Το αρχείο σύγχρονων Ελλήνων συγγραφέων περιέχει πληροφορίες για συγγραφείς (ήδη 1.788 ονόματα) με βιογραφικό τους σημείωμα, φωτογραφία, πλήρη εργογραφία, τυχόν βραβεύσεις-διακρίσεις, μεταφραστικό έργο, μεταφράσεις, απόσπασμα από το έργο τους, οπτικοακουστικό υλικό, κατάλογο δικτυακών τόπων που σχετίζονται με τον κάθε συγγραφέα. Η επεξεργασία των δεδομένων υλοποιήθηκε σε συνεργασία με τους ίδιους τους συγγραφείς και τους εκδοτικούς οίκους τους που παρείχαν το πληροφοριακό υλικό και οι οποίοι στο εξής θα συμβάλουν στον εμπλουτισμό και την ανανέωσή του. Hδη λειτουργεί και προσφέρεται σε κάθε ενδιαφερόμενο χρήστη του κόμβου το Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών από τον 18ο αιώνα μέχρι το 1935.

φωτογραφία από το αρχείο Κ.Π.Καβάφη στο Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού

Το Ε.Λ.Ι.Α και η Ελληνική Αρχειακή Εταιρεία (Ε.Α.Ε.) έχουν συγκροτήσει έναν ειδικό κατάλογο αρχείων λογοτεχνίας (με ημερομηνία 10/3/2003), τα οποία μπορεί κάποιος να αναζητήσει στο φορέα ή κάτοχό τους.

Πρώτο ζητούμενο  για τη συγκρότηση του καταλόγου ήταν ο εντοπισμός και η γνωστοποίηση των αρχείων ή μεμονωμένων χειρογράφων που απόκεινται σε φορείς ή πρόσωπα καθώς η συνηθέστερη πρακτική στην ελληνική πραγματικότητα είναι αυτή της διάσπασης των αρχείων και της διαφορετικής τύχης και κατάληξης κάθε τμήματος.

Ο κατάλογος συγκροτήθηκε με την αποστολή ερωτηματολογίου σε ελληνικές βιβλιοθήκες και αρχεία, πανεπιστημιακές έδρες και βιβλιοθήκες της Ελλάδας και του εξωτερικού, λογοτέχνες ή πρόσωπα που συνδέονται φιλικά ή συγγενικά με εκλιπόντες λογοτέχνες. Το ερωτηματολόγιο στάλθηκε σε διακόσιους σαράντα παραλήπτες από τους οποίους ανταποκρίθηκαν περίπου εξήντα.

Τα πεδία που περιλαμβάνονται στην ηλεκτρονική βάση δεδομένων είναι: το όνομα του λογοτέχνη ή του αρχείου που περιλαμβάνει συναφές με τη λογοτεχνία υλικό, οι ακραίες χρονολογίες που καλύπτει το υλικό, ο φορέας στον οποίο απόκειται ή το πρόσωπο που κατέχει το αρχείο, τα διαθέσιμα εργαλεία έρευνας ή οι ηλεκτρονικές διευθύνσεις, όταν υπάρχουν. Στις πηγές  περιλαμβάνονται και αρχεία προσώπων που χωρίς κατ’ ανάγκη να είναι οι ίδιοι λογοτέχνες, συνδέονται άμεσα -ως λόγιοι, κριτικοί, εκδότες περιοδικών κ.λπ.- με την ιστορία της λογοτεχνίας.

Προς το παρόν ο κατάλογος είναι επικεντρωμένος στον 19ο και στον 20ό αιώνα. Έχουν παραληφθεί τα αρχεία των ζώντων λογοτεχνών που βρίσκονται στα χέρια των ίδιων.

Ας μιλήσει ο πατέρας για το παιδί του. Τί γλυκύτερο μίλημα απ` αυτό! (Αθήνα, 21 του Νοέμβρη 1906).

“Ποιος ξέρει ποια τσιγγάνα να μίλησε της καρδιάς μου – εδώ και πόσα χρόνια! Το μίλημα λαχταριστό. Κι έτσι φυτρώσαν από την καρδιά μου οι πρώτοι τέσσεροι στίχοι, το πρωτόπλασμα, που θα ξετυλίγονταν ύστερ` απο κείνο, κι αγάλια-αγάλια η πλάση μου:

Περδικόστηθη Tσιγγάνα,
ω μαγεύτρα, που μιλείς
τα μεσάνυχτα προς τ’ άστρα
γλώσσα προσταγής …

Ποιος ξέρει αν δεν πρωτόσπειρε στο νου μου το “Δωδεκάλογο του Γύφτου” μια πολύ ζωηρή, σαν όραμα, ενθύμηση της πρωτομαγιάς που χαιρόμουνα παιδάκι στον τόπο μου. Της πρωτομαγιάς που περνούσε με τους χορούς τους πλεμένους από τις γύφτισσες…  Ποιος ξέρει κι αν δεν ήταν η τσιγγάνα, που με χτύπησε, καμμιά ομορφιά που ζούσε κάθε άλλο παρά την πανάθλια ζωή του γύφτου, καμμιά ομορφιά φλογερή, μελαχροινή, ανυπόταχτη. Και τσιγγάνα λέγοντάς την, ανίσως δε μεταχειρίζομαι μια ποιητική μεταφορά. Κ` ύστερα η ομορφιά της γύφτισσας με βύθιζε ολοένα στην ιδέα της γυφτιάς. Κι από τη γύφτισσα πέρασα στο γύφτο. Ο ζουρνάς, το σφυρί, το φυσητήρι, το μουλάρι, το βιολί, η τέντα, οι μοίρες, τα μάγια,  τ` άγρια, τ` αναρχικά, τ` ανυπόταχτα, πάντα στον ολάνοιχτο αέρα, πάντα κάτω από τον ουρανό, η γύφτικη ζωή, η πλανεύτρα και πολυπλανεμένη, ξετυλίγονταν εμπρός μου. Και το έργο στα θέμελά του απάνω τόσο χτίζονταν πλατύτερο με πιο πολλά χωρίσματα. Κ` έτσι τα πρωτοσχεδίαστα “Λόγια του γύφτου“, τρία τέσσερα τραγούδια, γίνηκαν ο “Δωδεκάλογος“.

…Ο αστόχαστος θα πιστεύει πως ένας ποιητής διαλέγοντας βρίσκει τα θέματά του… Ο ποιητής δε διαλέει. Πυρώνεται και πάει μπροστά. Κατόπι, και στα καθέκαστα, έρχεται η υπομονετική και ξεδιαλέχτρα δουλειά.

…Πρόφαση κι αφορμή τον ήβρα το γύφτο για να ξεχύσω με κείνο, μέσα σ` ένα τύπο ταιριαστό με την ψυχή μου, τις λαχτάρες μου, τις διανοητικές… Τη συγκίνηση του πολίτη και του μελετητή μπροστά σε κάποια επεισόδια της Ιστορίας του Έθνους του.

…”Όλη η τέχνη του στίχου και του ποιητή -το είπε ο Βάγνερ σ` ένα από τα μουσικά του δράματα, νομίζω- σε τούτο κρέμεται: Να παρασταίνεις την αλήθεια του ονείρου”.

Από τον πρόλογο του ίδιου του ποιητή.

Εκατό χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση (1907) ο Δωδεκάλογος επανεκδόθηκε  διαδικτυακά  σε οπτικο-ακουστική παρουσίαση (video-podcast) και σε απλή ακρόαση (podcast) στη διεύθυνση http://www.palamas12.net/  Διαβάζειο Χάρης Πολιτόπουλος.

Θα πρέπει να περάσουν, νομίζω, πολλά χρόνια για να βρεθεί ένας άνθρωπος που να έχει τέτοια εμπειρία της γλώσσας μας. Την ήξερε πέρα ως πέρα, ως την πιο παράμερη της, αρχαία, μεσαιωνική, ιδιωματική, σε κάθε της απόχρωση, σε κάθε της τόνο.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ

Στο Διαπολιτισμό, το πρώτο Ελληνικό ηλεκτρονικό λογοτεχνικό περιοδικό, μπορείτε να αναζητήσετε κείμενα για πεζογραφία και ποίηση. Επίσης θα βρείτε συνεντεύξεις, κριτικές και μελέτες για την Ελληνική και ξένη λογοτεχνία.

 Χρήσιμα κείμενα για τη λογοτεχνία της κατεύθυνσης:

• Δ. Σολωμός: Ο Κρητικός
• Σεναριακές προσεγγίσεις λογοτεχνικών κειμένων: Kική Δημουλά, «Ο πληθυντικός αριθμός» και «Γας ομφαλός» 
• Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη “Όνειρο στο κύμα” :Μια σημειωτική ανάγνωση

 

Genevi?ve Couteau: Αλέξης Ζορμπάς, Παστέλ + μολύβι, 1990 (Γαλλία)

Jean-Claude Lorand: Ο φτωχούλης του Θεού Ακρυλικό, 1970 (Βέλγιο)

Στο πλαίσιο του εορτασμού της 20ης επετείου από την ίδρυση της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη, η Εταιρεία ανακοινώνει τη δημιουργία ιστοσελίδας (http://www.amis-kazantzaki.gr/) και το πρώτο συνέδριο για τον Καζαντζάκη στη Νότια Κορέα. Το συνέδριο με θέμα “Η ζωή και το έργο του Νίκου Καζαντζάκη” θα πραγματοποιηθεί στις 30 Οκτωβρίου 2008, στην πρωτεύουσα της Νότιας Κορέας Σεούλ.

Από την ενημέρωση της Πύλης για την Ελληνική Γλώσσα.

Δείτε και το σχετικό ενημερωτικό δελτίο.

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ
“Δύσκολη είναι η στιγμή που περνάει η ανθρωπότητα. Δεν πρόκειται μονάχα για τη σωτηρία του πολιτισμού, αλλά και για την ίδια τη ζωή του πλανήτη. Ο συγγραφέας πρέπει να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου. Από την ίδια του τη φύση είναι ένας ευαίσθητος σεισμογράφος και προβλέπει τον ερχομό των σεισμών. Να γιατί η κοσμοθεωρία μου δεν έχει σχέση με την αισθητική. Είτε το θέλω είτε όχι, θέτω τον εαυτό μου στην υπηρεσία του πεπρωμένου της εποχής μας. Η ζωή είναι στρατευμένη, στρατεύομαι κι εγώ μαζί της”.                                      Συνομιλίες με τον Pierre Sipriot, Γαλλική Ραδιοφωνία, 1957

“Νιώθω, πίσω από την τραγική μοίρα του σύγχρονου ανθρώπου, την ωραία και αιώνια φύση που δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τις εφήμερες τραγωδίες μας. Μας καταπνίγει η αγωνία, ασφυκτιούμε, νιώθουμε, όσο ποτέ άλλοτε, την ανάγκη ν? ανοίξουμε ένα παραθυράκι για να δούμε, σε μια γρήγορη αστραπή, τον ουρανό, τα άστρα, τη θάλασσα, την άνοιξη: αλλά παρευθύς το παραθυράκι ξανακλείνει και μένουμε ξανά αντιμέτωποι με τους σκοτεινούς δαίμονες που μας επιτίθενται. Να ρίξουμε μια σύντομη και βίαιη ματιά στη φύση, ανάμεσα σε δυο κραυγές αγώνα και αγωνίας, είναι, θαρρώ, ολοένα και περισσότερο μια απαραίτητη φυγή προς ένα χαμένο παράδεισο. Όμως η ματιά αυτή πρέπει να είναι πολύ σύντομη, γιατί δεν έχουμε πια καιρό να αργοπορούμε με λεπτομερείς περιγραφές”.
Συνομιλίες με τον Pierre Sipriot, Γαλλική Ραδιοφωνία, 1957

“Εγώ σε όλο μου το έργο τίποτα άλλο δεν έκανα, παρά τούτο: να μάχουμαι να μαντέψω και να διατυπώσω το πρότυπο του μελλούμενου ανθρώπου. Κι αυτός είναι ο Οδυσσέας στην Οδύσσεια, που έγραψα με «μεγάλον ιδρώτα», όπως λέει ο Dante. Προσπάθησα στην Οδύσσεια να διατυπώσω πώς φαντάζομαι τον «Άνθρωπο». Να δημιουργήσω ένα Καλούπι, μια μήτρα του ερχόμενου ανθρώπου”.  Γράμμα στον B?rje Kn?s, Αντίμπ, 24-8-1948

Η αφίσα του Αλέκου Φασιανού για τα 50 χρόνια από το θάνατό του.

Αλέκος Φασιανός: χαρακτικό, Ο Οδυσσέας του Καζαντζάκη

Κι άλλοι δικτυακοί τόποι για τον Καζαντζάκη:

ΙΔΡΥΜΑ “ΜΟΥΣΕΙΟ ΝΙΚΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ
ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ: Παρουσίαση με εικόνες και αρχειακό υλικό.
ΣΕΛΙΔΕΣ ΝΙΚΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ: Από το Ιστορικό Μουσείο Κρήτης.
Νίκος Καζαντζάκης

“Αλήθεια, με τα αρχαία κείμενα, εννοώ τα ελληνικά, μου συμβαίνει τούτο το ιδιότροπο· όσες φορές -και δεν είναι λίγες- δοκιμάζω να τα μεταφράσω, σταματώ πάντα σε κάποιο σημείο με τη σκέψη: “Μα τούτο είναι τόσο ωραίο, γιατί να τ` αλλάξει κανείς;”

(από το προλόγισμα του ποιητή στη μεταφραστική απόδοση του κειμένου της Παλαιάς Διαθήκης των Εβδομήκοντα)

Η εικόνα είναι ασπρόμαυρη ξυλογραφία του χαράκτη Τάσσου. Tο 1963 συναντήθηκε ο Γιώργος Σεφέρης και ο Tάσσος. H συνεργασία ποιητή και χαράκτη έδωσε ένα βιβλίο λιτό και πολύτιμο. O Tάσσος δούλεψε 2 χρόνια και χάραξε επτά ξυλογραφίες ασπρόμαυρες. Eικονίζουν τη Nύφη, τον Άντρα και το χορό. Περισσότερα…

Τι ωραία που είσαι αγαπημένη μου.
Τα μάτια σου σαν περιστέρια
Πίσω από το πέπλο σου.
Κοπάδι γίδια τα μαλλιά σου
Που κατεβαίνουν τις πλαγιές,
Κοπάδι κουρεμένα πρόβατα τα δόντια σου,
Που ανηφορίζουνε λουσμένα, όλα με δίδυμα
Και στείρο ανάμεσά τους δεν υπάρχει.

Τα χείλη σου σαν κόκκινο γαϊτάνι,
Γλυκιά η φωνή σου,
Τα μάγουλά σου σαν το ρόδι
Πίσω από το πέπλο σου.
Ο λαιμός σου περήφανος σαν πύργος,
Που? ναι χτισμένος με βασιλικές κορώνες,
Με τις ασπίδες των αντρειωμένων.
Τα δυο βυζιά σου δίδυμα ζαρκαδάκια
Που παίζουνε ανάμεσα στα κρίνα.

Μιχάλης Γκανάς, Άσμα Ασμάτων (Ελεύθερη Απόδοση), Μελάνι 2005

Ο Συμφραστικός Πίνακας Λέξεων (ΣΠΛ, Concordance) αποτελεί ένα εξειδικευμένο λεξικό, όπου κάθε λεξικός τύπος ενός, λογοτεχνικού συνήθως, κειμένου καταγράφε­ται τόσες φορές όσες απαντά στο έργο αυτό, πάντα συνοδευόμενος από τα άμεσα συμφραζόμενά του (context, έκτασης κατά κανόνα ενός στίχου ή μιας αράδας) και από ακριβείς παραπομπές.  Δεν παρέχονται ερ­μηνεύματα των λέξεων.

Ο ΣΠΛ του Γ. Σεφέρη περιλαμβάνει όλους ανεξαιρέτως τους λεξικούς τύπους  που απαντούν στο ποιητικό έργο του Σεφέρη, δηλαδή στα Ποιήματα, το Τετράδιο Γυμνασμάτων Β΄, τα Εντεψίζικα και τα Ποιήματα με ζωγραφιές σε μικρά παιδιά, μαζί με τα συμφραζόμενά τους.

Στα αποτελέσματα της αναζήτησης και στην πάνω  αριστερή πλευρά του ΣΠΛ σημειώνεται ο εκάστοτε ΛΤ και στα δεξιά σημειώνεται ο αριθμός εμφανίσεων του ΛΤ μέσα στο κείμενο.

Κάτω από το ΛΤ σημειώνονται στα αριστερά, η παραπομπή με το αρχικό γράμμα της συλλογής και τον αριθμό του ποιήματος, τον αριθμό σελίδας και τον αριθμό στίχου (λ.χ. Π130 223 056 ση­μαίνει: ποίημα αρ. 130 από την έκδοση των Ποιημάτων, σελίδα 223, στίχος 56).  Στα δεξιά, η φράση όπου απαντά ο ΛΤ. Η λεξική μορφή, για τη διευκόλυνση του αναγνώστη, γράφεται με ημίμαυρα στοιχεία (bold). Η κάθετη γραμμή (|) δη­λώνει το τέλος τίτλου, στίχου ή στροφής. Στο τέλος του ποιήματος δεν σημειώ­νεται κάθετη γραμμή.

Παρά το γεγονός ότι στον συμφραστικό πίνακα παρατίθενται οι ΛΤ και όχι τα λήμματα, σε κάποιες περιπτώσεις παρατίθεται και μια σύνθετη λεξι­κή μονάδα, ένα σύνολο λέξεων ή μια έκφραση ως ενιαίος ΛΤ. Η επιλογή αυτή ισχύει για:

• όλες ανεξαιρέτως τις λέξεις που ο Σεφέρης συνδέει με ενωτικό (π.χ. αγάλι-αγάλι, ένας-ένας, ίσια-πέρα, πρωί-πρωί, σιγά-σιγά), αλλά και γερο-σάτυρος, γερο-φωτογράφου, επίσκοπο-Αρχιερέα, Κάβο-Γάτα)
• όλα τα τοπωνύμια (Άγνωστο Στρατιώτη, Ειρηνικόν Ωκεανό, Ίππιος Κολωνός, Λουρένθο Μάρκες, Νεκρή Θάλασσα, Νέα Υόρκη, Ντουρ Ελ Σουέρ
• συγκεκριμένους γεωγραφικούς προσδιορισμούς (Μέση Ανατολή)
• υπαρκτά ή πλασματικά ονοματεπώνυμα (Αλ Καπόνε, Μαθιός Πασκά­λης, Στράτης Θαλασσινός, Σέρλοκ Χολμς)
• ονόματα αγίων (Άγιος Επιφάνιος, Άγιος Ιλαρίων, Άγιου Μάμα)
• τυποποιημένες εκφράσεις (άρτζι μπούρτζι, έξω φρενών, Ιησούς Χρι­στός Νικά, κοινή γνώμη)
• τυπικές προσωνυμίες (Θαλασσινός Γέρος, Καπετάν Δυσ­σέα, Ωραίας Ελένης)

Σημείωση: Ως λήμμα σημειώνεται ο τύπος της λέξης όπως απαντά στο λεξικό. Κάτω  από το λήμμα παρατίθενται όλοι οι ΛΤ που απαντούν στο κείμενο, μαζί με τον αριθ­μό των εμφανίσεών τους.

Πηγή: Εισαγωγή στον Συμφραστικό Πίνακα της Πύλης για την Ελληνική Γλώσσα

Την ώρα που ένα μεγάλο μέρος κριτικού και αναγνωστικού κοινού μοιάζει να αμφιβάλει για το μέλλον του βιβλίου με τη μορφή που έχει σήμερα, στον κόσμο των blogs γεννιέται ένας διαφορετικής υφής πολιτισμός: πεζογράφοι, ποιητές, δοκιμιογράφοι και κριτικοί καταθέτουν τη δουλειά τους δημόσια, αδιαφορώντας για πωλήσεις, διαφημίσεις σε ένθετα εφημερίδων και προθήκες βιβλιοπωλείων. Κι ενώ η έντυπη λογοτεχνία συγκεντρώνει τον κόσμο της κατά κύριο λόγο σε τεύχη ασταθούς περιοδικότητας και περιορισμένης διάθεσης, η ελληνική μπλογκόσφαιρα διαθέτει απλά το Ποιείν. Περισσότερα…

«Η Επιθεώρηση Ποιητικής Τέχνης «poiein.gr» είναι μια ιστοσελίδα για ποιήματα, ποιητές και ποίηση (ίσως…) από όλο τον κόσμο. Εμπνευστής της ο ποιητής Σωτήρης Παστάκας και αφετηρία της το 2001 (στην αρχή ως προσωπική ιστοσελίδα). Από τον Δεκέμβριο 2006 λειτουργεί ως διαδικτυακό λογοτεχνικό περιοδικό με καθημερινή ανανέωση, το οποίο περιέχει 16 μόνιμες στήλες και έχει ημερήσια επισκεψιμότητα 968 επισκέπτες (max.1168), σύνολο 30.009 επισκέψεις για το μήνα Μάιο 2008.

Στις μόνιμες στήλες του Ποιείν, συναντάμε ποιητές από όλο τον κόσμο, νέους- πρωτοεμφανιζόμενους, παρουσιάσεις βιβλίων, κείμενα για την αγορά του βιβλίου, μικρά δοκίμια ποιητικής, αναγνώσεις- κριτικές κ.ά. καθώς και την ιδιαίτερη στήλη με τίτλο «Spontaneous Anthology», στην οποία παρουσιάζεται μοντέρνα ελληνική και ξένη ποίηση, επιλεγμένη και σχολιασμένη από φίλους- αναγνώστες του Ποιείν κι όπου προτείνονται ποιήματα (όχι ονόματα), σε μια προσπάθεια απόσταξης των άξιων δημιουργιών, μακριά από τη δημοσιότητα και τον μύθο των ίδιων των δημιουργών τους. Περισσότερα…

poiein podcast Το ραδιόφωνο της ποίησης. Ποιήματα, ποιητές και… μουσικές (ίσως). Κάθε Σάββατο πρωί.

Εικόνα : έργο του Κώστα Τσόκλη

“Στην εποχή της ψηφιακής επανάστασης τα πάντα αλλάζουν και μαζί τους και η λογοτεχνία, που μπορεί πλέον να πάρει τη μορφή ενός άυλου κειμένου, το οποίο ταξιδεύει χωρίς προορισμό, με τη μορφή του να βρίσκεται σε διαρκή ρευστότητα και να εξαρτάται άμεσα από το βαθμό της διάδρασης ανάμεσα στον αποστολέα και τον αποδέκτη”.

“Σήμερα όποιος ασχολείται με τη μελέτη της λογοτεχνίας έχει στη διάθεσή του όλες τις δυνατότητες που προσφέρει η ψηφιακή τεχνολογία: βάσεις δεδομένων, ψηφιακές βιβλιοθήκες, γλωσσικά και εγκυκλοπαιδικά βοηθήματα, εξαιρετικές ιστοσελίδες που αναφέρονται σε συγγραφείς, πολιτισμούς, λαούς, χώρες και σε ό,τι εν γένει μπορεί να χωρέσει ο νους του ανθρώπου. Χρήσιμα πράγματα που συχνά ενθαρρύνουν την κλοπή, την ευκολογραφία και την ασημαντολογία. Κάθε μέσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε, κουβαλά και τη φύρα του. Αλλά η γραφή, όπως λέει ο Χάινερ Μίλερ, «είναι ρίσκο, περιπέτεια, εμπειρία» και δεν πρέπει να τη φοβίζουν τα εμπόδια”.

Από το άρθρο του Δημήτρη Δημηρούλη Λογοτεχνία και Διαδίκτυο στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία.

Στην Πύλη για τις Λαϊκές Βιβλιοθήκες θα βρείτε χρήσιμες, σχολιασμένες συνδέσεις για τη νεοελληνική λογοτεχνία.

 

Στον ιστότοπο Ελληνικός πολιτισμός θα βρείτε:

• αρχείο ελληνικής μελλοποιημένης ποίησης
• τραγούδια για την ξενιτιά
• απαγελία ελληνικής ποίησης
• Εάν διδάσκετε το μάθημα της νεοελληνικής λογοτεχνίας στην Α΄ Γυμνασίου, θα βρείτε πολύτιμο τον διαδικτυακό οδηγό για την υποστήριξη των Κειμένων ΝΕ λογοτεχνίας Α’ Γυμνασίου, της Τερέζας Γιακουμάτου. Κι άλλη ενδιαφέρουσα πρότασή της: Φάκελοι υποστήριξης εκπαιδευτικού.