Από ένα βιβλίο¹ ιστορίας της Α΄Λυκείου της δεκαετίας του 1980 (1984 και μετά), που μεταξύ άλλων παρέθετε και άρθρα αμερικανικών και άλλων εφημερίδων προκειμένου να ερμηνεύσει ιστορικά ή επιστημονικά θέματα (!), αντλώ μια ομολογουμένως ενδιαφέρουσα αναφορά στην καθημερινή ζωή ενός Αμερικανού. Διαβάστε: ” … Ο τυπικός σημερινός² Αμερικανός πολίτης σηκώνεται από το κρεβάτι του που είναι φτιαγμένο πάνω σε ένα μοντέλο που προέρχεται από την Εγγύς Ανατολή και τροποποιήθηκε στην Β. Ευρώπη, πριν μεταφερθεί στην Αμερική. Πηγαίνοντας για πρόγευμα σταματάει να αγοράσει μια εφημερίδα πληρώνοντας με νομίσματα που είναι εφεύρεση της Λυδίας… Το πιάτο του είναι ένα είδος αγγειοπλαστικής που εφευρέθηκε στην Κίνα. Το μαχαίρι του είναι από ατσάλι, ένα μεταλλικό κράμα που πρωτοφτιάχτηκε στην Ν. Ινδία, το πηρούνι του, μια μεσαιωνική ιταλική εφεύρεση και το κουτάλι του ένα παράγωγο του ρωμαϊκού πρωτοτύπου. … Παίρνει τον καφέ του, προϊόν από φυτό της Αβυσσυνίας, …Όταν έχει τελειώσει το φαγητό του, κάθεται αναπαυτικά στην καρέκλα του, για να καπνίσει, που είναι μια ινδιανοαμερικανική συνήθεια, για να απολαύσει καπνίζοντας το προϊόν ενός φυτού που εγκλιματίστηκε στην Βραζιλία… Ενώ καπνίζει, διαβάζει τις ειδήσεις της ημέρας, καταχωρημένες στον τύπο με στοιχεία που εφευρέθηκαν στην Γερμανία. Καθώς απορροφάται με τις περιγραφές των ξένων προβλημάτων – κι αν είναι ένας καλός συντηρητικός πολίτης – ευχαριστεί μια εβραϊκή θεότητα στην ινδο-ευρωπαϊκή γλώσσα για το ότι γεννήθηκε 100% γνήσιος Αμερικανός …” (Λ. Σταυριανού, ΟΕΣΒ, Αθήνα 1985, σσ. 24-25)
¹Ένα ξεχασμένο βιβλίο που είχε συντεθεί φαινομενικά με προχειρότητα, στην πραγματικότητα με σκοπό να διασπάσει τη συνέχεια της γνώσης και της ισορροπίας που χρειάζονται τα νεαρά παιδιά των 15 χρόνων. Την εποχή εκείνη το βιβλίο “πέρασε” και διδάχθηκε ως βιβλίο ιστορίας για το Γενικό Λύκειο επί χρόνια και καμμιά διαμαρτυρία δεν είδε το φως της δημοσιότητας. Κανείς δεν προβλήθηκε να λέει, τουλάχιστον, ότι ενώ θα μπορούσε να είναι μια έκδοση του εμπορίου, όπως τόσες άλλες, καλό θα ήταν να μην διδάσκεται κατ’ αποκλειστικότητα στα σχολεία, αφού δημιουργούσε σύγχυση στην σπειροειδή τεχνική της μαθησιακής διαδικασίας που εφαρμοζόταν στη σχολική ιστορία. Πιθανόν, κάποιοι, σε οριζόντια πολιτική διαστρωμάτωση, στην πλάτη όλων μας συν-έπαιζαν και σχεδιάζαν το μέλλον των παιδιών μας από κοινού. Αυτών των παιδιών,που σήμερα έχουν παιδιά στην Α Λυκείου!
² εννοεί το 1979.
Δεν υπάρχουν σχόλια μέχρι τώρα ↓
Δεν υπάρχουν σχόλια ακόμη.