Νηπιαγωγείο Κανδήλας, Αρκαδίας

Σήμερα, 10 Οκτωβρίου 2024 πραγματοποιήθηκε στο σχολείο μας μέσα στην ημέρα, άσκηση ετοιμότητας για την αντιμετώπιση έκτακτης ανάγκης σε περίπτωση σεισμού.

Η εποχή των μανιταριών είναι το Φθινόπωρο. Και στο ολοήμερο τμήμα είπαμε να παίξουμε με αυτά. Οπότε τα νήπια κλήθηκαν να δημιουργήσουν τα δικά τους μανιτάρια. Έκοψαν κόλλησαν και έβαλαν βούλες πάνω τους, έχοντας την ευκαιρία στο τέλος να τις μετρήσουμε.

Και σε περίπτωση που βρέξει … εμείς έχουμε ομπρέλες!

Την τάξη μας επισκέφτηκε ο Νίκος.
Ο Νίκος, παρουσιάστηκε ως ένα αγόρι σε χαρτί ζωγραφισμένο. Ο Νίκος διηγήθηκε την ιστορία του.
Είναι 4 χρονών και πηγαίνει στο νηπιαγωγείο. Από την πρώτη ημέρα στο σχολείο προσπάθησε να κάνει νέους φίλους. Όμως κάθε φορά που πλησίαζε κάποιο/α παιδί/ά ή τον απέφευγαν, ή του έλεγαν πως δεν τον θέλουν για φίλο και κάποιες φορές του μιλούσαν άσχημα. Παρότι ο Νίκος το είχε πει στη δασκάλα του και εκείνη μίλησε σε όλα τα παιδιά για τη σημασία της φιλίας και της ομάδας, τα παιδιά δεν άλλαξαν συμπεριφορά. Κάθε φορά που ο Νίκος άκουγε μια άσχημη κουβέντα ή πως δεν τον ήθελαν στο παιχνίδι τους, η καρδούλα του πονούσε και στην περίπτωσή μας το χαρτί που ήταν ο Νίκος ζωγραφισμένος τσαλακώνονταν. Τσαλακώνονταν τόσο που γίνονταν ένα κουβάρι, μια μπαλίτσα χαρτιού. Και μόλις στο σχολείο μας προσπαθήσαμε να το ξετυλίξουμε, ακόμη και με γλυκά λογάκια και με άπλετη φιλοξενία στην τάξη μας, ο Νίκος-χαρτί, δεν μπορούσε να γίνει-νιώσει όπως πριν. Οι πικρές κουβέντες και τα πικρά λογάκια χαράζονται βαθιά μέσα μας και μένουν όπως το χαρτί που τσαλακώνεται και δεν γίνεται ποτέ όπως ήταν πριν.

Τα παιδιά όμως θέλησαν αυτό να το αλλάξουν. Έτσι πρότειναν να ζωγραφίσουν τον Νίκο από την αρχή σε μια ολοκαίνουργια σελίδα. Οπότε ο Νίκος θα ένιωθε πως είχε μια ευκαιρία να δοκιμάσει απ΄ την αρχή να κάνει φίλους. Του έδειξαν την τάξη, τα παιχνίδια και την αυλή.

Βιωματικά τα νήπια ανταποκρίθηκαν σε μια ευγενική και γεμάτη ενσυναίσθηση συμπεριφορά. Κάναμε αρκετούς διαλόγους μεταξύ μας χρησιμοποιώντας ευγενικές λεξούλες όπως είναι το «Παρακαλώ», «Ορίστε», «Ευχαριστώ», «Συγγνώμη» κ.α.

Ακούσαμε το τραγούδι από την Παιδική Χορωδία Σπύρου Λάμπρου – Παρακαλώ / Ευχαριστώ

Σε χάρτινες καραμελίτσες που μπήκαν σε βάζο, τα παιδιά έγραψαν τα ευγενικά γλυκά λογάκια. Δύο λέξεις μόνο: «Παρακαλώ» και «Ευχαριστώ».

Οι παραπάνω δράσεις καθιστούν τον/την μαθητή/τρια ικανό/η:

• Να αναγνωρίζει τις διάφορες μορφές επιθετικής συμπεριφοράς.
• Να κατανοήσει τις αρνητικές επιπτώσεις μιας μη αποδεκτής συμπεριφοράς.
• Να αντιμετωπίζει δύσκολα περιστατικά αρνητικής συμπεριφοράς μόνος/η του/της με τον κατάλληλο τρόπο.
• Να κατανοήσει τι θα πει ενσυναίσθηση.
• Να είναι σε ετοιμότητα να υπερασπιστεί τον εαυτό του/της ή και τους άλλους όταν είναι αποδέκτης/τες επιθετικής συμπεριφοράς.
• Να επιλέγει την ευγένεια και την καλοσύνη.
• Να αντιλαμβάνεται πως ότι δεν μας αρέσει να μας κάνουν, δεν το κάνουμε εμείς στους άλλους.

ΤΙ ΚΑΝΩ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ;

1. Τα νήπια κλήθηκαν να εκφράσουν ιδέες που σχετίζονται με το πως περνούν μαζί το χρόνο τους και να περιγράψουν τις από κοινού δραστηριότητές τους, που φανερώνουν κατ’ επέκταση τη φιλία τους. Εκείνα είπαν:

• Ε: Μοιράζομαι τα πατατάκια μου.
• Φ: Μοιράζομαι τα παιχνίδια μου, κάνουμε μαζί ποδήλατο. Βλέπουμε παιδικά, ακούμε τον άλλον όταν μιλάει.
• Ν: Παίζουμε μαζί στην παιδική χαρά. Κάνουμε μαζί ποδήλατο. Παίζουμε κρυφτό, κυνηγητό, κλέφτες και αστυνόμους.
• Σ: Παίζουμε κυνήγι στα ψέματα, κάνουμε κούνιες.

2. Μοιράστηκαν στα νήπια εικόνες από πίνακες του Κιθ Χάρινγκ. Αυτές έδειχναν ανθρωπάκια να υποστηρίζει το ένα το άλλο με διάφορους τρόπους. Επίσης, κάθε εικόνα μετέφερε ένα συναίσθημα ενότητας, συνεργασίας, φροντίδας.
   Τα παιδιά χρωμάτισαν με χρώματα που επέλεξαν τις εικόνες και στη συνέχεια στον κύκλο μας όλα είπαν μια σκέψη σε σχέση με την εικόνα που χρωμάτισαν.
   

3. Στη συνέχεια αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε μια ιστορία βάζοντας σε μια σειρά τις εικόνες.

Η ιστορία πήγε κάπως έτσι: Δύο φίλοι αγαπημένοι ένιωθαν χαρά που μπορούσαν κάθε ημέρα να βρίσκονται και να παίζουν. Στην παρέα τους προστέθηκε ακόμη ένας φίλος. Και οι τρεις έκαναν διάφορα ενδιαφέροντα πράγματα, όπως να ανεβαίνει ο ένας στην πλάτη του άλλου για να μαζέψουν καρύδια από το δέντρο και να τα μοιραστούν. Τόσο ωραία που περνούσαν που στην παρέα ήρθαν και άλλοι. Θέλησαν και αυτοί να γίνουν μέρος αυτής της όμορφης ομάδας. Ο ένας πρόσεχε τον άλλον και έπαιζαν όλη την ημέρα μαζί. Και έτσι ο χρόνος περνούσε και η αγάπη τους μεγάλωνε.

Τα παιδιά είπαν πως φιλία είναι να μπορεί κάποιος να πιστεύει τον άλλον, να μοιράζεται μαζί του, να δείχνει αγάπη.
Η φιλία είναι δώρο, πολύτιμο, χρυσό, για πάντα αν το προσέξεις, θα το ‘χεις φυλαχτό».

Οι παραπάνω δράσεις καθιστούν τον/την μαθητή/τρια ικανό/η:

• Να επιλέγει τις κατάλληλες λέξεις και φράσεις για να αφηγηθεί μια εικόνα.
• Να εμπλουτίζει το λεξιλόγιό του/της μέσα από την προφορική αλληλεπίδραση με τους/τις συμμαθητές/τριες του/της και τον/την εκπαιδευτικό.
• Να κατανοεί ότι η δομή μιας ιστορίας έχει αρχή μέση και τέλος.
• Να αναπτύσσει τη φαντασία και να ενισχύει τη δημιουργικότητά του/της.
• Να τονώνει την αυτοπεποίθησή του/της μέσω της υποστήριξης και της θετικής ανάδρασης από τους εκπαιδευτικούς.
• Να εξασκείται στην ακρόαση και κατανόηση ιστοριών που αφηγούνται άλλοι.

Με αφορμή το βιβλίο «Η Σκάλα της Αγάπης», τοποθετήθηκαν στο κέντρο της παρέας μας, εικόνες από έργα τέχνης του καλλιτέχνη Κιθ Χάρινγκ, ο οποίος είναι γνωστός για τα ανθρωπάκια-σύμβολα. Η δουλειά του έχει  γίνει μια παγκόσμια οπτική γλώσσα. Ένα από τα θέματα των έργων του, είναι η φιλία, η συνεργασία και η αλληλεγγύη. Μοιράστηκαν στα νήπια εικόνες από έργα του Κιθ Χάρινγκ, για να τις χρωματίσουν. Επέλεξαν τα χρώματα που τους ταίριαξαν για να δείξουν τις έννοιες φιλία, συνεργασία, αλληλεγγύη, υποστήριξη, ενότητα.

Στη συνέχεια, κλήθηκαν να συνεργαστούν ανά δύο παιδάκια σ’ ένα παιδαγωγικό παιχνίδι, αποτελούμενο από ξύλινα ανθρωπάκια, τα οποία για να ισορροπήσουν ήταν απαραίτητο να στηριχτούν το ένα μέσα στο άλλο. Τα παιδιά βιωματικά διαπίστωσαν ότι ένας στόχος επιτυγχάνεται όταν δύο ή τρία άτομα προσπαθούν μαζί.

Τέλος, παίξαμε ένα παιχνίδι στο ρυθμό της μουσικής, κατά τη διάρκεια του οποίου ο καθένας ήταν ελεύθερος να περπατήσει, να χορέψει, να τραγουδήσει, στο στοπ όμως, θα έπρεπε να όλοι να αγκαλιάσουμε το παιδάκι που βρισκόταν κοντά.

Έπειτα, δώσαμε τα χέρια για έναν κυκλικό χορό υπό τον ήχο του ντεφιού, το οποίο όταν σταματούσε έπρεπε τα παιδιά, χωρίς να λύσουν τα χέρια τους, να κάτσουν με προσοχή στο πάτωμα χωρίς να χαλάσει η αλυσίδα τους.

Οι παραπάνω δράσεις καθιστούν τον/την μαθητή/τρια ικανό/η:

• Να ανακαλύπτει τα κρυφά και φανερά μηνύματα ενός κειμένου ή μιας εικόνας.
• Να κατανοεί αφηρημένες έννοιες.
• Να ακολουθεί οδηγίες για την ολοκλήρωση μιας δράσης.
• Να αναπτύσσει στάσεις σεβασμού και αποδοχής στη διαφορετικότητα των άλλων.
• Να νιώθει μέλος μιας ομάδας, στην οποία επιλέγει τις αξίες της φιλίας και της συνεργασίας.
• Να προτείνει λύσεις σε κάποιο πρόβλημα.
• Να ακολουθεί τους κανόνες και τις οδηγίες που αφορούν στις κινητικές δραστηριότητες.
• Να εμπιστεύεται τον εαυτό του και τους άλλους.
• Να εκτιμά τις εκάστοτε συνθήκες προκειμένου να επιτευχθεί ένας στόχος.
• Να αντιλαμβάνεται ότι αποτελεί αιτία συγκεκριμένων αποτελεσμάτων τόσο σε ατομική, όσο και σε ομαδική δράση.

Πραγματοποιήθηκε παρακολούθηση του βιβλίου «Η Σκάλα της Αγάπης», Συγγραφέας:Τσορώνη-Γεωργιάδη Γιολάντα Εκδόσεις:Σαββάλας

Αν το αστέρι, που έχασε την ισορροπία του και έπεσε μέσα στη ζούγκλα, δεν επέστρεφε γρήγορα στον ουρανό, θα έχανε τη λάμψη του μια για πάντα. Τα ζωάκια θέλησαν να το βοηθήσουν και  προσπάθησαν με χίλιους τρόπους να το γυρίσουν πίσω! Τι κι αν είχε δύναμη το λιοντάρι, ύψος η καμηλοπάρδαλη και ευκινησία η μαϊμού;  Ένα τόσο δα μυρμηγκάκι κατάφερε να το βοηθήσει, αποδεικνύοντας στους -από τη φύση τους- ικανούς και δυνατούς, πως η συνεργασία κάνει τα αδύνατα δυνατά!
Τα νήπια διαπίστωσαν πως τα «θαύματα» γίνονται από ομάδες, από παρέες, από συνεργασίες. Στην παρεούλα, τα παιδιά μοιράστηκαν τις σκέψεις τους και τι τους έκανε εντύπωση. Ακούστηκε το μήνυμα: «Εάν πιστεύω στον εαυτό μου μπορώ να καταφέρω κάτι που θέλω. Μπορώ να πετύχω περισσότερα αν εμπιστεύομαι και τους φίλους μου και προσπαθούμε μαζί να τα καταφέρουμε».
Οι μαθητές/ριες πρότειναν ένα σύνθημα για να ενθαρρύνουν το δέσιμο της ομάδας που είναι το εξής: «Μπορώ και μοναχός μου μα μ’ εσένα είναι αλλιώς αν σ’ έχω στο πλευρό μου». 

Ως εκ τούτου, ο/η μαθητής/τρια, μέσα από την εν λόγω ιστορία και τη συζήτηση στην παρεούλα καθίσταται ικανός/ή:

• Να συνεργάζεται, να δουλεύει και να σκέφτεται ομαδικά, να επικοινωνεί τις ιδέες του.
• Να συμμετέχει σε συζητήσεις, σεβόμενος/η τη σειρά και τη γνώμη των υπολοίπων συνομιλητών.
• Να αποκτήσει θετική αυτοεικόνα, να βελτιώσει την αυτοαντίληψή του και τις σχέσεις του με τους/τις συμμαθητές/ριες του.
• Να καλλιεργήσει την κριτική του/της σκέψη και ορθές μορφές επικοινωνίας.
• Να κατανοήσει τη δυναμική της ομάδας στην επίτευξη ενός στόχου και πως η δύναμή του/της μεγαλώνει όταν πολλοί ενώνουν τις δυνάμεις τους.

Η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 4 Οκτωβρίου σε όλο τον κόσμο. Μας προσφέρει μια ευκαιρία για να μάθουμε πως να φροντίζουμε τα ζώα και να τα βοηθούμε, αλλά επίσης πως και εκείνα κάνουν το ίδιο για εμάς!
Μιλήσαμε και για τα αδέσποτα ζωάκια. Είπαμε πως χρειάζονται προστασία, φαγητό και νερό. Αν δούμε κάποιο που κινδυνεύει το λέμε σε ενήλικα, ώστε να καλέσει την υπηρεσία του Δήμου.
Έπειτα αποφασίσαμε να κατασκευάσουμε μια καρτούλα σκυλάκι.

Επίσης, ολοκληρώσαμε μια φθινοπωρινή κατασκευή με φύλλα που χρωματίσαμε με κηρομπογιά και νερομπογιές. Τα κρεμάσαμε σ’ ένα ξύλο που βρήκαμε στην αυλή και το οποίο στολίσαμε με πολύχρωμο μαλλί και γκοφρέ χαρτί.

Οι ακολουθίες στο νηπιαγωγείο είναι δραστηριότητες που βοηθούν τα παιδιά να αναπτύξουν βασικές μαθηματικές και λογικές δεξιότητες, όπως η αναγνώριση προτύπων, η ταξινόμηση και η προβλεψιμότητα. Οι ακολουθίες (ή μοτίβα) μπορεί να περιλαμβάνουν επαναλαμβανόμενες σειρές αντικειμένων, χρωμάτων, σχημάτων ή κινήσεων.

Στη συνέχεια, τα παιδιά πρότειναν να χρησιμοποιήσουν τα τουβλάκια της αυλής, τους κώνους και άλλα αντικείμενα, προκειμένου να “κτίσουν” το δικό τους σπίτι. Έχοντας κατά νου τη συζήτηση στην παρεούλα για την φιλία, τη συνεργασία και την ομαδικότητα, έφτιαξαν το σπίτι της φιλίας.

Τα τουβλάκια γενικά στο νηπιαγωγείο είναι εξαιρετικά εργαλεία για την ανάπτυξη χωροταξικών δεξιοτήτων, δηλαδή την ικανότητα των παιδιών να κατανοούν και να αλληλεπιδρούν με τον χώρο γύρω τους. Μέσω του παιχνιδιού με τα τουβλάκια,  μαθαίνουν να αντιλαμβάνονται έννοιες όπως το σχήμα, η θέση, η κατεύθυνση και η συμμετρία.

Στο ολοήμερο πρόγραμμα κατασκεύασαν με τη φαντασία τους ένα αεροπλάνο για να ταξιδέψουν στην Αυστραλία και ένα αυτοκίνητο στη συνέχεια.

Τέλος, ασχολήθηκαν με το ξεφύλλισμα παραμυθιών, ενώ πριν είχαν μοιράσει δίκαια τα βιβλία που θέλησαν να διαβάσουν.

Η φιλία στο νηπιαγωγείο αποτελεί μια σημαντική πτυχή της κοινωνικής και συναισθηματικής ανάπτυξης των παιδιών. Μέσα από τις φιλικές σχέσεις, τα νήπια μαθαίνουν να επικοινωνούν, να συνεργάζονται, να μοιράζονται, και να επιλύουν συγκρούσεις, κάτι που ενισχύει την ικανότητά τους να αναπτύσσουν κοινωνικές δεξιότητες. Η ομαδικότητα και η συνεργασία είναι βασικά στοιχεία που μπορούν να ενισχυθούν μέσω των φιλικών σχέσεων, και αυτά μαθαίνονται σταδιακά μέσα από εμπειρίες και δραστηριότητες στο νηπιαγωγείο.
Τρόποι που τα νήπια μπορούν να μάθουν τη συνεργασία και την ομαδικότητα:

1. Αφήγηση και συζήτηση για τη φιλία
2. Ομαδικά παιχνίδια 
3. Καθοδηγούμενη συνεργασία
4. Μοιρασιά και ανταλλαγή
5. Επίλυση συγκρούσεων
6. Προγράμματα συνεργασίας
7. Μοντέλα συμπεριφοράς

Μέσα από το έργο του Κιθ Χάρινγκ που είναι γεμάτο με έντονα, φωτεινά χρώματα και απλές, γραμμικές μορφές που συχνά αναπαριστούν ανθρώπινες φιγούρες και ζώα, μεταφέροντας μηνύματα για την αγάπη, την ειρήνη, τη ζωή και την κοινωνική δικαιοσύνη, παρατηρώντας τις δράσεις των φιγούρων, τα νήπια διαπίστωσαν πως αυτές εκδήλωναν αγάπη, στήριξη, συνεργασία, φιλία. Συμπέραναν επίσης ότι οι καλύτερες ιδέες έρχονται όταν τις μοιραζόμαστε, όταν ακούμε με προσοχή τον άλλο και όταν υπάρχει καλή διάθεση να τις πράξουμε παρέα. Έτσι δημιουργήσαμε ένα σύνθημα: “Όλα τα μπορώ εάν σαν ομάδα λειτουργώ!”

Στη συνέχεια, στην παρεούλα διαβάσαμε το βιβλίο της Γιολάντας Τσορώνη- Γεωργίαδη, «Το τικ και το τακ» εκδ. Σαββάλας.

Η ιστορία αναφέρεται σε δύο γαϊδουράκια τον Μένιο και τον Μέντιο : «Ο Μένιος και ο Μέντιος, τα γαϊδουράκια, μάλωσαν και χώρισαν. Πολύ στενοχωρήθηκε ο Μένιος με τον τσακωμό. Πονούσε η καρδιά του. Δεν έκανε πια ΤΙΚ ΤΑΚ, μόνο ΤΙΚ χτυπούσε. Έτρεξε στον καρδιολόγο, έκανε κούρα ομορφιάς, καθάρισε τον στάβλο του, πήγε για ψώνια, τους φίλους επισκέφτηκε της άλλης γειτονιάς. Όμως το ΤΑΚ συνέχισε να μη χτυπά. Ώσπου συνάντησε τη γιαγιά του. Μα τι τον συμβούλεψε να κάνει κι άρχισε δειλά το ΤΑΚ και πάλι να χτυπά;»

Στο μάθημα των Αγγλικών μας επισκέφτηκε η Κίκη το κοάλα. Τα νήπια έμαθαν να χαιρετούν στα αγγλικά και να συστήνονται. Έδειξαν στη νέα φίλη τους την τάξη και την αυλή και πέρασαν υπέροχα όλοι μαζί τραγουδώντας και χορεύοντας.

Αγαπητοί γονείς,

Σας ενημερώνουμε ότι την Πέμπτη 3 Οκτωβρίου στις 16:00 θα πραγματοποιηθεί συνάντηση γονέων με σκοπό την ενημέρωση σας για ζητήματα που άπτονται της λειτουργίας του σχολείου. Παρακαλούμε να μας ενημερώσετε για την παρουσία σας. Σας υπενθυμίζουμε ακόμη ότι την πρώτη Τετάρτη κάθε μήνα από τις 12:00 έως τη 13:00 μπορείτε να ενημερώνεστε για την πρόοδο του παιδιού σας, ορίζοντας τηλεφωνικό ή δια ζώσης ραντεβού, από την προηγούμενη ημέρα.

Σας ευχαριστούμε πολύ!
Καλό μήνα!

Με εκτίμηση,

Οι εκπαιδευτικοί