Μετὰ τὴν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως ὁ πρῶτος οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Γεννάδιος Σχολάριος ἐπαναλειτουργεῖ τὴν πατριαρχικὴ Σχολὴ Κων/πόλεως ἤ Μεγάλη τοῦ Γένους Σχολὴ, ὅπως ὀνομάζεται μετὰ τὴν ἅλωση, ἡ ὁποία εἶναι τὸ φυτώριο τῶν ἀξιωματούχων κυρίως τῆς Ἐκκλησίας. Καὶ οἱ ἐλάχιστοι λόγιοι[1] πού ἔμειναν στὴν Κων/πολη, τὴν Θεσ/νίκη καὶ σὲ ἄλλες πόλεις συγκεντρώνουν γύρω τους μικρὸ ἀριθμὸ μαθητῶν. ʺΤούτων οἱ μαθηταὶ περιβληθέντες τὸ ἱερατικὸν σχῆμα –διότι οἱ Τοῦρκοι ἐσέβοντο πῶς μόνον τοὺς κληρικοὺς καὶ τοὺς ἰατροὺς- ἐδίδασκον τὰ γράμματα εἰς περιωρισμένον κύκλον μαθητῶν ἐν μοναῖς ἢ ναοῖς. Ἡ παιδεία τότε ἤρχιζε διὰ τῶν ἱερῶν γραμμάτων τῆς Ὀκτωήχου, τοῦ Ψαλτηρίου καὶ τῶν λοιπῶν ἐκκλησιαστικῶν βιβλίωνʺ
Περισσότερα εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια μέχρι τώρα ↓
Δεν υπάρχουν σχόλια ακόμη.