασθούν χωρίς τη συνεχή στήριξη κάποιου άλλου προσώπου. Γνωρίζουν τα όριά τους, φέρονται καλά στον εαυτό τους, χωρίς να τον επικρίνουν ή να τον µειώνουν χωρίς λόγο, κάνουν το καλύτερο ακόµα και όταν δεν τους ελέγχει κανείς. Οι µαθητές αυτοί έχουν τη δυνατότητα να κατανοήσουν τον εαυτό τους και µπορούν να ολοκληρώσουν ατοµικά έργα χωρίς να έχουν ανάγκη από τη συνεχή στήριξη και παρότρυνση του δασκάλου ή της µαθητικής οµάδας. Γνωρίζουν πότε να χαλαρώνουν, µπορούν και ρυθµίζουν έντονες αρνητικές καταστάσεις του θυµικού όπως το άγχος, η θλίψη ή η οξυθυµία.Σε αυτά τα άτοµα ταιριάζουν διδακτικές δραστηριότητες µε τη µορφή προγραµµάτων εξατοµικευµένης διδασκαλίας, καθώς και διδακτικές παρεµβάσεις που επιχειρούν να ενισχύσουν το αυτο-συναίσθηµα, την αυτο-ρυθµιζόµενη µάθηση και τον αυτο-έλεγχο.Είναι ο τύπος της νοηµοσύνης που χαρακτηρίζει ψυχοθεραπευτές, φιλοσόφους, αλλά και αυτοδηµιούργητους ανθρώπους.

Ζ) ∆ιαπροσωπική νοηµοσύνη

Αφορά στην ικανότητα του ατόµου να αντιλαµβάνεται τα συναισθήµατα, τις προθέσεις, τις διαθέσεις και τις επιθυµίες τρίτων, να κατανοεί την οπτική θεώρησης των πραγµάτων που υιοθετούν άλλοι, να επικοινωνεί και να συνεργάζεται µαζί τους, χωρίς συνεχείς τριβές. Όποιος έχει την ικανότητα της ενσυναίσθησης (empathy) είναι πιο ευαίσθητος στα ασαφή µηνύµατα που αποκαλύπτουν έµµεσα τις ανάγκες και τις επιθυµίες των άλλων. Η ενδοπροσωπική και η διαπροσωπική νοηµοσύνη µοιάζουν ως προς το περιεχόµενό τους, αλλά η πρώτη αφορά στο ίδιο το άτοµο, ενώ η δεύτερη στους άλλους. Συνδέονται άµεσα µεταξύ τους, γιατί µόνο γνωρίζοντας τον εαυτό µας και τα συναισθήµατά µας µπορούµε να κατανοήσουµε τον κόσµο που µας περιβάλλει. Τα άτοµα µε αυτό το είδος νοηµοσύνης αρέσκονται στο να έχουν πολλούς φίλους, να µιλούν σε ανθρώπους, να γίνονται µέλη σε διάφορες οµάδες ατόµων. Ηγούνται, οργανώνουν, διαλέγουν το σωστό άτοµο για τη σωστή θέση, επικοινωνούν, χειρίζονται και διευθετούν συγκρούσεις µεταξύ ατόµων, οι άλλοι απολαµβάνουν τη συνεργασία µαζί τους. Γενικά έχουν ικανοποιητική σχέση µε τους συντρόφους τους.

Οι µαθητές µε αυτό το είδος νοηµοσύνης προτιµούν τις οµαδικές εργασίες, είναι αποδεκτοί από τους συµµαθητές τους, πρωτοστατούν σε οµαδικές δραστηριότητες και µεσολαβούν για επίλυση διαπροσωπικών διαφορών. Σε αυτά τα άτοµα ταιριάζουν διδακτικές δραστηριότητες που σχετίζονται µε τις αρχές της αλληλοδιδακτικής και της οµαδοσυνεργατικής διδασκαλίας. Αντιστοιχούν µαθησιακές δραστηριότητες που περιλαµβάνουν συλλογικές διαδικασίες, οµαδικές εργασίες, διαχείριση κρίσεων. Είναι ο τύπος νοηµοσύνης που ταιριάζει σε πολιτικούς, εκπαιδευτικούς, διευθύνοντες, ψυχοθεραπευτές κ.ά.

Η) Νατουραλιστική νοηµοσύνη

Αφορά στην ικανότητα του ατόµου να αντιλαµβάνεται το γεωφυσικό χώρο, να κάνει διακρίσεις στη χλωρίδα και πανίδα, αλλά και να διακρίνει κοινά στοιχεία και κυρίαρχα µοτίβα, όπως αντικείµενα και διαδικασίες, που αφορούν κοινωνικοπολιτιστικές δραστηριότητες, όπως είναι ο τρόπος οµιλίας, το στιλ της ένδυσης και µε βάση αυτά να αναγνωρίζει και να κατατάσσει πρόσωπα στις οµάδες από τις οποίες προέρχονται. Τα άτοµα µε αυτό το είδος νοηµοσύνης αρέσκονται στο να αναγνωρίζουν και να κατηγοριοποιούν αντικείµενα, παρόλο που ο προσδιορισµός και η κατηγοριοποίηση αυτή δεν αναφέρεται πάντοτε στο φυσικό περιβάλλον. Οι µαθητές διακρίνονται στις πάσης φύσεως ταξινοµικές δραστηριότητες και συχνά ασχολούνται µε συλλογές, είναι ιδιαίτερα παρατηρητικοί στις σχολικές εκδροµές, από τις οποίες συχνά επιστρέφουν µε δείγµατα πετρωµάτων, καρπών, λουλουδιών. Σε αυτά τα άτοµα ταιριάζουν διδακτικές δραστηριότητες που ενθαρρύνουν τη συστηµατική παρατήρηση, τις συλλογές, τις ταξινοµήσεις και την αναζήτηση τρόπων αξιοποίησης των χαρακτηριστικών που έχουν τα επιµέρους φυσικά υλικά. Είναι ο τύπος νοηµοσύνης που είναι ιδιαίτερα ανεπτυγµένη στους βιολόγους, βοτανολόγους, γεωργούς, κυνηγούς, εµπόρους πολύτιµων λίθων κ.λ.π. Ο Gardner υποστηρίζει ότι είναι πολύ πιθανόν να διακριθούν και άλλα είδη νοηµοσύνης. Ήδη δύο νέοι τύποι νοηµοσύνης, η υπαρξιακή και η πνευµατική, βρίσκονται υπό µελέτη.

Πηγή : https://sciencearchives.wordpress.com

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/3402

Πώς να μάθουμε στο παιδί να διαβάζει σωστά

Το σωστό διάβασμα που αποδίδει και δεν κουράζει το παιδί δεν θέλει κόπο. Θέλει τρόπο. Μάθετε που κάνετε λάθος (κι εσείς και το παιδί) και ποιες παγίδες πρέπει να ξεπεράσετε στο κεφάλαιο «μελέτη».

Είναι καρφωμένο με τις ώρες στο γραφείο του και μοιάζει αληθινά προσηλωμένο στη μελέτη του. Ναι, είστε πολύ υπερήφανη που το παιδί σας μελετάει μόνο του ενώ άλλες μαμάδες δίνουν μάχες για το διάβασμα. Κι όμως οι βαθμοί του δε λένε το ίδιο, ούτε η δασκάλα του, που το βρίσκει συχνά αδιάβαστο! Τι συμβαίνει; Πως γίνεται το παιδί σας να διαβάζει πολύ (ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται) και να μην αποδίδει; Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι πολύωρες μελέτεςμπορεί να μην είναι αποδοτικές στην περίπτωση που δεν έχουν γίνει με το σωστό τρόπο. Τι μπορείτε να κάνετε εσείς ως γονείς για να το μάθετε να διαβάζει σωστά και αποτελεσματικά;

Μάθημα πρώτο: Συμπαρασταθείτε του!
Μια βασική αρχή, στα πρώτα τουλάχιστον χρόνια της μαθητικής σταδιοδρομίας του παιδιού σας, είναι να νιώθει πως σε ένα τόσο σπουδαίο εγχείρημα έχει για συμπαραστάτες τους γονείς του. Η άποψη «αφήνω το παιδί να διαβάσει μόνος του για να αυτονομηθεί» δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί αυτόματα αλλά προοδευτικά. Αυτό σημαίνει πως βοηθάμε το παιδί στην πρώτη δημοτικού, σίγουρα όμως δεν στεκόμαστε με τον ίδιο τρόπο κοντά του στην τρίτη δημοτικού. Αντίθετα, προσπαθούμε να του μάθουμε να έχει συνειδητή στάση απέναντι στη μάθηση, βοηθώντας πλέον περιστασιακά, όταν δηλαδή του δημιουργείται κάποιο αξεπέραστο πρόβλημα με μια άσκηση. Αλίμονο αν το παιδί αντιληφθεί πως σε κάθε δυσκολία που του παρουσιάζεται θα έχει δεδομένη την «πατερίτσα» μας. Γρήγορα θα το συνηθίσει χάνοντας έτσι το αίσθημα της αυτονομίας.Εννοείται πως υπάρχουν παιδιά που αυτονομούνται γρήγορακι άλλα με μεγαλύτερη εξάρτηση, που χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να βρουν το δρόμο τους. Το σίγουρο είναι πως όταν μάθουν να διαβάζουν σωστά, εκτός από την απόδοσή τους στα μαθήματα, θα αποκτήσουν παράλληλα αυτοπεποίθηση και υψηλή αυτοεκτίμηση.

Μάθημα δεύτερο: Δείξτε υπομονή ( πολύ υπομονή!)
Όταν το παιδί διαβάζει, ο γονιός θα πρέπει να φροντίζει ώστε να υπάρχει γύρω του ένα ήρεμο περιβάλλον με καλή ενδοοικογενειακή επικοινωνία. Τα επικριτικά επίσης σχόλια και ο εξουσιαστικός ρόλος των γονιών κάνουν απεχθή στο παιδί την προετοιμασία του για το σχολείο. Δεν είναι λίγοι όμως οι γονείς που έχοντας απίστευτες εκκρεμότητες να προλάβουν μέσα στην ημέρα, δεν έχουν την υπομονή να ασχοληθούν όπως πρέπει με το διάβασμα του παιδιού τους. Έτσι εκνευρίζονται όταν το παιδί αργεί να διαβάσει, ή να καταλάβει κάτι! Αυτό που οφείλουν οι γονείς να κάνουν είναι να το αφήσουν ή να το βοηθήσουν «να πάρει το χρόνο του», και να βρει το ίδιο τις «στρατηγικές διαβάσματος» που του ταιριάζουν.

Μάθημα τρίτο: Μην ενθαρρύνετε την παπαγαλία!
Ο πιο λανθασμένος τρόπος διαβάσματος, στον οποίο όμως καταφεύγουν συχνά τα περισσότερα παιδιά, είναι η παπαγαλία. Μια κακοδαιμονία, σύμφωνα με τους δασκάλους, που παράγεται στο σχολείο και αναπαράγεται πιο έντονα στο σπίτι, όπου τα παιδιά μαθαίνουν το μάθημά τους  χωρίς να καταλαβαίνουν το νόημά του. Δυστυχώς, στην παγίδα της παπαγαλίας πέφτουν οι περισσότεροι γονείς καθώς είναι πιο χρονοβόρο να εξηγήσουν στο παιδί κάτι που δεν καταλαβαίνει, από το να το ακούσουν να τους λέει το μάθημα απέξω.

Μάθημα τέταρτο: Βοηθήστε το να οργανωθεί
Για να μην φαίνονται στον μικρό μαθητή τα σχολικά μαθήματα βουνό θα πρέπει να μάθει να οργανώνει το διάβασμά του αλλά και το χρόνο του, θα πρέπει δηλαδή να βρει πόση ώρα χρειάζεται να αφιερώνει σε κάθε μάθημα και ποια βήματα θα ακολουθεί στη μελέτη του. Όλα αυτά αφού γυρνώντας από το σχολείο, φάει για μεσημέρι, σας διηγηθεί τα νέα του και ξεκουραστεί λιγάκι παίζοντας. Από εκεί και πέρα, αυτό που πρέπει να καταλάβει είναι πως το σωστό διάβασμα χρειάζεται αυτοσυγκέντρωση και σύστημα. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει με μελέτη της τελευταίας στιγμής ή όταν μας απασχολεί παράλληλα και κάτι άλλο.

Οδηγίες για «πρωτάκια» και «αρχάριες» μαμάδες Μια καλή αρχή είναι να ξεκινήσει ο μικρός μαθητής τον προγραμματισμό στη σχολική του ζωή από την πρώτη δημοτικού. Σε αυτό το σημείο, οι μαμάδες θα πρέπει να τα βοηθήσουν (πάντα με υπομονή) να οργανωθούν. Πως; 

 • Πρώτα απ’ όλα σημειώστε σε ένα χαρτί τις εργασίες που έχει το παιδί να κάνει για την επόμενη μέρα, εξηγώντας του ότι κάθε μάθημα πρέπει να το τελειώνει μέσα σε ορισμένο χρονικό διάστημα. • Στη συνέχεια,  βεβαιωθείτε πως το παιδί έχει καταλάβει τι ακριβώς πρέπει να κάνει ή πώς να λύσει μια άσκηση, και εξηγήστε του πως θα βρίσκεστε εκεί κοντά και σε λίγο θα επιστρέψετε να το τσεκάρετε!
• Κάθε μάθημα που τελειώνει, από αντιγραφή μέχρι αριθμητική, διαγράψτε το από τη λίστα, έτσι ώστε και το παιδί να αντιλαμβάνεται πως σιγά-σιγά οι υποχρεώσεις του φτάνουν στο τέλος τους. •Όταν ολοκληρωθεί το διάβασμα σε όλα τα μαθήματα, τσεκάρετε το αποτέλεσμα μαζί με το παιδί. Αν διαπιστώσετε πως κάπου έχει κάνει λάθη, μην τα διορθώσετε αλλά προτρέψτε το να ξανακοιτάξει προσεκτικά τα κείμενα και τις ασκήσεις του.
• Εννοείται πως αν δεν κάνει καλά γράμματα ή γράφει με λάθος τρόπο για δέκατη φορά, δεν σκίζετε τις σελίδες ούτε σβήνετε με μανία. Μπορείτε όμως να ρωτήσετε το παιδί αν είναι ικανοποιημένο από τη δουλειά του, τονίζοντάς του πως έχει τη δυνατότητα να προσφέρει πολύ περισσότερα.
• Θυμηθείτε πως για να αξιοποιηθεί ο χρόνος μελέτης του παιδιού χρειάζεται σταθερός ρυθμός στο διάβασμα και απόλυτη αυτοσυγκέντρωση, με ένα ολιγόλεπτο διάλειμμα κάθε μισή ώρα για τα παιδιά του δημοτικού και κάθε μία ώρα για τα παιδιά του γυμνασίου-λυκείου.

Οι βασικές αρχές του σωστού διαβάσματος

Η επανάληψη: Δεν την λένε τυχαία μητέρα πάσης μαθήσεως!  Μαζί με τις απορίες  και την κριτική ματιά αποτελούν τα τρία βασικά σημεία κλειδιά της απομνημόνευσης του μαθήματος. Μια ανακεφαλαίωση θα αποδείξει πως έχει καταλάβει την ύλη, την έχει συνδυάσει με προηγούμενα μαθήματα και έτσι έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να θυμηθεί το μάθημα αν τύχει και εξεταστεί την επόμενη μέρα.

Η αυτοαξιολόγηση:  Όταν τα παιδιά ολοκληρώσουν το διάβασμα θα πρέπει να παρουσιάσουν το μάθημα στον εαυτό τους φωναχτά, σαν να παίζουν θέατρο. Στη συνέχεια θα πρέπει να προχωρήσουν στην αυτοαξιολόγηση. Όσο περισσότερο ένας μαθητής δουλεύει μόνος του τόσο πιο γρήγορα ανακαλύπτει τις δεξιότητές του.

Η συνεργασία: Μια στις τόσες αξίζει να αφήνουμε το παιδί μας να διαβάζει μαζί με άλλα παιδιά. Σύμφωνα μάλιστα με έρευνες, η ομαδική μελέτη είναι πιο αποτελεσματική.

Το κριτικό πνεύμα: Ειδικά στις πρώτες τάξεις του δημοτικού η μαμά θα πρέπει να κάνει στο παιδί κάποιες ερωτήσεις γύρω από το κείμενο που θα της αποκαλύψουν αν έχει καταλάβει το νόημά του ή όχι.

Η κατάλληλη ώρα: Σύμφωνα με έρευνες τα δύσκολα μαθήματα διαβάζονται τις πρώτες απογευματινές ώρες όπου ο βαθμός συγκέντρωσης της προσοχής είναι καλύτερος και μεγαλύτερος.

Ο χώρος: Θα πρέπει να προσέξουμε, ώστε το παιδί να μελετάει σε έναν περιποιημένο, καθαρό και σταθερό χώρο που δεν θα αλλάζει κάθε λίγο και λιγάκι και που θα εμπνέει τη μελέτη.

Η επιβράβευση: Αμέσως μετά το διάβασμα μπορούμε να του επιτρέψουμε να παίξει με τους φίλους του ή με το αγαπημένο του παιχνίδι φροντίζοντας πάντα ώστε το παιδί μας να μην χάσει το γέλιο και το κέφι του εξαιτίας της ψυχικής έντασης, που μπορεί να προκαλούν καμιά φορά τα μαθήματα, αλλά και των δικών μας υψηλών απαιτήσεων.

Πηγή: www.imommy.gr / http://www.ekpaideytikos.gr/

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/3376

Εφηβεία και κατάθλιψη: συμπτώματα – πρόληψη – αντιμετώπιση

Εφηβεία και κατάθλιψη: συμπτώματα – πρόληψη – αντιμετώπιση.

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/3366

Ken Robinson- Αλλαγή των εκπαιδευτικών προτύπων


View on YouTube

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/3352

Κάποιες εμπειρίες των πρώιμων παιδικών ετών διαμορφώνουν την ενήλική μας ζωή, ποιές όμως;

Το να έχουμε θερμούς και υποστηρικτικούς γονείς από νωρίς στη ζωή μας, συσχετίζεται με την επιτυχία μας στην ενήλικη ζωή μας.

Maanvi Singh

Οι περισσότεροι από εμάς δεν θυμόμαστε τα πρώτα δύο ή τρία χρόνια της ζωής μας – αλλά οι πρώτες μας αυτές εμπειρίες μπορεί να κολλήσουν μαζί μας για χρόνια και να συνεχίζουν να μας επηρεάζουν και μετά την ενηλικίωσή μας.

Πως ακριβώς μας επηρεάζουν και πόσο είναι μια ερώτηση που οι ερευνητές προσπαθούν ακόμα να απαντήσουν. Δύο μελέτες παρατηρούν πώς η συμπεριφορά των γονέων σε εκείνα τα πρώτα χρόνια της ζωής επηρεάζει δεκαετίες αργότερα, και κατά πόσο οι διαφορές στην ιδιοσυγκρασία του παιδιού παίζουν ρόλο.

Η πρώτη μελέτη, που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη (18/12/2014) στην Ανάπτυξη του Παιδιού (Child Development), διαπίστωσε ότι το είδος της συναισθηματικής στήριξης που ένα παιδί λαμβάνει κατά τη διάρκεια των πρώτων τριάμισι ετών επηρεάζει την εκπαίδευση, την κοινωνική ζωή αλλά και τις ρομαντικές του σχέσεις, ακόμη και 20 ή 30 χρόνια αργότερα.

Τα μωρά και τα νήπια που ανατράφηκαν με φροντίδα σε ένα υποστηρικτικό σπιτικό περιβάλλον, έτειναν να τα καταφέρνουν καλύτερα στις τυποποιημένες δοκιμές (tests) αργότερα, και είχαν περισσότερες πιθανότητες να επιτύχουν υψηλότερους βαθμούς ως ενήλικες. Ήταν επίσης πιο πιθανό να έχουν καλές σχέσεις με τους συνομηλίκους τους και να αισθάνονται ικανοποιημένοι στις ρομαντικές τους σχέσεις.

«Φαίνεται πως, τουλάχιστον σε αυτά τα πρώτα χρόνια, ο ρόλος του γονιού είναι να επικοινωνεί με το παιδί και να του κάνει ξεκάθαρα γνωστό πως «είμαι εδώ για σένα όταν είσαι αναστατωμένο, όταν με χρειάζεσαι. Και όταν δεν με χρειάζεσαι, είμαι ο εμψυχωτής σου”, λέει ο Lee Raby, ένας ψυχολόγος και μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Delaware ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης.

Ο Raby χρησιμοποίησε τα δεδομένα που συλλέχτηκαν από 243 άτομα που συμμετείχαν στη «διαχρονική μελέτη του κινδύνου της Μινεσότα» (Minnesota Longitudinal Study of Risk). Όλοι οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν από τη γέννησή τους έως ότου έγιναν 32 ετών. “Οι ερευνητές πήγαιναν στα σπίτια αυτών τα παιδιών κατά καιρούς. Άλλες φορές οι γονείς έφερναν τα παιδιά τους στο πανεπιστήμιο και παρατηρούσαμε πώς αλληλεπιδρούν μεταξύ τους “, λέει ο Raby.

Φυσικά, η γονική συμπεριφορά κατά τα πρώτα χρόνια είναι μόνο μία από τις πολλές επιρροές, και δεν προκαλεί κατ’ ανάγκην τα οφέλη που παρατηρήθηκαν στη μελέτη. Κατά την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων, οι ερευνητές συνυπολόγισαν την κοινωνικοοικονομική κατάσταση των συμμετεχόντων και το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσαν.
Τελικά, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι περίπου το 10 τοις εκατό της ακαδημαϊκής επίδοσης κάποιου συσχετίζεται με την ποιότητα της ζωής του στο σπίτι του μέχρι την ηλικία των τριών ετών. Οι μετέπειτα εμπειρίες, γενετικοί παράγοντες ακόμη και η τύχη, εξηγούν το υπόλοιπο 90 τοις εκατό, Raby λέει.

 Επίσης η ψυχοσύνθεση ενός παιδιού είναι ένας ακόμη παράγοντας.

Η δεύτερη μελέτη, που δημοσιεύθηκε επίσης στην Ανάπτυξη του Παιδιού, διαπίστωσε ότι οι πρώιμες εμπειρίες των παιδιών μπορούν να βοηθήσουν στην πρόβλεψη αν θα καταλήξουν να αναπτύξουν, ή όχι, κοινωνική αγχώδη διαταραχή ως έφηβοι – αλλά μόνο για όσους ήταν ιδιαίτερα ευαίσθητα και διαταραγμένοι ως μωρά.

Για τη μελέτη αυτή, οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ παρατήρησαν πώς 165 μωρά αλληλεπιδρούσαν με τους γονείς τους. Όταν αποχωρίζονταν τους γονείς τους, μερικά αναστατώνονταν, αλλά επανέρχονταν γρήγορα όταν τους ξανασυναντούσαν. Άλλα μωρά δυσκολεύονταν να εμπιστευθούν τους γονείς τους ύστερα από ένα σύντομο αποχωρισμό, και δεν ήταν σε θέση να ηρεμήσουν μετά την επανένωση.

Αυτά τα περισσότερο ευαίσθητα βρέφη ήταν πιο πιθανό να παρουσιάσουν αίσθημα άγχους κοινωνικοποίησης και να συμμετέχουν σε ομάδες ως έφηβοι.

Λοιπόν τι σημαίνουν όλα αυτά; Από τη μία, αυτό σημαίνει ότι η ανθρώπινη ανάπτυξη είναι περίπλοκη, σύμφωνα με τον Jay Belsky, καθηγητή της ανθρώπινης ανάπτυξης στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Davis ο οποίος δεν συμμετείχε σε καμία από τις δύο μελέτες.

Γνωρίζουμε ότι οι πρώιμες εμπειρίες μας ενδέχεται να μας επηρεάσουν όλους μας σε κάποιο βαθμό, λέει ο Belsky. Και γνωρίζουμε ότι λόγω των διακυμάνσεων στην ψυχοσύνθεση, μερικοί άνθρωποι είναι πιο ευαίσθητοι στους περιβαλλοντικούς παράγοντες από άλλους.

Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να ανακτήσουν από άσχημες εμπειρίες της παιδικής ηλικίας. «Για κάποιους, η θεραπεία ή η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να βοηθήσει», λέει ο Belsky. “Και αυτό είναι ενδιαφέρον, επειδή υπάρχουν τώρα άλλα στοιχεία που μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά που υποκύπτουν κάτω από κακές συνθήκες είναι αυτά ακριβώς που πραγματικά ακμάζουν κάτω από καλές συνθήκες.”

Πηγή: www.npr.org

 

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/3351

Κώδικες επικοινωνίας στην εφηβεία

Τατουάζ – Τρύπημα δέρματος – Χρήση κινητών και διαδικτύου: Κώδικες επικοινωνίας στην εφηβεία

Σήμερα όλο και περισσότερο αυξάνεται η χρήση της κινητής τηλεφωνίας από όλες τις ηλικίες. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί μάλιστα σε όλους πως ακόμη και τα παιδιά του νηπιαγωγείου έχουν πλέον το δικό τους κινητό. Σύμφωνα με στατιστικές μελέτες κατά τη διάρκεια των χριστουγεννιάτικων γιορτών αντηλλάχθησαν μέσω κινητών 258.000.000 γραπτά μηνύματα. Σύμφωνα με έρευνες η μακροχρόνια χρήση της κινητής τηλεφωνίας έχει βλαβερές συνέπειες τόσο για την σωματική όσο και για την ψυχική υγεία του ατόμου. Ενώ μέχρι τώρα γνωρίζαμε πως η χρήση των κινητών προκαλεί πονοκεφάλους και καρκίνο, μια πρόσφατη έρευνα έδειξε πως μπορεί να προκαλέσει επιπλέον αγχώδεις διαταραχές και κατάθλιψη. Συγκριτικά με άλλες ηλικιακές ομάδες, οι έφηβοι χρησιμοποιούν το κινητό ως βασικό μέσο επικοινωνίας και στέλνουν τα περισσότερα γραπτά μηνύματα.

Εάν εξαιρέσουμε τις βλαβερές επιπτώσεις που μπορεί να έχει στην σωματική και ψυχική υγεία του ατόμου η μακροχρόνια χρήση της κινητής τηλεφωνίας και το υψηλό κόστος, όσον αφορά στους εφήβους θα μπορούσαμε να πούμε πως έχει και κάποια πλεονεκτήματα. Και αυτό γιατί η χρήση των κινητών, όπως και η χρήση του συμβατικού τηλεφώνου, βοηθά στην ανάπτυξη των κοινωνικών σχέσεων και τις επαφές των εφήβων με τους συνομηλίκους τους αφού η άμεση επαφή τους δυσκολεύει γιατί κάποιοι είναι ντροπαλοί και εσωστρεφείς. Οι έφηβοι νιώθουν την ανάγκη να μιλήσουν με άτομα με τα οποία έχουν κοινά ενδιαφέροντα και να μοιραστούν τις σκέψεις, τις ανησυχίες και τα ερωτήματα της ηλικίας τους, τους προβληματισμούς και τις ιδέες τους. Έτσι ανταλλάσσουν συχνά γραπτά μηνύματα μέσω των κινητών τους, αστεία εικονίδια και βίντεο και πολλές φορές σημειώνουν μέσω της λειτουργίας υπενθύμισης τα ραντεβού τους.

Πολύ συχνό φαινόμενο κατά την εφηβική περίοδο είναι οι αυτοτραυματισμοί και οι απόπειρες αυτοκτονίας. Αυτό συμβαίνει γιατί ο έφηβος βιώνει απότομα μεγάλες αλλαγές, τόσο σωματικές όσο και ψυχικές και βρίσκεται σε σύγχυση. Σύμφωνα με τον Erik Erickson στην εφηβεία το άτομο βιώνει μια σύγχυση ταυτότητας η οποία χαρακτηρίζεται από την ανικανότητα του εφήβου να συνάψει στενές και αυθεντικές διαπροσωπικές σχέσεις. Έτσι αποσαθρώνεται το συναίσθημά του και είναι σα να τον κατακλύζει ντροπή με αποτέλεσμα είτε να συνάπτει σχέσεις με τους πιο απίθανους συντρόφους και να κάνει παρέα με άτομα που δεν ταιριάζει, είτε να απομονώνεται και να απομακρύνεται από όλους. Αυτή η σύγχυση ταυτότητας που βιώνει ο έφηβος εκφράζεται και με μια αδιαφορία για το χρόνο. Δηλαδή ο έφηβος είτε δρα σα να είναι μεγαλύτερος είτε πολύ μικρότερος σε ηλικία. Αυτή η αδιαφορία για το χρόνο συνδέεται και με την επιθυμία του θανάτου γι αυτό και στην περίοδο της εφηβείας συναντάμε συχνά αυτοτραυματισμούς και απόπειρες αυτοκτονίας. Ένα άλλο χαρακτηριστικό της σύγχυσης ταυτότητας κατά την εφηβεία είναι μια απαξιωτική εχθρότητα η οποία εκφράζεται μέσω της απαιτητικής και αντιδραστικής συμπεριφοράς προς τους γονείς, την έλλειψη εμπιστοσύνης, τις συχνές συγκρούσεις και τους διαπληκτισμούς με τα άτομα του οικογενειακού περιβάλλοντος, του θυμού και της απαξιωτικής στάσης προς τους γονείς.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό της εφηβείας είναι η εκκεντρική εξωτερική εμφάνιση. Οι έφηβοι γενικότερα ασχολούνται μόνο με την εξωτερική πραγματικότητα και όχι με το τι συμβαίνει μέσα τους γι’ αυτό και δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στις τάσεις της μόδας, στα επώνυμα ρούχα και στον τρόπο που ντύνονται οι άλλοι. Επίσης, εμφανίζουν σαδομαζοχιστικές τάσεις γι αυτό και συνηθίζουν να τρυπάνε το δέρμα τους σε διάφορα σημεία, όπως στη μύτη, στα χείλη, στα δόντια, τη γλώσσα, το φρύδι, τον αφαλό, στο στήθος, ακόμη και στα γεννητικά τους όργανα ή να κάνουν τατουάζ. Το ποιο σημείο του σώματος επιλέγει ο έφηβος να τρυπήσει έχει συγκεκριμένο συμβολισμό. Ο Freud μιλώντας για την υστερία ανέφερε το σύμπτωμα μετατροπής, δηλαδή κάποια στιγμή κάποιο σημείο του σώματος πονάει ή παραλύει. Το άτομο φορτώνεται σαν τιμωρία το σημείο του σώματος που κάθε φορά πλήττεται. Τα διάφορα σημεία του σώματος είναι φορτισμένα διαφορετικά και μεταφέρουν κάτι από την προσωπική ιστορία του ατόμου, για παράδειγμα μπορεί να μεταφέρουν ένα τραύμα της παιδικής ηλικίας. Έτσι, ο έφηβος επιλέγει να τρυπήσει το σημείο του σώματος μέσω του οποίου θέλει να προκαλέσει και να δείξει κάτι σε κάποιον, π.χ. θέλει να αντιδράσει απέναντι σε έναν πατέρα που πάντα ήταν επιθετικός. Θα μπορούσαμε να πούμε πως ο έφηβος μέσα από τη διεργασία της εφηβείας οικειοποιείται το piercing και τα tattoo. Οι έφηβοι όταν κάνουν τατουάζ επιλέγουν συγκεκριμένα σχέδια ανάλογα με το τι προβάλλεται κάθε φορά μέσω των τάσεων της μόδας. Με την πάροδο των εποχών αλλάζουν τα δεδομένα πρότυπα μόδας και το κοινωνικό και πολιτισμικό κατεστημένο τα οποία επηρεάζουν την ψυχολογία και την ψυχοπαθολογία του εφήβου. Παλιότερα για παράδειγμα το τατουάζ δεν ήταν φαινόμενο της εφηβείας, αλλά ταυτιζόταν με τους ναυτικούς, τους φυλακισμένους και γενικότερα με την αντικοινωνική και παραβατική συμπεριφορά και το περιθώριο.

Ένας άλλος τρόπος έκφρασης των σημερινών εφήβων είναι το διαδίκτυο. Οι έφηβοι περνούν πολλές ώρες σερφάροντας στο internet σε διάφορες ιστοσελίδες και κάνοντας  chat. Επίσης επισκέπτονται στον ελεύθερο χρόνο τους τα internet café. Το διαδίκτυο εξασφαλίζει στους έφηβους ανώνυμη επικοινωνία γι’ αυτό και εφράζονται ελεύθερα μέσω της χρήσης του.

Σήμερα συναντάμε 3 ομάδες εφήβων: 1) Στην πρώτη ομάδα ανήκουν αυτοί που συνήθως έχουν κάνει piercing σε πάρα πολλά σημεία του σώματος, έχουν γενικότερα εκκεντρικό και ατημέλητο λουκ, κάνουν σε μικρή ηλικία ολοκληρωμένες σχέσεις με πολλούς συντρόφους και προέρχονται τις περισσότερες φορές από ένα βίαιο οικογενειακό περιβάλλον, από διαζευγμένους γονείς, από αδιάφορους γονείς ή από γονείς αλκοολικούς ή χρήστες ουσιών. Οι έφηβοι αυτοί επειδή έχουν υποστεί πολλαπλά ψυχικά τραύματα έχουν μεγάλες πιθανότητες να εμφανίσουν κάποια ψύχωση.

2) Στη δεύτερη ομάδα συναντάμε εφήβους με πιο περιορισμένη προβληματική συμπεριφορά και λίγο πιο προσεγμένη εμφάνιση. Συνήθως οι συγκεκριμένοι έφηβοι αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες, προβλήματα προσαρμογής στο σχολικό περιβάλλον και κάποια στιγμή εγκαταλείπουν το σχολείο. Οι έφηβοι αυτοί υιοθετούν μια στάση υποκουλτούρας και αυτοπροσδιορίζονται ως emo γιατί είναι ιδιαίτερα συναισθηματικοί. Οι έφηβοι αυτοί συχνά εμφανίζουν αγχώδεις διαταραχές και κατάθλιψη.

3) Τέλος, στη τρίτη ομάδα συναντάμε τους έφηβους που ακολουθούν πιστά τα πρότυπα της μόδας και φορούν επώνυμα ρούχα ενώ προσέχουν ιδιαίτερα την εξωτερική τους εμφάνιση και κυκλοφορούν ακόμη και στο χώρο του σχολείου με περιποιημένα μαλλιά. Οι συγκεκριμένοι έφηβοι έχουν έναν ανοστοχαστικό τρόπο σκέψης, δηλαδή κάνουν υγιεινή διατροφή, ασχολούνται πολύ με τον αθλητισμό και τη γυμναστική και φροντίζουν ιδιαίτερα το σώμα τους.

Κλείνοντας θα μπορούσαμε να πούμε πως υπάρχει μια ρευστότητα σήμερα ως προς τα κοινωνικά πρότυπα, το πολιτισμικό γίγνεσθαι και τους θεσμούς της οικογένειας, τα οποία καθορίζουν την συμπεριφορά, την ψυχολογία και την ψυχοπαθολογία των εφήβων και τις ομάδες των νέων που συναντάμε.  

Μαρίνα Κόντζηλα 

Συμβουλευτική Ψυχολόγος – Εκπαιδεύτρια Ομάδων Γονέων

Γραφείο: Φαρσάλων 10, Χαλάνδρι (δίπλα στο μετρό στάση “Χαλάνδρι”)

Τηλέφωνα επικοινωνίας: 210-6005441 & 697-0084190

 

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/3324

Προειδοποιητικά σημάδια για την εμφάνιση μαθησιακών δυσκολιών

Νοεμβρίου 13, 2014

Οι μαθησιακές δυσκολίες διαφέρουν από παιδί σε παιδί. Για παράδειγμα, ένα παιδί μπορεί να αγωνίζεται για να διαβάσει ένα κείμενο ενώ ένα άλλο μπορεί να έχει την ικανότητα να διαβάσει ένα ολόκληρο βιβλίο, να δυσκολεύεται όμως στα μαθηματικά. Αυτό το παράδειγμα μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι μαθησιακές δυσκολίες εμφανίζονται ποικιλοτρόπως.

Οι μαθησιακές δυσκολίες δεν εμφανίζονται ξαφνικά αλλά ήδη το παιδί παρουσιάζει κάποια πρώιμα προειδοποιητικά σημάδια κατά την προσχολική ηλικία. Οι εκδηλώσεις των μαθησιακών δυσκολιών δεν παραμένουν ίδιες κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής του. Τα συμπτώματα ποικίλλουν και διαφέρουν ανάλογα με τη σοβαρότητα, τη μορφή, την ηλικία και το φύλο. Η αδυναμία συγκέντρωσης είναι ένα από τα κύρια συμπτώματα εκδήλωσης μαθησιακών δυσκολιών, που παρατηρείται σε όλες τις ηλικίες.                                        

Συγκεκριμένα, στην προσχολική ηλικία τα σημάδια που είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά είναι τα εξής:

· Η καθυστερημένη έναρξη της ομιλίας που δεν οφείλεται σε παθολογικά αίτια και προβλήματα άρθρωσης.

· Η κινητική ανωριμότητα τόσο σε επίπεδο λεπτής κινητικότητας όσο και αδρής. Ο φτωχός κινητικός έλεγχος σε δεξιότητες που αφορούν στη χρήση του μολυβιού ή του ψαλιδιού, με συνέπεια το παιδί να είναι αδέξιο στη ζωγραφική ή στην αντιγραφή σχεδίων.

· Η δυσκολία στο λόγο. Συχνά οι μαθησιακές δυσκολίες συσχετίζονται με προβλήματα λόγου τα οποία προϋπάρχουν (δυσκολίες στη σωστή εκφορά και άρθρωση, καθώς και δυσκολίες ακουστικής διάκρισης ήχων που μοιάζουν, όπως για παράδειγμα “μπ, π, β, φ”).

· Η ελλιπής αντίληψη της ομοιοκαταληξίας σε λέξεις είναι μια αξιόπιστη ένδειξη για δυσκολίες στη μετέπειτα κατάκτηση σημαντικών γνωστικών δεξιοτήτων, όπως αυτή της ανάγνωσης.

· Η δυσκολία εκμάθησης των γραμμάτων και των αριθμών, των ημερών της εβδομάδας, των μηνών και των εποχών.

· Η αργή ανάπτυξη του λεξιλογίου με αποτέλεσμα να επηρεάζεται αρνητικά πολλές φορές η ικανότητα διήγησης, λόγω δυσκολίας εντοπισμού της κατάλληλης λέξης.

· Η διάσπαση προσοχής.

· Η προβληματική αλληλεπίδραση με άλλα παιδιά της ηλικίας του.

· Η δυσκολία ακολουθίας απλών εντολών.

 

Όσον αφορά την σχολική ηλικία, τα σημάδια είναι τα εξής:

· Η δυσκολία συνδυασμού των ήχων με τα φωνήματα για να φτιάξει μια συλλαβή.

· Οι αντικαταστάσεις φωνημάτων σε ελάχιστα ζεύγη λέξεων όπως πόδι αντί για βόδι, οι μεταθέσεις φωνημάτων καθώς και οι αλλοιώσεις.

· Η σύγχυση κατά την εκμάθηση της προπαίδειας καθώς και των αριθμητικών πράξεων.

· Η καθυστερημένη ανάκληση γεγονότων.

Αυτές οι ενδείξεις σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν κι αποδείξεις. Αυτό σημαίνει πως όταν ένα παιδί παρουσιάσει κάποια από τις παραπάνω δυσκολίες δεν είναι αναγκαίο να εμφανίσει και μαθησιακές δυσκολίες. Απλά, έπειτα από έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί έχει παρατηρηθεί ότι υπάρχει μεγάλο ποσοστό παιδιών που είχε δυσκολίες λόγου στην προσχολική ή στην σχολική ηλικία και μετά εμφάνισε μαθησιακές δυσκολίες. Αυτό που θα ήταν σκόπιμο να αναφερθεί είναι ότι οι γονείς θα πρέπει να έρθουν σε άμεση επικοινωνία με τον ειδικό το συντομότερο δυνατό όταν παρατηρήσουν κάποια δυσκολία στα παιδιά τους, διότι όσο γρηγορότερα αρχίσει η παρέμβαση τόσο συντομότερα θα επιλυθεί το πρόβλημα τους.

(American Speech – Language Hearing Association, 1987).

Μαριλή Δαφνή – Λογοθεραπεύτρια

Πηγή: www.myxalandri.gr

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/3236

Οι 10 εντολές…του σωστού γονιού!

 Οκτωβρίου 21, 2014

Σας έχει συμβεί να μην σας ακούει το παιδί σας; Φωνάζετε και μαλώνετε και τα πράγματα γίνονται χειρότερα; Το παιδί σας  χρειάζεται την προσοχή σας περισσότερο από ποτέ!

 

Ακολουθήστε τις  10 εντολές του καλού γονιού:

1. Ότι κάνετε μετράει.

Τα παιδιά μας παρακολουθούν την κάθε μας κίνηση.Ότι επιτύχουμε μέσα στην ημέρα είτε είναι σημαντικό είτε όχι,στα μάτια των παιδιών μας φαντάζει διαφορετικό. Μην αφήνετε ευκαιρίες και τολμήστε να αναρωτηθείτε:Τι θέλω να επιτύχω,για έχει το καλύτερο αποτέλεσμα στην συμπεριφορά των παιδιών μου;

2. Η στοργικότητα δεν έβλαψε κανέναν.

Μην φοβάστε ότι με την υπερβολική αγάπη θα κακομάθετε το  παιδί σας.» Κακομαθημένα παιδιά είναι αυτά που αντί για αγάπη τους  δίνουμε άλλες αξίες και προτεραιότητες όπως η υπερβολική αγάπη για υλικά αγαθά,ή η υπερβολική επιείκεια σε άσχημη συμπεριφορά.

3. Πάρτε μέρος στην ζωή των παιδιών σας.

 Η συμμετοχή στην ζωή των παιδιών μας απαιτεί κόπο και πολλές φορές αλλαγή σε σημαντικές προτεραιότητές μας.  Θυσιάζουμε τα θέλω μας και επικεντρωνόμαστε στις ανάγκες του παιδιού μας σωματικά και ψυχολογικά.Φυσικά αυτό  δεν σημαίνει  ότι θα κάνετε  εσείς τα καθήκοντα του παιδιού σας  για το σχολείο αλλά θα είστε εκεί όταν σας χρειάζεται.

4. Προσαρμόστε την ανατροφή του παιδιού σύμφωνα με την ηλικία.

Όσο μεγαλώνει το παιδί σας αναπτύσσεται και αλλάζει η συμπεριφορά του.Όσο ανεξάρτητο νιώθει ένα παιδί 3 χρονών με το να λέει όχι σε μικροπράγματα το ίδιο ισχύει και για  ένα παιδί 13 χρονών  που αντιδρά σε μια υπόδειξή μας.Αλλάξτε λοιπόν την συμπεριφορά σας απέναντί του και αφήστε το νιώθει ανεξάρτητο.

5. Θέστε τους προσωπικούς σας κανόνες.

Οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας  αναρωτηθείτε και ταυτόχρονα απαντήστε  στον εαυτό  σας αυτές τις  3 ερωτήσεις:Που είναι το παιδί μου;Ποιος είναι με το παιδί μου;Τι κάνει το παιδί μου;

Οι κανόνες που θα μάθει το παιδί από τον γονιό θα διαμορφώσουν τους κανόνες που θα βάζει στον εαυτό του το παιδί σας στην μετέπειτα ζωή του.

6. Ενθαρρύνετε θετικά την ανεξαρτησία του.

Θέστε κανόνες και όρια αλλά ταυτόχρονα  δώστε τους ελευθερία κινήσεων.Ο συνδυασμός των παραπάνω βοηθά στον αυτοέλεγχο των παιδιών μας.Τα παιδιά έχουν μέσα τους την αυτονομία βοηθήστε να την αποκτήσουν  με υπακοή και ηρεμία.

7. Γίνετε συνεπής.

Πάντα να εφαρμόζετε τους κανόνες σας και μην τους παραλείπετε  ή  αλλάζετε συνεχώς γνώμη για κάτι.Η ασυνέπεια στην εφαρμογή κανόνων μπερδεύει το παιδί και αν συμπεριφέρεται άσχημα οφείλεται καθαρά στην δική σας συμπεριφορά.

8. Αποφύγετε την σκληρή  τιμωρία.

Σε καμία περίπτωση μην τιμωρείτε σωματικά τα παιδιά σας.Έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που βιώνουν σωματική τιμωρία συμπεριφέρονται επιθετικά και σε άλλα  παιδιά.

9. Εξηγήστε τους κανόνες και τις αποφάσεις σας.

Το πιο συνηθισμένο λάθος των γονιών είναι να υπερεξηγούμε  έναν κανόνα σε μικρά παιδιά και να μην εξηγούμε τίποτε στα μεγαλύτερα για απλά το θεωρούμε αυτονόητο.

10. Αντιμετωπίστε τα παιδιά σας με σεβασμό.

Σεβαστείτε τα παιδιά σας και δείξτε την ίδια ευγένεια και συμπεριφορά που θα δείχνατε σε οποιονδήποτε  άλλο. Λάβετε υπόψη σας την γνώμη τους  και προσπαθήστε να τα ευχαριστήσετε όποτε μπορείτε.

Και θυμηθείτε: η σχέση σας με το παιδί σας αποτελεί θεμέλιο για τη σχέση του παιδιού σας με τους υπόλοιπους ανθρώπους!

babyradio.gr -Γκαλίτσιου Μαριάννα

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/3220

Ηθική νοημοσύνη, το επίκτητο χάρισμα

Ηθική νοημοσύνη, το επίκτητο χάρισμα

Τι είναι ηθική νοημοσύνη; Είναι απαραίτητη στη σημερινή εποχή; Τι κοινωνία δημιουργεί;

Είναι η αρετή που μας μαθαίνει να κάνουμε όλα αυτά που οφείλουμε και όχι αυτά που μας αρέσει να κάνουμε.

Ηθική νοημοσύνη είναι η ικανότητα να ξεχωρίζεις το καλό απ’ το κακό, αλλά και να σέβεσαι τις αξίες των άλλων. Με άλλα λόγια, το καλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε σ ένα παιδί.

Υπάρχουν πολλοί και διάφοροι τύποι νοημοσύνης. Κάποιοι άνθρωποι έχουν το χάρισμα της μαθηματικής και φιλοσοφικής σκέψης, όπως ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ή ο Μπιλ Γκέιτζ. Κάποιοι άλλοι είναι συναισθηματικά προικισμένοι, για παράδειγμα οι μεγάλοι συγγραφείς, όπως ο Τζον Στάινμπεκ και η Άιρις Μέρντοχ, άνθρωποι δηλαδή που μπορούν να αποτυπώσουν ή να μεταφέρουν το συναίσθημά τους στο ευρύ κοινό.

Επίσης, υπάρχει η πρακτική νοημοσύνη. Είναι οι άνθρωποι που δίνουν λύσεις σε προβλήματα, μπορούν να φτιάξουν ένα αυτοκίνητο, να δώσουν λύση όταν πλημμυρίσει το υπόγειο ή να λύσουν εύκολα μια εξίσωση. Επιπλέον, υπάρχει και η αισθητική νοημοσύνη, αυτή που διαθέτουν οι καλλιτέχνες, οι ζωγράφοι και οι μουσικοί. Κάποιες φορές, ιδιαίτερα στους μουσικούς και στους συνθέτες, η ευφυΐα αυτή συνδυάζεται με μαθηματική ευφυΐα.

Τέλος, υπάρχει κι ένα άλλο είδος ευφυΐας, ίσως το λιγότερο γνωστό, η λεγόμενη ηθική νοημοσύνη. Πρόκειται για το είδος εκείνο της εξυπνάδας που συνδυάζει τη δύναμη του χαρακτήρα με την ορθή κρίση, δύο προσόντα που συνήθως απαξιώνουμε γιατί δεν τα θεωρούμε και τόσο σημαντικά. Είναι η αρετή που μας μαθαίνει να κάνουμε όλα αυτά που οφείλουμε και όχι αυτά που μας αρέσει να κάνουμε.

Τι είναι η ηθική νοημοσύνη;

Ο καθηγητής του Χάρβαρντ Robert Coles στο βιβλίο του The Moral Intelligence Of Children (Η ηθική νοημοσύνη των παιδιών) διατυπώνει την άποψη ότι τα παιδιά χρειάζονται κάτι περισσότερο από επιτυχία στις σπουδές τους και από την ικανότητα να τα πηγαίνουν καλά με τους άλλους για μια ικανοποιητική ζωή.

Χρειάζονται συνείδηση, δηλαδή την ικανότητα να ερμηνεύουν αυτά που νιώθουν και να είναι σίγουρα γι’ αυτά που ξέρουν. Τα παιδιά με αναπτυγμένη την ηθική νοημοσύνη βιώνουν συναισθηματική ασφάλεια επειδή εμπιστεύονται την εσωτερική αίσθηση που διαθέτουν για να διακρίνουν το σωστό απ’ το λάθος, το καλό απ’ το κακό. Αυτό είναι που τα βοηθάει να αισθάνονται ισχυρούς δεσμούς με τους άλλους ανθρώπους, όπως με την οικογένεια, τους φίλους ή τους συμμαθητές τους.

Οι επτά βασικές αρετές της ηθικής νοημοσύνης

Στο βιβλίο Building Moral Intelligence (Χτίζοντας την Ηθική Νοημοσύνη) ο καθηγητής Dr Michele Borba και συγγραφέας του βιβλίου δίνει ένα σαφές πλάνο για το πώς μπορούμε να διδάξουμε στα παιδιά τις αρετές της ηθικής νοημοσύνης. Αυτές λοιπόν είναι επτά και καθεμία μπορεί να διδαχτεί με συγκεκριμένους τρόπους.

Ενσυναίσθηση:

Είναι η ικανότητα να μπορούμε να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματα και τις ανάγκες των άλλων.

Για να την αποκτήσει το παιδί θα πρέπει να το βοηθήσουμε να καλλιεργήσει την ευαισθησία του, να εμπλουτίσει το λεξιλόγιό του, αλλά και να του δείξουμε τον τρόπο να αναγνωρίζει τα συναισθήματα των άλλων.

Συνείδηση:

Είναι η ικανότητα να αναγνωρίζεις το σωστό και να μπορείς να το κάνεις.

Πρέπει να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για ηθική ανάπτυξη στην οικογένεια, να διδάξουμε στο παιδί να ξεχωρίζει το καλό απ’ το κακό και να ενισχύσουμε την ηθική του ανάπτυξη (να βοηθάει, για παράδειγμα, όσους έχουν ανάγκη).

Αυτοέλεγχος:

Είναι η ικανότητα να ελέγχουμε τις σκέψεις και τις πράξεις μας και να λειτουργούμε με τον τρόπο που έχουμε μάθει πως είναι ο σωστός.

Καλό είναι να διδάξουμε ως προτεραιότητα την αρετή της αυτοπειθαρχίας. Επίσης, να μάθουμε στο παιδί να θέτει στόχους και να βάζει τα δυνατά του για να τους πραγματοποιήσει.

Σεβασμός:

Είναι το να δείχνεις πως εκτιμάς τους άλλους φροντίζοντάς τους, αλλά και μιλώντας τους με πολιτισμένο τρόπο.

Για να βοηθήσουμε το παιδί θα πρέπει να του διδάξουμε το σεβασμό αφού πρώτα το… σεβαστούμε. Πρέπει επίσης να του μάθουμε την αρετή της ευγένειας δίνοντας έμφαση στους καλούς τρόπους. Είναι ένα εφόδιο που θα έχει για όλη του τη ζωή.

Καλοσύνη:

Το να νοιάζεσαι για την ευημερία και τα αισθήματα των άλλων.

Διδάσκοντας στα παιδιά την αξία της καλοσύνης, αλλά και μαθαίνοντάς τα να επαναστατούν στη φτώχεια και στη μιζέρια τα εισάγουμε στη δύσκολη αξία της καλοσύνης.

Ανεκτικότητα:

Το να σέβεσαι τις αξίες και τα δικαιώματα όλων των ανθρώπων ακόμη κι αν διαφωνείς με τα πιστεύω τους.

Από πολύ νωρίς τα μικρά παιδιά πρέπει να μάθουν και να τους γίνει συνείδηση πως όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, ανεξαρτήτως χρώματος, καταγωγής, θρησκείας ή εμφάνισης.

Δικαιοσύνη:

Το να διαλέγεις την ανοιχτόμυαλη συμπεριφορά και να συμπεριφέρεσαι δίκαια στους άλλους.

Μάθετε στο παιδί σας τι είναι δικαιοσύνη, διδάξτε του να συμπεριφέρεται δίκαια καθώς και τους τρόπους να αντιδρά στο άδικο.

Πώς θα χτίσετε την ηθική νοημοσύνη του παιδιού

Μια άλλη επίσης ενδιαφέρουσα άποψη για την ηθική νοημοσύνη είναι αυτή της αμερικανίδας ψυχολόγου και ειδικής σε θέματα ανατροφής Mimi Doe. «Η διανοητική και η συναισθηματική αντίληψη είναι σημαντικές», λέει η ψυχολόγος «στην ερώτηση όμως για το τι μετράει περισσότερο, το μυαλό ή η καρδιά, συνήθως ξεχνάμε την ψυχή.

Και αυτή είναι που έχει τη μεγαλύτερη επίδραση στη διαμόρφωση της προσωπικότητας ενός παιδιού». Μέσω της ιστοσελίδας της για την πνευματική ανατροφή των παιδιών, η Ντο παρέχει συμβουλές και υποστήριξη στους γονείς που θέλουν να αναθρέψουν ηθικά τα παιδιά τους.

Να σκέφτεστε θετικά

Τα παιδιά ανταποκρίνονται πάντα στις υψηλές ή χαμηλές προσδοκίες των γονιών τους, γι’ αυτό τοποθετήστε τον πήχη ψηλά. Να εμπιστεύεστε τις επιλογές του παιδιού σας. Προτιμήστε να πιστεύετε ότι θα κάνει το σωστό και όχι το λάθος. Και περιμένετε από αυτό να δείχνει σεβασμό σε σας, στους άλλους και στον εαυτό του. Πάνω απ’ όλα, όμως, να πιστεύετε ότι θα έχει μια ευτυχισμένη ζωή.

Αποφεύγετε να διαβάζετε δυσάρεστες έρευνες και να φοβάστε διαρκώς για το μέλλον του. Στην εποχή του υλισμού και της «τοξικής παιδικής ηλικίας» είναι εύκολο να μας κατακλύσει ο φόβος ότι οι ζωές των παιδιών μας πήγαν στραβά με κάποιον τρόπο. Κι όμως, η παιδική ηλικία μπορεί να είναι ακόμα μια περίοδος διασκέδασης και αθωότητας και να έχει πολλά ηλιόλουστα απογεύματα με παιχνίδια στην πλατεία.

Μάθετε να ζείτε τη στιγμή

«Τα παιδιά το καταλαβαίνουν όταν δεν είστε πραγματικά συγκεντρωμένοι σε αυτά», μας λέει η Ντο. Η αφηρημάδα και η συνεχής έγνοια για άλλα πράγματα εκλαμβάνεται από εκείνα ως αδιαφορία. Όπως χαρακτηριστικά είπε ένα τετράχρονο παιδί: «Μαμά, μπορείς να με ακούσεις με το μπροστινό μέρος του προσώπου σου;» Το πιο σημαντικό πράγμα λοιπόν που μπορείτε να διαθέσετε στο παιδί σας είναι ο χρόνος σας.

Και αν αφιερώσετε χρόνο, θα μπορέσετε να χαλαρώσετε και να απολαύσετε τη στιγμή. Πολύ συχνά, πολύτιμες στιγμές μάς προσπερνούν γιατί είμαστε πολύ απασχολημένοι για να τις διακρίνουμε ή ανησυχούμε για κάτι που έχει ήδη περάσει ή μας απασχολεί κάτι άλλο που μπορεί να συμβεί ή και να μη συμβεί. Αντ’ αυτού, δοκιμάστε να αφιερώσετε όλη σας την προσοχή στο παρόν.

Κατεβάστε ταχύτητα

Αυτό είναι πολύ σημαντικό αν θέλετε να απολαύσετε τις ώρες που περνάτε με τα παιδιά σας. Αναπτύξτε δομές και υιοθετήστε συνήθειες στη ζωή σας που να δίνουν και σε σας και σε εκείνα χώρο να αναπνεύσετε.

Για παράδειγμα, ξεκινήστε δέκα λεπτά νωρίτερα για το ραντεβού με το γιατρό, για να μπορέσετε να περπατήσετε με το παιδί στο πάρκο που βρίσκεται στο δρόμο για το ιατρείο και να σταματήσετε για να μυρίσετε τα λουλούδια. Αυτά τα μικρά πράγματα είναι που βοηθούν τα παιδιά να καλλιεργήσουν τον ψυχισμό τους και τα κάνει να αισθάνονται ότι ζουν σε έναν θαυμαστό κόσμο.

Να επιβραβεύετε και τη συλλογική προσπάθεια

Παρακολουθείτε το παιδί σας που παίζει ποδόσφαιρο. Στο τέλος του αγώνα τρέχει προς το μέρος σας ζητώντας την επιβράβευση. Εσείς του λέτε: (α) «Ουάου! Ήσουν με διαφορά ο καλύτερος παίκτης στο γήπεδο. Είσαι πραγματικά εκπληκτικός» ή (β) «Τι καταπληκτική ομάδα που έχετε, όλοι σας δουλέψατε έξοχα. Ήταν ένα συναρπαστικό παιχνίδι».

Όλοι μπαίνουμε στον πειρασμό να υιοθετήσουμε την πρώτη επιλογή επειδή τα παιδιά λατρεύουν τους επαίνους και διψούν για την αποδοχή των γονιών τους. Καλύτερα όμως να επιλέξετε τη δεύτερη. «Υπενθυμίζοντας στο παιδί ότι είναι μέρος ενός συνόλου -σε αυτή την περίπτωση μιας ποδοσφαιρικής ομάδας- αποκτά την αίσθηση ότι συνυπάρχει δημιουργικά και σε σχέσεις εξάρτησης με τους άλλους ανθρώπους. Αυτό είναι στοιχείο-κλειδί για την ανάπτυξη μιας υγιούς συνείδησης», λέει η ψυχολόγος.

Γίνετε χαρούμενοι

Πριν αρχίσετε να ανησυχείτε για την ευτυχία του παιδιού σας, χρειάζεται πρώτα να αναζητήσετε τη δική σας. Τα παιδιά μπορούν να δουν πέρα από τα ψεύτικα χαμόγελα. Αν εκτιμάτε τον εαυτό σας, το παιδί σας θα το νιώσει και αυτό θα είναι ένα από τα πιο πολύτιμα μαθήματα ζωής. Η Μίμι Ντο μιλά για ένα δίλημμα που αντιμετώπισε κάποιο Σάββατο πρωί, όταν δεν μπορούσε να αποφασίσει αν θα πήγαινε στο μάθημα της γιόγκα (η «εγωιστική» επιλογή) ή αν θα έμενε στο σπίτι για να περάσει λίγο ποιοτικό χρόνο παρέα με τα παιδιά της (η επιλογή της «καλής μητέρας»).

Τελικά, αποφάσισε η μικρή της κόρη για εκείνη: «Μου είπε να πάω επειδή μετά το μάθημα της γιόγκα είμαι καλύτερος άνθρωπος και πιο καλή παρέα», θυμάται η Ντο. Όταν είστε χαρούμενοι και χαλαροί, αντανακλάτε θετική ενέργεια. Είναι μεταδοτική. Μην προσποιείστε ότι είστε οι τέλειοι γονείς, απλώς να είστε χαρούμενοι. Τόσο απλά.

Βρείτε την ψυχή σας

Δεν χρειάζεστε την επίσημη θρησκεία για να έρθετε σε επαφή με την ψυχή σας. «Λαμβάνω συνεχώς γράμματα από γονείς που λένε ότι έχουν ανάγκη και πραγματικά διψάνε να μεγαλώσουν τα παιδιά τους σε ένα πνευματικό σπίτι, αλλά δεν ξέρουν πώς να το κάνουν, επειδή έχουν απομακρυνθεί από την οργανωμένη θρησκεία», εξηγεί η Ντο. «Ωστόσο, η πνευματικότητα έρχεται από μέσα μας. Είναι το να έρθουμε σε επαφή με την εσώτερη αίσθηση του θαυμασμού και της χαράς και με το τι σημαίνει να είμαστε σε επαφή με τους άλλους ανθρώπους».

Κάνετε τα πιστεύω σας πράξεις

«Τα παιδιά είναι άγρυπνοι φρουροί της ηθικής των μεγάλων –ή της έλλειψής της», επισημαίνει ο καθηγητής Ρόμπερτ Κόουλς. «Ένα παιδί θα ψάξει για ενδείξεις σχετικά με το πώς πρέπει να συμπεριφέρεται και σίγουρα θα βρει πολλές από τον τρόπο με τον οποίο εμείς οι γονείς ζούμε τη ζωή μας». Με άλλα λόγια, μη μένετε στα λόγια. Κάνετε τα πιστεύω σας πράξη.

Ποτέ δεν είναι αργά για να ξεκινήσετε…

Τα μικρά παιδιά είναι πνευματικά από τη φύση τους. Δεν χρειάζεται να τους μάθετε να βιώνουν το θαυμασμό και τη χαρά. Επίσης, έχουν έναν φυσικό δεσμό με τους άλλους ανθρώπους και με το σύμπαν, αλλά η κουλτούρα μας τον καταστρέφει. Όταν γίνεστε γονείς, έχετε μια καλή ευκαιρία να επανεκτιμήσετε τις αξίες σας και να επανασυνδεθείτε με τον δικό σας πνευματικό εαυτό.

«Η εγκυμοσύνη είναι το σημείο εκκίνησης για τόσες πολλές μητέρες», λέει η Ντο. «Είναι η περίοδος κατά την οποία επανασυνδέονται με την πνευματικότητά τους. Τι θα μπορούσε να είναι πιο πνευματικό από μια νέα ζωή που μεγαλώνει μέσα μας;»

Το κλειδί είναι να διατηρήσουμε αυτό το συναίσθημα σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της ανατροφής του παιδιού. «Πολύ συχνά η φυσική πνευματικότητα των παιδιών συνθλίβεται από καλοπροαίρετους γονείς που ενδιαφέρονται να δουν αποτελέσματα και από ένα ανταγωνιστικό σχολικό σύστημα», προειδοποιεί η Ντο. «Ό,τι κι αν συμβεί, όμως, μην αφήσετε την αίσθηση θαυμασμού του παιδιού σας να μαραθεί και να σβήσει».

…και ποτέ δεν είναι αργά

Όλοι οι γονείς τα θαλασσώνουν μερικές φορές, μην ανησυχείτε. Μάθετε να λέτε συγγνώμη και να προχωράτε. Είναι πάντα χρήσιμη μια δεύτερη ευκαιρία τόσο για τον εαυτό σας όσο και για τα παιδιά. Με αυτό τον τρόπο τους δείχνετε και πώς να αντιμετωπίζουν τα δικά τους λάθη.

Ηθική νοημοσύνη για μια πιο έξυπνη κοινωνία

Το χτίσιμο της ηθικής νοημοσύνης δεν είναι βοηθητικό μόνο για το παιδί, αλλά και για όλη την κοινωνία. Με άλλα λόγια, η ηθική εξυπνάδα είναι το αντίδοτο στη μιζέρια και στην απώλεια της ελπίδας. Ένα ηθικά εκπαιδευμένο άτομο μπορεί να κυριαρχήσει στον άκρατο αυθορμητισμό του, να πολεμήσει τη βία και την κατάθλιψη. Είναι αντίδοτο στη βίαιη συμπεριφορά και μπορεί να δώσει υπόσταση σε μια άδεια ζωή.

Η ηθική νοημοσύνη είναι ίσως η πιο ανθρωποκεντρική απ’ όλες και σίγουρα εκείνη που μπορεί να συμβάλλει στο χτίσιμο μιας πιο δίκαιης και ευτυχισμένης κοινωνίας.

Φωτογραφία άρθρου: Ronda de la paz y la eterna primavera, Maugdo Vasquez Lopez

Πηγή : kids.in.gr

Μόνιμος σύνδεσμος σε αυτό το άρθρο: https://blogs.sch.gr/stratilio/archives/3153

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση