kantonopou’s blog

ΕΝΑΣ ΕΡΗΜΙΤΗΣ που βασανιζόταν συχνά από τον δαίμονα της ακηδίας, έλεγε στον εαυτό του κάθε φορά που εκείνος του ψιθύριζε να κατεβαίνει στην πολιτεία και να συναναστρέφεται τους ανθρώπους:

– Γιατί χάνεις την υπομονή σου, άθλιε, και ζητάς να τρέχεις άσκοπα εδώ κι εκεί; Αρκεί που δεν είσαι ικανός για τίποτε· τουλάχιστον δόξαζε τον Θεόν που μένοντας εδώ δε σκανδαλίζεις και δε στενοχωρείς τους συνανθρώπους σου. Ούτε συ θλίβεσαι και σκανδαλίζεσαι απ? αυτούς. Αναλογίσου τα κακά από τα οποία σ? έχει προφυλαγμένο η αγαθότης του Θεού. Δεν αργολογείς, δεν έρχονται στ? αυτιά σου ανώφελες κουβέντες, τα μάτια σου δεν βλέπουν βλαβερές εικόνες. Ένα κακό σε πολεμά, η ακηδία. Αλλ? ο Κύριος σου είναι Παντοδύναμος και θα σε λυτρώσει από την αδυναμία σου και δε θα επιτρέψη ποτέ να δοκιμάσεις πιο μεγάλο πειρασμό από τη δύναμη σου.

Μ? αυτά τα λόγια ο Ερημίτης δίδασκε τον εαυτό του κι αντιστεκόταν με πείσμα στις επιθέσεις του εχθρούς, έως ότου ο Θεός βλέποντας την υπομονή του τον απάλλαξε εντελώς από την ακηδία.

  ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ– ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β?.