ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 8:«Εγώ κι Εσύ Μαζί, οργανώνουμε την εκστρατεία μας»
α. Ο κύκλος κλείνει με τη βοήθεια ενός παραμυθιού – «Έλα μαζί μου» της Holly M. McGhee- εκδ. ΑΓΚΥΡΑ :
«Ένα μικρό κορίτσι ακούει καθημερινά τις ειδήσεις που μεταδίδονται απ’ όλον τον κόσμο γεμάτες γεγονότα με βία, θυμό και θλίψη. Μία μέρα ρωτάει τους γονείς του τι θα μπορούσε εκείνο να κάνει ώστε να γίνει ο κόσμος καλύτερος.
“Έλα μαζί μου”, του απαντάει ο πατέρας του.
“Έλα μαζί μου”, του απαντάει η μητέρα του.
Με ένα βήμα τη φορά, το μικρό κορίτσι αρχίζει να καταλαβαίνει ότι μπορεί από τη μεριά του, όσο μικρό κι αν είναι, να βοηθήσει ώστε να γίνει ο κόσμος καλύτερος.
Επειδή όσο μικρός κι αν φαίνεσαι στους άλλους, μπορείς κι εσύ να συμβάλεις για έναν καλύτερο κόσμο.»
Και καθώς ο covid μας εμπόδισε να βγούμε στο τετράγωνο του σχολείου και να ‘καλέσουμε’ τους περαστικούς να έρθουν μαζί μας ζωγραφίζοντας στο μεγάλο χαρτί και αφήνοντας το δικό τους αποτύπωμα καλοσύνης, δύναμης και χαράς…
καλέσαμε τα μέλη των οικογενειών μας με ένα δυνατό
“Ελάτε μαζί μας”
β. Αφού ό,τι αφορούσε στα δικαιώματα αγοριών & κοριτσιών είναι αυτό που μας άρεσε πιο πολύ και τα συνθήματα που φτιάξαμε επαναλαμβάνονται καθημερινά στις συζητήσεις μας, κλείσαμε παίζοντας με τα παιχνίδια που έφεραν τα παιδιά από το σπίτι τους. Τοποθετήθηκαν στο χαρτί σε διάφορα σημεία, μια ιστορία στήθηκε και δουλεύοντας όλοι μαζί δημιούργησαν …δες το video
γ. Κι επειδή όλοι έχουμε δικαίωμα στη διασκέδαση … “ψάχνουμε το Νέμο” με ποπ κορν και εντοπίζουμε θέματα που συνδέονται με τα δικαιώματα…
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 7: «Εγώ κι Εσύ Μαζί, αγόρια και κορίτσια είμαστε ίσοι/ες»
ΣΥΝΟΠΤΙΚΟ ΓΙΑ bravo schools
https://drive.google.com/file/d/1BtDYd8ZTTcHCBjIJrgG1IkWLXUsbEJEY/view?usp=sharing
α. Διερεύνηση του θέματος
Ροζ ή μπλε, έχει σημασία;
Αγόρι και κορίτσι, άντρας και γυναίκα- Πόσο ίσοι είναι;
Αγόρι & κορίτσι, Άντρας & γυναίκα – όντα, beings
β1. Μπλε και ροζ για όλους – αγόρια & κορίτσια
Ντυνόμαστε στα μπλε και τα ροζ…
…και αφού διαβάσουμε το “Το λουλούδι της ισότητας” της Ευδοκίας Πρασίνου από το ΚΕΘΙ, ετοιμάζουμε την ομαδική μας εργασία… δες το video
Σειρά έχει το εκπληκτικό βιβλίο της Στέργιας Κάββαλου “Η ΝΤΟΥΛΑΠΑ” από τις εκδ. ΠΟΤΑΜΟΣ. Όπως η ίδια αναφέρει σε συνέντευξή της (ΠΗΓΗ: https://stergiakavvalou.gr/mporo-na-eimai-opos-thelo-o-yperochos-anastasis-protagonistei-sto-neo-vivlio-tis-stergias-kavvaloy/) αφορμή για το βιβλίο υπήρξε μία παράξενη σκηνή στην οποία βρέθηκε μπροστά. «Μια μέρα είχε έρθει ένα αγοράκι να παίξει με την κόρη μου στο σπίτι», λέει στην «Κ». «Το αγοράκι ενθουσιάστηκε με την κουζίνα που είχε στο δωμάτιό της και ήθελε κι αυτό να παίξει. Η μαμά του, όμως, δεν τον άφηνε. “Μα γιατί να μην παίξει;” τη ρώτησα. Τότε του είπε: “Καλά, θα παίξεις, αλλά να ξέρεις ότι δεν θα σου πάρω ποτέ κουζίνα. Να το ξέρεις αυτό!” Το παιδί, φυσικά, άρχισε να κλαίει».
Κάθε παιδί διαλέγει και βάζει στη ντουλάπα του ένα παιχνίδι και λέει με ποιον τρόπο θα έπαιζε με αυτό
Ο Βασίλης θα βάλει τους ιππότες του στο τροχόσπιτο της Barbie και θα τους πάει να κάνουν διακοπές στη θάλασσα…
β2. Αγόρια και κορίτσια παίζουμε μαζί
Διαβάζουμε το παραμύθι των Β. Κουτσιαρή και Γ. Διακομανώλη «Ο πόλεμος των παιχνιδιών», σκεφτόμαστε τι μπορεί να σημαίνει ο τίτλος και καθώς πλησιάζουμε στο τέλος της ιστορίας αναρωτιόμαστε τι μπορεί να έχει συμβεί με τον σκύλο και τον ποδοσφαιριστή…
Φυσικά το συμπέρασμα που βγάλαμε δε διαφέρει από αυτό που πάντα υπερασπιζόμαστε- η δύναμη ανήκει στους πολλούς κι όχι στον ένα…
Στην αρχή μαλώνανε γιατί δεν συμπαθούσαν το ένα το άλλο.Μετά έγιναν ομάδα γιατί έπρεπε να βοηθήσουν ο ένας τον άλλο από τη γάτα και το σκυλί. Αν δεν ήταν ομάδα θα τους είχαν φάει.
Φτιάχνουμε όλοι τη δική μας κούκλα επιλέγοντας το πρόσωπο και το ρούχο …
…και με την κούκλα μας παίζουμε ποδόσφαιρο…
…πανηγυρίζουμε όταν βάζουμε γκολ…
Οι μπάλες ποδοσφαίρου αρέσουν σε όλους μας και προσπαθούμε να βάλουμε όσα πιο πολλά γκολ μπορούμε…
Παίζουμε με το κουκλόσπιτο που φτιάξαμε…
Ένα άλλο παραμύθι που διαβάσαμε και μας έκανε να γελάσουμε και να φωνάξουμε πολύ δυνατά ήταν το «ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ» της Σταυρούλας Παγώνα (εκδ. ΕΛΛΗΝΟΕΚΔΟΤΙΚΗ), μια ιστορία για αγόρια & κορίτσια, για κορίτσια & αγόρια, για όλα εκείνα που μας κάνουν να μοιάζουμε αλλά και να διαφέρουμε, και που κάνουν τις σχέσεις των δύο φύλων τόσο όμορφες και ξεχωριστές!
Απέναντι στα συνθήματα «Αγόρια ιππότες – κορίτσια μαύρες κότες» & «Αγόρια μαϊμούδες – κορίτσια πεταλούδες» η Ερωφίλη πρότεινε το δικό της – που θα αποτελεί πλέον και το σύνθημα της τάξης…
«Αγόρια, κορίτσια μια καρδιά,
γελάμε όλοι με χαρά»
β3.Αγόρια και κορίτσια μαθαίνουμε μαζί
Βλέπουμε 2 φωτογραφίες – ενός κοριτσιού και μίας κούκλας- κι αφού εντοπίσουμε τις ομοιότητες φτάνουμε στο συμπέρασμα πως το κορίτσι είναι ένα από τα πιο διάσημα του κόσμου, τόσο ώστε να γίνει και κούκλα. Τι μπορεί να έκανε ώστε να τη γνωρίσουν όλοι;
Γνωρίζουμε τη Μαλάλα Γιουσαφζάι, παρακολουθούμε τη ζωή της και διαβάζουμε “Το μαγικό μολύβι” (εκδ. ΠΑΤΑΚΗ)
Παίρνουμε μολύβια και κάνουμε τα μαγικά μας…
β4.Αγόρια και κορίτσια δουλεύουμε μαζί
Αγόρια και κορίτσια δουλεύουμε μαζί και “δεν φυλακίζουμε τα όνειρά μας” ακριβώς όπως έκανε η 10χρονη Millo Castro Zaldarriaga που ονειρευόταν να παίζει ντραμς – αλλά αυτό ήταν δικαίωμα μόνο των αντρών… μέχρι που κατάφερε να γίνει και δική της κατάκτηση στο “Drum Dream Girl” της Margarita Engle.
β5. Αγόρια και κορίτσια σεβόμαστε ο ένας τον άλλο
Οι φιγούρες από το έργο του Zo Sanadi family 2019 τοποθετούνται με διάφορους τρόπυς, γίνεται περιγραφή και στο τέλος αποκαλύπτεται το πως ο ίδιος ο καλλιτέχνης τις έβαλε. Το σίγουρο είναι πως το πετύχαμε κι ακόμη καλύτερα…
Παρακολουθήσαμε στο youtube το παραμύθι «Πριγκίπισσα με την Χάρτινη Σακούλα» του Robert Munsch και αποτυπώσαμε τι την έκανε τελικά χαρούμενη…
…και πήραμε μαζί τη φιγούρα της ώστε να πούμε και σε άλλους την ιστορία της και γιατί τελικά αρνήθηκε να παντρευτεί τον Ρονάλντο
Συγκρίνουμε το έργο του Κώστα Γραμματόπουλου από την εικονογράφηση στο αλφαβητάριο “Τα καλά παιδιά” με το έργο του Zo Sanadi family 2019, βγάζουμε το συμπέρασμά μας…
“Όμως, εάν ο μπαμπάς και το αγοράκι μοιραζόταν τις δουλειές με τη μαμά, θα περνούσαν όλοι καλά γιατί θα είχαν χρόνο να περάσουν όλοι καλά” (Αλίκη)
…και δείχνουμε πως θα προτιμούσαμε εμείς να είναι η εικόνα…
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 6 : «Εγώ κι εσύ μαζί για την προσβασιμότητα»
Είδαμε το video “Αυτή χωρίς χέρι, αυτός χωρίς πόδι – χορεύουν χέρι χέρι” …
και αποτυπώσαμε τα συναισθήματά μας…
Σκεφτήκαμε ποια κούκλα θα ή δε θα αγοράζαμε…
Παρακολουθήσαμε το αγαπημένο animation Cuerdas που γράφτηκε και σκηνοθέτησε ο Iσπανός Pedro Garcia Solis και απέσπασε τον τίτλο του καλύτερου φιλμ μικρού μήκους για το 2014.
“Με ένα σκοινί η Μαρία γίνεται αυτοκόλλητη με το Νικόλα και σκαρφίζεται ένα σωρό τρόπους για να κάνει την καθημερινότητά του πιο ευχάριστη. Το σκοινί γίνεται το μέσο για να παίξουν μαζί, για να διαβάσουν μαζί, για να χορέψουν μαζί… Μία ημέρα το αγόρι ‘φεύγει’ από το σχολείο…και η Μαρία βρίσκει στο άδειο του αναπηρικό καροτσάκι το σχοινί που αποτέλεσε το μέσο για να έρθουν πιο κοντά τα δύο αυτά παιδιά. Από εκείνη τη στιγμή το σχοινί θα βρίσκεται πάντα στο χέρι της Μαρίας να της θυμίζει τον Νικόλα και τη φιλία τους. Η στιγμή αυτή είναι καθοριστική για την Μαρία και το μέλλον της. Αποφασίζει να γίνει δασκάλα σε παιδιά με ιδιαιτερότητες…”
Είναι ένα παράδειγμα για το πως ο καθένας μας μπορεί να δει πέρα από τις ‘ραγισματιές’ και τα ‘σπασίματα’ του άλλου.
Διαβάσαμε το παραμύθι του Νικόλα Ανδρικόπουλου «Δυο παπούτσια με καρότσι» (εκδ. Ελληνικά Γράμματα)
…και σκεφθήκαμε τι πρέπει να προσέχουμε εμείς από τη δική μας πλευρά…
Φυσικά δεν μπορούσαμε να παραλείψουμε τη γνωριμία με μία υπέροχη προσωπικότητα…Αρχικά την αποδώσαμε σύμφωνα με τις οδηγίες…
…τη γνωρίσαμε, μας είπε την ιστορία της και μας έδειξε κι ένα έργο της…
Διαβάσαμε το παραμύθι του J. Wojtowicz ‘Τα παιδιά των λουλουδιών’ (εκδ. ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ) και βρήκαμε κοινά στοιχεία των ηρώων με τη Φρίντα
Σίγουρα ο θαυμασμός για τη γυναίκα αυτή είναι κάτι που μας έμεινε…
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 5 : «Εγώ κι εσύ μαζί μαζί με το σώμα μας» »
α. Υγεία
Μιλάμε για το “Χαμόγελο του παιδιού” και γνωρίζουμε τον Ανδρέα.
Σκεφτόμαστε πως αυτό που ήθελε δε διαφέρει από ό,τι έχουμε μάθει για τα διακαιώματα όλων των ανθρώπων και των παιδιών κυρίως.
Γνωρίζουμε το έργο της Make a wish, παρακολουθούμε την ευχή της Δήμητρας να αποκτήσει ένα πιάνο και διαπιστώνουμε ποιος είναι ο τρόπος να βοηθήσουμε στην υλοποίηση της ευχής ενός παιδιού. Πέρα από αυτό όμως παίρνοντας έμπνευση από το Αστέρι της Ευχής και το μήνυμα που πρεσβεύει ετοιμάζουμε και το μεγάλο αστέρι της τάξης μας …
…υποβάλλοντας τη συμμετοχή μας στο διαγωνισμό Αστέρι της Ευχής 2021-2022. Η δημιουργία της τάξης δε θα αποκαλυφθεί καθώς και 2 έργα της Βάλιας που μας έστειλε ηλεκτρονικά αφού ήταν αρρωστούλα.
Είδαμε το υπέροχο animation «Love never let us down»…
…διάρκειας μόλις 3 λεπτών που αφηγείται την ιστορία της Νίνα, ενός μικρού αλλά γενναίου κοριτσιού, που καταφέρνει να νικήσει τον καρκίνο με τη φροντίδα και την ενθάρρυνση των ανθρώπων που την αγαπούν, με την υποστήριξη της οικογένειας της, των φίλων της αλλά και ολόκληρης της νοσοκομειακής ομάδας!
Δημιουργήθηκε για λογαριασμό του Νοσοκομείου Cancer De Barretos στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας, ενός διεθνούς φήμης κέντρου θεραπείας για τον καρκίνο των παιδιών. Το εν λόγω νοσοκομείο μετονομάστηκε σε Νοσοκομείο της Αγάπης θέλοντας να αναδείξει τη θεραπευτική σημασία της αγάπης και της στοργής. Η καταπολέμηση του καρκίνου είναι ευκολότερη όταν το άτομο περιβάλλεται από την αγάπη. Βλέποντας ο ασθενής ότι υπάρχουν γύρω του πρόσωπα που τον αγαπούν και τον νοιάζονται, παίρνει δύναμη, ελπίδα.
Διαβάσαμε το αγαπημένο & υπέροχα τρυφερό παραμύθι του Βασίλη Κουτσιαρή «Δε θα σε πειράξει κανείς»(ΕΛΛΗΝΟΕΚΔΟΤΙΚΗ) – ύμνο στην ανιδιοτελή αγάπη.
«Μέχρι πού μπορούμε να φτάσουμε, όταν αγαπάμε αληθινά;»
Ο άτακτος και σκανδαλιάρης Ματίας -αν και μας μπέρδεψε αρκετά για το γιατί των πράξεών του- στο τέλος μας έκανε να τον θαυμάσουμε για το μεγαλείο του…
β. Αγαπώ το σώμα μου
Διαβάσαμε το παραμύθι του Κανισάλες “Όμορφη” (Εκδόσεις ΔΙΑΠΛΑΣΗ)
Είδαμε τη χώρα καταγωγής του και πιο συγκεκριμένα την πόλη του, Κάλι, η οποία όπως δηλώνει σε συνέντευξή του αποτελεί έναν “από τους πέντε κορυφαίους προορισμούς παγκοσμίως για πλαστική χειρουργική. Έτσι κάθε φορά που πηγαίνω εκεί, βλέπω ανθρώπους με ιδιαιτέρως τεχνητά σώματα και πολύ περίεργα χαρακτηριστικά που φαίνονται πραγματικά ψεύτικα. Έτσι αποφάσισα πως πρέπει να κάνω μια ιστορία για τα παιδιά, για να καταλάβουν ότι είναι τέλεια όπως είναι και δεν χρειάζεται να αλλάξουν κάτι.”(ΠΗΓΗ:https://www.elniplex.com/%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%AC%CE%BB%CE%B5%CF%82-%CF%8C%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%AD%CF%87%CE%B5%CE%B9-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%81%CF%86%CE%B9%CE%AC-%CE%BC%CE%AD/ )
Το τέλος -όπως ήταν αναμενόμενο- ξάφνιασε αλλά τα παιδιά έκαναν τη δική τους προσπάθεια να ερμηνεύσουν την ενέργεια της μάγισσας . “Ε! Δεν ήταν και φίλοι της έτσι που της μιλούσαν” ή “”Αφού έτσι κι αλλιώς μάγισσα είναι!”
Το μήνυμα όμως δεν παύει να είναι αυτό που ο ίδιος ο Κανισάλες τονίζει πως …
«Όποιος δεν έχει ομορφιά μέσα του, δεν μπορεί να την βρει πουθενά»
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 4 : «Εγώ κι εσύ μαζί με τους πρόσφυγες όλης της γης»
α. Παρακολουθήσαμε την ιστορία «Ειρήνη» – Η ιστορία ενός παιδιού πρόσφυγα (Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες)
Η ιστορία αναφέρεται σε ένα μικρό κορίτσι που αναγκάζεται να εγκαταλείψει το σπίτι του και δοκιμάζει την ανασφάλεια και την απόρριψη μέχρι να βρει ζεστασιά, προστασία και στοργή σε ένα νέο σπιτικό.
Μετά την προβολή της ταινίας μιλήσαμε για τους πιθανούς λόγους της Ειρήνης και τα συναισθήματά της. Βάζοντας στη σειρά εικόνες από την ιστορία θυμόμαστε τι χρειαζόταν η Ειρήνη -ένα μέρος να κοιμηθεί και να φάει και αναγνωρίζουμε τις διάφορες μορφές απόρριψης από τις οποίες υπέφερε το μικρό κορίτσι.
Στο τέλος διηγούνται την ιστορία με δικά τους λόγια.
Εμφανίζονται τέσσερις φιγούρες και τοποθετούνται σε διάφορες θέσεις ενώ γίνονται υποθέσεις για το τι μπορεί να λένε μεταξύ τους. Κάποια στιγμή προστίθεται και ένα καινούργιο στοιχείο . Τι μπορεί να συμβαίνει;
Δημιουργούμε τη δική μας ιστορία σε μορφή comic…
…και έρχεται η ώρα να διαβάσουμε το παραμύθι “Η βαλίτσα” του Chris Naylor-Ballesteros (Εκδ. ΔΙΟΠΤΡΑ)…
…και να διαπιστώσουμε πόσο πλησιάσαμε ή όχι … Επιδιορθώσαμε το σπασμένο φλιτζάνι- περιεχόμενο της βαλίτσας του μπλε πλάσματος…
…και ζωγραφίζαμε τι θα βάζαμε στη δική μας…
γ. Με αφορμή το παραμύθι της Τατιάνας Ζωγράφου «Τι θα έκανα αν ήμουν Άι-Βασίλης» (Εκδ. ΚΑΛΕΝΤΗΣ) …
«Αν ήμουν Άι- Βασίλης, σκέφτονταν ο Άγης και η Λεωνή… θα πήγαινα στα όνειρα όλων των παιδιών του κόσμου. Θα διάβαζα τις σκέψεις τους. Θα προσπαθούσα. …… Και μετά… Τι κατάλαβαν από όλα αυτά ο Άγης και η Λεονή; Δε θέλουν όλα τα παιδιά δώρα. Τα όνειρά τους είναι γεμάτα φόβο για τον πόλεμο και τη φτώχεια…», γνωρίζουμε Τα «UnfairyTales – Άδικα Παραμύθια», τα οποία είναι μέρος της πρωτοβουλίας της UNICEF, που επικεντρώνεται στο ότι τα παιδιά είναι παιδιά, ανεξαρτήτως από το που προέρχονται και στο ότι κάθε παιδί έχει δικαιώματα και αξίζει μια δίκαιη ευκαιρία στη ζωή.
δ. Διαβάζουμε ένα απόσπασμα από το ποίημα του Παλαιστινίου ποιητή Μαχμούτ Νταρουίς (1942-2008), ο οποίος θεωρείται εθνικός ποιητής της Παλαιστίνης και ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Άραβες ποιητές…
ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ
…και σκεφτόμαστε πως τα παιδιά μπορούν να γίνουν κεριά στο σκοτάδι, γιατί “τα παιδιά είναι σαν το φως της ελπίδας” (Ινώ) και “τώρα τα Χριστούγεννα εκτός από τα φωτάκια στα δέντρα και τα μπαλκόνια υπάρχει κι ένα άλλο φως μέσα μας που δε θέλει διακόπτη” (Αρετή & Βάλια). Είναι το φως από την αγάπη μας (Ερωφίλη)
…
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 3 : «Εγώ κι εσύ μαζί διαφορετικοί/ες, ίσοι/ες και αγαπημένοι/ες»
α. Μοιάζουμε ή διαφέρουμε;
Βλέπουμε μια παρουσίαση που βασίζεται στο video “Amazing things happen”
και διαβάζουμε τον “ΓΟΥΛΦΙ, ΜΙΣΟΣ ΛΥΚΟΣ, ΜΙΣΟΣ ΠΡΟΒΑΤΟ, ΜΙΑ ΚΑΡΔΙΑ” (Latimer Alex) από τις εκδόσεις ΦΟΥΡΦΟΥΡΙ
…αναζητώντας στη φύση ζώα που μπορεί να είναι σαν τον Γούλφι και -όπως προκύπτει- όσο πιο περίεργα τόσο πιο πολύ μας εντυπωσιάζουν…
β.
Πριν την ανάγνωση του παραμυθιού του Νικόλα Ανδρικόπουλου “Η χώρα με τους παράξενους ανθρώπους” (Εκδ.ΚΑΛΕΝΤΗΣ)
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 2 : «Εγώ κι εσύ είμαστε παιδιά και τα Δικαιώματά μας προστατεύονται»
α. Παρατηρήσαμε ένα κομμάτι από έργο του Jarbas Domingos, το συμπληρώσαμε κι αφού το έργο αποκαλύφθηκε το σχολιάσαμε…
β. Διαβάσαμε το υπέροχο “Το Γιατί των παιδιών φέρνει την ελπίδα” του Βαγγέλη Ηλιόπουλου από τις εκδόσεις Πατάκη
γ.Αποφασίσαμε πως το μόνο βάρος που μπορεί να σηκώσει ένα παιδί πρέπει να είναι …
…και είπαμε ΟΧΙ στην παιδική εργασία…
δ. Δίνεται ένα μέρος από έργο –Underground-του Asaf Hanuka (Ισραηλινός δημιουργός κόμικς και εικονογράφος με διεθνή καριέρα) και φανταζόμαστε το υπόλοιπο…
Συγκρίνουμε τα έργα μας με το έργο του καλλιτέχνη και βγάζουμε τα συμπεράσματά μας…
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 1 : «Εγώ κι εσύ μαζί μαθαίνουμε για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα»
Διαβάσαμε…
…και είδαμε τα video “Human rights in two minutes” (Amnesty Switzerland) και “Τι είναι τα Ανθρώπινα Δικαιώματα;” (amnestygreece)
Γνωρίσαμε τη Ρόζα. Πριν την ανάγνωση του παραμυθιού του Fabrizio Silei «Το λεωφορείο της Ρόζας» (εκδ. ΚΟΚΚΙΝΟ) ακούμε τις οδηγίες (λουλούδι σε κατάμαυρα μαλλιά, μαύρα φρύδια & μάτια με γυαλιά, μεγάλο ροζ κλειστό στόμα και σοκολατί δέρμα, πράσινο σακάκι, πορτοκαλί γιακάς, αριθμός 7053), δημιουργούμε τη μορφή της Ρόζας και κάνουμε υποθέσεις για την ιστορία της.
…Κατόπιν διαβάσαμε την ιστορία της…
“Τα Ανθρώπινα Δικαιώματα είναι ελευθερίες που μοιραζόμαστε όλοι και όλες ώστε να είμαστε ευτυχείς, ασφαλείς, να μεγαλώσουμε σωστά και να γινόμαστε διαρκώς καλύτεροι/ες. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε τα ίδια δικαιώματα ανεξάρτητα με τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις πολιτικές μας απόψεις, τη γλώσσα, το φύλο και τις ικανότητές μας.” Φτιάξαμε την αφίσα “Είμαστε όλοι ίσοι” …
…και το αποτυπώσαμε -κατά τη αξιολόγηση του εργαστηρίου- στη χάρτα της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
…αποσαφηνίζοντας επιπλέον τι είναι δικαίωμά μας και τι είναι επιλογή μας.
