“Είμαι το πρώτο αρκουδάκι με καροτσάκι. Τώρα μπορώ να περπατώ χωρίς να τραυματίζομαι. Μπορώ να ψάχνω για κρυμμένα φρούτα και νόστιμα μεζεδάκια ανάμεσα στους θάμνους. Μπορώ να πλατσουρίζω στην πισίνα! Τρελαίνομαι για παιχνίδια στο νερό!
Μπορώ να πηγαίνω κι εκεί που μένουν τα άλλα αρκουδάκια που φιλοξενούνται στο καταφύγιο”.
Το “πιο δυνατό αρκουδάκι του κόσμου” δεν έζησε στο μεγάλο δάσος, αλλά στο μεγάλο καταφύγιο της φροντίδας, της φαντασίας, του παιχνιδιού. Με το αναπηρικό του αμαξίδιο απόλαυσε τη φύση, απέκτησε πολλούς φίλους, ανθρώπους και ζώα, και αγαπήθηκε απ’ όλους. Η αληθινή ιστορία του Ούσκο, μέσα από τα δικά του μάτια και τη δική του φωνή… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Φανταστήκαμε τη ζωή του Ούσκο στο δάσος πριν βρεθεί τραυματισμένος με σπασμένη λεκάνη…

…μάθαμε τι έβλεπε με τη μαμά του στον ουρανό όταν είχε ξαστεριά…

…και βρήκαμε που θα πούμε “Ευχαριστώ”  για την Παγκόσμια Ημέρα Ευχαριστώ (International Thank You Day)…

Περάσαμε υπέροχα και μετά την επίσκεψή μας στο κτηνιατρείο όλοι σχεδόν αποτύπωσαν τον Τριπ και τις λιχουδιές που δέχτηκε από τα παιδιά…

…λιχουδιές που φυσικά απόλαυσε και ο Άνγκους  – εξού και δε σηκώνεται με τίποτα!!!

Και, καθώς οι Παρασκευές είναι αφιερωμένες στο μελισσάκι, παίξαμε για λίγο με το  beebot και την Μικρή Άρκτο…

Ας μην ξεχνάμε αυτό που ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ πρεσβεύει

«Ο πλανήτης Γη δεν μας ανήκει, εμείς ανήκουμε σε αυτόν.
Και πρέπει να τον μοιραστούμε με την άγρια ζωή»– Steve Irwin –