Η νυφούλα η Μυγδαλιά έβαλε τα νυφικά της
και μια γέρικη ελιά καμαρώνει τα προικιά της
-Μυγδαλιά μου, Μυγδαλιά, άκουμε κι εμέ να ζήσεις…..
Δε φοβάσαι το χιονιά?
Μα η μικρή μας Μυγδαλιά , εστολίστηκε διπλά!
Με λουλούδια και με χιόνια.
Το όμορφο ποίημα του Αλέξανδρου Κατακουζηνού, μας ενέπνευσε να δραματοποιήσουμε το ποίημα, να το απαγγείλουμε και να δράσουμε εικαστικά. Τα παιδιά δούλεψαν σε χαρτόνι συσκευασίας με δερμάτινο ύφασμα και τέμπερες.
Τα αποτελέσματα????
https://video.sch.gr/asset/detail/M1k3SaY9mZOaClVWFZAGaHBY/WKZgbVsOFRosiTEWnVy7iupM
Το έθιμο Γενίτσαροι και Μπούλες είναι ένα παραδοσιακό δρώμενο στη Νάουσα την περίοδο της αποκριάς. Το έθιμο αυτό , χρονολογείται στον 18ο αιώνα, ενώ οι ρίζες του ανιχνεύονται σε γιορτές στην αρχαία Ελλάδα, σχετικές με τον θεό Διόνυσο. Ο ζουρνάς και το νταούλι, συνοδεύει τους χορευτές σε κάθε τους βήμα, καθώς χορεύουν στους δρόμους της Νάουσας .
Την Κυριακή της Αποκριάς,
Το πολύ όμορφο ποίημα του Γιώργη Κρόκου, μας ενέπνευσε, το διαβάσαμε, το απαγγείλαμε και σιγοψιθυρίζοντάς το , τα παιδιά ετοίμασαν από ένα όμορφο δωράκι για το καθένα από τα δεντράκια της αυλής μας. Στα διαλλείματα οι πρώτες τους καλημέρες απευθύνονται στα δεντράκια τους. Η συμφωνία “Έκλεισ唨: Η ΑΓΑΠΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΙΝΗ
Με άχρηστο υλικό, χαρτόκουτες, ρολά από χαρτιά υγείας , πινέλα, χρώματα, φαντασία , κέφι αλλά και πολύ αγάπη για το δάσος και την άγρια ζωή, τα παιδιά έφτιαξαν τις αφίσες τους.
Με κουτιά από γάλα, ετοιμάσαμε τις φωλιές για τα πουλάκια, μια που η βορινή αυλή μας δεν είναι και τόσο φιλόξενη τις ημέρες που φυσάει ο βοριάς. Η κατασκευή κράτησε αρκετές ημέρες αλλά ήταν πολύ διασκεδαστική.
Ακόμα πιο όμορφα συναισθήματα αναπτύχθηκαν όταν κρεμάσαμε τις φωλίτσες στα δεντράκια μας και τις γεμίσαμε με σπόρους..
Το κρύο του χειμώνα είναι τσουχτερό και η αυλή μας βορινή. Θα αντέξουν τα σποράκια μας? Λοιπόν σκεφτήκαμε να ετοιμάσουμε ένα θερμοκήπιο. Ένα συρτάρι από παλιό ψυγείο, ένα κομμάτι γεωύφασμα , μερικές τρυπούλες στον πάτο του συρταριού και χώμα. Και φυσικά ενθουσιασμός, διάθεση για πειραματισμό και παρατήρηση!!
Χωρίσαμε το “χωραφάκι ” μας στα δύο . Από τη μια μεριά φυτέψαμε σπόρους αγγουριού και από την άλλη παντζάρια.
Ετοιμάσαμε τις ταμπέλες για να ξέρουμε πού είναι τα παντζάρια και πού τα αγγούρια.
Είμαστε έτοιμοι για το πότισμα.
Σκεπάσαμε το θερμοκήπιό μας με διάφανο πλαστικό για να μένουν οι σπόροι μας ζεστοί και υγροί. Το διάφανο πλαστικό αφήνει τις ακτίνες του ηλίου για να βοηθήσουν τους σπόρους μας να βλαστήσουν.
Το φύτεμα των σπόρων είναι μια εργασία που ενθουσιάζει και συγκινεί τα παιδιά
Τα παιδιά ποτίζουν , παρατηρούν, αγαπούν και φροντίζουν τα σποράκια τους, που πια βρίσκονται στο χώμα.
Τα σποράκια κάθε μέρα μεγαλώνουν, βγάζουν ρίζες και βλαστό.
Υψώνουν τα κεφαλάκια τους στον ήλιο.
Έγιναν ολόκληρα φυτά
Μαθαίνω και ευαισθητοποιούμαι για τα ζώα του δάσους
Εμπνευστήκαμε από το λαϊκό Ουκρανικό παραμύθι “Το μαγικό γάντι” και κάναμε κατασκευές, αφηγηθήκαμε, μετρήσαμε, αναγνωρίσαμε λέξεις, δραματοποιήσαμε διασκεδάσαμε αλλά κυρίως αγαπήσαμε τα ζώα του δάσους και την άγρια ζωή.
Το θεατρικό παιχνίδι έγινε διασκεδαστικότερο όταν φορέσαμε τις μάσκες μας. Οι φίλοι μας τα ζώα του δάσους πήραν σάρκα και οστά
Τα νεροκαμώματα , πειραματισμοί και προβληματισμοί
Το χιόνι που έπεσε στο νησί μας μετά από πολλά χρόνια, μας έδωσε την ευκαιρία να παίξουμε με τον πάγο.
Ζωγραφίσαμε με πάγο……
Μάθαμε για τους πιγκουίνους και τη ζωή τους στους πόλους…..
Πειραματιστήκαμε με αντικείμενα που γλιστρούν πάνω στο χιόνι, κάναμε υποθέσεις και καταγράψαμε τα αποτελέσματα κρατώντας σημειώσεις…….
Τέλος, είδαμε τους πιγκουίνους να σκαρφαλώνουν στα παγόβουνα και τί παθαίνουν όταν ο πάγος λιώνει.
Και κάπως έτσι ολοκληρώσαμε τη θεματική μας ενότητα, με την ελπίδα να δούμε και του χρόνου χιόνι να πέφτει στο νησί μας……
