Μυρωδάτες Πασχαλινές και Ανοιξιάτικες Καλημέρες!

https://www.youtube.com/watch?v=n3xnaE-4o7c

Μικροί μας καλλιτέχνες! Εδώ είμαστε και πάλι μετά τις μέρες αυτού του ασυνήθιστου Πάσχα. Ασυνήθιστο γιατί βρήκε κάποιους αγαπημένους μας μακριά και επειδή δεν μπορέσαμε να κάνουμε όλα όσα κάναμε συνήθως. Δεν πειράζει όμως, γιατί,εκτός από καλλιτέχνες είσαστε και εξερευνητές και είμαστε σίγουρες ότι θα βρήκατε νέα και ενδιαφέροντα πράγματα να κάνετε!

Λοιπόν, πώς τα περάσατε;Πολύ θα θέλαμε να μας στείλετε φωτογραφίες ή ζωγριαφιές απ’ό,τι κάνατε το Πάσχα. Μήπως δοκίμασε κανείς να φτιάξει τα κουλουράκια που σας προτείναμε; Ή μήπως φτιάξατε άλλες λιχουδιές; Βγήκατε καθόλου στις αυλές και τους κήπους να ανακαλύψετε και να μυρίσετε τα λουλούδια που ανθίζουν; Θυμάστε τα λουλούδια που μάθαμε λίγο πριν το Πάσχα,την παπαρούνα, το κρινάκι, την πασχαλιά; Τα ανακαλύψατε να φυτρώνουν κάπου εκεί κοντά;  Ε, λοιπόν εγώ βρήκα μια ωραία μωβ πασχαλιά στον κήπο μου. Κοιτώντας τη, θυμήθηκα ένα παραμύθι για την άνοιξη. Πάει κάπως έτσι…

Το παραμύθι της άνοιξης.

«Μια φορά κι ένα καιρό ζούσε ένα κοριτσάκι με ένα γλυκό χαμόγελο και χίλιες φακιδούλες στο προσωπάκι της. Το έλεγαν Τζινέβρα κι έμενε σε ένα σπίτι στην εξοχή που την άνοιξη γέμιζε πουλιά, και λουλούδια όλων των χρωμάτων και μεγεθών. Το κοριτσάκι περνούσε πολλές ώρες παρατηρώντας τα μπουμπούκια να ανθίζουν.
Φέτος όμως, ενώ ο χειμώνας έδειχνε ότι τελείωσε, το κοριτσάκι δεν έβλεπε να αλλάζει τίποτα στη φύση. Ανήσυχη αποφάσισε, παίρνοντας μαζί και το μεγενθυτικό φακό της να ψάξει στοιχεία για τον ερχομό της Ανοιξης! Αρχισε να παρατηρεί κάθε μικρό χορταράκι κάθε φυλλαράκι ώσπου ξαφνικά είδε κάτι περίεργο. Λίγο πιο μακριά φαινόταν ένα ρούχο λουλουδάτο, ή μήπως ένας άνθρωπος;
Η Τζινέβρα, πλησιάζοντας περισσότερο, δεν περίμενε ποτέ ότι θα βρισκόταν μπροστά σε μια ανθισμένη γυναίκα! Ολα, από το πρόσωπο της ως και τα ρούχα της ήταν από λουλούδια! Απίστευτο!
Το κοριτσάκι προαπάθησε να ξυπνήσει την παράξενη γυναίκα με κάθε τρόπο, πετώντας της νερό (καταφέρνοντας μόνο να ανθίσουν δυο μαργαρίτες στην πλάτη της), φωνάζοντας μέσα στο αυτί της, κουνώντας την. Μόνο όταν άρχισε να μαδάει τα πέταλα από τα λουλούδια που είχε αντί για μάγουλα, αυτή ανασηκώθηκε, την κοίταξε στα μάτια και είπε:» Πω, πω τι κούραση! Γιατί με ξύπνησες; Ξεκουραζόμουν τόσο ωραία!»
«Συγγνώμη», είπε η Τζινέβρα, «πως σας λένε; Γιατί γίνατε έτσι;»
«Με λένε Φιορίντα, και ειλικρινά δεν ξέρω πως έγινα έτσι. Γεννήθηκα έτσι», είπε η γυναίκα.
Το κοριτσάκι την παρατήρησε ώρα πολλή και φώναξε :»Μα ναι! Σε ξέρω! Εσύ είσαι πίνακας ενός διάσημου ζωγράφου! Δε θυμάμαι το όνομά του! Τον έχω δει τον πίνακα στο μουσείο του Λούβρου!»
«Ο καλλιτέχνης που λες είναι φίλος μου και τον λένε Αρτσιμπόλντο. Μου έκανε το πορτρέτο γιατί είναι ο μόνος που γνωρίζει πως εγώ ξεκινώ την άνοιξη, την αγαπημένη του εποχή. Αλλά… φέτος νομίζω ότι δε θα τα καταφέρω να το κάνω….», εξήγησε η γυναίκα.
«Οχι; Γιατί; Η άνοιξη είναι και η δική μου αγαπημένη εποχή. Σε παρακαλώ …κάνε κάτι!» παρακάλεσε το κοριτσάκι.
«Δεν μπορώ! Εχω χάσει ένα λουλούδι…είμαι όπως ένα παζλ. Αν μου λείπει ένα κομμάτι αποδυναμώνομαι και δεν μπορώ να φέρω την άνοιξη» δήλωσε λυπημένη η Φιορίντα!
«Θα σε βοηθήσω εγώ» προσφέρθηκε η Τζινέβρα. «Κοίτα έχω μαζί μου το μεγενθυτικό φακό μου. Με αυτόν βρίσκω τα πάντα».

Ετσι η γυνάικα και το κοριτσάκι άρχισαν την εξερεύνηση. Εψαξαν κοντά στα κλαδιά των δέντρων, στις φωλιές των μυρμηγκιών, των σκίουρων και των πουλιών, στις όχθες του ποταμού, ανάμεσα σε πέτρες μεγάλες και μικρές, αλλά δεν κατάφεραν να ανακαλύψουν κάτι. Είχαν αρχίσει να απελπίζονται, όταν είδαν έναν άντρα καθισμένο σε ενα καρεκλάκι.
«Κοίτα! Ζωγραφίζει ένα ηλιοτρόπιο! Μα πως τα καταφέρνει, αφού ακόμα δεν έχει φυτρώσει ούτε ένα!» είπε η μικρή!
«Ορίστε ποιος μου έκλεψε το λουλούδι μου», φώναξε θυμωμένη η ανθισμένη γυναίκα. » Επρεπε να το είχα φανταστεί ότι ο Βαν Γκογκ θα ήταν ανακατεμένος!»
«Ε, εσύ! Δεν μπορούσες να περιμένεις να έρθει πρώτα η άνοιξη όπως κάθε χρόνο; Εσύ και η μανία σου με τα ηλιοτρόπια!» του είπε εκνευρισμένη.
Ο ζωγράφος, με κατσουφιασμένο πρόσωπο το’σκασε χωρίς να πει λέξη και η γλυκιά Φιορίντα κατάφερε να πάρει πίσω το λουλούδι που της έλειπε! Για να ευχαριστήσει τη Τζινέβρα που τη βοήθησε, άρχισε να στρώνει χαλιά από τριαντάφυλλα, να της χαρίζει χαρταετούς από κρίνους και να τη ντύνει με μαργαρίτες. Αρχισε να απλώνει λιβάδια πράσινα, να γεμίζει τον ουρανό με πουλιά που κελαηδούσαν και φύσηξε παντού ένα γλυκό ανοιξιάτικη αεράκι.
Είχε πια ανακτήσει όλες της τις δυνάμεις κι επιπλέον, είχε κερδίσει μια φίλη έτοιμη να τη βοηθήσει χωρίς να ζητήσει αντάλλαγμα….»

Βαν Γκονγκ- Ηλιοτρόπια

Σας άρεσε το παραμύθι; Μετά από τόσους ζωγράφους που γνωρίσαμε μέσα από τα ταξίδια τέχνης που κάναμε πριν το Πάσχα, χάρηκα που είδα και τον πίνακα αυτού του διάσημου Βαν Γκονγκ! Όμως αυτον τον Τζουζέπε Αρτσιμπόλντο δεν τον ήξερα. Έψαξα και βρήκα πληροφορίες για τα έργα του και ξέρετε τί βρήκα; Ε,λοιπ΄ν αυτός είναι ένας από τους πιο περίεργους αλλά και αστείους ζωγράφους που έχω συναντήσει! Σε όλους τους πίνακές του χρησιμοποιεί φρούτα,λαχανικά,λουλούδια ή άλλα αντικείμενα για να φτιάξει πρόσωπα!

Παρακάτω σας δίνουμε ένα βίντεο με έργα του που μπορείτε να δείτε με δύο τρόπους!Πρώτα δείτε το από μακριά. Βλέπετε τα πρόσωπα; Μετά ξαναδείτε το από πιο κοντά. Μπορείτε να ξεχωρίσετε από τί ειναι φτιαγμένο το κάθε πρόσωπο;

https://www.youtube.com/watch?v=kxf1bz-13fc&feature=emb_title

Εσείς μπορείτε να φτιάξετε ένα πρόσωπο με αντικείμενα που έχετε στο σπίτι; Περιμένουμε τις δημιουργίες σας στην -διάσημη πια!- γκαλερί μας ‘φτου και βγαίνω!’.