Πριν κλείσουν τα σχολεία για τις διακοπές, αφιερώσαμε λίγη ώρα για τον μεγάλο μας ποιητή Οδυσσέα Ελύτη. Τα παιδιά μίλησαν για το σπουδαίο έργο του και με ένα μικρό θεατρικό φέραμε στο σχολείο μας λίγη από τη μαγεία του κόσμου του Ελύτη. Πρωταγωνίστησαν ο ήλιος, ο γλάρος, η Θάλασσα, οι γοργόνες, τα αστέρια, το μαγισσάκι, τα τζιτζίκια και φυσικά η ποδηλάτισσα… Ντύσαμε το έργο μας με τη μουσική του Θεοδωράκη, του Σπανουδάκη και φυσικά του Χατζιδάκι. Στη λήξη τα παιδιά τραγούδησαν πέντε από τα μελοποιημένα του ποιήματα.Το υπέροχο βιβλίο της Κατερίνας Τζαβάρα “Μαγικές διαδρομές στην Τέχνη- Οδυσσέας Ελύτης” μας έδωσε πραγματικά πολλές ιδέες για το αφιέρωμά μας.
Κολλάζ από το στολισμό της γιορτής μαςΤα φτερά που έντυσαν τους τζίτζικές μας
Με πρώτη ύλη το άσπρο κάνσον κατασκευάσαμε, γρήγορα κι εύκολα, πασχαλινά αυγά. Με το διακορευτή ανοίξαμε εύκολα μια τρύπα και περάσαμε την κορδέλα. Τα βαφτίσαμε “αβγά μενταγιόν”, γιατί τα παιδιά τα πέρασαν στο λαιμό τους. Η διάθεσή μας ήταν παιχνιδιάρικη γι’ αυτό και σχεδιάσαμε στα αβγά μας μάτια, μύτη και στόμα . Μπορούμε ,όμως, αν θέλουμε, να διακοσμήσουμε με αυτά, ένα κλαδί και να στολίσουμε έτσι μια γωνιά του παιδικού δωματίου.Βάλτε μπόλικη δόση φαντασίας και κατασκευάστε τα κι εσείς…
Σήμερα τελευταία μέρα το ρίξαμε στην κηπουρική. Σκαλίσαμε τον ταλαιπωρημένο κήπο μας και φυτέψαμε φυτά. Κάναμε μάχη για το φτυάρι και την τσάπα. Δύο μαθητές της Δευτέρας τάξης ορίστηκαν υπεύθυνοι για το πότισμα των λουλουδιών μας τις μέρες των διακοπών. Κουραστήκαμε λίγο, αλλά το χαρήκαμε…
Πήραμε κάνσον σε διάφορα χρώματα και κόψαμε τις καρτούλες μας. Κάναμε γαζιά γύρω γύρω. Όχι αληθινά….Με το μαρκαδόρο φυσικά. Το γκοφρέ χαρτί ανέλαβε να σχηματίσει την παράσταση του πασχαλινού αβγού μας. Το φτιάξαμε σε μικρά μπαλάκια και το κολλήσαμε με κόλλα στικ. Και ιδού οι δημιουργίες μας….
“Hot Cross Buns” is an English language nursery rhyme, Easter song and street cry referring to the spiced English bun associated with Good Friday and known as a Hot Cross Bun. It contains currants and is decorated with a white cross on the top. It is usually cut in half, toasted and buttered and eaten at Easter time. The cross on top of the bun commemorates the crucifixion. The treat was sold in the streets of England to the cry of “Hot Cross Buns!”, and dates back to the nineteenth century.
Lyrics
Hot cross buns!
Hot cross buns!
One a penny,
Two a penny,
Hot cross buns!
Give them to your daughters,
Give them to your sons.
One a penny,
Two a penny,
Hot cross buns!
Students learn it very quickly! Happy Easter to everyone!
Ένα δοχείο που μέσα θα βάλετε νερό και μια ποσότητα ατλακόλλας
Μικρά χαρτάκια από γκοφρέ χαρτί ή κρεπ, χαρτιά περιτυλίγματος κομμένα σε μικρά κομμάτια με το χέρι, χρυσόσκονη, πούλιες, φιόγκους ή αυτοκόλλητα.
Οδηγίες κατασκευής:
Αφού βράσετε τα αβγά, αφήστε τα να κρυώσουν καλά. Ετοιμάστε ένα μείγμα νερού-ατλακόλλας και βουτήξτε τα κομματάκια του χαρτιού. Τοποθετήστε τα πάνω στο κάθε αβγό διάσπαρτα ή το ένα δίπλα στο άλλο.
Αφήστε τα αβγά να στεγνώσουν καλά. Αν θέλετε, όσο η ατλακόλλα δεν έχει στεγνώσει καλά, πασπαλίστε με λίγη χρυσόσκονη. Το ίδιο μπορείτε να κάνετε και με γκοφρέ χαρτί.
Το έθιμο της λαμπάδας του Πάσχα ξεκινάει από τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους όπου οι νεοφώτιστοι χριστιανοί βαφτίζονταν πάντα Μεγάλο Σάββατο και Κυριακή του Πάσχα, μετά από ένα διάστημα προετοιμασίας. Η λαμπάδα που κρατούσαν στο χέρι συμβόλιζε το νέο φως του Χριστού που θα φώτιζε πλέον την ψυχή του νεοφώτιστου.
Ο στολισμός της Πασχαλιάτικης λαμπάδας είναι ένα παλιό και καθιερωμένο έθιμο στον Ελληνικό χώρο. Διαβάζουμε στην “Παιδική Πασχαλιά” του Παπαδιαμάντη:
Την λαμπάδα από μελισσοκέρι το ζέσταιναν λίγο, το έπλαθαν στα χέρια τους ή σε κάποιο τραπέζι, σοφρά κ.λ.π., το στόλιζαν με μια κορδέλα και μ’αυτό έκαναν – όπως έλεγαν – Ανάσταση ! Συχνά την στόλιζαν μόνα τους τα παιδιά, και παράβγαιναν ποιανού η λαμπάδα είναι η καλύτερη. Γιατί τις λεγόμενες «χυτές λαμπάδες», τις έφτιαχναν οι μελισσολόγοι (μελισσοκόμοι) και τις παρομοίαζαν με τις καλοφτιαγμένες – όμορφες κοπελιές, όπως λέει και το σχετικό λαϊκό δίστιχο: «Χαρώ μου το κορμάκι σου που‘ ναι χυτή λαμπάδα Άγγελοι σου χαρίσανε αυτή την ομορφάδα» ;
Στις μέρες μας, οι κάθε λογής πολύχρωμες και ολοστόλιστες πασχαλινές λαμπάδες, έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο σε στυλ, ευρηματικότητα και καλλιτεχνική έμπνευση ! Ο νονός ή όπως αλλιώς αποκαλείται, ο πνευματικός πατέρας κάθε παιδιού είναι αυτός που συνήθως εφοδιάζει το βαφτιστήρι του με μία πασχαλινή λαμπάδα.
Τη λαμπάδα την πρωτοανάβουμε το βράδυ της Ανάστασης. Όταν ο ιερέας εμφανιστεί στην Ωραία Πύλη προσφέροντας το Άγιο Φως λέγοντας “Δεύτε Λάβετε Φως”. Το φως αυτό μεταφέρεται στο σπίτι. Με το “Άγιο Φως” των κεριών οι άνθρωποι κάνουν το σχήμα του σταυρού πάνω από την κεντρική πόρτα του σπιτιού για καλή τύχη.
Την Παρασκευή του Πάσχα έχουμε τη γιορτή της Ζωοδόχου Πηγής και σε πολλά μέρη γίνονται εκδηλώσεις. Αυτές τις μέρες οι άνθρωποι πηγαίνουν στις λειτουργίες και ανάβουν τις λαμπάδες του Πάσχα τρεις φορές. Μετά μπορεί κανείς να την αφήσει στην εκκλησία ή να την βάλει στα εικονίσματα του σπιτιού του.
Στο σχολείο μας (Απρίλιος 2010) φτιάχτηκαν από εκπαιδευτικούς και μητέρες του Συλλόγου Γονέων πασχαλινές λαμπάδες και εικόνες που πουλήθηκαν και τα έσοδα προσφέρθηκαν στο Ορφανοτροφείιο Γιαννιτσών.
Φτιάχοντας λαμπάδες στο Δημοτικό Σχολείο Παραλίμνης
It’s that time of year again! The programme for the seminars and information on the publishing houses attending is on the link below. Time for a coffee with colleagues at Hotel Capsis Monastiriou 18.
Saturday April 9 2011 10am-6pm and Sunday April 10 2011 10am -5pm
Ο Ελύτης ήταν ποιητής. Αγαπούσε τη μοναξιά του, για να μπορεί να δημιουργεί τα ποιήματά του. Όμως όταν έκανε διάλειμμα, προσκαλούσε τους φίλους του.
Σήμερα αυτοί οι φίλοι του, μας “επισκέφτηκαν” και εμάς. Τους γνωρίσαμε μέσα από φωτογραφίες και μάθαμε τα ονόματά τους αλλά και τι δουλειά έκαναν. Καλά μαντέψατε. Ήταν κι αυτοί καλλιτέχνες και βρίσκονταν συχνά για να κουβεντιάσουν τα καλλιτεχνικά θέματα που τους απασχολούσαν. Να σας τους αποκαλύψουμε;
Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Ρίτσος και Μάνος Χατζιδάκις. Ο Μίκης και ο Μάνος μουσικοί στο επάγγελμα. Και ο Γιάννης Ρίτσος ποιητής. Τους καλούσε τακτικά στο σπίτι του ο κύριος Οδυσσέας και συζητούσαν ατέλειωτες ώρες.
Τα ονόματα τους μας δυσκόλεψαν λίγο. Και ποτέ δεν είχαμε δει τα πρόσωπά τους. Μερικοί από εμάς αναγνωρίσαμε το Μίκη Θεοδωράκη. Γι’ αυτό παίξαμε ένα παιχνίδι για να μάθουμε τους φίλους του Ελύτη.
Χωριζόμαστε σε δυο ομάδες και καθόμαστε αντικριστά. Τα παιδιά που κάθονται το ένα απέναντι στο άλλο έχουν το ίδιο ακριβώς νούμερο. Το νούμερο 1 της μιας ομάδας κάθεται απέναντι από το νούμερο 1 της άλλης ομάδας. Στρώνουμε κάτω τις φωτογραφίες. Ο δάσκαλος/-α φωνάζει δυνατά το νούμερο που θέλει και το όνομα ενός από τα πρόσωπα. Τα παιδιά που έχουν το ίδιο νούμερο πρέπει να τρέξουν και να ακουμπήσουν με το χέρι τους το σωστό πρόσωπο. Κερδίζει η ομάδα που θα βρει γρηγορότερα το πρόσωπο.
Γεννήθηκε στις 2 Απριλίου1805 στο Οντένσε της Δανίας. Ο πατέρας του πέθανε πολύ νέος, αφήνοντας το γιο του το Χανς ορφανό, με τη μητέρα του για μόνο στήριγμα.
Ο Χανς ήταν ένα περίεργο παιδί με εξαιρετική φαντασία. Όταν τέλειωσε το σχολείο των άπορων παιδιών, το ενδιαφέρον του κέρδισε το θέατρο, όπου αποστήθιζε ολόκληρες σκηνές από τα έργα που έβλεπε. Ήταν δεκατεσσάρων χρονών, όταν, κυνηγώντας μια καλύτερη τύχη, έφθασε στην Κοπεγχάγη, με σκοπό να γίνει ηθοποιός. Έδωσε εξετάσεις στη Βασιλική Σχολή θεάτρου, αλλά ήταν τόσο άσχημος και αδύνατος, που δεν τον δέχτηκαν
Ευτυχώς είχε ωραία φωνή κι άρχισε να σπουδάζει μουσική, αλλά αρρώστησε ξαφνικά και έχασε τη φωνή του. Έτσι, το μόνο ταλέντο που του έμεινε ήταν το ταλέντο της ποίησης. Οι στίχοι του άρεσαν και βρήκε έναν προστάτη, τον Κέλλαν, που τον έστειλε στο πανεπιστήμιο, όπου κέρδισε μια βασιλική επιχορήγηση. Το 1827 δημοσίευσε ποιήματά του και έπειτα εξέδωσε μια σειρά έργων που του εξασφάλισαν την παγκόσμια δόξα.
Αφού εξέδωσε αρκετά βιβλία, άρχισε τα ταξίδια του. Γύρισε τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Αγγλία, την Ελλάδα, την Ιταλία, την Τουρκία και ταξίδεψε στην Ανατολή .Μέσα από τα βιβλία του απέκτησε πολύ δόξα . Πέθανε στις 4 Αυγούστου1875 στην Κοπεγχάγη.
Οι κυριότεροι ήρωες των παραμυθιών του είναι φτωχοί και αδικημένοι άνθρωποι, που όμως έχουν ασυνήθιστα ψυχικά χαρίσματα, ευγένεια, ταλέντο, μεγαλοψυχία. Μερικά από τα πολύ γνωστά παραμύθια του είναι:
Η Βασίλισσα του χιονιού
Η Βασιλοπούλα και το ρεβίθι
Η Τοσοδούλα
Το ασχημόπαπο (ή το άσχημο παπί)
Το κοριτσάκι με τα σπίρτα
Το μολυβένιο στρατιωτάκι (ή ο μολυβένιος στρατιώτης)
Τρία αδέρφια η Ρομπέρτα , ο Πίτερ και η Φίλις ζούσαν μια άνετη και ευτυχισμένη ζωή μαζί με τους γονείς τους σε ένα πλούσιο σπίτι .Ξαφνικά όμως όλα αλλάζουν επειδή ο πατέρας τους φυλακίζεται και αυτοί πάνε να ζήσουν σε ένα μικρό σπίτι στην εξοχή κοντά σε έναν σιδηρόδρομο. Τα παιδιά πιάνουν φιλίες με τους σιδηροδρομικούς και με τους επιβάτες των τρένων ζώντας διάφορες περιπέτειες. Με την καλοσύνη τους κερδίζουν την αγάπη όλων και στο τέλος κατορθώνουν με την βοήθεια των φίλων τους να αποδείξουν την αθωότητα του πατέρα τους .
Την Πέμπτη 7 Απριλίουστο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Γιαννιτσών διοργανώνεται ημερίδα από το Γραφείο των Σχολικών Συμβούλων της 4ης & 5ης Περιφέρειας Ν. Πέλλας για τους εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης με θέμα «Εκπαίδευση και Φιλαναγνωσία»
Η παρακολούθηση είναι υποχρεωτική επομένως τα σχολεία εκείνη την ημέρα θα μείνουν κλειστά.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότερα
«Άκου τα σήμαντρα
![Giannis_Ritsos[1]](https://blogs.sch.gr/dimparal/files/2011/04/Giannis_Ritsos1.jpg?x43961)
