Αγαπημένοι γονείς και παιδιά του Νηπ/γείου μας. Εύχομαι να είστε όλοι καλά! Αυτές τις ημέρες βιώνουμε όλοι μας μία δύσκολη και πρωτόγνωρη πραγματικότητα. Είναι σημαντικό τα παιδιά μας να διατηρήσουν την καλή και δημιουργική τους διάθεση και οι γονείς να είναι δίπλα τους δυνατοί και να τα στηρίζουν με αγάπη.Μένουμε σπίτι και συνεχίζουμε τις αναρτήσεις με θέμα την 25^η Μαρτίου 1821. Εάν θέλετε μπορείτε να στείλετε τις εργασίες των παιδιών στο email του σχολείου:mail@5nip-alexandr.ima.sch.gr  Δείτε την παρουσίαση με τίτλο: «Παραδοσιακές φορεσιές μέσα από τα Γραμματόσημα» και ελπίζουμε τα παιδιά να υλοποιήσουν τις προτεινόμενες δραστηριότητες που επιθυμούν.

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΦΟΡΕΣΙΕΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΑ

Δραστηριότητες, για τη γιορτή της 25^ης Μαρτίου 1821:

1. Δείχνουμε τα γραμματόσημα με τις παραδοσιακές φορεσιές από διάφορα μέρη της Ελλάδας και ενθαρρύνουμε τα παιδιά να παρατηρήσουν τις στολές , τα όπλα, να δουν πώς δένονται τα μαντήλια, οι ζώνες, οι ποδιές, καθώς και τα κεντήματα που τις διακοσμούν.
2. Να δημιουργήσουν το δικό τους γραμματόσημο με τη φορεσιά της επιλογής τους.
3. Να δημιουργήσουν τα δικά τους μοτίβα με λουλούδια, σχήματα κ.α.
4. Ζωγραφίζουν τον χάρτη της Ελλάδας και γράφουν τα γεωγραφικά διαμερίσματα
5. Ο γονέας δείχνει μια εικόνα με παραδοσιακή στολή και τα παιδιά αναφέρουν το αντίστοιχο γεωγραφικό διαμέρισμα της Ελλάδας ή και αντίστροφα.
6. Δραστηριότητες σχετικές με τους πίνακες ζωγραφικής του Θεόφιλου Χατζημιχαήλ:«Ο χορός των  χωρικών και δεσποινίδων στα Μέγαρα» και «Αγιασώτες χορεύοντες»

Τα παιδιά να παρατηρήσουν και να αποτυπώσουν εικαστικά τους πίνακες του Θεόφιλου. Να συνθέσουν μια ιστορία παρατηρώντας τους πίνακες και να δώσουν έναν τίτλο

Ο Θεόφιλος Χατζημιχαήλ υπήρξε ένας εξαιρετικός Έλληνας λαϊκός ζωγράφος, που γεννήθηκε μεταξύ του 1868 και 1871 στη Βαρειά Μυτιλήνης και το 1934 έφυγε από τη ζωή μόνος και σχεδόν άγνωστος ακόμα. Ήταν το μεγαλύτερο από τα οκτώ παιδιά του Γαβριήλ και της Πηνελόπης Χατζημιχαήλ και έμελλε να αφήσει ισχυρό αποτύπωμα στην ιστορία της ελληνικής και όχι μόνο τέχνης. Ο πατέρας του ήταν τσαγκάρης και η μητέρα του κόρη αγιογράφου. Ο Θεόφιλος με την τέχνη του να αποτελεί συνώνυμο της ελληνικότητας, απαθανάτισε θρύλους και παραδόσεις, καθημερινές στιγμές από την ελληνική πραγματικότητα με το μοναδικό του προσωπικό ύφος, που καθιστά τα έργα του από τα πλέον αναγνωρίσιμα της ελληνικής ζωγραφικής.  Σε όλη του την ζωή ήταν ιδιαίτερα φτωχός και συχνά ζωγράφιζε τοίχους καφενείων, ελαιοτριβείων, φούρνους, μύλους ή σπιτιών μόνο για ένα πιάτο φαγητό. Στο Βόλο ζωγραφίζει και πλήθος επιγραφών στα προσφυγικά των εκδιωχθέντων από την Μικρά Ασία. Δυστυχώς ελάχιστα έργα του έχουν διασωθεί μετά από σεισμούς και πυρκαγιές αλλά και  από κατεδαφίσεις και αμέλεια