Μια προσπάθεια εν εξελίξει για να ανοίξουν τα αρχεία των υποθέσεων 370 και πλέον δασκάλων της πόλης της Νέας Υόρκης που παύθηκαν στη δεκαετία του ’50 λόγω των πιθανών δεσμών τους με τους κομμουνιστές. Εποχή του ψυχρού πολέμου, αμέσως μετά τον β΄παγκόσμιο πόλεμο (βλ. σχετ.: Joseph McCarthy. Ο κόσμος στον πλανήτη μοιράστηκε σε δύο στρατόπεδα, με επικεφαλής τους τις Η.Π.Α και την Σοβιετική Ένωση, έτσι ώστε να διαμορφωθούν συνειδήσεις, να σπαταληθούν τεράστια ποσά σε εξοπλισμούς και προγράμματα που δικαιώνουν το “δίκαιο της πυγμής” και να επηρεάσουν κάθε τομέα του πνεύματος και της κοινωνικής συμπεριφοράς των ανθρώπων με ποικίλες συνέπειες. Στις ΗΠΑ, επανεξετάζονται οι υποθέσεις των υπερηλίκων σήμερα διωχθέντων δασκάλων -για πολλούς από αυτούς, τα παιδιά τους είναι εκείνα που διεκδικούν την υστεροφημία των γονέων τους.
Στη φωτογραφία ο Irving Adler, 96 σήμερα, ζει στο Βερμόντ, και αναθυμάται την ημέρα που απολύθηκε από το γυμνάσιο υφαντουργικής Straubenmuller στο Μανχάτταν, ως εξής: “Δίδασκα, όταν ο προϊστάμενος έστειλε επάνω (στη τάξη) μια επιστολή που είχε λάβει, πριν λίγο, από τον επιθεωρητή, που ανακοίνωνε την αναστολή των καθηκόντων μου από το τέλος ημέρας.”
Η Margaret Harbatkin και ο άντρας της Sidney, δάσκαλοι και αυτοί που δεν ζουν πια, διεκδικούν την υστεροφημία τους μέσω των ενεργειών της κόρης τους Lisa, η οποία αναψηλαφίζει τις υποθέσεις ανάμεσα σε 150.000 έγραφα για τος δασκάλους στα οποία υπάρχουν πληροφορίες αλλά και πληροφοριοδότες. Αναλυτικά εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια μέχρι τώρα ↓
Δεν υπάρχουν σχόλια ακόμη.