https://www.canva.com/design/DAE7oVcQbtM/VmUDzjA4VBIihaiq-Q97Lw/watch?utm_content=DAE7oVcQbtM&utm_campaign=designshare&utm_medium=link&utm_source=publishsharelink

Κι αφού πετάξαμε τον χαρταετό μας ξεκινά η περίοδος της Σαρακοστής…

“Την Κυρα-Σαρακοστή, που είναι έθιμο παλιό οι γιαγιάδες μας τη φτιάχνουν με αλεύρι και νερό.

Για στολίδι της φορούσαν στο κεφάλι της σταυρό και το στόμα της ξεχνούσαν γιατί νήστευε καιρό.

Και μετρούσανε τις μέρες με τα πόδια της τα επτά κόβαν ένα τη βδομάδα μέχρι να ‘ρθει η πασχαλιά.”

Φτιάξαμε και τον Κουκαρά–  συμβολικό φρουρό και χρονοδείκτη της Σαρακοστής : Ο κουκαράς αποτελούνταν από ένα μεγάλο κρεμμύδι (ή πατάτα) πάνω στο οποίο κάρφωναν εφτά φτερά κότας ή κόκορα, όσες και οι εβδομάδες της νηστείας. Αυτό το ιδιαίτερο «σκιάχτρο» το κρεμούσαν στο ταβάνι τα ξημερώματα της Καθαράς Δευτέρας, και το πρωί, όταν τα παιδιά ξυπνούσαν, το αντίκριζαν με δέος και φόβο να κρέμεται και να κουνιέται στο ταβάνι!

Μιλώντας για το δύσκολο κι επικίνδυνο ταξίδι των αποδημητικών πουλιών, η Αλεξάνδρα εξέφρασε την ανακούφισή της που δεν είναι στη θέση των πουλιών…

Ακούγοντας όμως το εκπληκτικό “Τα πουλιά που ταξιδεύουν” από τον Γ. Νταλάρα & την Ελ. Ζουγανέλη (Συνθέτης: Μπραβάκης Κώστας & Στιχουργός: Κατσούλης Ηλίας) διαπιστώσαμε πόσο ταιριάζει σε κάποια παιδιά που τις τελευταίες μέρες μας συντάραξαν…

ΠΗΓΗ: https://www.ethnos.gr/

ΠΗΓΗ: https://www.tanea.gr/

“Τα πουλιά που ταξιδεύουν με φτερά σπασμένα
είναι δάκρυα σε μάτια παραπονεμένα,
είναι σώματα που μείναν δίχως αγκαλιές
αναμνήσεις που γυρίζουν σε χαρές παλιές.”

Κάποιοι έχουν κέφια …

Let’s dance!!!