Κι αφού πετάξαμε τον χαρταετό μας ξεκινά η περίοδος της Σαρακοστής…

“Την Κυρα-Σαρακοστή, που είναι έθιμο παλιό οι γιαγιάδες μας τη φτιάχνουν με αλεύρι και νερό.

Για στολίδι της φορούσαν στο κεφάλι της σταυρό και το στόμα της ξεχνούσαν γιατί νήστευε καιρό.

Και μετρούσανε τις μέρες με τα πόδια της τα επτά κόβαν ένα τη βδομάδα μέχρι να ‘ρθει η πασχαλιά.”

Φτιάξαμε και τον Κουκαρά–  συμβολικό φρουρό και χρονοδείκτη της Σαρακοστής : Ο κουκαράς αποτελούνταν από ένα μεγάλο κρεμμύδι (ή πατάτα) πάνω στο οποίο κάρφωναν εφτά φτερά κότας ή κόκορα, όσες και οι εβδομάδες της νηστείας. Αυτό το ιδιαίτερο «σκιάχτρο» το κρεμούσαν στο ταβάνι τα ξημερώματα της Καθαράς Δευτέρας, και το πρωί, όταν τα παιδιά ξυπνούσαν, το αντίκριζαν με δέος και φόβο να κρέμεται και να κουνιέται στο ταβάνι!