Αφού παρακολουθήσαμε τα γεγονότα, ακούσαμε τα συνθήματα, τραγούδια αλλά και τα τανκς στους δρόμους…
…αποτυπώσαμε -με τον δικό μας τρόπο- τα γεγονότα…
…διαβάσαμε το υπέροχο “η πέτρα” του Κωνσταντίνου Μπουτόπουλου σε εικονογράφηση της Χάρις Σαπουντζή από τις εκδόσεις Φαίδρα. “Αν θες να μάθεις το πραγματικό πρόσωπο ενός ανθρώπου, δώσε του έναν κόκκο άμμου να κυβερνά.”
“Η πέτρα” είναι μία από τις πιο παλιές ιστορίες του κόσμου. Τι θα συμβεί όταν ‘κάποιος που δεν είχε ούτε επιθυμούσε τίποτα δικό του’ κι ένιωθε ελεύθερος, ανακαλύψει την ιδιοκτησία, κατόπιν τη μεγαλομανία και ευθύς αμέσως τη δύναμη της εξουσίας και της υποταγής;
Εκεί που “περιπλανιόταν ελεύθερος κι ευτυχισμένος γιατί όποιος δεν έχει τίποτα, έχει τα πάντα” , αρχίζει να χάνει τον ύπνο του, να παραλογίζεται κι αυτός ο παραλογισμός τον κυριεύει να πάει ακόμη πιο ψηλά, να ελέγχει, να κυριαρχεί.
Και καθώς ο χρόνος κυλά, έρχεται η στιγμή που θα σταθεί μπροστά στον καθρέφτη, θα κοιτάξει το πρόσωπό του και αυτό που θα συνειδητοποιήσει θα τον οδηγήσει σε μία απόφαση…που θα του επιτρέψει “για πρώτη φορά ύστερα από τόσα χρόνια” να κοιμηθεί ‘γαλήνια, ξένοιαστα’ και ‘επιτέλους ελεύθερος.’
Φτιάξαμε το περιστέρι πάνω σε χρώματα πολλά και διαφορετικά- όπως είμαστε κι εμείς…
…κι ετοιμαστήκαμε για εκλογές. Μπήκαμε στη θέση των πρωταγωνιστών από το παραμύθι «Οι εκλογές των ζώων» των Desqualdo Paula & Markun Pedro από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ – ένα βιβλίο γραμμένο από παιδιά για τα παιδιά που μιλά με διασκεδαστικό τρόπο για τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη και το κοινό καλό.
ΠΩΣ ΦΤΙΑΧΤΗΚΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ;
«Οι εκλογές των ζώων είναι ένα βιβλίο για την πολιτική γραμμένο από παιδιά για παιδιά. Είναι το αποτέλεσμα μιας ανοιχτής και συλλογικής διαδικασίας, στην οποία συμμετείχαν πολλοί άνθρωποι. Αρχικά, 220 συνεργάτες στήριξαν τη δημιουργία αυτού του βιβλίου στην ιστοσελίδα συλλογικής χρηματοδότησης www.juntos.com.vc. Στη συνέχεια, πραγματοποιήθηκαν πέντε εργαστήρια στο Σάο Πάολο και στην Φλοριανόπολις στη Βραζιλία, όπου τα παιδιά υποδύθηκαν τα ζώα του δάσους και οργάνωσαν εκλογές. Ο,τι συνέβη σε αυτές τις διασκεδαστικές και γεμάτες εκπλήξεις συναντήσεις αποτέλεσε την έμπνευση γι’ αυτό το βιβλίο.»
Γνωρίσαμε λοιπόν τους ήρωες, αντιληφθήκαμε το πρόβλημα που τα ώθησε σε διαμαρτυρία και στην απόφαση να προχωρήσουν σε εκλογές κι εκεί που παρακολουθήσαμε τους λόγους των υποψηφίων, τα φυλλάδια σκορπίστηκαν στο δάσος, έγιναν συζητήσεις & debate και είμαστε έτοιμοι να δούμε το τελικό αποτέλεσμα, το παραμύθι διεκόπη και αφού βγάλαμε τις ταυτότητές μας…
Στο παραμύθι νικητής αναδείχθηκε ο Βραδύπους ο οποίος δήλωσε
«… Ωστόσο, όλοι μαζεύτηκαν για να ακούσουν τι είχε να τους πει ο Βραδύπους…
ΕΜΑΘΑ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΖΩΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ.
Έμαθα ότι το Λιοντάρι το μόνο που θέλει είναι να του αναγνωρίσουν τη δουλειά που έχει κάνει . Ότι ο Μακάκος αυτό που θέλει στην ουσία είναι ένα μέρος για να παίζει. Ότι η Κόμπρα θέλει τα άλλα ζώα να ξέρουν πως έχει και καλά στοιχεία και όχι μόνο δηλητήριο. Ότι η Κουκουβάγια θέλει ένα σχολείο για να διδάσκει στα μικρά πουλιά πώς να πετάνε και ότι κάθε ζώο έχει τις δικές του ανάγκες κι επιθυμίες. Όλα τα ζώα είναι σημαντικά, το καθένα με τον τρόπο του. Η πρώτη πράξη της διακυβέρνησής μου θα είναι να δημιουργήσουμε ένα συμβούλιο ώστε να έχουν όλοι γνώμη για όσα θα γίνουν στο δάσος. Με ηρεμία, θα μείνουμε πάντα ενωμένοι!
Και αυτή ήταν η ιστορία για το πώς τα ζώα του δάσους εξέλεξαν τον νέο τους πρόεδρο… Μέχρι την επόμενη άνοιξη!»…
Εμείς -με έγκυρα 17 και άκυρα 3- εκλέξαμε την Κόμπρα…