Την Τετάρτη 10 Απριλίου είχαμε την χαρά να υποδεχθούμε στο νηπιαγωγείο μας την κα Βαρβάρα Πίκουλα και να συμμετέχουμε στο πρόγραμμα Παίζοντας σε Παραδοσιακά Μονοπάτια

Σκοπός του προγράμματος είναι να έρθουν οι μαθητές/τριες σε επαφή μέσα από  τα παιχνίδια με τα παραδοσιακά έθιμα. Έτσι λοιπόν γνωρίσαμε το έθιμο της χελιδόνας!

Μη σε γελάσει ο βάτραχος και το χελιδονάκι  αν δεν λαλήσει ο τζίτζικας  δεν  ειν’ καλοκαιράκι. 

Στην συνέχεια το κάθε παιδί πήρε από ένα κουτί το οποίο έκρυβε: ένα χελιδονάκι κι ένα κομμάτι πηλού. Αφού βρήκαν την λύση του αινίγματος  “Από πάνω σαν τηγάνι, από κάτω σαν βάμβακι και από πίσω σαν ψαλίδι; Τι είναι;”  τα παιδιά κόλλησαν τα στοιχεία του χελιδονιού.

Επίσης πειραματίστηκαν με βιωματικό τρόπο αλλά και με την βοήθεια μιας ζυγαριάς παλαιού τυπου (πλάστιγγα) σχετικά με το βάρος των υλικών: βαμάκι, σίδερο. Ποιό είναι άραγε ποιο βαρύ; Χμ…ο ογκος τους μπορεί να μας ξεγελάσει..

Στη συνέχεια χρησιμοποιώντας το κομμάτι του πηλού τα παιδιά έφτιαξαν χελιδονοφωλιές…

…και το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε με δραματοποίηση του εθίμου. Τα παιδιά τραγούδησαν τα χελιδονίσματα..

Χελιδόνα έρχεται 
απ’ τη Mαύρη θάλασσα
θάλασσα ν-απέρασε
έκατσε και λάλησε.
Mώρ’ καλή νοικοκυρά
σέβα, έβγα στο κελάρι
φέρε αυγά σαρακοστιά
και σκοινιά πεντηκοστά
για να δέσομε το Mάρτη
και το τσιλιμπουρδάκι
κι αν δεν έχετε αυγά
παίρνομε την κλωσσαριά
να γεννάει, να κλωσάει
και να σέρνει τα πουλιά.

Στο τέλος της ημέρας τα παιδιά πήραν τις χελιδονοφωλιές που ετοίμασαν για να τις τοποθετήσουν σε κάποιο ασφαλές σημείο της πολυκατοικίας, καθώς μάθαμε ότι  στις μεγάλες πόλεις  δεν είναι εύκολο για τα χελιδόνια να βρουν υλικό για να φτιάξουν τη φωλιά τους!

Εμείς λοιπόν τις δημιουργήσαμε με τρόπο ψυχαγωγικό αλλά και εκπαιδευτικό, μέσα από την παράδοση μας!

   Στις 2 Απριλίου, ημέρα γενεθλίων του σπουδαίου Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (2 Απριλίου 1805) γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου.

Ο εορτασμός αυτός καθιερώθηκε από τη Διεθνή Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (International Board on Books for Young People-IBBY) το 1966, με σκοπό να εμπνεύσει στα παιδιά την αγάπη για το διάβασμα και να στρέψει την προσοχή στα παιδικά βιβλία.

Για μια ακόμη φορά οι συνεργατικές δράσεις μεταξύ των τμημάτων του σχολείου κυριάρχησαν και μάλιστα “μεταφέραμε” την παρεούλα μας έξω στην αυλή!

Τι πιο κατάλληλο άλλωστε για την σημερινή ημέρα από το  να απολαύσουμε παραμύθι κάτω από τον ανοιξιάτικο ήλιο…; Διαβάσαμε λοιπόν το παραμύθι “Το ψηλότερο βουνό βιβλίων στον κόσμο”

και με αφορμή την ιστορία του, κατασκευάσαμε το αναστημόμετρο των παραμυθιών που έχουμε διαβάσει….

Τα παιδιά επίσης αποτύπωσαν στο χαρτί το αγαπημένο τους παραμύθι

Eπίσης αποφασίσαμε να  δημιουργήσουμε τους δικούς μας σελιδοδείκτες…

  …με ένα βιβλίο ταξιδεύω..

Αξιοποιώντας την τεχνολογία, παρακολουθήσαμε από το διαδίκτυο το  παιδικό παραμύθι : ”Το βιβλίο που δεν διάβαζε κανείς “.

Βασικό σκοπός της δράσης μας είναι να ενισχύσουμε την φιλαναγνωσία των παιδιών και το ενδιαφέρον για το παιδικό παραμύθι. Σε αυτό το πλαίσιο και θέλοντας να εντάξουμε και την συμμετοχή των γονέων αποφασίσαμε να συνεργαστούμε.

Αρχικά διαβάσαμε το παραμύθι “Ο κηπουρός των παραμυθιών”….

και αποφασίσαμε να  δημιουργήσουμε το δικό μας Δέντρο των Παραμυθιών..

… ζητήσαμε από τους γονείς να συζητήσουν με τα παιδιά τους το αγαπημένο τους παραμύθι/ήρωα/βιβλίο να το γράψουν μεσα στο λουλούδι, βοηθώντας με τον τρόπο τους να ανθίσει το Δέντρο μας…

Έτσι λοιπόν την επόμενη μέρα οι μαθητές/τριες παρουσίασαν στην ομάδα την προτίμηση των γονέων τους και το Δέντρο των Παραμυθιών άνθισε, στολίζοντας την είσοδο του σχολείου μας.

Για μια ακόμη φορά, αγαπητοί γονείς ευχαριστούμε για την συνεργασία!