Giannis_Ritsos[1]

Παιχνίδι με την παρέα του Ελύτη…

Οδυσσέας Ελύτης

Ο Ελύτης ήταν ποιητής. Αγαπούσε τη μοναξιά του, για να μπορεί να δημιουργεί τα ποιήματά του. Όμως όταν έκανε διάλειμμα, προσκαλούσε τους φίλους του.

Σήμερα αυτοί οι φίλοι του, μας “επισκέφτηκαν” και εμάς. Τους γνωρίσαμε  μέσα από φωτογραφίες και μάθαμε τα ονόματά τους αλλά και τι δουλειά έκαναν. Καλά μαντέψατε. Ήταν κι αυτοί καλλιτέχνες και βρίσκονταν συχνά για να κουβεντιάσουν τα καλλιτεχνικά θέματα που τους απασχολούσαν. Να σας τους αποκαλύψουμε;

Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Ρίτσος και Μάνος Χατζιδάκις. Ο Μίκης και ο Μάνος μουσικοί στο επάγγελμα. Και ο Γιάννης Ρίτσος ποιητής. Τους καλούσε τακτικά στο σπίτι του ο κύριος Οδυσσέας και συζητούσαν ατέλειωτες ώρες.

Τα ονόματα  τους μας δυσκόλεψαν λίγο. Και ποτέ δεν είχαμε δει τα πρόσωπά τους. Μερικοί από εμάς αναγνωρίσαμε το Μίκη Θεοδωράκη. Γι’ αυτό παίξαμε ένα παιχνίδι για να μάθουμε τους φίλους του Ελύτη.

Παιχνίδι με ομάδες” Τρέχω και βρίσκω”

υλικά : Φωτογραφίες των  Μίκη Θεοδωράκη, Οδυσσέα Ελύτη, Μάνου Χατζιδάκι,Γιάννη Ρίτσου

Πώς παίζεται:

Χωριζόμαστε σε δυο ομάδες και καθόμαστε αντικριστά. Τα παιδιά που κάθονται το ένα απέναντι στο άλλο έχουν το ίδιο ακριβώς νούμερο. Το νούμερο 1 της μιας ομάδας κάθεται απέναντι από το νούμερο 1 της άλλης ομάδας. Στρώνουμε κάτω τις φωτογραφίες. Ο δάσκαλος/-α  φωνάζει δυνατά το νούμερο που θέλει και το όνομα ενός από τα πρόσωπα. Τα παιδιά που έχουν το ίδιο νούμερο πρέπει να τρέξουν και να ακουμπήσουν με το χέρι τους το σωστό πρόσωπο. Κερδίζει η ομάδα που θα βρει γρηγορότερα το πρόσωπο.

Είναι διασκεδαστικό. Παίξτε το κι εσείς.

Να και οι φίλοι του Οδυσσέα Ελύτη…

Μίκης Θεοδωράκης
Γιάννης Ρίτσος
Μάνος Χατζιδάκις

Χανς Κρίστιαν Άντερσεν

Γεννήθηκε στις 2 Απριλίου 1805 στο Οντένσε  της Δανίας. Ο πατέρας του πέθανε πολύ νέος, αφήνοντας το γιο του το Χανς ορφανό, με τη μητέρα του για μόνο στήριγμα.

Ο Χανς ήταν ένα περίεργο παιδί με εξαιρετική φαντασία. Όταν τέλειωσε το σχολείο των άπορων παιδιών, το ενδιαφέρον του κέρδισε το θέατρο, όπου αποστήθιζε ολόκληρες σκηνές από τα έργα που έβλεπε. Ήταν δεκατεσσάρων χρονών, όταν, κυνηγώντας μια καλύτερη τύχη, έφθασε στην Κοπεγχάγη, με σκοπό να γίνει ηθοποιός. Έδωσε εξετάσεις στη Βασιλική Σχολή θεάτρου, αλλά ήταν τόσο άσχημος και αδύνατος, που δεν τον δέχτηκαν

Ευτυχώς είχε ωραία φωνή κι άρχισε να σπουδάζει μουσική, αλλά αρρώστησε ξαφνικά και έχασε τη φωνή του. Έτσι, το μόνο ταλέντο που του έμεινε ήταν το ταλέντο της ποίησης. Οι στίχοι του άρεσαν και βρήκε έναν προστάτη, τον Κέλλαν, που τον έστειλε στο πανεπιστήμιο, όπου κέρδισε μια βασιλική επιχορήγηση. Το 1827 δημοσίευσε ποιήματά του και έπειτα εξέδωσε μια σειρά έργων που του εξασφάλισαν την παγκόσμια δόξα.

Αφού εξέδωσε αρκετά βιβλία, άρχισε τα ταξίδια του. Γύρισε τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Αγγλία, την Ελλάδα, την Ιταλία, την Τουρκία και ταξίδεψε στην Ανατολή .Μέσα από τα βιβλία του απέκτησε πολύ δόξα .  Πέθανε στις 4 Αυγούστου 1875 στην Κοπεγχάγη.

Οι κυριότεροι ήρωες των παραμυθιών του είναι φτωχοί και αδικημένοι άνθρωποι, που όμως έχουν ασυνήθιστα ψυχικά χαρίσματα, ευγένεια, ταλέντο, μεγαλοψυχία. Μερικά από τα πολύ γνωστά παραμύθια του είναι:

  • Η Βασίλισσα του χιονιού
  • Η Βασιλοπούλα και το ρεβίθι
  • Η Τοσοδούλα
  • Το ασχημόπαπο (ή το άσχημο παπί)
  • Το κοριτσάκι με τα σπίρτα
  • Το μολυβένιο στρατιωτάκι (ή ο μολυβένιος στρατιώτης)

Ουρανία Κ. ΣΤ’ τάξη

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΑΝ ΤΑ ΤΡΕΝΑ ΝΑ ΠΕΡΝΟΥΝ

Τρία αδέρφια η Ρομπέρτα , ο Πίτερ και η Φίλις ζούσαν μια άνετη και ευτυχισμένη ζωή μαζί με τους γονείς τους σε ένα πλούσιο σπίτι .Ξαφνικά όμως όλα αλλάζουν επειδή ο πατέρας τους φυλακίζεται και αυτοί πάνε να ζήσουν σε ένα μικρό σπίτι στην εξοχή κοντά σε έναν σιδηρόδρομο. Τα παιδιά πιάνουν φιλίες με τους σιδηροδρομικούς και με τους επιβάτες των τρένων ζώντας διάφορες περιπέτειες. Με την καλοσύνη τους κερδίζουν την αγάπη όλων και στο τέλος κατορθώνουν με την βοήθεια των φίλων τους να αποδείξουν την αθωότητα του πατέρα τους .

Ουρανία Κ. μαθήτρια της ΣΤ’ τάξης

Άνοιγμα μενού
Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση