kantonopou’s blog

ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ

Η Ανάσταση του Χριστού είναι η “απαρχή της αναστάσεώς” μας.

Συγγραφέας: kantonopou στις 21 Απριλίου, 2009

Από προχθές, Κυριακή του Πάσχα, και καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας αυτής που διανύουμε, δηλ. τη “Διακαινήσιμο”, όπως και όλη την τεσσαρακονθήμερη περίοδο ως την Ανάληψη του Κυρίου, ζούμε τη συγκλονιστικότερη φάση της θεανθρώπινης ζωής του Χριστού και βιώνουμε το θεολογικά και εσχατολογικά σημαντικότερο γεγονός για την Εκκλησία και όλο τον κόσμο. Και ο λόγος είναι ότι ο Χριστός, ο οποίος, ως Υιός και Λόγος του Θεού, είναι εικόνα του αόρατου Θεού και “πρωτότοκος πάσης κτίσεως”, με την Ανάστασή του, κατά τον Απ. Παύλο, έγινε και “π ρ ω τ ό τ ο κ ο ς α π ό τ ο υ ς ν ε κ ρ ο ύ ς”. Σε σχετικό σχόλιό του, ο ιερός Χρυσόστομος διευκρινίζει τον λόγο για τον οποίο ο Απ. Παύλος δεν είπε “πρωτότοκος των νεκρών”, αλλά “πρωτότοκος από τους νεκρούς”. Και η διαφορά έγκειται, κατ’ αυτόν, όχι στο ότι πέθανε πρώτος και αναστήθηκε πρώτος, εφόσον και άλλοι πριν απ’ αυτόν αναστήθηκαν, όπως αναφέρεται στην Παλαιά και στην Καινή Διαθήκη, αλλά στο ότι αναστήθηκε π ρ ώ τ ο ς α π ό τ ο υ ς ν ε κ ρ ο ύ ς και την Ανάστασή του δεν ακολούθησε ο θάνατος, όπως συνέβη με όλους τους άλλους νεκρούς, που επανήλθαν στη ζωή για μερικά χρόνια και μετά πέθαναν και πάλι. Στην περίπτωση του Χριστού δεν επανήλθε ο θάνατος, διότι “ουκ έτι αποθνήσκει, θάνατος αυτού ουκέτι κυριεύει “.Με τη φράση λοιπόν αυτή, “πρωτότοκος εκ των νεκρών”, ο Απ. Παύλος υποδηλώνει τη θεολογική “προέκταση” της Ανάστασης του Χριστού, η οποία δεν είναι ένα γεγονός, όπως και όλη του η ζωή, που αφορά αποκλειστικά μόνο αυτόν, αλλά όλους γενικά τους ανθρώπους, επειδή αποτελεί την “α π α ρ χ ή” και της δικής μας ανάστασης, τόσο από άποψη η θ ι κ ή, όσο και από άποψη ε σ χ α τ ο λ ο γ ι κ ή. Αυτός, που ήταν π ρ ώ τ ο ς στον ουρανό, κατέστη και “πρωτότοκος εκ των νεκρών”, δηλ. π ρ ώ τ ο ς αναστήθηκε από τους νεκρούς, για να χαρίσει με την Ανάστασή του την αφθαρσία κι έγινε έτσι π ρ ώ τ ο ς μέσα στην Εκκλησία, επειδή είναι η κεφαλή του Σώματός της. Αυτό το βαθυστόχαστο νόημα της Ανάστασης του Χριστού πρώτοι συνέλαβαν και βίωσαν οι άγιοι Απόστολοι, καθώς και οι λοιποί μαθητές του, οι οποίοι, αν έμεναν με τις εντυπώσεις που τους άφησε το μαρτύριο του Σταυρού, θα επέστρεφαν και πάλι στη λίμνη της Γενησαρέτ, ως άσημοι ψαράδες. ΄Ισως και να προβληματίζονταν, που διέθεσαν τρία χρόνια από τη ζωή τους, αφήνοντας κατά μέρος τις οικογένειές τους, τα σπίτια τους και τις δουλειές τους, για να ακολουθήσουν ένα “δημεγέρτη”, που τόσο αμφισβητήθηκε και είχε στο τέλος έναν τόσο τραγικό, επώδυνο και ταπεινωτικό θάνατο! Ας μην ξεχνάμε με ποια συναισθήματα οι δύο μαθητές του Χριστού, ο Κλεόπας και ο Λουκάς, πορεύονταν από τα Ιεροσόλυμα προς την Εμμαούς, επειδή πέρασαν ήδη τρεις ημέρες από τότε που συνέβησαν τα γνωστά τραγικά γεγονότα κι όμως δεν είχαν ακόμη δει τίποτε που να στήριζε τις ελπίδες τους στο Μεσσία. Γι’ αυτό, όχι μόνο αυτοί οι δύο, αλλά και οι άγιοι Απόστολοι και οι λοιποί μαθητές του Χριστού έγιναν άλλοι άνθρωποι, όταν τον συνάντησαν μετά την Ανάστασή του, συνομίλησαν μαζί του και έλαβαν απ’ αυτόν το ανέσπερο φως της νέας ζωής.Η πίστη στην Ανάσταση του Χριστού γεννά και την πεποίθηση στην “εν καιρώ” ανάσταση και όλων των κεκοιμημένων, διότι, όπως γράφει ο Απ. Παύλος, αφού πιστεύουμε ότι ο Ιησούς πέθανε και αναστήθηκε, έτσι και ο Θεός θα αναστήσει αυτούς που πέθαναν πιστεύοντας στον Ιησού, για να ζήσουν μαζί του. Ο θάνατος και η ταφή του νεκρού σώματος που ακολουθεί, δεν μπορεί να σημαίνει και το τέλος του ανθρώπου, εφόσον κάποια ημέρα, σύμφωνα με το όραμα του προφήτη Ιεζεκιήλ, ο Κύριος θα ανοίξει τους τάφους και θα βγάλει μέσα από τα μνήματα τα αναζωογονημένα σώματα. Ο Απ. Παύλος μάς βεβαιώνει ότι αυτό θα συμβεί με όλους τους νεκρούς. Το σώμα, που μετά τη νέκρωσή του θάβεται στη γη, θα αναστηθεί άφθαρτο, ζωοποιημένο από το Πνεύμα του Θεού.Προάγγελος αυτού του ελπιδοφόρου και χαροποιού μηνύματος αποτελεί η Ανάσταση του Χριστού. Να γιατί χαιρόμαστε και πανηγυρίζουμε για σαράντα ημέρες, όσο κράτησε η επί γης παρουσία του Χριστού μετά την Ανάσταση, όπως και κάθε Κυριακή, που είναι μία επανάληψη του ευφρόσυνου γεγονότος που ζούμε αυτές τις ημέρες.
21 – 4 – 2009 ΑΝΔΡΕΑΣ Ν. ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Διδάκτορας Θεολογίας

 Πηγή:http://www.politis-news.com/

Αφήστε μια απάντηση