Η επόμενη μέρα μετά το θάνατο του Πατριάρχη Αλεξίου
Συγγραφέας: kantonopou στις 7 Δεκεμβρίου, 2008
Σημαντικό έργο αλλά και πολλά ανοικτά θέματα αφήνει στη Ρωσική Εκκλησία με το θάνατό του ο Πατριάρχης Μόσχας Αλέξιος. Σε σχέση με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τις άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες ο αείμνηστος Πατριάρχης αφήνει σε εκκρεμότητα:
– Το εσθονικό ζήτημα. Η Ρωσική Εκκλησία δεν δέχεται η υπό τη δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου Αυτόνομη Εσθονική Εκκλησία να συμμετέχει με την ιδιότητά της αυτή στις διάφορες εκδηλώσεις των Ορθοδόξων Εκκλησιών ή στους διαλόγους με τους ετεροδόξους. Για το λόγο αυτό αποχώρησε από το θεολογικό διάλογο με τους Ρωμαιοκαθολικούς, αλλά και από το Συμβούλιο των Ευρωπαϊκών Εκκλησιών, γιατί σ? αυτό έγινε δεκτή η υπό το Οικουμενικό Πατριαρχείο Εσθονική Εκκλησία και όχι και η υπ? αυτή αντίστοιχη Εκκλησία.
– Το ουκρανικό ζήτημα. Η Ρωσική Εκκλησία επιθυμεί η Ορθόδοξη Ουκρανική Εκκλησία να παραμείνει αυτόνομη υπό τη δικαιοδοσία της και να μη χειραφετηθεί από αυτήν και καταστεί ανεξάρτητη, όπως επιδιώκουν ο πρόεδρος της Ουκρανίας Γιούσενκο και μερίδα των ορθοδόξων της χώρας, που έχουν προσφύγει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και ζητούν να ενεργήσει υπέρ τους. Τον περασμένο Αύγουστο η ουκρανική προεδρία διοργάνωσε στο Κίεβο εορτές για τα 1.020 χρόνια από τον εκχριστιανισμό των Ρως από ιεραποστόλους του Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης, σε μια ενέργεια προώθησης των επιδιώξεών της. Ομως, ο Οικουμενικός Πατριάρχης, που ήταν το τιμώμενο πρόσωπο στις εκδηλώσεις, δεν ενέδωσε, κάτι που εκτιμήθηκε από τον επίσης παρόντα στο Κίεβο εκλιπόντα Πατριάρχη Μόσχας.
– Την Πανορθόδοξη Σύνοδο. Το Πατριαρχείο της Μόσχας έως τώρα προκαλεί προβλήματα στη σύγκληση της Πανορθόδοξης Συνόδου, λόγω της παρουσίας της Εσθονικής Εκκλησίας. Κατά την τελευταία πάντως συνάντησή του με τον Οικουμενικό Πατριάρχη στο Φανάρι ο μακαριστός Πατριάρχης Μόσχας είχε δεχθεί να συμμετάσχει στη νέα συνάντηση των Προκαθημένων, το 2009, με σκοπό να προωθηθεί η Πανορθόδοξη Σύνοδος.
– Το ζήτημα της διασποράς. Η Ρωσική Εκκλησία επιδιώκει να έχει ναούς και ποίμνιο σε όλο τον πλανήτη, παραβιάζοντας τις εκκλησιαστικές δικαιοδοσίες του Οικουμενικού και των άλλων Πατριαρχείων, αλλά και των Αυτοκέφαλων Εκκλησιών, κάτι που προκαλεί τριβές μαζί τους.
Στο εσωτερικό της Ρωσίας ο αείμνηστος Πατριάρχης Μόσχας δεν πρόλαβε να δει νομοθετημένο το καθεστώς των σχέσεων της Εκκλησίας με την Πολιτεία. Όμως, αφήνει στο διάδοχό του σημαντικές επιτυχίες σε όλους τους τομείς. Με την ηγεσία της Πολιτείας καλλιέργησε άριστες σχέσεις και πέτυχε αυτή να είναι παρούσα στις σημαντικές θρησκευτικές τελετές, να συνεργάζεται στενά με την Εκκλησία και να συμπαρίσταται στα σχέδιά της. Επίσης, πέτυχε η Εκκλησία να είναι παρούσα στα σχολεία, στις φυλακές, στα νοσοκομεία και στο στρατό.
Όταν ανέλαβε την Πατριαρχία βρέθηκε μπροστά στο ιστορικό γεγονός της κατάρρευσης της ΕΣΣΔ και της αρχής δημιουργίας της νέας Ρωσίας.
Τότε με την προσωπικότητά του κατόρθωσε να επιβληθεί στη ρωσική κοινωνία και να πραγματοποιήσει την εντυπωσιακή αναγέννηση της Ρωσικής Εκκλησίας, ύστερα από 80 χρόνια στυγνού, άθεου και ολοκληρωτικού καθεστώτος. Συνέβαλε στη συνοχή της ρωσικής κοινωνίας, με τα ανοίγματά του προς τους αλλόθρησκους συμπολίτες του, μουσουλμάνους, εβραίους και βουδιστές, ενώ μαζί με τον Πατριάρχη Γεωργίας Ηλία συνέβαλε στην καταλλαγή μεταξύ των Ρώσων και των Γεωργιανών.
Στο εξωτερικό πέτυχε την ένωση της Ρωσικής Εκκλησίας με τους εκτός των ορίων της χώρας Ρώσους, διακήρυξε ανοικτά την υποστήριξή του στους Σέρβους στην υπόθεση του Κοσσυφοπεδίου και κατηγόρησε τη Δύση για τους εναντίον τους βομβαρδισμούς. Εγκαινίασε ακόμη γραφείο της Ρωσικής Εκκλησίας στις Βρυξέλλες και είχε πολλές παρεμβάσεις στα ζωτικά για την Ευρώπη πνευματικά ζητήματα.
Με τον Πάπα δεν δέχθηκε να συναντηθεί, γιατί δεν υπήρξε υποχώρηση του Βατικανού στο θέμα του προσηλυτισμού των Ουκρανών μέσω της Ουνίας, αλλά δεν απέκλεισε ποτέ το διάλογο με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.