Ποτέ δε θα πειράξω τα ζώα τα καημένα·
μην τάχα σαν εμένα, κι εκείνα δεν πονούν;
Θα τα χαϊδεύω πάντα, προστάτης τους θα γίνω.
Ποτέ δε θα τ’ αφήνω στους δρόμους να πεινούν.

Aν δε μιλούν κι εκείνα κι ο λόγος αν τους λείπει,
μήπως δε νιώθουν λύπη, δε νιώθουν και χαρά;
Μήπως καρδιά δεν έχουν, στα στήθη τους κρυμμένη,
που τη χαρά προσμένει κι αγάπη λαχταρά;

…μαθαίναμε σαν παιδιά το γνωστό ποίημα του Ιωάννη Πολέμη.

Σήμερα, 4 Οκτωβρίου, τα παιδιά της Α’ τάξης μαζί με τη δασκάλα τους, κ. Μαρία Κάντζαρη, αφιέρωσαν λίγο από τον χρόνο τους για να μιλήσουν και να γράψουν για τα αγαπημένα τους ζωάκια,

και όχι μόνο:

ένα από αυτά ήρθε και στο σχολείο μας!