«Κανένας δέν μπορεῖ νά ἀρνηθεῖ ὅτι οἱ τρεῖς Ἱεράρχες μποροῦν νά σταθοῦν ὡς ὁδηγοί τοῦ σημερινοῦ ἀνθρώπου. Αὐτοί περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλον ἀντιμετώπισαν τόν ἄνθρωπο μέ ἕνα τρόπο ἀκριβῆ καί ὑπεύθυνο.
Τόν εἶδαν ὡς ἕνα ὄν μέ ἀπεριόριστη ἀξία, πλασμένο ἀπό τό Θεό γιά νά γίνει Θεός! Δέν τόν μελέτησαν μόνο μέ τή θεωρία, τόν βοήθησαν καί μέ τήν πράξη. Ἡ ζωντανή, ὁλοκληρωμένη καί ἀναγεννημένη προσωπικότητά τους περιέλαβε τόν ἄνθρωπο ὡς σύνολο. Τόν ἄνθρωπο μέ ὅλες τίς ἀξίες του: παιδεία, τέχνη, ἐργασία, κοινωνικότητα, οἰκογένεια, πατρίδα. Ἀγάπησαν ὅ,τι ὡραῖο καί ἀληθινό ὑπάρχει στόν ἄνθρωπο. Καί μάλιστα, ιδιαιτέρως στό νέο ἄνθρωπο. Τό παιδί. Το μαθητή μας. Γι ’αὐτό καί ἡ διδασκαλία τους εἶναι πολύτιμη σέ μᾶς πού καθοδηγοῦμε τό σύγχρονο νέο ἄνθρωπο.»
Ἀρχιμ. Ἠλία Μαστρογιαννοπούλου, Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καί ὁ ἄνθρωπος.
Η σημερνή μέρα ήταν αφιερωμένη στους τρεις Ιεράρχες . Στους πατέρες της εκκλησίας μας , τους προστάτες των γραμμάτων . Τη λέμε και γιορτή των Γραμμάτων, επειδή οι Τρεις Ιεράρχες, ο Μέγας Βασίλειος, ο Γρηγόριος ο Θεολόγος και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, αγάπησαν πολύ τα γράμματα. Πολύ μορφωμένοι και οι τρεις, αφιέρωσαν τη ζωή τους στον Χριστό και τα ελληνικά γράμματα. Έγραψαν πολλά βιβλία και υπερασπίστηκαν τη χριστιανική πίστη σε δύσκολους καιρούς. Οι τρεις Άγιοι έζησαν σχεδόν την ίδια εποχή. Ήταν άνθρωποι ταπεινοί, που αγαπούσαν πολύ τους συνανθρώπους τους. ‘Ό,τι είχαν το πρόσφεραν στους φτωχούς και σε όσους είχαν ανάγκη.
Ο Βασίλειος ίδρυσε νοσοκομεία, ορφανοτροφεία και σχολεία. Για το σπουδαίο του έργο η Εκκλησία τον ονόμασε Μέγα. Ο Ιωάννης είχε το χάρισμα να μιλά πολύ όμορφα και γι’ αυτό ονομάστηκε Χρυσόστομος. Ο Γρηγόριος δίδαξε τους ανθρώπους ότι ο Χριστός είναι Θεός, γι’ αυτό και ονομάστηκε Θεολόγος.
