ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 11 “Πικ νικ στο πάρκο”
Δεν υπάρχει σχολιασμός, γιατί δε θα είναι επαρκής ώστε να αποδώσει την εμπειρία………………………………………………
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 10 “ΒΓΗΚΕ Η ΜΑΝΟΥΛΑ ΨΩΝΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ- Στο σούπερ μάρκετ”
Καθώς ούτε supermarket μπορέσαμε να πάμε δόθηκε αρχικά το έργο του André Kertész «Πηρούνι» να το συμπληρώσουμε και να κάνουμε τα σχόλιά μας…
Σε 2η φάση δόθηκε ένα μέρος από το έργο του Duane Hanson «Supermαrket lady» για να το συμπληρώσουν όπως το φαντάζονται -χωρίς να δοθεί ο τίτλος…
Ζωγραφίσαμε μια συσκευασία που ψωνίσαμε με τη/τον μαμά/μπαμπά …
Κι αφού ούτε λαϊκή ούτε supermarket καταφέραμε να επισκεφθούμε κάναμε έναν συνδυασμό στο σουβενίρ – τα φρούτα της λαϊκής σε μία σακούλα υφασμάτινη…
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 9 “ΕΔΩ ΤΑ ΚΑΛΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑ – Στη λαϊκή αγορά”
Επίσκεψη στη λαϊκή δεν μπόρεσε να γίνει αφού οι καιρικές συνθήκες δεν το επέτρεψαν. Τα παιδιά δε γνώριζαν τι είναι η λαϊκή -αν και πολύ κοντά στο σχολείο. Αγοράζουν τα φρούτα και τα λαχανικά από το supermarket. Είδαμε το έργο του Τέτση “Λαϊκή αγορά”, κάναμε τα σχόλιά μας, πήραμε φρούτα της εποχής και τα βάλαμε στα τελάρα και ανάμεσα σε αυτά κρατήσαμε 4 μήλα για “να μπούμε στη θέση τους”.
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 8 “ΟΛΟΣ Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΧΑΜΠΟΥΡΓΚΕΡ – Στη χώρα του Βραδινού”
Αφού παίξαμε ‘κρυφτό με το κρέας’ ένα κομμάτι ψωμί ζήτησε να πάρει μορφή …
…και μετά τις δημιουργίες έκανε την εμφάνισή του ένα χάμπουργκερ. Βάλαμε αγώνα ποιος θα φτιάξει πιο γρήγορα το δικό του ακολουθώντας τη σωστή σειρά στα υλικά….
…βρήκαμε την προέλευση των συστατικών του, αναπαραστήσαμε την αλυσίδα παραγωγής με το σώμα μας και φτιάξαμε το ντόμινο του χάμπουργκερ και της φακής…
Έχοντας ως έμπνευση μία αφίσα από καμπάνια της WWF στην οποία ο Β διέκρινε τον ουρακοτάγκο και αναρωτήθηκε τι έκανε μέσα στην πίτσα (αφού δεν ήταν στο προηγούμενο εργαστήρι) δημιουργούμε το δικό μας δίλημμα : χάμπουργκερ ή φακή;
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 7 “ΤΡΕΞΕ ΤΡΕΞΕ ΜΙΚΡΟΥΛΗ – Στη χώρα του Απογευματινού”
Ένας ουρακοτάγκος στο μπισκότο μας
Ο Α πρόσφατα επισκέφθηκε το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο και μας είπε για κάποια από τα ζώα που είδε. Δεν είδε ουροκοτάγκο, ο οποίος είναι απειλούμενο είδος'(λέξη κλειδί της προηγούμενης ενότητας) Σκεφτόμαστε που ζει, τι τρώει, πώς περνά τις μέρες του, ποια είναι η συμπεριφορά του και ζωγραφίζουμε τι φανταζόμαστε πως κάνει χαρούμενο έναν ουρακοτάγκο…
Σίγουρα είναι πολύ χαρούμενος όταν πηδάει από κλαδί σε κλαδί, κάνει κούνια στα κλαδιά των δέντρων, απλώνει τα μακριά του χέρια για να πιάσει τις μπανάνες, τρέχει και είναι μαζί με άλλους ουρακοτάγκους. Οι πολλές καρδούλες είναι ‘γιατί αγαπάει τους ανθρώπους'(Α) ‘αφού είναι και μακρινό μας ξαδερφάκι'(Ε)
Γνωρίζουμε τον μικρό Οντίν και την ιστορία του και παρακολουθούμε το video “Orangutan asks girl for help in sign language” από το Rainforest Action Network…
Συζητάμε για ό,τι είδαμε και διαπιστώνουμε πώς ο τρόπος που εμείς τρώμε μπορεί να επηρεάσει αυτά τα ζώα…
Αποφασίζουμε να είμαστε πιο προσεκτικοί στην επιλογή των τροφίμων που αγοράζουμε και για απογευματινό φτιάχνουμε τα δικά μας cookies χωρίς φοινικέλαιο…
…ώστε το δικό μας φαγητό να μη γίνει αιτία κάποιος άλλος να χάσει το σπίτι του…
Παρακολουθούμε το animation “There’s a Rang-tan in my bedroom” (GreenpeaceCanada)…
…και αποτυπώνουμε στο χαρτί τι γίνεται το φοινικέλαιο
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 6 “ΚΑΘΕ ΠΡΑΓΜΑ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΟΥ ΚΙ Ο ΚΟΛΙΟΣ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ – Στη χώρα του Μεσημεριανού”
Δημιουργούμε τις δικές μας νόστιμες σαλάτες…
…και ετοιμάζουμε τη δική μας χρησιμοποιώντας λαχανικά της εποχής…
Κι αφού κατανοήσαμε την ‘εποχικότητα’ με τη βοήθεια του ‘ιγκλού’ της Ι που ο παππούς της το έχει με κάτι που μοιάζει με αυτό που έχουμε καλύψει τα μαρούλια μας…
…γίναμε ψαράδες…
…μετρήσαμε τις ψαριές μας, κατηγοριοποιήσαμε τα ψάρια μας κι ανακαλύψαμε ποια είναι γονείς και ποια είναι γόνοι αλλά και πως κάποια είναι απειλούμενα είδη – ‘όχι από τους καρχαρίες’, ‘ούτε τα χταπόδια’ αλλά ‘από τους ανθρώπους που τα ψαρεύουν για να τα τρώνε’. Συγκρίναμε τα ψάρια χρησιμοποιώντας την ψαρομεζούρα του λιμενικού και βρήκαμε ποια πρέπει να τα γυρίσουμε γρήγορα στη θάλασσα…
Είδαμε το σχετικό video της wwf “Άσε το γόνο να γίνει γονιός!”
που αποτέλεσε και το σύνθημα του σουβενίρ – ψαρομεζούρα…
Διαβάσαμε το “Το φαγητό δεν είναι μόνο για να χορταίνουμε” της Ελένης Χαρατσή – Γιωτάκη από τις εκδ. Μεταίχμιο και το “Η Μιλένα και το φρικτό ψάρι¨της Σώτης Τριανταφύλλου από τις εκδ. Πατάκη
…και τα κλειδιά μπήκαν κι αυτά στη θέση τους…
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 5 “ΔΕΚΑΤΙΑΝΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΣΝΑΚ:1-0 – Στη χώρα του Δεκατιανού”
Καταγράφουμε πόσες από τις τροφές του δεκατιανού μας είναι σπιτικές, έτοιμες (δηλαδή τις αγοράσαμε), πόσοι φέραμε χυμό, νερό και πόσοι φρούτα. Με τη βοήθεια του video της wwf “Καλύτερα το σπιτικό, παρά το αγοραστό φαγητό” οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ΝΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙΚΟ , ΟΧΙ ΣΤΟ ΕΤΟΙΜΟ!
Συζητώντας για το νερό που όλοι είχαν μαζί τους διαπιστώσαμε πως από τους 20 που είμαστε εκείνη την ημέρα οι 19 είχαν παγουρίνο και πως με αυτή την τακτική αφήνουμε μικρότερο οικολογικό αποτύπωμα. Θυμόμαστε τι κάνουμε με τα πλαστικά μπουκάλια και καπάκια και το αποτυπώνουμε σε ένα φύλλο εργασίας…
Βρίσκουμε στον χάρτη τις χώρες προέλευσης τροφών και υπολογίζοντας τις αποστάσεις διαπιστώνουμε πως τα προϊόντα που έρχονται από μακριά έχουν διανύσει πολλά τροφοχιλιόμετρα…
Βάζουμε σε σειρά τις εικόνες που δείχνουν το ταξίδι της μπανάνας μέχρι εμάς…
…και με αφορμή τον Hugo Silva σχεδιαστή και εικονογράφο από τη Λισαβόνα, ο οποίος λέει πως «Κάθε εβδομάδα λαμβάνουμε στο γραφείο της εταιρείας ένα καλάθι με φρούτα με μήλα, αχλάδια, πορτοκάλια και μπανάνες. Ξεκίνησα ένα παράλληλο έργο που έχει γίνει εθισμός. Η πρόκληση που έθεσα στον εαυτό μου ήταν να ζωγραφίσω κάτι με μια μπανάνα ως σημείο εκκίνησης. Αυτός ο περιορισμός σχήματος είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα δημιουργική πρόκληση…» (https://www.boredpanda.com/yes-i-draw-on- bananas/?mc_cid=ef1292c84d&mc_eid=9fb74bf4f5&utm_source=gr.pinterest&utm_medium =referral&utm_campaign=organic), κάνουμε κι εμείς το ίδιο…
Θυμόμαστε πως κάποια στιγμή μία μπανάνα λίγο μαυρισμένη είχε χαλάσει τη διάθεση της Α. Τι κάνουμε σε μία τέτοια περίπτωση; Ο Α απάντησε αμέσως “Ε! Τι κάνουμε; Την πετάμε”. Ώρα λοιπόν για το 2ο video της wwf “Δεν πετάω φαγητό!”
Περιγράφουμε τι είδαμε και οδηγούμαστε σε εναλλακτικές λύσεις: η μπανάνα μπορεί να γίνει χυμός, να μπει σε κέικ ή σε τούρτα. Το ίδιο μπορεί να γίνει και με ένα μήλο: μια θαυμάσια μηλόπιτα πρότεινε η Α.
Βέβαια λίγοι είναι αυτοί που προτιμούν το φρούτο στο δεκατιανό τους. Μόλις 6 από τους 24. Αποφασίσαμε λοιπόν 2 φορές την εβδομάδα- Τρίτη & Πέμπτη -να έχουμε φρουτοκολατσιό. Κι επειδή όπως πολύ συχνά λέει η Β “Το ξεχάσαμε κυρία”, ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να μην ξεχνάμε αυτά που λέμε; Να τα γράψουμε φυσικά!
Κάθε φρουτοκάρτα και μια υπενθύμιση.
Οι λέξεις κλειδιά μπήκαν τη θέση τους…
…και ρίξαμε και μια ματιά στα μαρούλια και στα κρεμμυδάκια μας…
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 4 “ΠΡΩΙΝΟ ΣΑΝ ΒΑΣΙΛΙΑΣ : Στη χώρα του πρωινού”
Τα παιδιά κατέγραψαν μαζί με τους γονείς τους το πρωινό τους για 3 μέρες. Αφού τα διαβάσαμε, τα οπτικοποιήσαμε και μετρήσαμε πόσοι έφαγαν από κάθε τροφή.
Το γάλα ήταν ο μεγάλος νικητής και καθώς αναδείχθηκε σε βασιλιά του πρωινού μας , φτιάξαμε ένα τραγούδι -σε ρυθμό ραπ…
…που αποτέλεσε και τη βάση του σουβενίρ για αυτό το εργαστήρι – ένα σουπλά…
Στην αξιολόγηση αποτυπώσαμε τα πλεονεκτήματα του γάλατος ως πρωινό
Κάποιες από τις τροφές που καταγράφηκαν χρησιμοποιήθηκαν και από τη Mrs Amalia. Ένα σφυρί ήρθε στα χέρια μας για να χτυπήσει η σωστή εικόνα κάθε φορά που η Mrs Amalia έλεγε την τροφή στα Αγγλικά.
Και για αποδείξουμε πόσο καλοί είμαστε, πηδώντας σε κάθε στεφάνι φωνάζαμε στα αγγλικά την τροφή που βλέπαμε…
Κάπως έτσι τελείωσε και το ταξίδι στη χώρα του πρωινού…
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 3 “ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ – ΝΟΣΤΙΜΕΣ & ΥΓΙΕΙΝΕΣ: Ο γύρος της Μεσογείου
Αφού ψαχουλέψαμε σε κουτιά, περιγράψαμε και ονομάσαμε τι ήταν αυτό που πιάναμε…
…δοκιμάσαμε με κλειστά μάτια διαφορετικές γεύσεις, βάλαμε μπροστά μας την πιατέλα.
Κι αφού βρήκαμε στον χάρτη τη Μεσόγειο θάλασσα και μιλήσαμε για τα πλεονεκτήματα των χωρών που βρέχονται από αυτή , αρχίσαμε να στήνουμε τη μεσογειακή πυραμίδα…
Βέβαια, εκτός από τη μεσογειακή υπάρχει και η περιβαλλοντική πυραμίδα…
Διαπιστώνουμε πως όσο ανεβαίνουμε στην πυραμίδα μεγαλώνει και το οικολογικό αποτύπωμα που αφήνουμε με τον τρόπο που τρεφόμαστε. Για αυτό καλό είναι να τρώμε το κρέας με μέτρο…
Διαβάσαμε το παραμύθι της Εύης Τσιτιρίδου –Χριστοφορίδου «Η βασίλισσα Καλοφαγού!» (Εκδ. Πατάκη)…
…και την τοποθετήσαμε ανάμεσα στους Μπαλονάκηδες και τους Μανταλάκηδες, γιατί “πρέπει να είμαστε στη μέση” (Β)
Κατά την αξιολόγηση θυμηθήκαμε σε τι μας ωφελεί η κάθε κατηγορία…
Βάλαμε τα κλειδιά στο βαλιτσάκι μας και στο Διατροφικό Κοσμικό ρολόι
…και πήραμε το φρουτοσουβλάκι μας για σουβενίρ.
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 2 “Μια μερίδα πλανήτης παρακαλώ!”
Γίναμε μάγειρες-διαβάσαμε τη συνταγή, σπάσαμε αυγά, ρίξαμε γάλα, γιαούρτι , τυρί, χτυπήσαμε με το μίξερ και μέχρι η ζυμαρόπιτά μας να ψηθεί…
…καταγράψαμε όπως μπορούσαμε τα υλικά και τη διαδικασία…
Όσο η πίτα ψηνόταν σκεφτήκαμε την προέλευση των υλικών και γίναμε γεωργοί και ψαράδες…
Επειδή όμως θέλαμε να στείλουμε την παραγωγή μας και σε άλλα μέρη της γης ρίξαμε και κάποια χημικά…
…ήρθε κι η βροχή κι αυτά έφτασαν μέχρι τη θάλασσα. Συνειδητοποιήσαμε πόσο εύκολα μπορούμε να μολύνουμε χώμα και νερό…
Όταν τελικά φάγαμε την πίτα μας …
…χορτάτοι είδαμε ένα video (Food Miles and Our Spheres)για το πως φτάνει η τροφή στο πιάτο μας και πόσο μακριά μπορεί να πάει. Μπορεί άραγε αυτό να έχει σχέση με τη μόλυνση;
Μιλάμε λοιπόν για το οικολογικό μας αποτύπωμα. Διαπιστώνουμε πως κάτι που χρησιμοποιούμε ή τρώμε μπορεί να έχει έρθει από μακριά αφήνοντας πολλές πατημασιές πίσω του…
Άραγε η ζυμαρόπιτα που φάγαμε είχε υψηλό ή χαμηλό οικολογικό αποτύπωμα; Τι θα γινόταν εάν η προέλευση των υλικών που χρησιμοποιήσαμε ήταν από άλλες πόλεις της Ελλάδας;
Για να μην ξεχνιόμαστε λοιπόν φτιάξαμε το δικό μας αποτύπωμα…
…κι έγινε το 2ο σουβενίρ μας.
Καθώς η Κ σκέφτηκε πως θα μπορούσαμε αντί να πάρουμε τις ντομάτες από το super market θα ήταν καλύτερα να έχουμε δικές μας γιατί όχι να μη φυτέψουμε μερικά μαρουλάκια και κρεμμύδια στο μπαλκόνι μας;
Οι λέξεις κλειδιά μπήκαν στο βαλιτσάκι μας και στο Διατροφικό Κοσμικό Ρολόι…
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 1 “Μια σούπερ νόστιμη μέρα”
1. Τα καύσιμά μας
Είναι απαραίτητο να τρώμε σωστά για να έχουμε “καύσιμα” για να λειτουργήσουμε. μα παντομίμα μιμηθήκαμε αργούς και γρήγορους ρυθμούς και κατηγοριοποιήσαμε τις εικόνες με βάση την ενέργεια που χρειαζόμαστε. Ή όπως είπε η Ι το κίτρινο δείχνει πως η μπαταρία μας δε χρειάζεται να είναι πολύ γεμάτη, το πορτοκαλί τη θέλει μέχρι τη μέση αλλά το κόκκινο μας θέλει ‘γεμάτους’ ενέργεια.
2. Ακούσαμε και χορέψαμε τον Μάγειρα με τον Μάριο Φραγκούλη και τον Ηλία Μαμαλάκη…
3. …και επισκεφτήκαμε το παλάτι του “Βρέχει το αγαπημένο μου φαγητό” . Όταν προσγειωθήκαμε ξανά στην τάξη ζωγραφίσαμε το πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό μας…
…τα οποία η κ. Πόπη φρόντισε να τα μετατρέψει σε …πίτες (όχι δεν τρώγονται)…
4. Κι αφού διαβάσαμε το “Αλέξη φάε κάτι!” (της Φαλκονάκη Άλισον από τις εκδόσεις Μεταίχμιο)…
…ήρθε η ώρα για το ταξίδι στη Χώρα της Διατροφής. Ετοιμάσαμε βαλίτσες, τις γεμίσαμε με τις πρώτες λέξεις κλειδιά …
Φεύγοντας πήραμε το 1ο σουβενίρ μας. Ένα μαγνητάκι για το ψυγείο μας.
