kantonopou’s blog

Του πρωτοπρ. Πολυκ. Γρ. Τύμπα
Η αγία μας εκκλησία τιμά σήμερα και προβάλλει προς μίμηση τον πρωτόκλητο μαθητή του Χριστού και φωτισμένο απόστολο Ανδρέα. Ήταν αδελφός του Πέτρου και πιστός μαθητής του Βαπτιστού Ιωάννου. Άλλο όταν αργότερα γνώρισαν τον Μεσσία, «τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου», τον ακολούθησαν μαζί με άλλους (Ιω. Α΄37). Έγιναν μαθητές του Χριστού και αλιείς των ανθρώπων. Εγκατέλειψαν τα πάντα και οικογένεια και εργασία και συγγενείς και φίλους και έγιναν οι μάρτυρες της Αναστάσεως του Κυρίου «έως εσχάτου της γης» (Πραξ. Α΄8).
Όλοι οι απόστολοι εξεπλήρωσαν στο ακέραιο την αποστολήν τους. Επεσφράγησαν δε την ζωή τους με μαρτυρικό θάνατο.
Ιδιαίτερα ο πρωτόκλητος Ανδρέας εργάστηκε με πολύ ζήλο για τον Ευαγγελισμό και την επιστροφή εις Χριστόν των Ελλήνων. Ενθυμείτο έντονα εκείνο το «ελήληθεν η ώρα, ίνα δοξασθή ο Υιός του Ανθρώπου, που είπεν ο Ιησούς όταν Έλληνες εζήτησαν να τον ιδούν (Ιω. Ιβ΄23). Έτσι ο Ανδρέας μετά την Πεντηκοστή περιέτρεξε την Μικρά Ασία και τον Εύξεινο Ποντο. Ίδρυσε την εκκλησία του Βυζαντίου (Κων/λεως). Ήλθε έπειτα στην κυρίως Ελλάδα κι εκήρυξε το Ευαγγέλιο στην Θράκη, την Μακεδονία, την Θεσσαλία, την Στερεά. Κατέληξε τέλος στην Πελοπόννησο, σκορπίζοντας παντού την αλήθεια, διαλύοντας τα σκότη της απιστίας, «πάντων φωτίζων τον νουν και πάντας διδάσκων γνώσιν σωτηρίας». Όπως δε είναι γνωστόν, υπέστη στην Πα΄τρα σταυρικό (Χιαστί) θάνατο και προσέφερε προθύμας το αίμα του θυσία ζώσα, ευάρεστη στον Θεό. Μαζί δε με τον Απ. Παύλο είναι οι κατ? εξοχήν απόστολοι ημών των Ελλήνων. Κι έχουμε καθήκον, αφού είμεθα «τέκνα τους αγαπητά», να γίνουμε μιμητές τους και να τους ακολουθούμε σε όλα.
Οι Θείοι Απόστολοι για μας είναι και παιδαγωγοί εις Χριστόν και Πατέρες. Οι νεοέλληνες να μη το λησμονούμε αυτό. Έχουμε καθήκον να μένουμε εδραίοι και αμετακίνητοι.
Ελλάδα και Χριστός μας χρειάζεται, όπως θα έλεγε και ο Αγ. Κοσμάς ο Αιτωλός. Οι νεοέλληνες είμεθα τέκνα των αγίων Αποστόλων και των Πατέρων της εκκλησίας μας. Οι άθεοι και πολέμιοι της εκκλησίας μας ας αναθεωρήσουν την στάση τους.
Εάν ζούσε σήμερα ο Απ. Ανδρέας θα μας έλεγε: Έλληνες, «εάν μυρίους παιδαγωγούς έχητε, αλλ΄ ου πολλούς πατέρες».