kantonopou’s blog

26.08.08 – Του Χάρη Λεοντάρη

Βρίσκεται κιόλας στα σχολεία η εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας με την οποία δίνεται η δυνατότητα απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών με μια απλή δήλωση. Νομίζω ότι πρόκειται για μια κυβερνητική απόφαση σε ένα σοβαρότατο θέμα χωρίς σοβαρή δικαιολογία.

Άλλωστε δεν μπορεί η Ν.Δ. να επικαλεστεί προγραμματική της δέσμευση, αφού ουδέποτε έχει αναφερθεί σε ανάλογο ζήτημα ούτε ως αντιπολίτευση ούτε ως κυβέρνηση. Αντίθετα κάθε φορά που οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ έθεταν ζητήματα που άγγιζαν τη θρησκευτική ζωή των Ελλήνων, αντιδρούσε ποικιλότροπα και στήριζε κάθε οργανωμένη διαμαρτυρία από διάφορους κύκλους και ομάδες.

Θυμούμαστε τα στελέχη της που δεν έχαναν ευκαιρία να κατηγορούν είτε τον Α. Παπανδρέου είτε τον Κ. Σημίτη ότι τάχα επιδίωκαν την αποδυνάμωση της Εκκλησίας και τον διαχωρισμό της από το κράτος, με στόχο την απαξίωση της από τους πολίτες. Ίσως να είναι ασθενής η μνήμη των οπαδών και να έχουν ξεχάσει πόσο λυσσαλέα αντιδρούσε η Ν.Δ. το 1982 όταν η κυβέρνηση τότε ήθελε να διευθετήσει την εκκλησιαστική περιουσία.

Ή θα ξεχάσουμε τη λαοσύναξη της Αθήνας από τον μακαριστό Χριστόδουλο και την υπογραφή του Πρωθυπουργού για την καταγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες;

Και είναι λογικό σήμερα ο πολίτης καλόπιστα και με αγαθή πρόθεση να αναρωτιέται τι συμβαίνει τόσο αιφνίδια στο εσωτερικό επίπεδο της Ν.Δ. και αποφάσισε να ρίξει τα βέλη της στον πυρήνα της Εκκλησίας, όπου βρίσκεται το μάθημα των Θρησκευτικών ως μέσο θρησκευτικής και κοινωνικής αγωγής των νέων.

Μήπως το κυβερνητικό κόμμα μεταλλάχτηκε σε κομμουνιστικό κίνημα και θεωρεί τη θρησκεία “όπιο” του λαού;

Μήπως η νεοφιλελεύθερη ιδεολογία δηλητηριάστηκε από τις αναρχικές θεωρίες του Μπακούνιν;

Ή τώρα διάβασαν οι Υπουργοί για τον ορθολογισμό του Διαφωτισμού και πέρασαν σε ανώτερο στάδιο ιδεολογικής ωρίμανσης;

Ο Υπουργός Παιδείας, λαλίστατος σε άλλα, τώρα ψελλίζει ότι είναι υποχρεωμένος να εφαρμόσει οδηγία της Ε.Ε.,

Γιατί όμως ξεχνάει η κυβέρνηση ότι στις Βρυξέλλες ψηφίζονται και θεσπίζονται μέτρα για την προστασία της ισοπολιτείας, της ισονομίας, της κοινωνικής προστασίας, του περιβάλλοντος και τόσα άλλα φιλολαϊκά;

Και γιατί δείχνει διάθεση τυφλής υποταγής σε ζητήματα συνείδησης και αγωγής, και μάλιστα υποδυόμενη μανδύα προοδευτικότητας;

Προσωπική μου γνώμη είναι ότι η κυβέρνηση έλαβε αυτή την απόφαση κινούμενη στα όρια χειρίστου λαϊκισμού με ενδείξεις μασονικής σκέψης.

Δείχνει “προοδευτική” για να αποπροσανατολίσει τον κόσμο από τα μεγάλα και ουσιώδη προβλήματα της εκπαίδευσης. Δηλαδή χρησιμοποιεί τα Θρησκευτικά ως δόλωμα για να μετριάσει τις αντιδράσεις σε νομοθετήματα βαθύτατα συντηρητικά, αντιλαϊκά και ταξικά, όπως είναι η αναγνώριση και αναβάθμιση των ιδιωτικών κολεγίων σε βάρος της ανώτατης εκπαίδευσης.

Οι στόχοι της κυβέρνησης με το πρόσχημα των Θρησκευτικών αποκαλύπτονται στις απαντήσεις των εξής ερωτημάτων:

– Όφειλε το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, το μόνο αρμόδιο για το περιεχόμενο των μαθημάτων γενικής παιδείας, να υποδείξει συγκεκριμένη λύση;

– Έδειξε κάποια επιστημονική έρευνα ότι δεν είναι χρήσιμα τα Θρησκευτικά για την αγωγή των νέων;

– Οι πολίτες, έστω και με δημοκρατική μέθοδο, έχουν ζητήσει την απαλλαγή στην υποχρεωτικότητα του μαθήματος;

– Η Ν.Δ. σε πολιτικό επίπεδο έχει αρνητική αξιολόγηση για την προσφορά του μαθήματος στη διαχρονικότητα του σχολείου;

Είναι υποχρεωμένη η πολιτεία να εφαρμόζει το άρθρο 16 του Συντάγματος που αναφέρει: “Η Παιδεία είναι βασική αποστολή του κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνειδήσεως και της διάπλασης τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες;).

Προσωπικά με τη βοήθεια της ιστορικής μου παιδείας και της επαγγελματικής εμπειρίας θεωρώ ότι το μάθημα των Θρησκευτικών έχει τη δυνατότητα υπό προϋποθέσεις, που ορίζει η παιδαγωγική επιστήμη, να λειτουργεί μέσα στο σχολείο ως παράγοντας για την αγωγή των νέων, την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και τη στερέωση της εθνικής ταυτότητας μας.

Με βάση τις παραπάνω σκέψεις η Ν.Δ. ως κυβέρνηση πέντε χρόνων όφειλε να δώσει λύσεις στα μεγάλα ζητήματα της εκπαίδευσης που ταλαιπωρούν το σύνολο των πολιτών και εμποδίζουν τον εκσυγχρονισμό της πατρίδας.

Σήμερα για τον Έλληνα πολίτη πρόβλημα με ευθύνη της κυβέρνησης είναι η συνεχής μείωση των δαπανών για την παιδεία, η απαξίωση του κρατικού Παν/μίου, η αναβάθμιση των κολεγίων, η μη χρηματοδότηση μεταπτυχιακών προγραμμάτων και έρευνας, η μείωση των εισακτέων στα Παν/μια κατά 14.000 θέσεις.

Και τι κάνει η κυβέρνηση όταν ο Έλληνας ξοδεύει τον μισό οικογενειακό προϋπολογισμό για την ολοκλήρωση της παιδείας των παιδιών του έξω από το σχολείο;

Θυμούμαστε οι μεγαλύτεροι, όταν φοιτήσαμε στα Παν/μια πριν από 20 ή 30 χρόνια, το μεγαλύτερο ποσοστό των φοιτητών είχε προέλευση από λαϊκά στρώματα. Αντίθετα τώρα η πλειονότητα των φοιτητών είναι παιδιά από εύπορες οικογένειες και το παν/μιο έχει ταξικό χαρακτήρα με ό,τι αυτό προοιωνίζει για την εξέλιξη και τον μελλοντικό προσανατολισμό της ελληνικής κοινωνίας.

Η κυβέρνηση αποφεύγει σταθερά τον διάλογο με την κοινωνία για όλα τα μεγάλα ζητήματα, λες και της δόθηκε λευκή επιταγή να διαχειρίζεται την τύχη μας κατά πως η ίδια βολεύεται. Είναι τώρα ώρα να αντισταθούμε συλλογικά σε κάθε κυβερνητική απόφαση που απειλεί την κοινωνική συνοχή και επιδεινώνει τη θέση μας ως πολίτες σε οικονομικό, πολιτικό και πολιτιστικό επίπεδο.

*Ο Χάρης Λεοντάρης είναι Πρώην Δημοτικός Σύμβουλος Ιωαννίνων – Δ/ντής του Γυμνασίου Πεδινής

Πηγή:http://www.neoiagones.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=5081&Itemid=85