Ένα video,  στα πλαίσια του ΠΜΣ του ΕΚΠΑ: ” Τεχνολογίες της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας για την Εκπαίδευση”.
Παραγωγή και Επεξεργασία Εκπαιδευτικού Video.

Η Μαίρη Παυλάκη, δεν είναι πια μαζί μας.  Η εκπαίδευση έχασε ακόμα μια ” εκπαιδευτικό” επι της ουσίας. Αυτή τη δουλειά της την αφιερώνω.  Με τίμησε με την φιλία της και ας …βιάστηκε να φύγει.

Υλικά: ένα μεγάλο σκεύος (μπολ, κατσαρόλα κτλ.), πλαστικά γράμματα, τρυπητή κουτάλα, πετσέτα.

Ο ρόλος της Ειδικής Αγωγής σε παιδιά με Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες είναι να ξεπεράσει τα κλειστά εκπαιδευτικά όρια της κλασσικής διδασκαλίας και να εντάξει μέσα στη διαδικασία τη συμμετοχή, τις αισθήσεις, τη κίνηση. Η μαθησιακή πράξη πρέπει να γίνεται εμπειρία ώστε η γνώση να βιώνεται και να γίνεται κτήμα του παιδιού. Τα παιδιά με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες είναι οι λεγόμενοι κιναισθητικοί και πολυαισθητηριακοί μαθητές και για αυτό πρέπει ένα πρόγραμμα παρέμβασης να προσφέρει ευκαιρίες μιας τέτοιας διδασκαλίας. Η άσκηση Γραμματόσουπα! ανήκει στις ασκήσεις που βοηθούν τα παιδιά να μάθουν τις μορφές των γραμμάτων ενισχύοντας την οπτική τους διάκριση και καλλιεργώντας παράλληλα τη λεπτή κινητικότητα τους.

Οδηγίες: Βάζουμε στη κατσαρόλα νερό και τα γράμματα. Προτρέπουμε το παιδί να “ψαρέψει” το γράμμα που θέλουμε.

Αφού το ψαρέψει το τοποθετεί στη πετσέτα με τη σωστή κατεύθυνση, δηλ. το /ε/ να κοιτάει προς τα δεξιά. Συνεχίζει μέχρι να τελειώσουν όλα τα γράμματα.

Tip: Προτιμήστε ένα σκεύος με μαύρο πάτο που κάνει την αντίθεση των χρωματιστών γραμμάτων πιο έντονη.

Η άσκηση ανάλογα με την ηλικία, τις δυσκολίες και τη γνώση που θέλουμε να μεταδώσουμε μπορεί να έχει πολλές παραλλαγές.

Παραλλαγές άσκησης:

• Να βρει μόνο τα φωνήεντα ή σύμφωνα.
• Να βρει το πρώτο/δεύτερο/τρίτο κτλ γράμμα της λέξης που ακούει.
• Να φτιάξει συλλαβές.
• Να ψαρέψει το σωστό /ι/, /ο/, κτλ ανάλογα με την καταληκτική ορθογραφία της λέξης που του λέμε.
• Να φτιάξει λέξεις.
• Να του βάλουμε τα γράμματα μόνο μιας λέξης και αυτό ψαρεύοντας με τη σειρά να σχηματίσει αυτή τη λέξη.
• Να ψαρέψει την αντίθετη/συνώνυμη λέξη απο αυτή που ακούει.

Γράψε, ω! γράψε ανεγκέφαλο στυλό
Τα γράμματά μου θέλω να ορίσω!…
Το ξέρω δεν είναι και κάτι θαυμαστό
Μπορώ πιο καλά, αν προσπαθήσω!…

Ωχ! κι αυτή η δασκάλα ξανά με κοιτά …

Σ’ εμένα κοιτά, κάτι λέει…

Γράψε, ω! γράψε ανεγκέφαλο, πια!
Βοήθα! η ζωή μου δεν σου φταίει!…

Ω! άλλο μη μπλέκεις καλό μου το ρο…
Μη μπλέκεις το ρο με το σίγμα!
Σαν τρία το έψιλον γράφεις, θαρρώ…
Δε νοιώθεις; μου βάζεις το ‘στίγμα’!…

Δεν έχεις διόλου ενσυναίσθηση πια!…
Σταμάτα! Κοιτάζει η δασκάλα…
Τα άλλα της τάξης τελειώσαν παιδιά!
Συντόμευε, βιάσου, τρεχάλα!…

Δε θέλω, καλό μου, να γράφεις λευκό!
Για άσπρο μιλάει η ιστορία…
Την έχω διαβάσει πενήντα, θαρρώ,
φορές! Γελάς; Δεν είναι ώρα γι αστεία!

Ω! σε ικετεύω καλό μου στυλό
Τον πόνο μου νοιώσε για λίγο
Σε πέντε γραμμούλες μονάχα γραπτό
Και λάθη σωρό, πώς τα κρύβω;

Λοιπόν! κάτι πρέπει να γίνει θαρρώ…
Προτείνω μια λύση: ειρήνη!
Αρκεί να δηλώνεις καλό μου στυλό
Τα λάθη… δική σου ευθύνη!

(ποίημα από ένα μαθητή με δυσγραφία).

Είναι απογοητευμένος…
Δουλεύει σκληρά, αλλά τα γραπτά και ο δάσκαλος άλλα λένε…
Δυσκολεύεται; Το γραπτό του δε διαβάζεται;
Δυσγραφία… Κούραση… Όμως,  δεν είναι τεμπέλης… Προσπαθεί και έχει ενδιαφέρον, αλλά… Ναι, έχει ακατάστατο γράψιμο και γενική ακαταστασία, αλλά… δεν είναι τεμπέλης ο καλός μας μαθητής. Την προσοχή μας θέλει και με τα μάτια του γεμάτα αγωνία ζητά βοήθεια…

Ας κατανοήσουμε τις ανακολουθίες του μικρού. Ας τον ενθαρρύνουμε να χρησιμοποιήσει έναν επεξεργαστή κειμένου στον υπολογιστή του, ακόμη και ενός ηλεκτρονικού ορθογράφου. Ας τον βοηθήσουμε να χρησιμοποιήσει στρατηγικές διόρθωσης. Θέλει χρόνο, να τον έχει. Διόρθωση του κειμένου μετά από ένα μικρό διάλειμμα!!!! Ας του επιτρέψουμε να μαγνητοφωνήσει τις εργασίες του ή ακόμη να κάνει μια διαφορετική παρουσίαση της εργασίας του, ενισχύοντας τις θετικές πλευρές του. Ας τον ενθαρρύνουμε να είναι υπομονετικός με τον εαυτό του.
Δυσγραφία…ένα βραχυκύκλωμα μεταξύ εγκεφάλου και χεριού. Κανονικά ο εγκέφαλος λαμβάνει την πληροφορία, την επεξεργάζεται και έπειτα στέλνει μήνυμα στο χέρι να διαμορφώσει τη συγκεκριμένη πληροφορία μέσω της γραφής, αλλά το δυσγραφικό χέρι δεν μπορεί να καταλάβει αυτά τα μηνύματα του εγκεφάλου και δημιουργείται σύγχυση, ανορθόγραφες λέξεις, κακοσχηματισμένες γραμμές και σχήματα. Η δυσγραφία  είναι ένα εξελισσόμενο πρόβλημα, προκαλεί κούραση στο γράψιμο,  δυσχεραίνει τη γραπτή ανταλλαγή ιδεών, προκαλεί φτωχή οργάνωση του κειμένου τόσο σε επίπεδο γραμμής όσο και σε επίπεδο σελίδας και  δε σχετίζεται με την ευφυΐα του παιδιού ή τη νοημοσύνη του. Είναι μια από τις πολλές όψεις  μιας μαθησιακής διαφοράς.
Το παιδί έχει ανάγκη να είναι αποδεκτό και αγαπητό για αυτό που είναι, για ό,τι είναι, για ό,τι κι αν είναι. Έχει ανάγκη να το αγαπάνε και να το φροντίζουν ανεξάρτητα από τη συμπεριφορά του, ανεξάρτητα από τις ικανότητές του, παρά τις αδυναμίες και τις αστοχίες του. Έχει ανάγκη  από μία άνευ όρων αποδοχή από το δάσκαλο, από τη δασκάλα. Πηγή

Νέα παραγωγή υπό ενωμένων εργοστασίων. Συμμετείχαν:  Σωτήρης Τερζίδης, Έλενα Ελληνιάδου,  Τερέζα Γιακουμάτου, Λιάνα Λιγνού.  Ευχαριστούμε τη Μαρία Λεωνίδα και τη Σοφία Παπαδημητρίου.

Όσοι διαμένουν ή επισκέπτονται το Δήμο Μοσχάτου-Ταύρου έχουν πλέον πρόσβαση σε 60 κοινόχρηστα ποδήλατα για τις μετακινήσεις και τις βόλτες τους. Με την αρχή της νέας χρονιάς, ο Δήμος έθεσε σε εφαρμογή το ευοίωνο αυτό σύστημα, το οποίο είναι κοινόχρηστο και συμβάλλει τόσο στη μείωση ρύπων και θορύβου, όσο και στη βελτίωση της υγείας των πολιτών. Το Σύστημα Κοινόχρηστων Ποδηλάτων είναι αυτοματοποιημένο και δωρεάν. Χρηματοδοτείται από το πρόγραμμα «Αστική Αναζωογόνηση 2012-2015» του Πράσινου Ταμείου, του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.

Τα ποδήλατα μας περιμένουν στο Μοσχάτο, στους εξής πέντε σταθμούς ενοικίασης: Στην Πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου (έναντι Δημαρχείου), στο σταθμό του ΗΣΑΠ στο Μοσχάτο (επί της οδού Θεσσαλονίκης), τέρμα τρόλεϊ, και στο οικοδομικό τετράγωνο 16, στην είσοδο του χώρου της διαμορφωμένης πλατείας (στη συμβολή των οδών Αθ. Διάκου & Αγ. Κωνσταντίνου). Επίσης στον Ταύρο, στο σταθμό του ΗΣΑΠ και στην πλατεία Ατταλείας.

Πολύ ωραίο το ποδήλατο! Το έχω δεί σε πολλές πόλεις – μικρές και μεγάλες – της Ευρώπης! Πας στους ειδικούς χώρους στάθμευσης ποδηλάτων, χρεώνεις την πιστωτική σου κάρτα και το αφήνεις πάλι σε ειδικό χώρο στάθμευσης. Άψογα!

Όμως: Υπάρχουν διαμορφωμένοι ποδηλατόδρομοι και δημότες με συνείδηση! Ακόμα και η σήμανση των φαναριών έχει προβλεφθεί για ποδηλάτες!

Στην Κώ το καλοκαίρι, που το ποδήλατο είναι μέσον για τους κατοίκους και μή, εδώ και αρκετά χρόνια, είναι Θεού δώρο ότι γλύτωσα το έμφραγμα! Στην Αθήνα- επειδή το ποδήλατο τελευταία έγινε της μόδας- οι ποδηλάτες κινούνται τυχαία! Είναι θαύμα που δεν έχουμε θρηνήσει θύματα. Ψεύτρα να βγώ, πιστεύω ότι δεν θα μείνει ποδήλατο στον δήμο Μοσχάτου, ούτε για δείγμα…Δυστυχώς! Οι λόγοι; Πολλοί. Κυρίως, γιατί οι δημότες δεν είναι εξοικειωμένοι με την προστασία του δημοσίου αγαθού, αλλά και λόγω ελλείψεως ποδηλατοδρόμων και ποδηλατικής αγωγής. Τα χρήματα αυτά, θα μπορούσαν να δαπανηθούν επ΄αγαθώ σε άλλες ανάγκες του δήμου. Βέβαια, θα γίνει η ζωή μας …ποδήλατο για μια ακόμη φορά.

Τα social media έχουν γίνει το Νο1 του διαδικτύου. Τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους: Ένα στα πέντε ετερόφυλα και τρία στα πέντε ομοφυλόφιλα ζευγάρια γνωρίζονται online, ενώ ένα στα πέντε ζευγάρια χωρίζουν εξαιτίας του facebook. Οι γενιές X και Y θεωρούν το e-mail ξεπερασμένο, ενώ η σημερινή γενιά του νηπιαγωγείου μαθαίνει μέσω iPad αντί για πίνακα και κιμωλία. Το 92% των δίχρονων παιδιών έχει ήδη το ψηφιακό του αποτύπωμα. Κάθε λεπτό ανεβαίνουν στο YouTube 72 ώρες βίντεο. Και αν η Wikipedia χώραγε σε βιβλίο, τότε θα είχε 2,25 εκατομμύρια σελίδες.

Οι εταιρείες βασίζονται στους χρήστες του twitter, αφού οι μισοί και παραπάνω από αυτούς έχουν προτείνει τουλάχιστον ένα προϊόν μέσω των λογαριασμών τους. Το χρήμα που κινείται μέσω εικονικών παιχνιδιών, αγοράζοντας στην ουσία άυλα πράγματα, ξεπερνά κατά πολλά εκατομμύρια δολάρια τον προϋπολογισμό του ποπ κορν των κινηματογραφόφιλων της Γης.

Παρ’ όλα αυτά το google, το facebook, το twitter και το YouTube δεν είναι ευπρόσδεκτα στην Κίνα. Πού θα εκτοξευτούν άραγε τα νούμερα αν αλλάξει αυτό;

Αυτά και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία μας δείχνει το Social Media Video 2013, φτιαγμένο από το συγγραφέα και σύμβουλο επί των social media, Erik Qualman.

Το project Immersion καταγράφει τις ανθρώπινες γκριμάτσες και αντιδράσεις, καθώς τα παιδιά βρίσκονται χωμένα με τα μούτρα στην τεχνολογία. Σουρεάλ πολεμικές ιαχές εναντίων ψηφιακών αντιπάλων («έλα εδώ, να σε μαχαιρώσω»), αταβιστικό πέρα-δώθε του κεφαλιού μπροστά από βίντεο κλιπ, απορία, τρόμος, αστείες μούρες και πού και πού, ένα μικρό δακράκι.

Το project του σκηνοθέτη Robbie Cooper καταγράφει από το 2008 τους ανθρώπους μέσα από την οθόνη και τον τρόπο που ανταποκρίνονται σε βιντεοπαιχνίδια, τηλεοπτικές εκπομπές, κινούμενα σχέδια, ταινίες, πορνό, έργα τρόμου, μουσικά βίντεο, αθλητισμό, κωμωδία, χρησιμοποιώντας τα διάφορα είδη των μέσων μαζικής ενημέρωσης με τα οποία βρισκόμαστε σε καθημερινή επαφή.

Ο στόχος του Immersion είναι να δημιουργηθεί μια σειρά πορτρέτων, καταγράφοντας και γεφυρώνοντας όλες τις γενιές μαζί μέσω της επαφής με την τεχνολογία. Το βίντεο θα ξεκινά με τα σημερινά μωρά που γεννιούνται μέσα στην τεχνολογία και θα τελειώνει με την μεγαλύτερη ηλικία, τότε που η τηλεόραση ήταν το μόνο πράγμα με οθόνη στο σπίτι.

Μπορούμε να συμμετέχουμε κι εμείς στο Project είτε ως σπόνσορες, είτε ως πρωταγωνιστές -αν φυσικά τολμάμε να κάνουμε γκριμάτσες που ξέρουμε πως θα υπάρχουν για πάντα στο ψηφιακό μας αποτύπωμα.

Η φαντασία του παιδικού μυαλού μεταβάλλει ένα απλό χαρτόκουτο σε έναν ολόκληρο κόσμο: από αερόστατο γίνεται κοντραμπάσο, χαρτοπαιχτική λέσχη, αυτοκίνητο, ναός, ποδοσφαιρικό τέρμα, μακάβριο κρεβατάκι του Κόμη Δράκουλα, μέχρι και ο τηλεφωνικός θάλαμος μέσα στον οποίο ο Κλάρκ Κεντ αλλάζει και γίνεται Σούπερμαν. Καμιά φορά ο ασυνήθιστος αυτός φίλος από χαρτόνι, γίνεται η αγκαλιά που σε κρατάει όταν κοιμάσαι.

Το βίντεο The Adventures of a Cardboard Box κινηματογραφήθηκε από τον βραβευμένο εικονογράφο και ντοκουμενταρίστα Temujin Doran για το διαγωνισμό Nokia Shorts 2011.

Δείτε το video εδώ!

Η αποτυχία της κοινωνίας μας είναι ότι δεν αποδέχεται την αποτυχία. Είναι κάτι σαν άγραφος κανόνας: αν αποτύχεις, αυτομάτως στιγματίζεσαι, μηδενίζεσαι και πάλι απ΄την αρχή. Αυτή τη ρετσινιά, αυτή τη λάθος κουλτούρα αποφάσισαν να αλλάξουν οι Φινλανδοί οι οποίοι διοργανώνουν εδώ και δύο χρόνια τη Μέρα της Αποτυχίας. Σε σχολεία, εταιρείες, καφέ, σε δημόσιους χώρους, μαζεύονται και μιλάνε ανοιχτά για τις ιστορίες αποτυχίας τους -ακόμα και τις πιο ντροπιαστικές- και μαθαίνουν ο ένας από τα λάθη του άλλου. Θέλουν, όπως λένε, να σπάσουν αυτό το φαύλο κύκλο: αποτυγχάνεις, δεν αποδέχεσαι την αποτυχία σου, ενίοτε τη φορτώνεις στους άλλους, ντρέπεσαι να μιλήσεις για τα λάθη σου, δε βρίσκεις εγκαίρως τη σωστή λύση, αποτυγχάνεις ολοκληρωτικά.

Και το τίμημα για την κοινωνία είναι μεγάλο, λένε οι διοργανωτές της Day of Failure. Με το φόβο της αποτυχίας δεν προχωράμε μπροστά, δεν ξεκινάμε κάτι νέο και τολμηρό. Φέτος αποφάσισαν να προάγουν την ημέρα αυτή σε Διεθνή. Συμμετέχουν λοιπόν 15 χώρες με διάφορες δράσεις και στόχος είναι κάποια στιγμή ο μη στιγματισμός της αποτυχίας, δηλαδή οι άνθρωποι να επιβραβεύονται για το θάρρος τους παρά το τελικό αποτέλεσμα. Σε αυτή την ιδανική κοινωνία περισσότερα όνειρα θα γίνονται πραγματικότητα.

Στις δράσεις συμμετέχει και η Ελλάδα με μια ανοιχτή ημερίδα που γίνεται στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μπορεί όμως κι ο καθένας ατομικά ή με την παρέα του να κάνει μια μίνι δράση ή έστω να στείλει στους φινλανδούς διοργανωτές μια φωτογραφία, ποζάροντας σε σχήμα F (όπως Failure). Φτάνει πια με το φασισμό της ατσαλάκωτης επιτυχίας. Πηγή