«…Κανείς απ’ τους μεγάλους δε μας είπε πως δεν ήταν παιχνίδι, αλλά άνθρωπος. Κι ότι, με τους ανθρώπους δεν παίζεις – όχι τουλάχιστον μ’ αυτό τον τρόπο. Αντίθετα, σχεδόν όλοι τους μουρμούριζαν. ‘Στο κάτω κάτω είναι μια πιο φτηνή διασκέδαση από το Λούνα Παρκ’…»
Από το παραμύθι της Αγγελικής Δαρλάση “Από Μακριά” σε εικονογράφηση του Βασίλη Κουτσογιάννη από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
Όταν η συγγραφέας ερωτήθηκε γιατί έγραψε αυτό το βιβλίο είπε:
“Τη βάση του κακού δεν την αποτελούν οι φανατισμένοι, οι ιδεολόγοι εκφραστές των ολοκληρωτικών ιδεολογιών, αλλά οι μικροί, συνηθισμένοι άνθρωποι που δεν σκέπτονται και τους ακολουθούν∙ οι άνθρωποι… «της διπλανής πόρτας» που, αρνούμενοι τη σκέψη, στην ουσία αρνούνται την ανθρωπιά τους. Αυτό, για μένα, είναι το πιο τρομακτικό, το ότι ο καθένας μας θεωρητικά μπορεί να γίνει ο κακός, αναπαράγοντας και ανακυκλώνοντας τον εφιάλτη και το ότι ως γονείς μπορεί να μεγαλώνουμε κακούς. Πρωτίστως, γι’ αυτό ξεκίνησα να πω αυτή την ιστορία, για να μοιραστώ αυτόν μου τον φόβο. Γι’ αυτό κι η ιστορία της Άλης λέγεται από τη μεριά του θύτη κι όχι του θύματος, μέσα από τη φωνή του πιο συνηθισμένου παιδιού –που όμως, ευτυχώς, συνειδητοποιεί και το λάθος αλλά και το ότι η μόνη ασπίδα μας είναι η ανθρωπιά μας, η αλληλοαποδοχή και ο αλληλοσεβασμός. Τα παιδιά, αν τους επιτρέψουμε, το βλέπουν αμέσως ότι ο κόσμος μας είναι όμορφος, ακριβώς χάρη στη διαφορετικότητά μας∙ αυτό μου δίνει ελπίδα και ήθελα κι αυτό να το μοιραστώ.”
Ο εικονογράφος μιλώντας για τον τρόπο που επέλεξε να αποδώσει το βιβλίο -μεταξύ των άλλων- αναφέρει:
“…Εμείς οι ίδιοι σκοτεινιάζουμε τα άτομα που βάζουμε στο περιθώριο, ενώ στην πραγματικότητα εκείνα λάμπουν, ίσως και εκτυφλωτικά. Μαθαίνουν να ζουν στο σκοτάδι και εμείς θεωρούμε ότι εκεί τους αρέσει να υπάρχουν. Αποφάσισα, λοιπόν, ότι τα πάντα σε αυτό το βιβλίο θα γεννιούνται από το σκοτάδι και δούλεψα έντονα με το δίπολο σκοτάδι-φως. Η Άλη είναι ένα λαμπερό κορίτσι, που η κοινωνία το έχει σπρώξει στην άκρη και του έχει κλείσει το φως. Το λούνα παρκ είναι το φως της και μέσω αυτού φωτίζει την πόλη…”
Το βιβλίο είναι απλά μαγικό ενώ συγχρόνως συγκινεί και ταρακουνάει …
Όσο για τα παιδιά – το όνομα της ηρωίδας … Άλη ακουγόταν στα αυτιά τους ως Άλλη…
