“ Ξέρετε, παιδιά, τι είναι το Αρκάδι;

Είναι το γλυκοχάραμα στης Κρήτης το σκοτάδι.

Είναι το μάννα τ’ ουρανού, που τρέφει τα παιδιά μας.

Είναι της Κρήτης η ζωή, το άγιο φυλακτό της.

Είν’ η Ελλάδα ολόκληρη μαζί με τ’ όνειρό της”.

(Αντ. Αντωνιάδης)

Δύο Κρητικόπουλα ήρθαν στην τάξη μας η Ροδούλα κι ο Μαθιός να μας πουν μια ιστορία του παππού τους του κυρ- Μιχάλη, που τους την διηγούταν κάθε χρόνο στην γιορτή του, 8 του Νοέμβρη. Κάθε χρόνο τέτοια μέρα τους πήγαινε ο κυρ- Μιχάλης βόλτα στο μοναστήρι του Αρκαδίου, όπως τον πήγαινε κι αυτόν ο δικός του ο παππούς. Εκεί το έτος 1866 έγινε και το ολοκαύτωμα του Μοναστηριού.
Τα παιδιά του νηπιαγωγείου μας, αφού άκουσαν την ιστορία του Αρκαδίου και είδαν το σχετικό εποπτικό υλικό έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον. Μάλιστα η Σ. πήρε την πρωτοβουλία κι από μόνη της σχεδίασε το δικό της Αρκάδι. Αυτό στάθηκε η αφορμή να ασχοληθούμε περαιτέρω με την αρχιτεκτονική του ναού και να δημιουργήσουν τα νήπια το καθένα μόνο του σε ατομική εργασία αλλά κι όλοι μαζί την επομένη το Αρκάδι μας!