spetsiotou blog Δάσκαλε … τον ήρωά μου!

Από τη Βουλή: Η ημέρα του Φιλελληνισμού Ι

8 Μαΐου 2009 από spetsiotou
· Δεν υπάρχουν σχόλια · εκδηλώσεις, ιστορία της εκπαίδευσης

logo1.gifΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμαστε στην Ειδική Ημερήσια Διάταξη με θέμα «Ειδική Συνεδριάση της Ολομέλειας της Βουλής για τον εορτασμό της ημέρας του Φιλελληνισμού και της Διεθνούς Αλληλεγγύης». Στην Ειδική αυτή Συνεδρίαση θα λάβουν το λόγο ο Πρόεδρος του Σώματος, ο κ. Σιούφας, οι Κοινοβουλευτικοί Εκπρόσωποι, οι πρώην Πρόεδροι της Βουλής, εφόσον το επιθυμούν, καθώς και ο Εκπρόσωπος της Κυβέρνησης για πέντε λεπτά ο καθένας.
Κύριε Πρόεδρε, έχετε το λόγο.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ (Πρόεδρος της Βουλής): Η καθιέρωση της 19ης Απριλίου, ημέρα του θανάτου του φιλέλληνα και υποστηριχτή της ελευθερίας του Ελληνικού πνεύματος Λόρδου Βύρωνα ως ημέρα Φιλελληνισμού και Διεθνούς Αλληλεγγύης υπογραμμίζει τη σημασία που αποδίδουμε ως Έλληνες στη συμβολή των φιλελλήνων κατά τη διάρκεια του αγώνα για την εθνική ανεξαρτησία αλλά και την αξία της διεθνούς αλληλεγγύης. Είναι όμως ημέρα τιμής στους σύγχρονους φιλέλληνες, στους ανθρώπους σε όλον τον κόσμο που έχουν αγάπη για την Ελλάδα, τον ελληνισμό, τους ανθρώπους που προωθούν τις αξίες του Ελληνικού πνεύματος. Ο φιλελληνισμός έφτασε στο απόγειο της έκφρασής του με τον μεγάλο ξεσηκωμό των Ελλήνων  το 1821. Λειτούργησε ως καταλυτικός παράγοντας της δημιουργίας του Ελληνικού κράτους υποστηρίζοντας με καίριο τρόπο τους μαχόμενους Έλληνες και αναδεικνύοντας το δίκαιο αίτημα της ελευθερίας στη διεθνή σκηνή. Ο Λόρδος Βύρωνας συγκαταλέγεται στους κορυφαίους υποστηρικτές του Ελληνικού αγώνα για την ελευθερία. Ένθερμος υποστηρικτής της δημοκρατίας, προστάτης των ανθρώπινων δικαιωμάτων και ελευθεριών και υπέρμαχος της εθνικής ανεξαρτησίας της Ελλάδας με το πνεύμα του εξέφρασε τις ιδέες της ελευθερίας. Στην Ελλάδα επέλεξε να επικεντρώσει το ενδιαφέρον του γοητευμένος από την ιστορία της, τον πολιτισμό της, αλλά και τους πανανθρώπινους μύθους της. Ο Λόρδος Βύρων υπήρξε για μας τους Έλληνες μια πραγματικά ηρωική μορφή. Ο πρόωρος θάνατός του στο Μεσολόγγι συγκίνησε ολόκληρο τον ελληνισμό. Τα κείμενά του δημιούργησαν ένα δυνατό ρεύμα ιδεών και αξιών που επέδρασε καταλυτικά στην πολιτική, ιδεολογική αλλά και λογοτεχνική σκέψη της εποχής του. Ο θάνατός του σε ηλικία 36 ετών προκάλεσε παγκόσμια αίσθηση και συγκίνηση. Το πένθος για το θάνατό του ήταν γενικό και ο Διονύσιος Σολωμός συνέθεσε ωδή στη μνήμη του με τίτλο: «Εις τον θάνατον του Λόρδου Βύρωνα». Όλοι θα θυμόμαστε αυτή την ωδή που λέει: «Λευτεριά για λίγο πάψε να χτυπάς με το σπαθί, τώρα σίμωσε και κλάψε εις του Μπάιρον το κορμί». Η διαχρονικότητα των μηνυμάτων του είναι αναμφισβήτητη. Η μνήμη του Λόρδου Βύρωνα οφείλει να παραμείνει ζωντανή ως ελάχιστος φόρος τιμής στον ενσαρκωτή θεμελιωδών δημοκρατικών ιδεών και αξιών. Ως Έλληνες τιμάμε τη μνήμη ενός άντρα που έδωσε τη ζωή του για την Ελλάδα. Ο πρώτος εορτασμός της ημέρας του φιλελληνισμού και της διεθνούς αλληλεγγύης στις 19 Απριλίου 2009 συνέπεσε με τον εορτασμό του Πάσχα αλλά και με τη συμπλήρωση 200 χρόνων από την πρώτη επίσκεψη του Λόρδου Βύρωνα στην Ελλάδα το 1809. Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τον εορτασμό αυτής της ξεχωριστής ημέρας σε συνεργασία με τα Ελληνικά Ταχυδρομεία η Βουλή των Ελλήνων κυκλοφορεί συλλεκτικό γραμματόσημο για το φιλελληνισμό και τη διεθνή αλληλεγγύη όπου απεικονίζεται η μορφή του μεγάλου φιλέλληνα σε χαρακτικό του χαράκτη Τάσου. Στο λεύκωμα συμπεριλαμβάνονται κείμενα που αναφέρονται στο κίνημα του φιλελληνισμού και στη συνεισφορά του Λόρδου Βύρωνα τα χρόνια της επανάστασης. Το μήνυμα που αναδεικνύει ο εορτασμός της ημέρας του φιλελληνισμού και της διεθνούς αλληλεγγύης είναι εκείνο της συμπαράστασης στα δίκαια αιτήματα των λαών για ελευθερία, δικαιοσύνη και δημοκρατία. Το μήνυμα αυτό μας βοηθά να μη χάνουμε την πίστη μας σε αιώνιες αξίες στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οφείλω όμως να αναφερθώ στο ότι η πρωτοβουλία που είχα ως Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων προς τον παριστάμενο Υπουργό Εσωτερικών κύριο Παυλόπουλο ύστερα από προτάσεις που έγιναν εδώ στη Βουλή τόσο από το δήμο Βύρωνα και το δήμαρχό του όσο και από τη βυρωνική εταιρεία που περιλαμβάνει διακεκριμένους πολίτες μεταξύ των οποίων συναδέλφους από τη Βουλή, έχει βρει την πλήρη ανταπόκριση από τον Υπουργό κύριο Παυλόπουλο ο οποίος και προώθησε το σχετικό προεδρικό διάταγμα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και καθιερώνεται από το 2009 η 19η Απριλίου ως ημέρα εορτασμού και τιμής στο Λόρδο Βύρωνα και τους φιλέλληνες, αλλά και ως ημέρα διεθνούς αλληλεγγύης. Ευχαριστούμε τον κύριο Υπουργό γι’ αυτή την πρωτοβουλία που είχε, όπως ευχαριστώ και εσάς που παρακολουθήσατε την ομιλία μου.
(Χειροκροτήματα)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κύριο Πρόεδρο. Το λόγο έχει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κύριος Πάγκαλος.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ πάρα πολύ που με διευκολύνετε και μου δίνετε την ευκαιρία να μιλήσω πρώτος γιατί έχω μία αδήριτη ανάγκη να απουσιάσω.
Πράγματι έχουμε τιμήσει στον τόπο αυτό –αυτό δείχνει ότι έχουμε συναίσθηση ως έθνος- τους φιλέλληνες και το φιλελληνισμό. Υπάρχουν αγάλματα, προτομές, αναφορές στα βιβλία μας -περιλαμβανομένων και των σχολικών βιβλίων- ονοματοδοσίες οδών. Ο λαός μας ξέρει να εκφράζει την ευγνωμοσύνη του προς αυτούς που συνέβαλαν θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή τους, πολλές φορές αναλώνοντας ολόκληρη την περιουσία τους και την οικογενειακή τους σταθερότητα, σε μία υπόθεση ενός αγώνα ενός λαού για να ελευθερωθεί και να υπάρξει. Πρέπει όμως κάποτε να αρχίσουμε να μελετάμε και αυτούς που μας μελετούν, δηλαδή πρέπει να δούμε πώς είδε η Ευρώπη και πώς έζησε η Ευρώπη το κίνημα του φιλελληνισμού γιατί οι άνθρωποι αυτοί δεν κινούντο ως μεμονωμένα άτομα μέσα σ’ έναν κενό χώρο, αλλά εξέφραζαν ιδέες και απόψεις, εξέφραζαν έναν ορισμένο τρόπο ζωής. Είναι πολύ πιθανό ότι ο Λόρδος Βύρων, αν δεν εύρισκε να προσθέσει στον εαυτό του την διάσταση του φιλελληνισμού και τη συνεχή και επαναλαμβανόμενη παρουσία του στην Ελλάδα, μπορεί να κατέληγε σε καμία σκοτεινή αγγλική φυλακή όπως ο συμπατριώτης του λίγα χρόνια αργότερα Όσκαρ Ουάιλντ, γιατί ήταν εξίσου σκανδαλώδης για ορισμένους κύκλους της Βρετανίας εκείνης της εποχής ο τρόπος σκέψης του και ο τρόπος ζωής του. Αλλά και σε άλλες χώρες οι φιλέλληνες υπήρξαν σημαντικές φυσιογνωμίες πολιτικών και ιδεολογικών διαφοροποιήσεων. Στην Αμερική οι φιλέλληνες έπαιξαν σημαντικό ρόλο στον διεξαγόμενο τότε αγώνα για την  εμπορική ολοκλήρωση των Ηνωμένων Πολιτειών οι οποίες δεν υπήρχαν ως τελωνειακή ένωση ακόμα. Το κάθε ομόσπονδο κράτος, το κάθε state είχε δικά του εμπορικά σύνορα και νόμους και επίσης υπήρχαν σοβαρότερα θέματα προς επίλυση όπως έδειξε η συνέχεια γύρω από το πρόβλημα της ιδιοκτησίας ή όχι δούλων. Δηλαδή, γύρω από το συμπλήρωμα της ελευθερίας, γύρω από την εφαρμογή της διακήρυξης της αμερικανικής ανεξαρτησίας που ενέπνευσε τους λαούς όλου του κόσμου στο σύνολο του λαού της ιδίας της Αμερικής. Το ίδιο συμβαίνει στην Γαλλία η οποία μαστίζεται από τις παλινορθώσεις και τις ανατροπές της μεταναπολεοντείου εποχής. Το ίδιο συμβαίνει στο Βέλγιο, που η Ελληνική Επανάσταση έπαιξε καθοριστικό ρόλο, στην διαμόρφωση του συντάγματος της Ελβετίας, στην Γερμανία η οποία ολοκληρώνεται. Παντού λοιπόν οι φιλέλληνες εκφράζουν ρεύματα που θέτουν τον άνθρωπο στην πρωτοπορία των κοινωνικών κινημάτων, πιστεύουν στην ελευθερία του, στην ανεξαρτησία της ανθρώπινης προσωπικότητας και στην αξιοπρέπεια του ανθρώπου.
Γύρω απ’ αυτές τις ιδέες διαμορφώθηκε μπορούμε να πούμε ο σύγχρονος ελληνικός πολιτισμός. Τεράστιο ήταν το ρεύμα δημιουργίας σε όλους τους τομείς της τέχνης που έδωσε η ελληνική επανάσταση. Γνωρίζω έναν έλληνα ευπατρίδη ο οποίος έχει μια συλλογή πολλών εκατοντάδων πήλινων αγαλματιδίων απ’ αυτά που ήταν εκείνη την εποχή της μόδας, του ύστερου ροκοκό όπως λέμε, με πρόσωπα που ενέπνευσε η ενημέρωση που είχαν εκείνη την εποχή γύρω από τον ελληνικό αγώνα: φουστανελοφόρους, ελληνίδες ημίγυμνες, Τούρκους αποτρόπαιους. Ελπίζω κάποτε η συλλογή, η οποία είναι πράγματι πολύτιμος, όπως εκδηλώσει ο ιδιοκτήτης της την πρόθεση, να περιέλθει στο Μουσείο Μπενάκη και να είναι προσιτή σε όλους όσους θέλουν να την δουν. Αλλά και άλλοι ζωγράφοι διαμόρφωσαν το τελικό τους στυλ και έμειναν στην ιστορία με βασικά τους έργα εμπνευσμένοι από την Ελληνική Επανάσταση. Άνθρωποι που ποτέ δεν είχαν έρθει στην Ελλάδα και ποτέ δεν είχαν μετάσχει άμεσα στα γεγονότα. Ο Ντελακρουά, παραδείγματος χάριν, στην Γαλλία. Αλλά και άλλοι πολλοί που δημιούργησαν με τις ιδέες της Ελληνικής Επανάστασης και την παράλληλη ανάπτυξη του νεοκλασικισμού μια αντίληψη για την σύγχρονη Ελλάδα που πολλές φορές κατά κάποιο τρόπο υπερέβαινε την πραγματικότητα. Γιατί ήταν μια αντίληψη εξωραϊσμένη και απλοποιημένη. Ήταν τότε που πίστεψε το σύνολο της ανθρωπότητας ότι τα αρχαία αγάλματα ήταν λευκά και διαμορφώθηκε ο μύθος του λευκού πεντελικού μαρμάρου. Χρειάστηκε να περάσουν δυο αιώνες για να ανακαλύψουμε ότι τα αρχαία αγάλματα και τα αρχαία μνημεία ήταν βαμμένα και μάλιστα με αρκετά βάρβαρα χρώματα πολλές φορές και φανταχτερά όπως χρυσά, ροζ, φιστικί και άλλα τέτοια χρώματα που οι αρχαίοι κατά κόρον προτιμούσαν. Πρόσφατα έγινε και έκθεση στην Αθήνα και το είδαμε αυτό. Είχαμε αυτή την αντίληψη για την Ελλάδα. Αντίληψη που συνέβαλλε στην αναζήτηση της καθαρότητας των ιδεών, την αντίληψη που συνέβαλλε στην αναζήτηση νέων οριζόντων για τους ευρωπαϊκούς λαούς. Και αυτό αν θέλετε είναι η δική μας συνεισφορά προς την εξέλιξη της σύγχρονης Ευρώπης. Ενισχύσαμε αυτό το ρεύμα με την ύπαρξή μας, με την παρουσία μας, με τις θυσίες των αγωνιστών του ’21.
Χρειάστηκε να περάσει πολύς καιρός για να μπορέσει η Ελλάδα, μετά τις αποφάσεις που επάρθηκαν από το 1980 και μετά, να συνεισφέρει στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση με την αυτοπρόσωπη παρουσία της, με την συμβολή της στην ευρωπαϊκή οικονομία και την ευρωπαϊκή πολιτική ζωή. Θα λέγαμε ότι το κίνημα των φιλελλήνων δικαιώθηκε και οδήγησε στην σημερινή πραγματικότητα: η ελεύθερη Ελλάδα που οι φιλέλληνες είχαν οραματιστεί είναι μια ανεξάρτητη περήφανη χώρα που συμμετέχει ενεργά στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Πάγκαλο.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Αδρακτάς.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΔΡΑΚΤΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στη διαδρομή της ιστορίας της ανθρωπότητας, τουλάχιστον κατά το τμήμα της που χαρακτηρίζεται από επάρκεια γραπτών στοιχείων και μέχρι τις μέρες μας, εντοπίζονται συμπεριφορές λαών, πολιτών, πνευματικών ηγεσιών που διακρίνονται από έντονη φιλική διάθεση ή επιλεκτικό θαυμασμό προς ορισμένους άλλους λαούς. Αυτό κατά κανόνα συμβαίνει ως αντίδραση προς τα επιτεύγματα, την ισχύ και την αδυναμία τους. Έχει, ωστόσο, παρατηρηθεί ότι οι ισχυρές φιλικές διαθέσεις λαών και ηγεσιών απέναντι σε άλλους λαούς, εκδηλώνονται εντονότερα και παίρνουν τη μορφή έμπρακτης συμπαράστασης όταν οι τελευταίοι υποστούν καταστροφή ή τους ασκηθεί βία. Αυτή η συναισθηματική αντίδραση συνιστά την υποδομή πάνω στην οποία οικοδομείται η τόσο αναγκαία, χρήσιμη και απαραίτητη διεθνής αλληλεγγύη. Σε κάθε ιστορική περίοδο και ανάλογα με τον πολιτικό και νομικό πολιτισμό, εκδηλώσεις διεθνούς αλληλεγγύης και έντονης συμπάθειας προς λαούς έχουμε σε εκείνες τις περιπτώσεις που παραβιάζονται βάναυσα αξίες δικαίου, όπου υπάρχουν καταλύσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κατάργηση εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας, αγώνας για ανάκτηση της ελευθερίας, εισβολή. Έχουμε, τέλος, εκδηλώσεις διεθνούς αλληλεγγύης με αφετηρία την ταύτιση εθνικών συνόρων ή διάσπαρτων ατόμων πάνω σε θέματα κυρίως θρησκεύματος ή πολιτικής ιδεολογίας. Πρόκειται ειλικρινά για ένα από τα ευγενέστερα ανθρώπινα συναισθήματα και αποτελεί η διεθνής αλληλεγγύη την πιο στέρεη ιδεολογική υποδομή πάνω στην οποία μπορούν να λειτουργήσουν οι αρχές της διεθνούς νομιμότητας. Ο χρόνος δεν μου επιτρέπει την αναφορά σε άπειρα τέτοια παραδείγματα. Είναι ο φιλελληνισμός, όπως τον γνωρίσαμε και εκδηλώθηκε κατά περιόδους, πράξη διεθνούς αλληλεγγύης προς το δικό μας λαό, προς το δικό μας έθνος. Και αυτό σε συγκεκριμένες ιστορικές συγκυρίες, όπως υπήρξε για παράδειγμα η περίοδος της εθνεγερσίας που συγκλόνισε την ανθρωπότητα ως γεγονός, ως τόλμημα και ως ελπίδα για άλλη προοπτική στον κόσμο. Είναι η περίοδος που γέννησε τους πλέον επιφανείς των σύγχρονων φιλελλήνων. Θα μου επιτρέψετε ωστόσο να επισημάνω ότι ο φιλελληνισμός αποτελεί μοναδικό μέχρι σήμερα φαινόμενο εκδήλωσης ενδιαφέροντος συνόλων ή ατόμων προς ένα έθνος που ευτύχησε να προσφέρει στην ανθρωπότητα το ποιοτικό άλμα, την αλλαγή από την υποταγή στο δόγμα, την ανακάλυψη και καθιέρωση του διαλόγου και της διαλεκτικής, τη στροφή από την παντοδυναμία της σατραπείας και το σατράπη στη δημοκρατία των ελευθέρων πολιτών, την αλλαγή από την αναζήτηση της αλήθειας στις εντολές του ιερατείου στον εντοπισμό της μέσα από τη φιλοσοφία και τη γνώση, στην αντικατάσταση του θυμιάματος προς την εξουσία με το δικαίωμα στη σάτιρά της. Ασφαλώς δεν υπάρχουν προνομιούχα έθνη ούτε προνομιούχοι λαοί. Οι Έλληνες όμως ευτυχήσαμε να δράσουμε γόνιμα σε περίοδο ιστορικών και κοινωνικών μεταλλάξεων. Γι’ αυτό πιστωνόμαστε με τη συμβολή μας στο ποιοτικό άλμα της ανθρωπότητας. Γι’ αυτό υπήρχαν πάντα φιλέλληνες και φιλελληνισμός. Γι’ αυτό επιχειρείται ακόμα και σήμερα σφετερισμός της ιστορίας μας. Το ίδιο επιβεβαιώνει η στροφή στα επιτεύγματα του πολιτισμού μας. Κάθε φορά που η ανθρωπότητα επιχειρεί ένα βήμα μπροστά, ο Αριστοτέλης ανακλήθηκε στο πέρασμα από το Μεσαίωνα στην Αναγέννηση.
Ο φιλελληνισμός θα διατηρεί πάντοτε τη μοναδικότητα των αιτίων που τον γέννησαν. Δική μας ευθύνη -και πρέπει κάποτε να το εννοήσουμε αυτό- είναι να συνεχίσουμε να δικαιώνουμε την ετερότητα και τη μοναδικότητα του φιλελληνισμού απέναντι σε άλλες εκδηλώσεις διεθνούς αλληλεγγύης.
Σας ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα)

Ετικέτες: ······················

Δεν υπάρχουν σχόλια μέχρι τώρα ↓

Δεν υπάρχουν σχόλια ακόμη.

Αφήστε μια απάντηση